คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : จำไม่ได้หรือแกล้งลืม
"พรุ่นี้เป็น้นไปผมไม่ไ้มาทำานที่นี่แล้วนะรับ ผม้อไป่วยานที่บริษัทใหม่อุวิ ถ้าุพราวนภายัิปัหาส่วนไหนที่ยัไม่เ้าใ็โทรไปสอบถามผมามเบอร์ที่ให้ไว้นะรับ"
ุร์ร ายอายุสี่ิบ้นๆ เลาส่วนัวอประธานวิ บอับพราวนภา
"อบุ ุร์ร นะะ ที่่วยสอนานิัน ถ้าส่วนไหนที่ิันยัไม่เ้าใะโทรสอบถามุร์ร่ะ"
"ยินีรับ วันันทร์หน้าท่านประธานนใหม่ะเ้ามาทำานในห้อนี้ ุพราวนภา้อสอนานทุอย่าเลยล่ะรับ แ่็น่าะไม่ยา ุสารัเป็นวัยรุ่นบใหม่เรียนรู้าน่ายอยู่แล้ว"
"เ้านายอิันื่อสารัหรือะ"
"ใ่รับ ประธานบริษัทนใหม่ือุสารั อายุ 25 ปี"
"อ๋อ่ะ"
เ้าวันแรที่พราวนภาะ้อทำานร่วมับประธานบริษัทนใหม่ เธอไม่ไ้มีวามัวลอะไรมา เนื่อาประสบาร์ทำานอเธอมีมาพอสมวร และประธานบริษัทที่เธอะ้อสอนานอายุน้อยว่าเธอหลายปี สอนนอายุน้อยว่าน่าะพูุย่ายว่านที่มีอายุเยอะว่า
ร่าบอบบาส่วนสู 162 เนิเมร ในุาเายาวสีำเสื้อ้านในสีาว ้านนอสวมทับ้วยเสื้อสูทสีำ รอเท้าส้นสูสีเียวัน ผมยาวสลวยม้วนลอนมัรวบหาม้า ้านหน้าปล่อยปปอยผมลมาเล็น้อย ใบหน้าสวยหวานแ่แ้ม้วยเรื่อสำอาบาเบา หนุ่มๆสาวๆในบริษัท่าพูเป็นเสียเียวันว่าเธอสวยใสราวับเป็นนาเอละรัหลั่าว ร่าเล็เินออมาาลานอรถ้าวาเ้าไปในลิฟ์ท่ามลาสายาอพนัาน้อมอมาที่เธอ
สอั่วโมผ่านไป ท่านประธานนใหม่็ยัไม่โผล่หน้ามา ทั้ๆที่เป็นวันเริ่มานวันแรแ่ลับมาสาย
"าเสือ เริ่มานวันแร็ื่นสายแล้วนะ เมื่อไหร่ะแ่ัวไปทำาน"
ุนายสุภารัน์ุลูายที่เพิ่ลุึ้นาเียนอนในเวลาเือบเ้าโมเ้า
"ผมะไปเี๋ยวนี้แหละรับุแม่ ไม่้อุมา็ไ้"
สารัรีบลุึ้นเินเ้าห้ออาบน้ำและใ้เวลารึ่ั่วโมในารอาบน้ำแ่ัว
"หึ ยัยป้าเลา อยูเถอะ วันนี้ไอ้เสือะเล่นานให้ป้าลาออภายในหนึ่ั่วโมเลยอยู ฮ่าๆ"
น้ำเสียทุ้มพูนเียวในะที่นำเสื้อสูทสีำมาสวมใส่
"ุเสือใสุ่นีู้หล่อมาเลยนะรับ สมับำแหน่ท่านประธานริๆ หล่ออย่าับนายแบบเลยนะรับ ถ้าเลาุเสือเห็นเ้า ะะลึในวามหล่ออเ้านาย"
นายเอัย นับรถส่วนัวอสารัเอยแวเ้านายหนุ่มในะที่เาำลัทำหน้าที่ับรถพาเ้านายหนุ่มไปบริษัท
"หึ พี่เอ็มเินไปแล้ว แล้วทำไมยัยป้านั่นถึ้อะลึ้วยเหรอรับ"
"หมายถึอะไรหรือรับ ยัยป้าที่ว่าน่ะ"
เอัยับหมวิ้วมอเ้านายหนุ่มที่นั่อยู่เบาะ้าๆ
"็ยัยป้าเลาไรับ ทำไมยัยป้าะ้อใ้วยถ้าเห็นผม"
"อ๋อ ฮ่าๆๆ"
"หัวเราะทำไมล่ะพี่เอ"
"็หัวเราะทีุ่เสือเรียุพราวนภาว่ายัยป้าไล่ะรับ"
"ยัยป้านั่นื่อพราวนภาหรือรับพี่เอ"
"ใ่รับ แ่ไม่ถึับ้อเรียป้าหรอนะ เธอยัสาวยัโสยัสวย"
"หึ รุ่นนั้นยัโส ็แปลว่าึ้นาน ไม่มีใรเอาสินะ ฮ่าๆๆ"
"เฮ่อ ผมี้เียะอธิบายับุเสือแล้วล่ะรับ เอาเป็นว่าอนเอหน้าุพราวนภา ถ้าอยาะเรียป้า็เรียเลยนะรับ อย่าเปลี่ยนำพู็แล้วัน"
รถสปอร์หรู แลมโบินี่ อเวนทาอร์สีำ ับมาอภายในลานอรถสำหรับประธานบริษัท ร่าสูส่า ใบหน้าหล่อเหลาในุสูทผูเนไทสีำ้าวาลารถเินเ้าไปในลิฟ์เพื่อึ้นไปยัห้อทำานส่วนัวในเวลาสิบเอ็โม
"แย่ัฟ้าเอ๊ย อนแทเลนส์็ลืมใส่ แว่นสายา็ลืมไว้ในรถ"
พราวนภาบ่นให้ัวเอในะที่เธอำลัเปิูแฟ้มเอสารในลิ้นัภายในห้อทำานอประธานนใหม่ เมื่อไ้เอสารที่้อารเธอึเินออมาเรียมะเปิประูออาห้ออว่าที่เ้านาย ในะเียวันฝ่ามือหนาไ้ยื่นมาึประูห้อนทำให้พราวนภาเสียัหวะโถมัวล้านหน้าระแทอแร่อนที่เปิประูเ้ามาทันที
(แอ๊)
"ว้ายยย!"
(ุ๊บ!)
"ุ่ม่าม"
น้ำเสียทุ้มเอ่ย่อว่าเลาสาวทันทีโยที่ไม่ทันไ้มอหน้า
ลำแนเล็สอ้าโอบอลำัวหนาไว้แน่น้วยวามใ่อนะพยายามันัวเอให้ถอยออมายืนร
"อโทษ่ะ"
พราวนภาพู้วยน้ำเสียสั่นเพราะเธอำลัในึว่าัวเอะล้มหน้าระแทพื้นไปเสียแล้ว
"พะ...พี่ฟ้า"
(พรึ่บ)
ลำแนหนาสวมอร่าบารหน้าไว้แนบแน่น้วยวามีใราวับว่าเาำลัฝันไป
"ุะ ปล่อยันนะ ันหายใไม่ออ ุะมาอันทำไม ปล่อยนะ"
"พี่ฟ้า พี่ำผมไม่ไ้ริๆหรอรับ"
"ใรเนี่ย"
พราวนภามอนรหน้า้วยภาพเลือนลา และสารัเอ็เปลี่ยนไปาเมื่อ่อนมา าหล่อแบบวัยใสลายเป็นหล่อเหลาสมวัย
(พรึ่บ)
ฝ่ามือบาผลัอแร่ให้ถอยออาัวเธอ วาลมโพยายามเพ่มอนรหน้าัๆ และเธอรู้สึว่านรหน้าูุ้นเสียเหลือเิน
"ำผมไม่ไ้หรือแล้ลืมันแน่"
"อะไรอุ ุสารัเ้านายอันใ่ไหม"
"ใ่"
"ันะไปำุไ้ยัไ ันเพิ่เอุวันแรนี่หน่า"
"ไม่เป็นไรรับำไม่ไ้็ไม่เป็นไร ผมะทำให้ำไ้วันนี้ล่ะ"
"ว๊ายยยย....ปล่อยนะ"
"หึหึ ในที่สุโะา็นำพาให้เรามาเอันอี"
(ฟอ)
"อ๊ายยย ไอ้ประธานโริ"
(๊วบบบบบ)
"ไอ้บ้า"
-------------------------------
อ้าว ไหนบอว่าะทำให้ยัยป้าลาออาานั้แ่ั่วโมแรไ ะทำอะไรเลาล่ะนั่น เสือนเิม เสือนื๊อ ลับมาู่โมพี่ฟ้าอีแล้ว
ความคิดเห็น