บันทึกไร้สาระ

ลำดับตอนที่ #3 : รวมรูป ข้อมูล บลาๆ จากเรื่อง เล่ห์ลวงร้าย

 


 

คำโปรย : ถอยสักก้าว ทะเลดูกว้าง ท้องฟ้าสดใส

แต่สำหรับนางเหตุใดการถอยถึงได้ทำให้อับจนหนทางถึง เพียงนี้

ความปรารถนา..สุดท้ายแล้วคำ ๆ นี้มีความหมายว่าอย่างไรกันแน่

เพื่อรักเขาหรือทำให้หัวใจตัวเองต้องเจ็บปวด

คำโปรย : หัวใจของคนเรานั้นใช่เพียงบอกไม่รักก็จะสามารถทำได้ดังนั้นแล้ว

เมื่อคนสองคนเกิดความใกล้ชิดสนิทเสน่หาต่อกันยากนัก

ที่จะสามารถหักห้ามใจได้ดังลมปากที่สามารถเอ่ยออกมา

________

เรื่องล่าสุดที่กำลังคิดจะเขียน

 

คำโปรย : หลายปีมานี้ในใจของนางย่อมจะมีเพียงเขาอยู่จนเต็มหัวใจ

ทว่ากลับไม่อาจรับปากคำขอที่น่ายินดีที่สุดนั้นได้

ที่น่าเสียใจนั้นคงไม่อาจปฏิเสธ หากที่มากยิ่งกว่าคงเป็นความเจ็บปวด

 

--------------------
อยากเขียนฉากพระเอกฆ่าพ่อนางเอกจังเลย (- v -) แต่แบบนั้นคงฮาตคอร์สุด ๆ สุดเกินไป ฉากประมาณนางเอกวิ่งเข้ามาห้ามแต่ไม่ทัน พระเอกกำลังเฉือนคอพอดิบพอดี ภาพแบบนี้คงติดตาน่าดู เหอๆๆ ถามเพื่อนในห้องดูเค้าก็บอกว่าคงรับไม่ได้ต่อให้มีเหตุผลอะไรก็เถอะ ดังนั้นเพื่อให้เรื่องนี้จบแบบเนื้อหาไม่หนักไปกว่าที่เป็นอยู่ในขณะนี้ จึงคิดว่าของดเว้นไปก่อนละกัน เอาไว้คิดพล๊อตเรื่องที่มีเหตุผลเพียงพอออกค่อยว่ากันอีกที(คงจะคิดไม่ออกแล้วล่ะ สมองตันเต็มที)

อันที่จริงเรื่องนี้ก็มีเหตุอันควรเหมาะแก่การฆ่าแล้วนะ -*- แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้ขี้เกียจแล้ว ละเหี่ยใจกับคำพูดไม่คิดของคนบางจำพวก ยิ่งพูดก็เหมือนยิ่งขุดหลุมฝังตัวเองให้ลึกลงไปอีก การพูดไม่คิดกับการพูดโดยไม่ยอมหาข้อมูลให้ดีก่อนจะพูดไม่รู้ว่าอย่างไหนจะน่ารังเกียจกว่ากัน และสำหรับคำขอโทษที่ไม่ได้ออกมาจากใจ สำหรับตัวข้าน้อย แม้แต่การให้อภัยตามมารยาทก็รู้สึกว่าไม่สามารถกระทำได้ หวังว่าการที่มีความคิดแบบนี้คงไม่ใจดำเกินไปหรอกนะ หึๆ

สรุปแล้วเนื่องจากดราม่าในชีวิตประจำวันมามากพอแล้ว ของดเว้นดราม่าในนิยายเรื่องนี้ก็แล้วกัน
ตอนหน้าคิดจะให้หวาน ๆ และจบเรื่องนี้แล้ว ไม่รู้ สนพ. ไหนรับเรื่อง 120 หน้า a4 บ้าง เฮ้อ--ยังไม่พููดถึงว่าจะผ่านเกณฑ์การพิจารณารึเปล่า

ปล. สำหรับเนื้อหาของนิยายในตอนนี้ขอขอบคุณกำลังใจของพี่เสี่ยวเฉ่ามาก คิดจะดอดหายไปสักสี่ห้าวันเสียหน่อย อ่านดราม่าทั้งในพันทิบ เฟซบุ๊คจนตาแฉะไม่มีเวลาแต่งนิยายตัวเอง (>.<) เรื่อง เทียนฟงคนตรง 3000 ปี จะหาเวลาดูนะคะ รู้สึกเห็นแวบๆ ในเว็บวิกิ ไม่รู้มีซับอังกฤษรึเปล่า 55+ ไม่คิดมากหรอกคะ ปกติเป็นคนไม่คิดมากอยู่แล้ว สบายใจได้ (^__^) ที่อารมณ์ช่วงนี้ไหว ๆ คงเป็นเพราะเรื่องไกลตัวที่เป็นดร่ามาในครั้งนี้มันใกล้ตัวเกินไป แต่เหตุการณ์ร้ายนี่ทำให้เรามองเห็นถึงความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวของคนในกลุ่มได้ชัดเจนที่สุดจริง ๆ
อ๊ะ! วันนี้ทำไมบ่นมากจัง? อย่าสนใจเลยบอกแล้วจิตตก อารมณ์ไม่ปกติ -*-

ปล.2 ใส่เพลงมาให้รำคาญเล่น เหอๆๆ ไม่ค่อยเข้ากับเนื้อหาเท่าไหร่หรอก credit เพลง จาก huge_fansource และ http://youtu.be/DVPRVHuHw2Y

 

------