คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : - Part 4 -
2 เือน่อมา
อูฮยอนยัอาศัยอยู่ในบ้านออยูับแทยอนเหมือนเิม เหุาร์ทุอย่าำเนินไปามปิ นระทั่วันนี้
“อึ...” อเหลวในร่าายไหลึ้นมา่อที่ลำออร่าเล็ ส่ผลให้เ้าัว้อรีบวิ่รไปที่อ่าล้าานในห้อรัว้วยวามรวเร็วเพื่อปลปล่อยอเหลวนั้นออมา
“อูแหวะ...” อเหลวำนวนมาที่ไหลผ่านลำอเล็ออมา ส่ผลให้เ้าัวแสบลำอนน้ำหูน้ำาไหลทะลัออมาเพราะวามทรมาน อูฮยอนที่ำลัะออไปทำธุระเินผ่านมาเห็นพอีึเินเ้าไปถามอาารออีนามประสาอผู้อาศัย
“พี่แทยอนเป็นอะไรหรอรับ”
“อาเียนนิหน่อยน่ะ ไม่เป็นอะไรมาหรอ” ร่าเล็ที่ปลปล่อยอเหลวออไปหมแล้วัารล้าปาอัวเอแล้วเยหน้าึ้นมาอบำถามออีน้วยสีหน้าที่ไม่่อยสู้ีเท่าไหร่ อูฮยอนึ่วยพยุอีฝ่ายไปนั่ที่เ้าอี้
“ให้ผมพาไปหาหมอมั้ยรับ หน้าพี่ีมาเลย”
“ไม่เป็นไรหรอนอนพััแปบ็หาย นายไปทำธุระอนายเถอะ” แทยอนบอแล้วำลัะล้มัวลนอน แ่อเหลว็ไหลึ้นมา่อที่ลำออีรั้นเ้าัว้อรีบพุ่ัวไปที่อ่าล้าหน้าที่เพิ่เินามาเมื่อี้
“อ่อ...” โยมีอูฮยอนเินามมาลูบหลัให้อีฝ่ายเบาๆ
“พี่ไปหาหมอเถอะเผื่ออาารหนัะไ้รัษาทัน อีอย่าพี่อยู็ไม่อยู่้วยถ้าพี่เป็นอะไรไปใระ่วยพี่ล่ะ”
“็ไ้...”
“ยินี้วยนะรับ ุผู้หิั้รรภ์ไ้ 2 เือนแล้วรับ”
“ริหรอะุหมอ!” พอผลารรวร่าายออมาว่านเอั้รรภ์แทยอน็เผลอะโนออมาเสียั้วยวามีใทันทีพร้อมันหันหน้าไปับมือับอูฮยอนที่นั่อยู่้า ๆ ้วยวามื่นเ้น
“อูฮยอน ันท้อ! อยู้อีใแน่ๆ เลย!” นัวเล็รหน้าแสอาารีใออมาพลาพูไม่หยุ นอูฮยอน้อปรามออมาเบาๆ เพราะเสียออีฝ่ายอาะัไปทั้โรพยาบาลแล้ว
“ใเย็นๆ รับพี่แท เี๋ยวนไ้นอื่นื่น”
“แหะ ๆ อโทษ่ะ ันื่นเ้นไปหน่อย” สิ้นำพูเือนสิแทยอน็หัวเราะแห้ ๆ ออมา พร้อมับหันไปอโทษุหมอที่นั่อยู่รหน้า
“ไม่เป็นไรรับ อาารอุแม่มือใหม่็เป็นแบบนี้เป็นปิ”
“แล้วิัน้อทำยัไ่อะุหมอ“” บำถามอแทยอน ุหมอ็อธิบายเรื่อารฝารรภ์ ารูแลรัษาสุภาพและารทานอาหารอย่าไรที่ะทำให้เ็ในรรภ์แ็แร โยมีแทยอนนั่ฟั้อมูลาุหมอ้วยวามั้ใและอูฮยอนที่นั่โทรศัพท์มือถือเล่นอยู่้าๆ
“นายอย่าพึ่บออยูเรื่อนี้นะ ันอยาะเอร์ไพร์สเาน่ะ” แทยอนบออูฮยอนที่ับรถลับมาสุ่แม่หมาๆ เ่นนที่บ้าน านั้น็้มมอแผ่นเอ็์เรย์ที่อยู่ในมือ้วยวาที่แฝไป้วยวามสุที่เอ่อล้น
“รับ พี่ลไปพัผ่อนไ้แล้วผมะไ้ไปทำานัที”
“โอเๆ อบในายมานะอูฮยอน” แทยอนรีบเปิประู้าวลารถไปทันที านั้น็โบมือให้อูฮยอนที่ับรถออไปแล้วและเินเ้าไปในัวบ้านพร้อมับผลเอ็์เรย์ที่ถืออยู่ในมือ
“ผมำลัะมีลูหรอ ริหรอแทยอน!” ภายในบ้านที่ปิะมีแ่เสียพูุยอสมาิในบ้านบ้าประปราย วันนี้มันแทบะแเพราะเสียะโนลั่นบ้าน้วยวามีใอิมอยูผู้เป็นเสาหลัอบ้าน
แทยอนพยัหน้ารับแทนำอบเพราะื่นเ้นที่เห็นอาารออีฝ่ายนพูไม่ออพร้อมับยื่นผลารเอ็์เรย์ที่ไ้มาาโรพยาบาลให้อีฝ่าย ส่ผลให้นที่รับไปน้ำาไหลออมาเป็นทาเพราะวามีใและื้นันใที่เอ่อล้นในอ
เาำลัะไ้เป็นพ่อน แ่ิ็มีวามสุแล้ว
“ีใ้วยนะรับพี่อยูพี่แทยอน” อูฮยอนที่นั่มออยู่นานแล้วพูัึ้นพร้อมับลุึ้นยืนปรบมือให้ทั้สอนและเอ่ยถ้อยำแสวามยินีออมาอีรั้ านั้น็เินหนีึ้นห้อไปโยไม่รอให้ทั้สอนเอ่ยอะไรออมา ทิ้ให้ทั้สอนไ้แ่มอามแผ่นหลันั้น้วยวาม
“่อยๆ เินนะรับเี๋ยวบันไ” อยูเินพยุแทยอนลมาาั้นสออบ้าน โยมีสายาออูฮยอนที่เินามทั้สอนมาเียบๆ ้อมออยู่้านหลั
“นท้อนะรับไม่ใ่นพิาร ไม่้อพยุันนานั้น็ไ้มั้รับ” านั้น็เอ่ยำพูที่ทำให้แทยอนหน้าเสียและผละออาอยูทันที
“อะ...เอ่อริ้วย ที่ริแท็เินเอไ้นะอยู” ร่าหนาึยอมปล่อยให้ภรรยาอัวเอเินลบันไไปเอแ่อยเินามประบหลั้วยวามเป็นห่ว
“ถ้าผมท้อไ้บ้า็ีเนอะ ะไ้มีนมาอยเป็นห่วผมแบบนี้บ้า” อูฮยอนพูึ้นโยที่ไม่ไ้สบาทั้สอนที่ยืนอยู่รหน้า แ่้อมออยู่ที่หนัสือพิมพ์ในมือแทน
“นาย็ไปหาเมียะสิ ถึนายะท้อไม่ไ้นาย็ทำให้เมียนายท้อแล้วูแลเมียนายแทนไ”
“ผมอยาเป็นนถููแลมาว่าะมาูแลนอื่นน่ะรับ แ่่าเถอะ พี่็ูแลพี่แทยอนีๆแล้วัน เี๋ยวแท้ไปะเสียใแย่ ผมไปทำานล่ะ” พูบอูฮยอน็เินหนีออไปทันทีเหมือนที่ทำบ่อยๆ แ่ราวนี้อยูไม่ปล่อยให้อีฝ่ายเินหนีไปเยๆ อี่อไปแล้ว เมื่อร่าหนานั้นรีบเินามไปว้า้อมือออูฮยอนเอาไว้แล้วระาลับมาเพื่อุยันให้รู้เรื่อ
“ทำไมนายถึ้อพูเรื่อแท้้วย แล้วแทยอนไปทำอะไรให้นายนัหนานายถึมาอยามิัแทยอนแบบนี้นัมอูฮยอน”
“ไม่มีอะไรหรอรับ ผม็เป็นนแบบนี้แหละ อโทษแล้วันถ้าทำให้พี่ไม่พอใ”
“ถ้านายไม่อบแทยอนนาย็ไม่วระเ้ามาอยู่บ้านหลันี้นะ เพราะแทยอน็ถือว่าเป็นเ้าอบ้านหลันี้เหมือนัน”
“นี่พี่ำลัไล่ผมทาอ้อมหรอ”
“ใ่ ถ้าไม่พอใ็ออไปะ อย่ามาอยิัแทยอนแบบนี้ แทยอนเป็นนิมา เี๋ยวมันะส่ผลระทบไปถึเ็ในท้อ”
“อยูใเย็นๆ นายออไป่อนไปอูฮยอน เี๋ยว่อยลับมาุยอนใเย็นลว่านี้ ุยอนนี้็ไม่มีอะไรีึ้นหรอ” แทยอนเอ่ยับทสนทนาึ้นแล้วันหลัอยูให้เินออไปอีทา อูฮยอนึเินออาบ้านไป
“ันทนไม่ไหวแล้วนะ ัน้อทำอะไรัอย่า่อนที่ันะเป็นบ้าายเพราะมัน”
“ใเย็นน่า รอเวลาอีนิ ันรับรอว่าเมนี้มันะสนุน่าูเลยล่ะ :)
ความคิดเห็น