ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic.[SuckSeed] 'No Plan' (Yaoi.)

    ลำดับตอนที่ #6 : ;Chapter 5. ...

    • อัปเดตล่าสุด 20 เม.ย. 54


     Chapter 5. ...




    ผมมองไอ้เคที่นั่งตัวหดเหลือสองนิ้วอย่างสงสาร  ขอโทษจริง ๆ ว่ะ  กูรักมึงนะ  แต่ว่ากูจำเป็นต้องหาตัวตายตัวแทน =              =



    "เอาเป็นว่า  เคจะมารับบทแทนตวงนะ"  เอิญยิ้มหวาน(เคลือบยาพิษ)ไปให้ไอ้เค



    "อือ .. ก็ได้"



    "เย้ !!!!!!!" สิ้นคำตอบรับของไอ้เคพวกลิงทั้งสิบเอ็ดตัวก็กระโดดร้องด้วยความปลื้มปิติราวกับได้รางวัลออสการ์



    คืองี้ครับ .. ถ้าไอ้เคมันเข้ามารับบทพระเอกในโปรเจ็คของพวกเราไอ้ตวงตากล้องมือฉมังก็จะมารับหน้าที่ที่มันถนัด  ส่วนผมที่มีใบหน้าละม้ายคล้ายมันแต่หล่อกว่านิดนึงก็จะหลุดจะโผนายเอกของเรื่องโดยปริยาย ..

    คงไม่มีนิยาย(เกย์)ที่ไหนที่มีพระเอกกับนายเอกหน้าเหมือนกันหรอกใช่มั้ยล่าาา !!



    หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ



    ปิดบ้านฉลองดีมั้ยวะ ?



    ในขณะที่ผมกำลังคิดว่าจะปิดบ้านฉลองดีมั้ยนั้น  สายตาเจ้ากรรมดันเหลือบไปสบตากับไอ้แว่นที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ไอ้เตี้ย  มันยิ้มมุมปากแล้วยักคิ้วให้จึกหนึ่งอย่างกวนตีน  ผมเลยแลบลิ้นเยาะเย้ยมันซะ

    ผมดีใจนะครับที่มันยัง .. เอ่อ ไม่เย็นชาถึงขนาดตัดเพื่อนกับผมไป  ทั้ง ๆ ที่ผมปฏิเสธมันค่อนข้างแรงไปหน่อย .. ไม่สิ่  แวร๊งมว๊ากกกเลยล่ะ 



    "งั้นกลับไปเลยพวกนายยย .. เราาต้องหาบทใหม่" เอิญออกปากไล่  ทำให้เกิดอาการไม่พอใจจากสาวงามประจำกลุ่ม (?)  ทั้งคู่เถียงกันนิดหน่อย   แต่ผมไม่ได้สนใจ   ทุกคนเดินหนีออกมาจากสองคนนั้นอย่างโคตรเบื่อหน่าย


    แบบนี้ผมก็แกร่วดิ่ -..-  ทำไรดีวะวันนี้



    "เฮ้ยยย เป็ด .."   



    "ฮัลโหล ออย .."  ผมชะงักค้าง .. อะไรที่เป็นมันผมก็ค้างตลอดแหล่ะครับ  เพียงแค่ชื่อที่เปล่งออกจากปากมันทำให้หูผมตั้งเท่านั้นเอง



    หึหึ



    -------------------------------------------------------------



    "เฮ้ย ! ไอ้คุ้ง  ทำแบบนี้มันจะดีเหรอวะ ?"  ไอ้เป็ดถามผมแบบหวั่น ๆ



    แม่งป๊อดว่ะ



    ตอนนี้เราอยู่ที่ร้านนมแห่งหนึ่งที่สีแม่งโคตรหวาน  มันเลยเต็มไปด้วยคู่รักกุ๊กกิ๊กหลายคู่  รวมไปถึงคู่ของไอ้เคด้วย  ผมล่ะอยากจะอาละวาดให้ร้านแตก  ไอ้นู้นก็จับมือมองตา  ไอ้นี่ก็ป้อนหนมเค้ก  ไอ้นั่นก็ป้อนน้ำ  เห็นแล้วแม่ง .. เลี่ยน



    .... อิจฉาก็ได้เว้ยยยยยย !!



    ออยเลือกที่นั่งริมกระจก  กะจะประกาศเลยใช่ป่ะวะว่าแม่งได้กันแล้ว  (ไอ้นี่พาล)    ส่วนผมก็ลากไอ้เป็ดไปโต๊ะอีกด้านหนึ่งเพื่อหลบสายตาไอ้เค .. แต่สามารถสังเกตการพวกมันได้อย่างชัดแจ๋วยิ่งกว่าฟูลเอชดี



    ผมมองโอเลี้ยงปั่นยกล้อใส่วิปครีมของไอ้เป็ดแล้วเลื่อนสายตามามองหน้ามัน .. "ถ้ามึงกลัว .. มึงก็กลับไปเลยปะ "



    "โอเค .. อ่ะนี่ตังค์  งั้นกูไปก่อนนะ"



    "เฮ้ย ๆๆๆ นี่มึงจะไปจริง ๆ เหรอวะ ?"  ผมรีบขว้าแขนมันก่อนที่มันจะลุก  เชี่ยแม่งงง "อยู่เป็นเพื่อนกูก่อนดิ่"



    มันมองหน้าผมแล้วถอนหายใจแล้วยมอนั่งลงตามเดิม  ... ทำไมวะ ? กูน่าเนือยขนาดนั้นเลย ? "มึงตามมันมาทำไมวะ ?"



    "มึงไม่รู้อะไร .. การที่จะกำจัดคู่แข่ง  เราต้องรู้จักคู่แข่งซะก่อน !"



    "คู่แข่ง ? มึงก็รู้แล้วนี่"



    "โห่ มึง .. กูรู้แค่ชื่อกับชั้นเขาไม่เรียกว่ารู้หรอก   มันเหมือนกับมึงรู้จักดอทเอแต่แม่งไม่รู้จักสเกล"



    "โห  .. ขนาดนั้นเลยเหรอวะ ?"



    "เอาแบบให้เห็นภาพเลยป่ะล่ะ ?


    "ม ม่ะไม่ต้องว่ะ"  มันสะบัดเหาหนัก ๆ เมื่อเห็นว่าผมจะเริ่มอธิบายทฤษฏีดอทสเกล



    "ทำไมวะ  มันเป็นทฤษฏีระดับสามกกเลยนะเว้ย .. มึงรู้จักป่ะ ? คุ้งเบ้ง !!"  ยืดอกอย่างภาคภูมิใจ .. แหม่  ใครจะไปฉลาดเท่าท่านคุ้งเบ้งผู้นี้ไปได้ล่ะ ! ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า



    "ควาย"



    เราใช้เวลาในร้านเลี่ยน ๆ นั้นพักใหญ่มาก ๆ เพราะไอ้คู่รักหวานเลี่ยนนั้นไม่มีทีท่าว่าจะออกไปสักที  จนไอ้เป็ดกินโอเลี้ยงปั่นยกล้อใส่วิปของมันจนหมดไปสามแก้ว  ผมลุกไปเข้าห้องน้ำตั้งสี่ห้ารอบ  ไปอ้วกอ่ะครับ -- แม่งเลี่ยนเกิน



    ซ่าาาาา !! 



    ในตอนที่ไอ้เป็ดกำลังจะสั่งโอเลี้ยงของมันเป็นนแก้วที่สี่  ก็มีเสียงประหลาดคล้าย ๆ มีคนเอาน้ำมาสาดไล่หมาดังขึ้น  ทำให้ผมและไอ้เป็ดรวมไปถึงพี่บริกร .. อืมมม ทุกคนในร้านนั้นแหล่ะครับที่หันไปมอง



    น้ำที่เกาะอยู่บนหน้าไอ้เคนั้นแหล่ะคือต้นเสียงแปลก ๆ นั้น



    มันก้มหน้านิ่ง  หยาดน้ำที่เกาะใบหน้าและกรอบผมดำที่ล้อมรอบใบหน้ามันค่อย ๆ หยดลงมา .. ในขณะที่ออยยืนมองด้วยความเกรี้ยวกราด



    "เคก็เป็นซะแบบเนี้ยย !!  ไม่เคยเข้าใจอะไรออยเลย !! รู้รึเปล่าว่าออยเบื่อ !!! ออยเบื่อมากกกกกกก !!!!!!"  เมื่อด่าเสร็จคุณเธอก็กระแทกแก้วน้ำที่เคยมีน้ำอยู่แล้วเดินกระแทกส้นสูงออกไปด้วยความโมโห



    ขอให้แม่งตกส้นสูง !! สาธุ ~



    ผมเดินไปหาไอ้เคที่เพิ่งจะโดนทิ้ง (รึเปล่าวะ ?)   แล้ววางมือบนไหล่มันเบา ๆ



    ไหล่มันสั่น .. มันกำลังร้องไห้ ..



    "ม..ไม่เป็นไรมึง .. เดี๋ยวกูช่วยจ่าย  อย่าร้องดิ่   ไม่มีตังค์จ่ายแค่เนี้ยเอง ฮะฮะ"



    "ไอ้คุ้ง !" ไอ้เป็ดที่ยืนข้าง ๆ เรียกชื่อผมด้วยน้ำเสียงเหมือนผู้ใหญ่ตำหนิเด็ก ...



    อะไรวะ ? กูก็แค่อยากให้มันฮา ..



    ผมหันไปมองคนที่พยายามกลั้นสะอื้นจนตัวมันสั่น  ทำให้ผมรู้ว่า ..



    มันไม่ฮา ... -                    -



    โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!



    "กูเกลียดมึง  ไอ้เหี้ยเค !"  ผมหยิบกระเป๋าเงินออกมาวางกระแทกโต๊ะแล้วพยายามฉุดไอ้เหี้ยที่ไม่มีอารมณ์ขันให้ลุกขึ้นแล้วเดินตามผม "ฝากด้วยเป็ด .. เอาตังค์ทอนคืนกูด้วย"



    "อ้าว .. แล้วมึงจะไปไหนนั้น ?"



    "ทำตัวเป็นพี่ที่ดี" 



    -------------------------------------------------------------



    ผมมองไอ้เคที่เอาแต่เหม่อ .. ด้วยความไม่เข้าใจ

    การที่แม่งเอาแต่ร้องไห้เพราะผู้หญิงคนนั้นทำให้ผมโมโห  หงุดหงิด  ทำให้ผมอยากเอากีต้าร์แสนรักของมันฝาดหัวมันให้หยุดร้อง

    ตอนนี้ผมจำยอมสละเตียงชั้นล่างของผมให้มันนอนเหม่อเพราะกลัวว่าถ้าเกิดดันทุรังให้มันปีนขึ้นไปข้างบนอาจจะทำให้ไม่มันก็ผมต้องเจ็บตัวได้ ... ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่า



    "มึง ๆๆ"  ผมพยายามเรียกมัน  อ่า .. เรียกร้องความสนใจจากมัน -            -



    "................"



    "มึงรู้ป่ะว่านี่อะไร ???"  ผมยิ้มให้มันแล้วยกใบไม้ใบหนึ่งขึ้นมาชูให้มันดูด้วยท่าทางปัญญาอ่อน



    ขอร้องเหอะครับ .. อย่าให้ผมทำอะไรทุเรศไปกว่านี้เลย YY



    "................." 



    "เอ่อ .. ใบไม้ไงมึงงงงง ~  โหวว"



    "......................"



    "แล้วมึงรู้ป่ะว่านี่ใบอะไร ~"  ผมหยิบใบไม้อีกใบออกมา



    "......................."   



    "ใบเบิ้ลไงมึงงง  ไบเบิ้ลอ่ะรู้จักเปล่าาาา ~  ฮ่าฮ่าฮ่า"



    "............................."  เงียบ .. -              - งั้นคงเป็นการเสียเวลาที่ผมจะหน้าด้านเล่นมุกใบตองไปใช่มั้ย ?



    และแล้วห้องทั้งห้องก็เข้าสู่ความเงียบอีกครั้ง .... เฮ้ออออออออออ ~~!!



    "เมิงงงงงง  อย่าเงียบเด้ !!  เอ้อออ ๆๆ เมื่อเช้ากูไปต่างจังหวัดมาแหล่ะ"



    ".............."



    "... ก็ .. ก็เมื่อเช้ากูซักผ้า .. กูก็เลยเอาผ้าไปตากไง  ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า"



    "........................"



    เงียบ .... เฮ้อออ กุยอมแพ้ว่ะ !


    ผมทิ้งตัวลงนอนบนพื้นเย็นเฉียบอย่างหมดแรง  ไม่สิ่  เรียกว่าโคตรหมดแรงเลยมากกว่า  เพราะไอ้การที่จะลากผู้ชายตัวเต็มวัยอย่างไอ้เคกลับถึงบ้านมันไม่ง่ายเลย  แถมเพราะความโกรธ .. อืมม หึง? อ่านั้นแหละ  เพราะมัน .. ทำให้ผมขาดสติ  ลากมันกลับมาด้วยสองเท้าและสองมือ



    แข็งแรงน่าชื่นชมจริง ๆ ร่างกายผมเนี้ยย !!



    "มึง .."   มันเรียก



    "อะไรวะ ? กูงอนมึงอยู่  แม่งไม่ฮามุกกู !!"



    "กูกอดหน่อยดิ่"



    "......... อะไร ? เศร้าแล้วเสี่ยนเหรอมึง"   มันยากนะที่จะทำหน้าไม่บางฟังคำพูดที่ทำให้ใจเต้นแรง ๆ น่ะ



    "เหี้ย  กูกอดมึงหน่อยดิ่"



    ผมค่อย ๆ เคลื่อนตัวขึ้นไปหามันช้า ๆ แล้วค่อย ๆ เอื้อมมือไปกอดมันด้วยท่าทางเก่ ๆ กัง ๆ  อ่อ .. อีกอย่างที่ยากก็คือการที่ควบคุมหัวใจไม่ให้เต้นแรงเวลาอยู่กับคนที่ชอบน่ะนะ



    "มึงว่ากูน่าเบื่อป่ะวะ ?"  มันถามทั้ง ๆ ที่ยังเกยคางอยู่ที่ไหล่ของผม



    "..............กับออยกูไม่รู้นะเว้ย .. แต่สำหรับกู ... มึงไม่น่าเบื่อหรอกว่ะ"   แต่น่าตบก็ไม่แน่ -        -



    "หึหึหึหึ"



    "อะไรวะ .. กูพูดแค่นี้ขำ  เมื่อกี้กูปล่อยไปตั้งหลายมุก .. เงียบเป็นเป่าครก !"



    "มึงกับกู ..."



    "..... ?."



    "มึงลองมาคบกับกูมั้ย ?"

    -------------------------------------------------------------




    เอิ่ม .. ตอนนี้อึน ?  นั้นแหล่ะ อึนมาก ห่วยมาก น่าเบื่่อมาก :(
    เพราะลุกขึ้นมาอัพตอนที่พี้ยาอย่างหนัก (พี้ ?)

    เมายาแก้แพ้อย่างรุนแรง T   T

    ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
    ถึงคุณ SAKANA~Nay!!!
    เฮ้ย !! พี่่ .. มันเจ๋งมากกก ! (กระโดดกอด) 
    จุ๊บ ๆ เต้ยแมนมากก (y) (เค้าพูดถึงเต้ย ??)


    คิดถึงทุกคน <3 หอมสักฟอดม่ะ ! >
    3

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×