เรื่องความรักของผู้ชายคนหนึ่ง

ลำดับตอนที่ #1 : เธอคนนี้แหละ

      ผมชื่อ เดช อยู่ ม 4 เป็นคนไม่ได้มีดีอะไร ถ้าพอจะดูได้หน่อยก็แค่หน้าตา ชีวิต
ผมนะหรอ ถ้าบอกตรงๆก็คือ วันๆไม่มีไรให้ทำ วันไปโรงเรียน ก็แค่หลับ [ ในคาบเรียน ] กับ เล่นกับเพื่อนเท่านั้นแหละ ส่วนวันหยุด อยู่บ้านทั้งวัน วันที่ได้ไปเที่ยวก็คงนับวันได้ ทุกวันผ่านไปเหมือนเดิม ๆ จนผมรู้สึกอยากตายให้มันรู้แล้วรู้รอด เผื่อจะเจอเรื่องใหม่ๆ มั่ง
      แต่แล้ววันนึงวันที่ทำให้ผมเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับชีวิตทั้งหมด จากความหมดหวังในชีวิต กลายเป็น กำลังใจที่จะมีชีวิตอยู่
เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ เรื่องที่เปลี่ยนชีวิตของผู้ชายคนนึงจากหน้ามือกลายเป็นหลังเท้า มันอาจจะยาวไปซักหน่อยนะ
ทนฟังไปแล้วกัน

เฮ้ยย ! ไอเดชชชช!!! ขึ้นม 4 วันแรกเด๋วเองก็โดนกังไม่ได้เข้าโรงเรียนกันพอดีอ่ะเห้ย

เสียงแม่ผมที่ปลุกผมจากการหลับใหลได้ทุกวัน เรียกทีเดียวเล่นเอาผมแทบตกเตียง
เลย แต่มันชินแล้วบางทีเสียงแม่ผมดัง
แค่ไหนจะไม่ตื่นเอาด้วย จนแม่ผมเล่นสาดน้ำใส่อ่ะ ทั้งๆที่อยู่บนเตียงนะ

ผม : อือออ ๆๆ ตื่นแล้วๆ

แม่ : โหไอเวง พูดกับแม่อือๆๆ หรอ

ผม : ก็คนมันง่วงอ่ะแม่

แม่ : เห้ย จะ 7 โมงแล้วโรงเรียนเองเข้า 7.30 นะโว้ยเร็วๆ

ผม : คราบๆๆๆ

หลังจากอาบน้ำ แปรงฟันเสร็จผมก็รีบไปโรงเรียนโดยรถโดยสารประจำทาง [ รถเมล์ สีแดงด้วย ไม่มีตังขึ้นรถแอร์ T T ]
ทันที ไม่ได้กินข้าวด้วยดิ T T บนรถเมล์
เห้ยไอเดช!!

ผม : อ้าวไอเวร ช่างเป็นบุพเพเนอะคุณ

แดน : เออ ๆ เปิดเทอมวันแรก คุณก็มีบุญได้เจอผมบนรถเมล์และ

ไอแดน เป็นเพื่อนผมตั้งแต่ ม 1 แหละ ไอแดนเป็นคนเฮฮา เสี่ยวชิป หม้อไปเรื่อย แต่ก็สนิทกับมันนะ หน้าตามันจัดว่าหล่อแต่ที่มันยังไม่มีแฟนเพราะมันติดเพื่อน มันชอบมาหลายคนแล้วแต่มันเลือกเพื่อนอ่ะครับ เลยตัดใจ

ผม : เห้ยรีบวิ่งเข้า รร เร็ว ๆ เด๋วได้โดนกักแต่วันแรกอะคุณ

แดน : เออ ๆ

และผมกับมันก็วิ่งเข้าทางหลังโรงเรียน กัน 2 คน แต่แล้ว

อาจารย์ : อ้าว นักเรียนไม่ต้องรีบ เค้าเข้าแถวเคารพธงชาติกันแล้ว มานิๆ

และผมกับแดนก็เดินเข้าแถวคนมาสาย ซึ่งมีเพียงน้อยนิด

อาจารย์ : เอ้าๆ ใบจดชื่อ รีบๆ เซนต์จะได้รีบๆเข้า โรงเรียน

ผม : เห้ยไอแดน มีปากกาป่ะว่ะ ผมขี้เกียจหยิบว่ะ

แดน : ผมลืมเอามาว่ะ แหม คุณกับผมช่างเหมาะจะเป้นเพื่อนกัน ไม่เคยมีอะไรเลย

ผม : ไม่มีก็ไม่มีอย่าพูดมาก

ผมก็หันหาคนยื้ม จนเจอเหยื่อแล้วคนนึง

ผม : ขอโทษครับ ขอยื้มปากกาหน่อยครับ

? : ค่ะๆ นี่ค่ะ

ทันทีที่ผมเงยหน้าขึ้นมองเพื่อจะยิ้มให้ตามมารยาท มันกลับทำให้ผมต้องมนต์สะกด ผู้หญิงคนนี้ เป็นผู้หญิงร่างเล็กหุ่นบอบบางน่าทนุถนอม  ตาโต ผิวเหลือง รูปร่างหน้าตาโดยรวม สำหรับผม นางฟ้ายังอายเลยครับ

? : ปากกาค่ะ ๆ

ผม : อ๋อครับ เดชครับ

? : อ่อค่ะ แต่นี่ปากกาค่ะ

ผม : อ้าว อ้อ ครับๆ แหะๆ

ผมหยิบปากกาจากมือเธอ พร้อมคิดในใจว่า อารายมันจะโชคดีอย่างงี้ว่ะ เปิดเทอม
วันแรกก็ปิ๊งเลย

ผม : เอ่อ ขอบคุณครับ

? : ไม่เป็นไรค่ะ

ผม : ขอโทษนะครับ คือว่าเราคงโดนกักอีกนาน อยากรู้ว่าเธอชื่อไรอ่ะ

? : อ่อจ๊ะ ๆ เราชื่อ โบว์ นะ

ผม : ครับ ๆ  ผมชื่อ....

โบว์ : เดชใช่มิ คริ คริ

ผม : ครับๆ แหะๆ

ทันใดนั้น
ไอเดชแมร่งร้ายกาจจจ!!!
ไอแดนตัวเลวมันเล่นผมซะแล้ว

ผม : ไอเวงคุณเงียบๆไปเลย เด๋วเค้าได้เกลียดขี้หน้าผมอ่ะ

แดน : เออ ๆ แปปนึงนะ

และแล้วมันก็สะกิดโบว์

แดน : เอ่อขอโทษครับ ผมเป็นเพื่อนไอเดชมันนะครับ ชื่อ ชาคริสต์ ไม่ทราบว่าชื่อ
อะไรหรอครับ

โบว์ : อ๋อ พอลล่าค่ะ

ไอแดนทำหน้าอึ้งเล็กน้อยปกติไม่เคยโดนผู้หญิงเล่นกลับ

แดน : อ่าาาา งั้นเราชื่อแดนก็ได้

โบว์ : อ๋อค่ะ ชื่อโบว์ค่ะ

อาจารย์ : เห้ยๆ ใบเซนต์ชื่ออ่ะจะเสร็จยัง มีกันแค่ 3 คน ทำไมมันนานนัก

แดน : อ่อ ครับๆ นี่ครับ

ผมกับไอแดนก็เดินขึ้นอาคารไป เผอิญว่าผมกับมันได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยสิ ทันทีที่ผมกับไอแดนเดินเข้าห้องเรียนมา

โว้ยยย! เปิดเทอมวันแรกพวกคุณก็เป็นชนกลุ่มน้อยเลยนะครับ

เสียงของเพื่อนผมอีก 2 คนมันประสานเสียงกันพูดขึ้นมา

ผม : เออ ๆ มีปัญหาไรกับผมป่ะล่ะ

พัชร : โหไอเวง มาถึงวันแรกอยากปากแตกหรอครับ เก็บไว้หน้าหนาวเหอะ

ผม : ไม่เอาว่ะ ผมขี้เกียจรอ

ภัค : เห้ย ๆ ไอเดชคุณจะเล่นแมร่งวันไหนบอกผมผมจะเล่นด้วย

พัชร : อ้าว คุณนี่ช่างเป็นเพื่อนที่ดีนะ เมื่อกี้ยังแซวมันกับผมอยู่เลยไอเวง

ภัค : ก็ผมเกลียดคุณไง

พัชร : อ้าว ไอเวง

กลุ่มของผมก็มีอยู่แค่นี้แหละ โชคดีครับที่ ม 4 ได้มาอยู่ห้องเดียวกันหมด ช่างเป็นปาฏิหาริย์
ผมกับไอแดนก็เดินไปหาที่นั่ง 2 ที่ที่อยู่ติดกัน ปล่อยแมร่ง 2 คนกัดกันอยู่ตรงนั้นอ่ะ
และแล้ว

อ้าว หวัดดีจ๊ะ

ผม : หืม ?? กำ หวัดดีจ๊ะ

คนที่ทักผม คือโบว์นั่นเอง

แดน : ชะอ้าว  พอลล่าาาาา

โบว์ : อ้าวชาคริสส

ผม : นี่ลืมพี่ติ๊กไปแล้วรึไงครับ

โบว์ : ติ๊กถูกหรือผิดค่ะ

ผม : ตลกนะครับ T T

แดน : น่าจะไปตั้งคณะตลกกันนะครับ

โบว์ : เหอ ๆ อ้อนี่ ลืมแนะนำค่ะ คนนี้ชื่อ เมย์นะค่ะเป็นเพื่อนสนิทโบว์

ผม : หวัดดีครับ

เมย์ : หวัดดีค่ะ

ผม : อ้าวไอแดน ไหว้เค้าสิลูก

ผมหันไปหาไอแดนแต่แล้ว ภาพที่เห็นเป็นภาพที่ผมไม่ได้เห็นมานานมาก มันทำปากหวอ ตาค้างเหมือนเจอขุมทรัพย์ยังไงยังงั้น ผมไม่รู้ทำไง เพราะเมย์เริ่มทำหน้าเจื่อน ผมจริงใช้มือของผมลูบหน้ามันหนึ่งปรื๊ด

แดน : อื้มหืมมม คุณล้างมือในทะเลมาหรือไงฟะ

และมันก็หยุดด่าผมเมื่อเห็นหน้าเมย์

แดน : อ่อขอโทษครับ ผมชื่อแดนน่ะ

เมย :อ๋อจ๊ะๆ

และแล้วคาบแรกก็มาถึง

อาจารย์ : วันนี้เป็นวันแรก ครูก็ไม่อยากจะสอนไรมากอ่ะนะ ก็ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่กันไปนะ ครูมีธุระ 5555+

แดน : อาจารย์เค้าเล่นง่ายเนอะ

เมย์ : อ้าวอาจารย์เค้าเล่นไรหรอ

แดน : อ๋อ ป่าวครับ ผมหมายถึง อาจารย์เค้าทำอะไรง่ายๆอ่ะ เข้าใจวัยรุ่นมั่งดิยาย

เมย์ : อ้าว มีสิทธิไรมาว่าเค้ายายหา อายุเค้าแค่ 15 เอง

แดน : ไหนขอดูบัตรประชาชนหน่อย

เมย์ : จะดูทำไม

แดน : จะดูว่าขึ้นต้น ด้วยคำว่า นางสาว หรือ นางฟ้าอ่ะจ๊ะ

เมย์ : โห บ้า

ผม : พึ่งคุยกัน 2 ประโยคคุณกล้าเล่นแล้วเนอะ

แดน : หน้าด้านซะอย่างมีไรป่ะล่ะครับ

โบว์ : คริ คริ กลุ่มเดช ติงต๊องดีนะค่ะ

ผม : ขอบคุณที่ชมครับ ^ ^

แดน : ทำไมต้องกลุ่มเดชอ่ะ ทำไมไม่เอา กลุ่มแดนอ่ะ เห็นเดชสำคัญกว่าหรอครับ

โบว์ : บ้า ก็เราคุยกับเดชนิ แดนอ่ะยุ่งไรด้วย

โบว์พูดพร้อมทำหน้าแดง ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้ คริ คริ