Fic.[SuckSeed] 'No Plan' (Yaoi.)

ลำดับตอนที่ #9 : ;Chapter 7. Drunk ? (100%)

 Chapter 7. Drunk ?

"กูไปก่อนนะ"

"อืม"

"ตั้งใจเรียนล่ะ"

"อืม"

"เลิกเรียนแล้วรอด้วยนะ  ไปเที่ยวกัน"

"อืม"

"เออ  แล้วก็ ..."

"พอแล้ว! มึงไปห้องมึงเหอะ  กูอายโคตร!"  ผมขัดทันทีที่รู้สึกว่าการร่ำลาของมันกำลังจะยาวนานขึ้นอย่างไม่สิ้นสุด   คือไอ้เคครับ  ห้องหนึ่งของมึงอยู่ห่างจากห้องห้าของกูไม่กี่ห้อง   ได้โปรดอย่าร่ำลากูเหมือนมึงจะไปตายได้มั้ย ??

จะไปขับไล่ฮุนเซนรึไงสาดดดด ??!!

"เออ .. ชิ!  จำไว้เลยมึง!"

"เออ!"  ผมกึ่งดันกึ่งพลักหลังของมันแรง ๆ ให้พ้นออกจาอาณาบริเวณหน้าห้องของผม

มึงอย่ามาบิดตูดใส่กูนะเว้ย  น่ารักตายห่าแหล่ะ !

"พวกมึงซั่มกันแล้วเหรอออออออ"   เสียงกระซบแหบพร่าดังขึ้นข้าง ๆ หูพร้อม ๆ กับสัมผัสที่ไล้ไปมาบริเวณเหนือเข็มขัด

"เห้ยยยย !!!!"

ผลั๊กกก !!!!!

"โอ้ยยย !!"

"ไอ้เหี้ยเป็ด !!!!!!"  ยกนิ้วชี้หน้ามันที่ตอนนี้ลงไปกองอยู่ที่แล้วเรียบร้อย "ทำเหี้ยอะไรวะ !?"

คืองี้ครับ   ไอ้เป็ดมันเข้ามากระซิบผมแล้วลูบๆ แถวๆเอวผม   ทำให้ผมโคตรตกใจแต่ด้วยสัญชาตญาณ   ทำให้ผมเบี่ยงตัวหลบและยกเท้าถีบยอดอกมันด้วยวิชาเทควันโดที่เคยร่ำเรียนมา  (ในยุคของพี่วิวเยาวภา -         -)

ที่ผมทำไปน่ะ  เป็นแค่สัญชาตญาณจริง ๆ นะครับ !

"วิธีทักเพื่อนแบบใหม่มึงเหรอ ? เชี่ย!   โอยยยยยย"  มันว่าพร้อม ๆ กับลุกขึ้น ปัดฝุ่นบนเสื้อและกางเกงนักเรียน  "แม่งเป็นรอยเลยมึงงง !!"  มันชี้ให้ผมดูรอยนันยางบนอกเสื้อมัน

"เพราะมึงนั้นแหล่ะ !   ทักแบบปกติไม่เป็นไง ?"

"โห่ .. ตกลงพวกมึงเหอะ .. ตับ ๆ กันรึยัง ?"  มันเปลี่ยนเรื่องแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้พอให้ได้ยินกันแค่สองคน

"อะ .. อะไรวะ ?"  ใช่ว่าผมจะไม่รู้นะครับ  ไอ้ความหมายของคำว่า 'ตับ ๆ' น่ะ    แค่ไม่หน้าด้านพอที่จะพูดเท่านั้นเอง -///////////-

"เอ้า ! ก็มึงบอกว่าไอ้เคมันจะซั่มมึง   แล้วจู่ ๆ มึงก็ตัดสายไปซะงั้น   กูก็นึกว่ามันเรียกมึงไปเซนเซอร์ซะอีก"

"มึงน่าจะเป็นพี่น้องกับมันแทนกูเนอะ"

"ทำไมวะ ?"

"หน้าด้านเหมือนกันเด้ะ!"

"โอยโหยมึงง่ะ  ตกลงซำไม่ซำวะ ?"  ไอ้เป็กยกแขนขึ้นกอคคอผมแล้วถามซ้ำอีกครั้ง

ตั้งแต่มีแฟน .. จั๊กแร้มึงหอมขึ้นนะเป็ด =                 =

"ยังเว้ย !!"  ผมโวย  "ว่าแต่พวกมึงเหอะ   ไปอยู่อะไรกันดึก ๆ ?"

"พวกกู ?"  มันชี้หน้าซื่อ ๆ ของตัวเอง งงๆ "อ๋อออออออ  เรื่องบทน่ะ"

"แค่นั้นเหรอ ?"

"เออ"

"ทำไมต้องไปหาด้วย ?"

"หื้ออออ ~  ก็คนเค้ารักกัน  ก็อยากเห็นหน้ากันเป็นธรรมดา ~"  มันว่า  แล้วผลักผมเข้าห้องเรียน  "กูไปหาเอิญล่ะ!"

อื้อหือ  ตั้งแต่มีแฟนนี่ทิ้งกูได้ทุกสถานการณ์จริง ๆ นะ ไอ้เวร!!

ผมรีบวางกระเป๋าบนโต๊ะประจำของตัวเองแล้ววิ่งออกไป  หมายจะไปเตะบอลกับพวกไอ้อาร์ม

ก็ยุคนี้มันยุคของซัลโวนี่ครับ !!

แต่ว่า ....

"คุ้งจังงงงงง ~~~"  ยังไม่ทันที่จะหันไปตามเสียงเรียก  ก็เกิดสัมผัสหนัก ๆ บริเวณช่วงบ่าของผมทันที  "เย็นนี้ว่างป่ะครับ?"

"ทำไมว่ะยู ?"

มันคือไอ้ยูครับ  หรือยูตะ  มันเป็นลูกครึ่งไทย-ซัดดัมฮุตเซน .. ล้อเล่นนะ  มันเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น  แถมเป็นนักกีฬาด้วย   คงไม่ต้องงพูดถึงเวลาที่มันมายืนเทียบกับผมนะ ..   ว่ามันต่างกันมากขนาดไหน

"ก็เฮียของบอสมันกลับอ่ะ   มันเลยให้ผมมาชวนมึงอ่ะ"

ความจริงเย็นนี้ผมก็ว่างนะ .. ถ้าไม่ติดว่า   'เลิกเรียนแล้วรอด้วยนะ  ไปเที่ยวกัน'

ขัดความสุขกูได้  แม้ตัวจะไม่อยู่จริง ๆ -     -

"ไม่ว่างว่ะ"

"ทำไมอ่ะ ?"

"โห่  มึง!  มึงน่าจะจองคิวกูก่อนนะ   มึงก็รู้นี่  ว่ากูฮอตขนาดไหน "

"อืมม  ผมรู้ว่าอากาศเมืองไทยร้อน   ผมก็ฮอต"  มันว่าแล้วยกมือขึ้นพัด ๆ เพื่อแสดงว่ามันร้อนจริง ๆ

ผมเกลียดที่จะสื่อสารกับมันก็เพราะแบบนี้แหล่ะ -     -;;

เพราะวันนี้มันเป็นวันจันทร์  เพราะวันจันทร์คือวันที่ตารางเรียนทรหดมากที่สุดในสัปดาห์   และวันที่ทรหดวันนั้นผมต้องเรียนภาษาอังกฤษถึงสี่คาบในภาคบ่าย

ไอ้คนจัดตารางเรียนกูเนี้ย  กะให้พวกกูอ้วกออกมาเป็นคอมพราวเซนเท้นท์เลยรึไงกัน ?

ครืดดดดด ครืดดดด

ผมหาวเบา ๆ แล้วล้วงมือเข้าไปใต้โต๊ะเพื่อกดดูข้อความที่เพิ่งถูกส่งเข้ามาใหม่   ในขณะที่มิสเตอร์จอร์นกำลังบ่นถึงเรื่องมาร์คเกอร์โฟกัสเซนเท้นท์

'กลับก่อนเลยนะ

กูมีธุระ    ขอโทษ :('

ไอ้เคครับ  -                 -'''  เป็นอันว่ามันยกเลิกนัดวันนี้ของมันกับผมในคาบแปด  คาบสุดท้ายก่อนเลิกเรียนพอดี

ขอบคุณว่ะ  วันหลังบอกกูตอนกูกลับไปถึงบ้านแล้วก็ได้นะ (ประชด)

"เฮ้ออออออออออ"  ผมถอนหายใจออกมาเบา ๆ  แต่มันก็ดังมากพอที่จะทำให้ไอ้เป็ดที่กำลังเลคเชอร์อย่างตั้งใจเงยห้าขึ้นมามองได้

"เป็นไรวะ ?"  มองไม่พอ .. ยังถามอีกแหน่ะ

"กูโดนแคนเซิ้ลนัดว่ะ"

"นัดกับใครวะ ?"  ผมเลิกคิ้วถามทั้ง ๆ ที่มือยังจดยิ้ก ๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้มิสเตอร์จอร์นที่ยืนอยู่หน้าชั้น

มึงจะอ่อยฝรั่งเหรอวะ ?   รสนิยมมึงสูงนะ -*-

"เชี่ยเค"

"อ๋อ แฟนนนน   ไม่เป็นไรนี่หว่า .. ไปหาเฮียกับพวกกูก็ได้"

"อือ"

ผมเล่าทุกอย่างให้ไอ้เป็ดฟังแล้วล่ะครับ  แต่ยังไม่ได้เล่าให้เอิญและคนอื่น ๆ ฟัง  (คาดว่าพรุ่งนี้เอิญคงรู้ .. ไม่สิ่ คืนนี้แหล่ะ -      -)  พอมันฟังจบ  ไอ้เวรนี่ก็เอาแต่ล้อผม  แถมยังส่งประโยคเด็ดที่ทำเอาผมเกือบน็อคกลางอากศออกมาด้วยอีกแหน่ะ

'ยังไงมึงก็เป็นแค่กิ๊กแหล่ะว้าาา   มันยังไม่ได้กับออยสักหน่อย'

โอเคเลยครับ .. เจ็บจี้ดเข้าไปถึงตับอ่อนเลยอ่ะ   ใช่ว่าผมจะไม่เคยคิดถึงเหตุผลข้อนี้นะ  ผมคิดทั้งคืนเลยเอ้า (ขอบตาเลยดำเป็นหลินปิงแข่งกับไอ้เป็ดอยู่นี่ไง)  แต่พอมาฟังคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเองพูดมันดัน .. เจ็บจี้ด ๆ เหมือนมีหนอนมาไชฟันกรามยังไงยังงั้น

"Anyone have question?"  มันเป็นคำถามที่มมิสเตอร์จอร์นจะถามทุกครั้งที่เรียนจบในแต่ละเรื่อง  ซึ่งแน่นอนว่าทุก ๆ จะได้คำตอบว่า ...

"Noooooooooooooooooooooooo !!!"  เสียงประสานพร้อมกัน 34 เสียงนี่มันดังกระหึ่มจริง ๆ นะ -*-

"Gooodd!  Alway nice and loud"   มือป้อม ๆ ใหญ่ ๆ ยกนิ้วโป้งชื้นชมแบบเวอร์ๆ ตามประสาชาวอเมริกันอารมณ์ดี .. ฮ่าฮ่าฮ่า "I'm sooooo sorry  but all you guys , please do exercise1 to exercise4  on  page 34 to 37."

การที่อาจารย์สั่งการบ้านเรียกเสียงโห่ได้เสมอ   แน่ล่ะ  หนึ่งในเสียงเหล่านั้นต้องมีเสียงผมด้วยอยู่แล้ว   เรียนไม่รู้เรื่องแล้วจะให้เอาอะไรไปทำวะนั้น ?

"Send me on my desk in forenoon.  See you guys!!!"  มิสเตอร์จอร์นโบกมือลาพวกเราออกไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้บอกทำความเคารพด้วยซ้ำ  เอาเหอะ ... ก็ดีนะ

ผมยัดมือถือใส่กระเป๋าแล้วกวาดทุกอย่างที่อยู่บนโต๊ะลงกระเป๋าทันที  

เฮียเบลคร้าบบบบบ  คุ้งคนนี้จะไปหาเฮียแล้วคร้าบบบบบบบบบบ !!!~  จูม๊วฟฟฟฟฟฟ ~

------------------------------50%----------------------------

"ผมนึกว่าคุ้งจังจะไม่ว่างจริง ๆ ซะแล้วนะ"

"มันว่างกระทันหันน่ะ"   ผมเกาจมูกแล้วตอบไอ้ยู

เพราะไอ้เคนั้นแหละ  แม่ง ! นัดซะดิบดี .. ที่ไหนได้   ดันเบี้ยวตอนนาทีสุดท้าย  .. น่าจับมาปิ้งจริง ๆ ให้ตาย

ผมด่าไอ้เคในใจเบา ๆ แล้วสายตาที่โคตรดีเพราะกินแครอตทุกวันก็เหลือบไปเห็นอะไรแวบ ๆ ในร้านนมสีเลี่ยน ๆ อีกฝั่งของถนน

ไอ้แว่บ ๆ ที่ว่าก็ไอ้คนที่ผมเพิ่งด่า(ในใจ)ไปนั้นแหล่ะครับ  มันคนเดิมกับผู้หญิงหน้าเดิม -*-

พวกมึงไม่มีที่จะเดตกันแล้วจริง ๆ ใช่ม่ะ ?

ธุระของมึงทำกูชาเลยว่ะเค ..

ผมก้าวขาไม่ออก  รู้สึกว่าขอบตามันร้อน ๆ  มีก้อนเหี้ยอะไรไม่รู้มาจุกอยู่ที่อก   ไอ้เป็ดมันคงผิดสังเกตจึงเดินกลับมาหาผมที่จู่ ๆ ก็หยุดเดิน

"เป็นไรวะ ?"  สัมผัสหนัก ๆ ที่บ่ามันทำให้อะไรสักอย่างของผมพังลงมาดัง  โผล๊ะ!

"ฮืออออออ เปดดดดดดด ~"  ผมเพิ่งรู้ว่าผมมันพวกบ่อน้ำตาตื้น

"เฮ้ยย ! คุ้งจังเป็นอะไรอ่ะครับเป็ด ?  เขาฮอตทูมัชเหรอ ?"

"มึงทำมันร้องเหรอวะ ?"  ไอ้เอ็กซ์ -       -

"เฮ้ย   พวกยูไปก่อนเลยก็ได้"  ไอ้ตวงบอกไอ้ยูตะและพวกพ้องของมันอีกสามสี่คนที่มองผมด้วยสายตาแปลก ๆ

"ตวงคุงจะเอางั้นเหรอ ?"

"อือ .. ฝากหวัดดีเฮียด้วยนะ"

"อ่า .. เอางั้นก็ได้  บายนะครับ"  พวกมันโบกมือแล้วและเดินจากไป

ตอนนี้เหลือแค่ผม  ไอ้เป็ด  ไอ้เอ็กซ์  และไอ้ตวง

ไอ้เป็ดกอดปลอบผมแล้วก็ลูบหัวเบาๆ เหมือนโอ๋เด็กๆ  ปากมันก็บริกรรมคาถาอะไรไม่รู้ข้าง ๆ หูผม  ในขณะที่ผมร้องไห้ฟูมฟายไม่หยุด

ผมไม่รู้หรอกนะว่าไอ้ตวง  ไอ้เอ็กซ์หรือคนที่ผ่านไปผ่านมาจะมองผมที่กอดไอ้เป็นร้องไห้ด้วยสายตาแบบไหน  แต่ตอนนี้ผมแค่อยากร้องไห้ออกมา   

ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงอยากร้องไห้

ผมไม่รู้ทำไมผมถึงเจ็บที่รู้  ที่เห็นว่าไอ้เคอยู่กับออย

แค่เพราะว่าผมชอบมันเหรอ ?

หรือเพราะว่าผมหวังมากไป ...

"อ้าวเป็ด .. คุ้งเป็นอะไรน่ะ ?"

"เอ่อ เอิญ .."

"ไม่รู้อ่ะ"  สามเสียงตอบขึ้นมาพร้อมกัน .. ทำเหมือนกูเป็นปริศนาสินะไอ้พวกเวร

"แล้วมายืนร้องไห้ตรงนี้ไม่อายเหรอคุ้ง ?"  เอิญถามพร้อมกับลูบหัวผมเบา ๆ

"กลับบ้านเหอะมึง"

ผมส่ายหน้าทั้ง ๆ ที่ยังซุกอยู่กับรอยเท้าตัวเองที่ประทับบนอกเสื้อไอ้เป็นตั้งแต่เมื่อเช้า

"งั้นไปบ้านกูก่อนก็ได้"

ผนนี้ผมนั่งจุ๊มปุ๊กอยู่บนเตียงขนาดเท่าควายทั้งฝูงนอนได้ของไอ้ตวงเพื่อนผู้เพิ่งสารภาพว่าแอบชอบผมเมื่อสองสามวันก่อน

ลำบากใจกับการมาเยือนครั้งนี้จริง ๆ ครับ -         -;

"อ่ะ"  ดูเหมือนไอ้เอ็กซ์จะคุ้นเคยกับบ้านหลังนี้ดี  เพราะมันเดินเข้าห้องน้ำทันทีที่มาถึงและลงไปชงโอวัลตินมาให้ผม  ทั้ง ๆ ที่เจ้าของบ้านยังคงยืนเอ๋ออยู่ตรงปลายเตียงของตัวเอง

ผมรับแก้วเซรามิกรูปอุลตร้าแมนเลโอมาดื่ม  เอิญมองหน้าผมแล้วถาม "บอกมานะ  ว่าเกิดอะไรขึ้น!"

"ซู้ดดดดดดดดดด    วันหลังน้ำตาล เยอะ ๆ ว่านี้นะเอ็กซ์"

"อย่ามาเฉไฉนะคุ้ง !!"  ผมคงตาฝาดไปที่เห็นเขาและเขี้ยวงอกออกมาจากหัวและปากของเอิญ

"เรา .. เรายังไม่อยากบอกอ่ะ"  ผมอ้อมแอ้มตอบ   ผมไม่กล้าพูดขึ้นมาอีกมากกว่า   อย่างที่บอก  ผมเพิ่งค้พบว่าผมมันพวกบ่อน้ำตาตื้น =         =

เอิญสะบัดหอยใจพรืดเหมือนโดนขัดใจ  ไอ้เป็ดที่นั่งคั่นกลางระหว่างผมกับเอิญจึงถามขึ้นมาแทน  "แล้วมึงอยากทำอะไรวะ ?"

".....  กูอยากแดกเหล้าว่ะ"

"ได้ .. เดี๋ยวกูจัดให้"  ไอ้ตัวเจ้าของบ้านว่าแล้วทำท่าเหมือนจะเดินออกไปหาเหล้ากับโซดาให้ผมจริง ๆ  แต่ไอ้เตี้ยดันร้องห้มขึ้นมาซะก่อน

"เชี่ย .. มึงไม่ได้มาทำเป็นให้เพื่อนเต็มร้อยได้ป่ะวะ  .. นี่มันวันจันทร์นะเว้ย !"  ไอ้เตี้ยหันมาทางผม "มึงก็เหมือนกัน .."

"ก็กูอยากเมาอ่ะ !"

"เมาทำอะไรวะ !!?"

"กูไม่รู้  ก็กูแค่อยากเมา!"

"แต่วันนี้วันจะ .. / มันอยากทำอะไรก็เรื่องของมันดิ่!!!!!!!"  ไอ้ตวงตะดอกด้วยความ .. อืมม โมโหมั้ง  แล้วเดินกระแทก  ดัง ตึงๆๆ ออกไป

ไอ้เอ็กซ์ยืนทำหน้าเอ๋อ "...กูทำไรผิดวะ ?"

"เออว่ะ   มันทำไรผิดวะ ?"  ผมหันไปถามไอ้เป็ดที่นั่งอยู่ข้าง ๆ

"ไม่รู้ว่ะ"  มันตอบ

"เออ  แต่เพราะมึงนั้นแหล่ะ  ไอ้เหี้ยเอ็กซ์ !!"

"เพราะกูเหี้ยอะไร .."

ตุ๊บ !!  กล่องสี่เหลี่ยวทรงสูงสีดำของเหล้ายี่ห้อดังถูกโยนลงบนที่นอน  ตรงหน้าผมพอดี   ตามมาด้วยโซดาอีกสองขวดที่ถูกวางข้าง ๆ กัน  "อยากแดกก็แดก !!  อยากมาอ้วกใส่ที่นอนกูแล้วกัน!!!!"

--------------------------------------------------------------

เข็มสั้นของนาฬิกาอยู่ระหว่างเลขสิบกับสิบเอ็ด  และเข็มยาวอยู่ระหว่างเลขหกกับเจ็ด   ซึ่งมันบอกถึงเวลาที่กมากแล้ว   และเยาวชนที่ดีควรเข้านอน

แต่ใครบางคนยังไม่กลับบ้าน

เคนั่งอยู่บนโซฟาชั้นล่างสุดของบ้าน   ท่าทางของเขาดูไม่สบายใจเท่าไหร่นัก  คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเหมือนมีเรื่องขัดใจ  นิ้วมือเรียวยาวกดโทรศัพท์ด้วยความกังวล  หากแต่ปลายสายยังเป็นผู้หญิงที่เขาไม่อยากได้ยินเสียง

(เลขหมายที่ท่านเรียก .. ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ ...)

ชั้นล่างของบ้านมืดมิดมีเพียงแสดงสลัวจากรายการทอล์คโชว์ในโทรทัศน์เท่านั้นที่ไม่ทำให้บรรยากาศเหมือนหนังผีมากเกินไป

เสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นที่หน้าบ้านตอนที่เข็มยาวขี้ที่เลขเก้าพอดิบพอดี   เสีงโหวกเหวกจากข้างนอกแสดงถึงการมาของคนที่เขารอมาตั้งแต่เย็น

แกร็ก ๆๆๆ

"มึงไปไหนมา ? ไปไหนทำไมไม่บอก? แล้วนี่ปิดเครื่องทำไม ?  "  และทันทีที่หัวของคุ้งโผล่เข้ามา   เขาก็รัวคำถามที่มันค้างในใจทันที

 

คนที่เพิ่งเข้ามาทำหน้างงนิดหน่อยเหมือนยังประมวลผลไม่ได้แล้วค่อย ๆ ตอบเบา ๆ "ไปบ้านไอ้ตวง"

"ไปทำไม ?"

"..........."

"ตอบมาสิ่!"  มือแกร่งกระชากแขนร่างบางเข้ามาใกล้

"...........กู ..."

"มึงกินเหล้ามาเหรอ ?"  เคถามเมื่อเข้าสัมผัสได้ถึงกลิ่นแอลกอฮอล์อ่อน ๆ จากตัวคนตรงหน้า  "กินทำไม ?"

"ช่างกูเหอะ"  ใบหน้าหวานเบี่ยงหลบใบหน้าหล่อที่ยื่นเข้ามาใกล้แล้วพยายามเอาแขนของตัวเองออกมาจากการกอบกุมของอีกคน  "ปล่อยกู"

"ช่างไม่ได้!! .. มึงกินทำไม !?"

"จะรู้ไปทำไมล่ะ!!!"  คุ้งขึ้นเสียง

เคถอนหายใจออกมา  แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน  น้ำเสียงที่ทำให้อีกคนอยากจะร้องไห้  "มึงจะทำให้กูเป็นห่วงทำไม"

"ห่วงกู ? มึงจะมาห่วงกูทำไม ? ถ้าห่วงกูจริง ...ฮึก!.. มึงไม่ทำแบบนี้หรอก"  จากที่เงยหน้าสบตาตอนนี้ดวงตาคู่นั้นกลับหลุบต่ำลงเพื่อนซ้อนหยาดน้ำใส ๆ ที่เอ่อล้นออกมา

ร้องไห้ .. พี่ชายของเขาร้องไห้..

เพราะเขา ?

"ทำ? .. กะ กูทำอะไร?"

"เมื่อวานมึงเพิ่งขอกูคบ   วันนี้มึงก็เบี้ยวนัดกูไปหาอีกคน ฮึก!  มะ มึงทำได้ไงวะ"  สบตาน้องชายทั้งน้ำตาที่ยังคงเอ่อ

"มึงรู้ ?"

"เออ!!!" เสียงอู้อี้  ตะคอกกลับมา "กูรู้ว่าออยมาก่อน   กูไม่เคยหวังเหี้ยอะไรอยู่แล้ว .. จนเมื่อวาน  มึงมาทำให้กูหวังทำห่าอะไร!!!!"  แขนเรียวสะบัดออกจากการกอบกุม  แล้วผลักร่างของอีกคนให้ล้มลงบนโซฟา

"เดี๋ยว!"  เคลุกขึ้นคว้าข้อมืออีกคนไว้ก่อนที่จะเดินหนี "มึงจะให้กูทำยังไง ?"

แผ่นหลังบางสั่นเพราะแรงสะอื้น "มึงถามตัวมึงเองดีกว่า .. ว่ามึงอยากทำยังไง"

"มึงอยากให้กูทำยังไงล่ะ ?"  เรียวคิ้วของเคขมวดเข้าหากันเล็กน้อย

คุ้งหันมายิ้มเยาะให้บาง ๆ  แต่ประโยคที่ออกมาพร้อมกับรอยยิ้มนั้นทำให้เขาแทบล้มทั้งยืน ..









"มึงเลิกกับออยสิ่!"

----------------------------100%----------------------------

เม้นยาว ๆ แล้วจะรักยาว ๆ (?)  ล้อเล่นน่ะ ^^
โผล่มาแค่นี้ก่อน  เพราะแม่ก็โผล่มาไล่แล้วเช่นกัน TT

ตอนที่แล้ว .. หลาย ๆ คนงงกับประโยคจบ -*-
ก็ถึงเรียนอยู่ปีเดียวกัน  แต่เอ็กซ์มันเกิดก่อนออยอ่ะจ้ะ .. ครบครัวเขาเลยปลูกฝังให้เรียกพี่เรียกน้องกัน
แต่ก็นะ .. เด็กมันดื่อ ><


อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยเดี๋ยวฝนเดี๋ยวร้อน
ใครตากผ้าไว้ อย่าลืมเก็บซะล่ะ ^^

มด๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

100เปอร์  (หลบรองเท้า)

สะใจที่เห็นคุ้งมันร้องไห้ว่ะ  (เกาหัว)
แต่ยากนะ .. ฮาไม่ไหวล่ะ ..

หลายคนเดาได้ .. (พร๊อตมันบอกอยู่โต้ง ๆ)
แหะ ๆ


ช่วงนี้ฟ้าฝนเหมือนท้องเสีย .. เดี๋ยวร้องเดี๋ยวตก
ลมพัดเย็นดี หึหึ

จะเปิดเทอมแล้ว  อีกอาทิตย์เดียว! 
วันที่ 9 ล่ะ .. (ร้องไห้ดัง ๆ)



ปล.

แอบรักคนนี้  

และคนนี้ 


หล่อวันหล่อคืนจริง ๆ มอเตอร์ของป้าาาาาาา
(อยากซั่มเด็ก ... แอร็ยยยย ~)

ขีดฆ่าทิ้ง .. เพราะตอนนี้อยาก ซั่ม ผู้ใหญ่มากกว่า
แอร็ยยยย ~ 



  ปลล.   หากเราจะทำแบนเนอร์   จะมีใครแลกกับเรามั้ย ? >  <
(ก็น่าจะทำตั้งนานแล้ว ?)