ศรสีเลือดแห่งรัก

เมื่อความทรงจำอันแสนเศร้าและปวดร้าวของฉัน ลอซ ในแต่ละชาติต้องมาทวีคูณเพิ่มขึ้น เมื่อได้พบกับคนรักเมื่อชาตินั้นที่ฉันที่ระลึกได้  แต่ว่า.. มันไม่ได้ดีอะไรเลย หากว่า "เราต้องมาเล็งศรไปที่กลางอกคนที่เรารัก"  เพราะเขาเป็นมารร้ายที่ถูกผลึกเอาไว้แต่ไม่สมบูรณ์  ทุกครั้งที่มารในร่างของเขาเริ่มอาละวาดฉันจะต้อง " ยิง " เพื่อให้จัดการเขาลงได้ ซึ่งมันทำให้ร่างกายของคนรักฉันมีแผลไม่ซ้ำกันเลยตามร่างกาย ... ยิงยิ่งมากเท่าไหร่ ร่างกายก็จะเจ็บด้วยพิษบาดแผล .... ฉันกลัว .... กลัวเขาจะจากฉันไป

จะเป็นยังไง ความรักของฉัน ... ผู้ปราบมาร และ เขา มารร้าย ... นี่ฉันจะต้องยิงเขาไปมากเท่าไหร่ ... มากเท่าไหร่กัน? 
มากพอที่จะถึงเวลาหยุดและพระเจ้าจะให้เราทั้งสองคนได้เดินทางสู่แดนแห่งแสงสว่าง  เวลาที่จะให้เราทั้งสองคนได้พักผ่อนอยู่ด้วยกันตลอดนิรันดร์กาล?