คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ☆ The Masked Game ☆ :: TWENTY-ONE [อย่าตายนะ...]
TWENTY ONE
เอี๊ย โรม!!!
รถสปอร์ันหรูแล่นมา้วยวามเร็วสู่อนะหัหลบรถบรรทุันให่่อนะพลิว่ำไปหลายลบนัวรถลไป้าไหล่ทา
ล้ออรถยี่ห้อัยัหมุนอยู่ภายในรถมีนสอนอยู่้านใน
ร่าหนึ่่อยๆยับออมาาัวรถที่ว่ำอยู่เลือสีสไหลลมาามใบหน้าเนียน
แบมแบมปลเ็มันิรภัยที่มาร์าให้อนับยัใส่รถมาออแล้วะายัวเอออมาผ่านระรถที่แเป็นเสี่ยๆอย่ายาลำบา
เนื้อัวเ็มไป้วยบาแผลน้อยให่และเลือ
ร่าบาออมาารถไ้สำเร็าโเบิว้าแล้วหันลับไปมอในรถแ่ลับไม่เห็นร่าอมาร์
แววาสใสสั่นระริ
ร่าายเล็ยันายัวเอึ้นยืนอย่ายาลำบา่อนะ่อยๆเินไปทา้านนับ
เศษระระัระายเลื่อนไปทั่วบริเว
แบมแบมหันมอไปรอบๆแ่ลับไม่เอมาร์ มือเล็สั่นระริยึ้นมาทึ้หัวัวเอ
แบมแบมร้อไห้ออมาอีรั้แ่รั้นี้มันเหมือนะาใ
“มะ...มาร์..อยู่ไหน”ร่าบาเอ่ยออมาเสียแผ่วแทบะไม่ไ้ยิน
แบมแบมะไม่ห่วอีมาเท่านี้เลยหามาร์าเ็มั
แบมแบมเินไปรอบๆรถ่อนะเอโทรศัพท์มือถืออร่าสูอยู่ไม่ไลาัวรถเท่าไหร่
หน้าอแสื่ออแ็สัน นิ้วเล็สั่นเลื่อนแล้วยมือถือแนบหู
“ฮะ...ฮะ...โหล”ปาอวบสั่นระริน้ำามามายไหลออมาาไหน็ไม่รู้
แบมแบมยันัวลุยืนแล้วเินหามาร์อีรั้ ใวน้อยเ้น้าเหมือนะหยุเ้นเอาให้ไ้
[แบมแบมเหรอ อยู่ไหนันวะ]เสียอแ็สันูร้อนรนถามผ่านเรื่อมือนาสี่เหลี่ยม
“แบม..ไม่รู้ อึ...รถว่ำ...”
[เฮ้ย! ใรเป็นอะไรป่าว]
“...แบม..โอเ ฮืออออ แ่มาร์...”แบมแบมอบ้วยน้ำเสียเบาหวิว
าเล็เินมายัท้ายรถเพราะเห็นเลือเป็นทายาว
[รอ่อนนะ ันำลัไป]ปลายสายัสายไป้วยวามรีบร้อน
มือเล็ลโทรศัพท์ที่แนบหูล่อนะ่อยๆเินไปามรอยเลือ
แร๊....
ไอโฟนเรื่อามหล่นลบนพื้นถนนสีำ
มือทั้สอยึ้นมาปิปาัวเอแ่ายั้าวเินไปยัร่าอนรหน้า
มาร์นอนแน่นิ่เลือไหลออมาาหัวเป็นทายาว
พรึ่บ!
แบมแบมทรุนั่ล้าๆร่าสู
ใบหน้าหวาน้มลแล้วสูหายใเฮือให่่อนะเอื้อมมือไปับแนมาร์เบาๆ
“มาร์...อึ...”นัวเล็พยายามลั้นเสียสะอื้นอัวเอ
วาลมโมอร่ารหน้าอย่ามีวามหวั....ถึแม้ในใะลัวไปเินรึ่แล้ว็าม
“มะ...มาร์”ร่าบาเอ่ยื่ออีนเสียสั่น
แ่ร่าสูลับนิ่ไม่ไหวิ
“อร้อล่ะ ลืมาึ้นมาเถอะ”แบมแบมเย่าัวมาร์ไปมาเพื่อเรียสิอีน
แ่มันลับไม่มีผลอะไรเลย...
“มาร์!”
“.......”
“อร้อ...อึ...ฮืออออ ลืมามามอแบมสิ”มือเล็ลูบแ้มอีนเบาๆ
วาพร่ามัวเพราะม่านน้ำามามายที่พรั่พรูออมา
“......”
“แบมอโทษ อโทษ ฮืออออ....อึ อร้อล่ะนะ ฟื้นสิ”สิอร่าบาำลัาล
แบมแบมร้อไห้ฟูมฟาย่อนะฟุบลับอว้าอมาร์
“ไหนบอะอยู่้วยันไ นโห นหลอลว
ไอ้นไม่เอาไหน”ำปั้นเล็ระมทุบอออีนรัวๆ
“........”
“มาร์...ไม่เอา แบมไม่ยอมฟื้นสิ ฟื้น!”ำปั่นเล็ทุบลบนออมาร์อย่าแร
แบมแบมร้อไห้พลายมือยี้หูยี้าัวเอ
“อ....แ”เสียทุ้มเอื้อนเอ่ยออมาาๆหายๆทำให้นัวเล็เยหน้าไปมอ
มาร์ปรือามอแบมแบมแล้วยิ้มออมา
“ฮืออออออออออออออออออออ”นัวเล็ปล่อยโฮเสียัเมื่อเห็นว่าอีนฟื้นแล้ว่อนะโผอมาร์เอาไว้แน่น
“ยะ...อย่าร้อ...”มือหนายึ้นลูบหัวนัวเล็ที่ำลัอแ้าๆ
มาร์ยิ้มบาๆให้ับปิิริยาที่เปลี่ยนไปอแบมแบม
่าาอนอยู่บนรถถึแม้ว่าเาะเ็บัว็าม
“นึว่าะายะแล้ว”มาร์ปาน้ำาออาแ้มใสเบาๆ
“ายไม่ไ้....เี๋ยวเมียไม่รั”
“ี! ห้ามาย ไม่รัริๆ้วย”นัวเล็ยิ้มออมาทั้น้ำาถึแม้เมื่อี้เป็นารุร่าสู็าม
แ่แบมแบม็อไม่ไ้เลยที่ะยิ้มีใออมา
“พา...ไปหาหมอไ้ยั?”
“ริสิ!”แบมแบมรีบรนหาโทรศัพท์มาเรียรถพยาบาลอย่าี
มาร์มอ่อนะหลับาล้าๆเพราะเาเสียเลือมา
BAMBAM :: TALK
ผมนั่มอบานประูอห้อุเินมาสัพัแล้วหลัาทำแผลในส่วนอัวเอเสร็
ผมไ้รับบาเ็บเล็น้อยเท่านั้นึทำแผลแล้วลับบ้านไ้แ่มาร์หัวแและแนหั....ที่น่าห่วือเาเสียเลือมาเินไป
“แบมลับไปพัเถอะ าบวมหมแล้ว”ยอแเอ่ยึ้นสายามอมา้วยวามเป็นห่ว
ผมรู้ว่าอนนี้าบวมแมาแน่ๆแ่ผมอยารอูอาารมาร์มาว่านี่นา
“ยอแับินยอนั่นแหละลับไปพัไ้แล้ว แบมไหว”ผมส่ยิ้มให้เพื่อนทั้สอน
“แไม่ลับัน็ไม่ลับ”ินยอนั่ล้าๆผมแล้ว้อหน้าประูนิ่
“ไอ้มาร์ยัไม่ออมาอีหรอ”เบีและแ็สันที่พึ่เินลับเ้ามาถามบ้า
พวเาออไปุยเรื่อรถับประันั้นานแ่ลับมาหมอ็ยัไม่ออมาบออาาร
“เฮ้ยพี่! พี่มาร์ยัไม่ออมาอีหรอวะ”ฮันบินและบ็อบบี้วิ่าื่นมาในุนอน
นี่ะยันมาทั้เรื่อเลยไหมล่ะ
“หมอออมาแล้ว”ผมหันไปมอประูามยอแบอ
ุหมอเินออมาพร้อมับเียอมาร์ที่มีบุรุษพยาบาลเ็นออไปอีฝั่
“นไ้เป็นไบ้ารับ?”
“ปลอภัยแล้วนะรับ รอูอาาร 1 อาทิย์ถ้าีึ้นหมออนุาให้ลับบ้านไ้
แ่้อระวัแน้า้ายอนไ้้วยนะรับ”
“รับุหมอ”
“หมออัวนะรับ”
“อบุรับ”ผมแทบะวิ่ามบุรุษพยาบาลไปในทันที
มาร์ถูพามาห้อพัส่วนัว่อนเ้าหน้าที่ะัแเียและน้ำเลือให้เ้าที่
ผมโ้อบุพวเา่อนะเินเ้าไปหานไ้บนเีย
ใบหน้าหล่อหลับาพริ้มอยู่
ถ้ารู้ว่าัวเอแนหัะโวยวายไหมนะ?
“แบมะเฝ้ามันใ่ไหม”เบีถาม
“อื้ม แบมฝาไปส่สอนนั้นหน่อยไ้ไหม”ผมบอเบี่อนะี้ไปที่ยอแและินยอที่นั่หลับหัวพิันอยู่บนโฟา
เบีพยัหน้าเล็น้อยแล้วยิ้มให้ผม
“เี๋ยวพรุ่นี้พวูมาเยี่ยมใหม่นะมาร์”แ็สันพูับมาร์่อนะเินนำออไป
สัพั็มีเสียโวยวายาสอนนั้นแล้วเียบไป
ผมรอให้แน่ใว่าทุนลับันหมแล้วึนั่ลเ้าอี้้าเียนไ้
“ไม่เป็นไรแล้วนะ....ถ้าอยาให้อยู่้วย็ะอยู่”ผมยิ้มให้ับำพูัวเอ่อนะแนบหน้าลับมือหนาอมาร์
อุ่น....แ่เอาหน้าแนบยัอุ่นเลย
ในที่สุแล้วถึเราะพยายามเลีย พยายามปิเสธ
พยายามผลัไสเาให้ออาีวิไปแ่ท้ายที่สุ....เรา็ไม่สามารถทรยศหัวใัวเอไ้หรอ
ผม้อารเา....ผม้อารมาร์.......
-----------------------100%------------------------
อย่าลืมิแฮแท็
#เมลวใมาร์แบม
เ้าไปุยับไรท์ไ้นะะ ฝาฟอล้วยเน้อ
Twitter :: @AM_HEDFOO
ฝา้วยนะะ ถามอบ ทวฟิ เม้ามอยหอยสั์ันไ้ที่ :: Ask.fm
[ุยับไรท์่อน]
สูรนมหวาน น้ำาลน้อยยยย
ะว่าไปเรา็ห่าอะไรหวานๆมานานแล้วเนอะ ินมาม่ามาสัพัแล้วใ่ไหม?
ทิู่เหลือรึป่าว อย่าลืมนะ ูียัอยู่....
นาไม่ธรรานะไรท์สปอยเลย 55555555
ะไม่ว่าแล้ววววว ะยุ่แล้ววว เป็นยายแล้ว T T
ใรอยาุยับไรท์เล่นๆ็เฟส ไลน์็มีนะ อไ้ 555555 ไรท์ะบ่นให้ฟั
อบุที่เม้นอบไรท์ันนะะ น่ารัมาเลย
ไม่ให้รัไม่ไ้แล้ว ><
รัรีเอร์นะ ุ้บ!
เอันใหม่อนหน้า บรั๊ยยยยยย!
ความคิดเห็น