Game Of Death เกมส์เสี่ยงตาย [SS1 The Game of Choice]

ลำดับตอนที่ #6 : Game Of Death SS1: ตอนที่2 When the game START

Game Of Dead

ตอนที่2 When the game start

            ติง ติ่ง ติ้ง!

            “ประกาศค่ะ ประกาศ สำหรับผู้ที่ได้รับเชิญในเกมส์วาไรตี้กรุณามาที่ชั้น5ห้อง 507 หรือห้องออดิชั่นด้วยนะคะ ประกาศอีกรอบค่ะ สำหรับผู้ที่ได้รับเชิญในเกมส์วาไรตี้กรุณามาที่ชั้น5 ห้อง 507 หรือห้องออดิชั่นด้วยนะคะขอบคุณค่ะ”

            “ประกาศแล้วใช่ไหม” เสียงชายหนุ่มอายุราวๆ 30ต้นๆ เอ่ยขึ้นเมื่อเลขาประจำตัวของเธอได้เดินกลับเข้ามาภายในห้องกว้าง

            “เรียบร้อยแล้วค่ะ แล้วจะทำยังไงต่อดีคะ?” เลขาถามกลับเธอเดินมายืนอยู่ด้านข้างโต๊ะเจ้านายของเธอ

            “เดี่ยวฉันจะส่งพวกเขาทั้งหมดไปที่studioเองเธอกลับไปทำงานต่อเถอะ” ชายหนุ่มพูดจบ เลขสของเขาก็เดินออกไปพร้อมส่งยิ้มให้หนึ่งทีก่อนจะเดินออกจากห้องไปทำงานต่อตามคำสั่งเจ้านาย

            ไม่นานนักเด็กทั้งหมดที่ได้ถูกเชิญมารายการวาไรตี้ก็เดินเข้ามากันจนครบ  ชายหนุ่มยืดตัวขึ้นเดินไปหาเด็กทั้งหกคนก่อนจะเดินดูหน้าตาแต่ละคนไปเรื่อยๆจนครบ ชายหนุ่มหยุดยืนอยุ่ตรงกลางระหว่างหกคน ก่อนจะหยิบเอกสารไม่ใหญ่มากนักขึ้นมาอ่าน

            “นายเร็นเนอร์ เรยนาร์ด กรุณาเดินมาหาฉันด้วยครับ” ชายหนุ่มออกเสียงพร้อมเรียกชื่อแต่ละคน ทุกคนยอมทำตามอย่างไม่มีที่ติ จนถึงคนสุดท้าย

            “เวียนนา เทย์เลอร์ กรุณาเดินขึ้นมาหาผมด้วยครับ” จนถึงคนสุดท้ายก็ยังทำอย่างไม่มีที่ติทำให้สามารถเรียกรอยยิ้มได้จากชายหนุ่มเป็นอย่างดี

            “เอาหละ ฉันชื่อว่า กติศัก เวย์ จะมาทำการทดสอบพวกเธอดูนิดๆหน่อยๆเรื่องการพูดจาและมารยาทนะครับ” เมื่อพูดจบเด็กทั้งหกก็พยักหน้ารับรู้

            “เอาละก่อนอื่นผมจะให้แต่ละคนขึ้นมาแนะนำตัวเองนะครับ เริ่มจาก หมายเลขหก เวียนา เทย์เลอร์ ครับผม เชิญครับ” ชายหนุ่มที่มีนามว่า กติศักยิ้มให้เวียนา สาวน้อยผมน้ำตาลตัดสั้น ที่มีนัยน์ตาสีแดงดูหวานแหวว

            “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเสียนา เทย์เลอร์ เรียกฉันว่า เวย์ ก็ได้นะคะ ตอนนี้ฉันอายุ13ปี ศึกษาอยู่ที่โรงเรียนวิสสตันเบิร์ก เกรดเจ็ด หรือ ม.1 ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนด้วยนะคะ” เธอพูดจบก่อนจะโค้งให้หนึ่งทีแล้วส่งยิ้มหวานให้กับทุกคน

            “เก่งมากครับเชิญนั่งได้ ต่อไปขอเชิญ หมายเลขห้า เฮลเวียส วาเลนเซีย ครับผม” เมื่อชายหนุ่มกล่าวจบร่างอันบอบบางแต่ไม่มากนักลุกขึ้นแล้วเดินมาอยู่ต่อหน้าทุกคนทันที

            “สวัสดี ฉันเฮลเวียส วาเลยเซีย จะเรียกเฮล ก็ได้ตามใจ อ้อฉันอายุ16 แต่ไม่ชอบให้เรียกพี่ ตอนนี้เรียนที่ดิแวนต้าร์ ม.4 ขอบคุณ” เฮลกล่าวจบก่อนจะเดินไปนั่งแต่คุณกติศักก็ได้เรียกไว้

            “นายเฮล นายน่าจะพูดให้มันดีกว่านี้หน่อยนะ แต่ก็ชั่งเถอะนั่งได้ ต่อไปหมายเลขสี่ เวียเอน่า ซิสมีเซอร์ครับ” สาวน้อยผมสีฟ้าอ่อนนัยน์ตาสีฟ้าอมน้ำเงิยหน่อยๆลุกขึ้น

            “สวัสดีค่ะ ฉันเวียเอน่า ซิสมีเซอร์นะคะ เรียกฉันว่ารูริละเข้าใจไหม อายุ16ปี แต่ฉันเหมือนเด็ก13ใช่ไหมๆๆๆ ถึงฉันจะมีรุปร่างที่เล็กดูอ่อนแอ่แต่ฉันก็แข็งแรงและมีกล้ามเนื้อนะ แต่แค่พวกเธอต้องใช่ใจมองต่างหากละ อ้อจริงสิฉันอยู่เกรด11 ศึกาอยู่ที่โรงเรียนแคลนเดสซิล ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนน่า” เธอยิ้มให้ทุกคนก่อนจะหันไปทางคุณกติศักแล้วส่งยิ้มโชวร์ฟันขาวให้ทันที

            “เก่งมากครับ รูริ เธอดูเป็นคนสดใสดีจริงๆเลยนะครับ เอาละเชิญนั่งได้ครับ ต่อไปหมายเลขสาม เรนกะซึกิ ไวน์ เชิญครับ”

            “ไง ฉันเรนกะซึกิ ไวน์ เรียกว่าเรนกะ ส่วนอายุ17 เป็น ไทยญี่ปุ่น เรียนที่คินชูเซะชั้นม.5 ขอบคุณ”

            “ขอบคุณนะครับ เรนกะ นายดูเงียบๆสั้นๆดีแต่ก็เข้าใจง่าย เอาละคนต่อไปหมายเลขสองครับ คาเสะคาวะ เรนกะ ครับผม”

            “สวัสดีค่ะพี่ๆเพื่อนๆทุกคน ฉันชื่อ คาเสะคาวะ เรนกะ หรือจะเรียกฉันว่าเรนกะซังก็ได้นะคะ ตอนนี้ฉันอายุ15ปีพอดีค่ะ ศึกษาอยู่ที่ริเกเลีย ชั้นม.3 ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ หวังว่าวาไรตี้จะมีความสุขกับทุกคนแน่นอนค่ะ” เธอโค้งให้หนึ่งที่ก่อนจะยิ้มให้ทุกคน

            “ว้าววาไรตี้นี้มีคนชื่อเรนกะเหมือนกันเลยนะครับ แตกต่างตรงมีซังเอง” กติศักพูดขึ้นก่อนจะยิ้มและหัวเราะเบาๆ

            “ตอนแรกเรนกะก็ตกใจเหมือนกันนะคะ แถมเป็นคนญี่ปุ่นเหมือนกันซะด้วย” เธอหันไปบอกคุณกติศักก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้เรนกะหนึ่งที ทางด้านเรนกะเองก็ดูจะไม่ได้สนใจเธอนัก ทำให้เธอดูเศร้านิดๆแต่ก็ยังคงยิ้มต่อไป

            “ฮ่าๆนั้นสินะครับ ขอบคุณมากนะครับเรนกะซัง คนสุดท้ายครับ หมายเลขหนึ่ง เร็นเนอร์ เรย์นาร์ด ครับผม เชิญเลยครับ”  

            “สวัสดี!~ ฉัน เร็นเนอร์ เรย์นาร์ด หรือเรน ตอนนี้เรียนที่ เดลต้า รอส เกรด12หรือ ม.6 ฉันเป็นพี่และเหมือนจะมีอายุมากสุดสินะ ยังไงก็เคารพฉันด้วยละ หึหึ”

            “มาแบบโหดๆโฉดๆแล้วจากไปนะครับ ฮ่า  ขอบคุณมากนะครับสำหรับวันนี้ เอาละถึงเวลาที่ผมจะส่งทุกคนไปที่ห้องวาไรตี้เกมส์ที่เราจัดไว้ให้ยังไงซะก็ขอบคุณที่มาร่วมสนุกกัน หวังว่าผมจะได้เจอพวกคุณอีกรอบนะครับ ประตูไปห้องวาไรตี้อยู่ฝั่นนู้นเลยครับ ขอบคุณ” นายกติศักพูดจบก่อนจะผายมือปทางด้านของประตูเหล็กบานใหญ่ที่อยู่สุดมุมห้อง ทั้งหกคนไม่ได้ลังเลอะไรมากนักอาจจะมีกลัวๆนิดหน่อยแต่ก็ยอมเดินไปที่ประตูบานนั้นทันที

            เด็กทั้งหกคนได้เดินเข้ามาในห้องที่มีขนาดไม่ใหญ่มากนักภายในห้องนั้นมีกล่องกลมๆทั้งหมดหกกล่องเรียงกันเป็นวงกลม ภายในนั้นมีเก้าอี้ให้นั่งอยู่ ด้านหน้าของมันนั้นมีชื่อของเด็กทั้งหกแปะเอาไว้

            “สวัสดียินดีต้อนรับสู่เกมส์วาไรตี้ เกมส์นี้มีชื่อว่า The Game of Choice กฎกติกาจะรู้หลังจากทุกคนเข้าไปด้านใน capsule นี้ โดยให้นั่งตามชื่อที่แปะไว้อยู่ทั้งหมดหกชื่อสำหรับหกคนพอดี เชิญครับ” อยุ่ๆก็มีเสียงมาจากตัว speaker ที่ติดตามมุมห้องทั้งสี่มุม ทุกคนต่างหันมามองหน้ากันก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปนั่งด้านในตัว capsule ที่ว่านี้

            “เอาละครับกฎกติกาของเกมส์ก่อนจะไปพูดถึงมันนั้นอาจจะรู้เรื่องเกมส์มาคร่าวแล้วสินะครับ พอเข้าไปในเกมส์นั้นทางเราจะวางอาวุธให้ทั้งหมดหกชิ้นสำหรับหกคนโดยหนึ่งคนจะมีอาวุธได้เพียงหนึ่งชิ้นเท่านั้น โดยอาวุธนั้นมี มีดสั้นสองเล่ม ดาบ ธนู ขวาน ใบเลื่อย และสุดท้าย ปืนครับ โดยสามารถเลือกได้อันใดอันนึงต่อคนเท่านั้น ทุกคนต้องไปพร้อมๆกันห้ามแยกตัวออกจากกลุ่มนะครับ ส่วนนี้คือแผนที่คร่าวๆของสถานที่ครับผม

ที่เห็นเป็นกล่องสี่เหลี่ยมๆนั้นคือจะมีทั้งตึก บ้านคน บ้านเล็ก บ้านใหญ่ก็ดูที่ขนาดนะครับ ส่วนกลมๆสี่เขียวนั้นคือต้นไม้ที่มีอายุมากกว่า 100ปีนะครับ แผนที่นี้จะแสดงต่อเมื่อสิ่งนั้นมีอายุยืนยาวกว่า 50ปี และแน่นอนว่ามีอีกหลายอย่างที่แผนที่ไม่ได้แสดงทั้งหมดนะครับ สังเกตได้จากถนนว่าถนนจะไม่ได้ถูกแสดงในแผนที่เพราะทางเราเพิ่งสร้างมันได้ไม่นานครับ”

            เมื่อได้ยินนั้นเด็กทั้งหกได้หยิบแผนที่ออกมาดูจากที่มันถูกเสียบไว้ด้านหน้าของเก้าอี้ ตอนนี้ capsule ได้ปิดลงแต่ภายใน capsuleนั้นยังคงมีช่องรู้เล็กๆรอบ capsuleเพื่อระบายอากาศและรับ oxygen แถมยังสามารถพูดคุยระหว่างที่ยังอยู่ใน capsule ได้อีกด้วย

            “กฎกติกานะครับ ห้ามเดินย้อนกลับมาที่เดิมหรือสังเกตจุดที่ไม่สามารถย้อนกลับมาได้นั้นจะเป็น รูปเท้าคนที่มีสีแดงบอก ห้ามย้อนกลับอยู่ตัวใหญ่ๆนะครับกรุณาสังเกตและจำให้ดี ถ้าทำผิดกฎข้อนี้ทางเราจะลงโทษคุณทันที สองครับห้ามลงมือทำร้ายบ้านเรือนนอกจากจะมีบอกว่า สามารถทุบทำลายได้หรือสังเกตุง่ายๆจะเป็นสีเหลืองนะครับ กฎข้อที่สามห้ามแยกจากเพื่อนๆนอกจากว่าหลงทางจริงๆนะครับ กฎข้อที่สี่สามารถแยกได้แต่อย่างน้อยให้ไปกันสองคนหรือมากกว่าครับ กฎข้อที่ห้าห้ามถืออาวุธของเพื่อนตัวเองเด็ดขาดจะถือว่าแพ้นะครับ กฎกติกามีแค่นี้แหละครับถ้าจำไม่ได้ให้พลิกกระดาษแผนที่ไปด้านหลังจะมีกฎบอกนะครับ เอาละครับทั้งหมดก็มีเพียงเท่านี้ขอให้สนุกกับเกมส์ของเรานะครับ ” สิ้นเสียงประกาศนั้น capsule ก็ได้พุ้งขึ้นไปด้านบนเด็กทั้งหกที่นั่งอยู่นั้นรีบหลับตาลงทันที เพราะมันเหมือนโดนเด้งขึ้นไปไม่ใช่เลื่อนขึ้นแบบเบาๆนะสิ

            “ WELCOME TO THE GAME OF CHOICE !!! “

โปรดติดตามตอนต่อไป..............

ขอโทษที่ไม่ได้อัพนานนะครับวันนี้เลยจัดให้ยาวๆเลย ฮ่าๆ

ยังไงต้องขอโทษจริงๆครับ พอดีติดธุระนิดหน่อยเอาละ

ช่วงนี้ก็ติดเรียนแต่ก็ยังสามารถมาลงได้ตามปกติครับผม

ลงนาม +InTouch+ และ BPP

✖ qaulity