ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ;Chapter 4. If ...? (100%)
Chapter 4. If ...?
บ้าาา .. สันดารผมมันเหมือนไอ้เหี้ยนี่ที่ไหนกัน ..
ไม่มืดหรอก .. แค่สลัว ๆ
พอคิดมาถึงตรงนี้ผมก็รู้สึกแย่อีกครั้ง .. ผมเป็นคนทำให้มันเป็นแบบนั้น ..
ผมรู้สึกเหมือนเด็กผู้หญิงที่พยายามเรียกร้องความสนใจจากพี่ชายที่ชอบด้วยการก่อเรื่องวุ่นวายเลยแฮะ ..
เขาก็ตั้งใจจะรับผิดชอบอยู่แล้ว .. ที่ยุมัน
แต่ใครจะคิดว่ามันเป็นหนักขนาดนี้หล่ะ ?
ไม่รู้ว่าเพราะเขาเอาแต่เหม่อหรือเพราะมันหยุดโดยไม่บอกกล้าวกันแน่ที่ทำให้ดั่งสวย ๆ ของเขาชนหลังมันเข้าจัง ๆ
แต่ว่าเพราะสถานที่ตรงหน้าทำให้ร่างโปร่งไม่สะทกสะเทือนจากแรงกระแทกข้างหลังเลยแม้แต่น้อย
ไม่เห็นหน้าแต่เห็นหลังคาบ้านก็ยังดีสิ่นะ ? ... ไอ้ลิเกเอ้ยยยย !!
----------------------------100%----------------------------
"มึง .. " ผมเรียกไอ้แฝดที่นั่งดีดกีต้าร์อยู่ที่ข้าง ๆ เตียง แล้วลุกขึ้นนั่ง
"หื้ม"
"มึง .. ถ้า .. ช่างเหอะ" แล้วผมก็ล้มตัวลงนอนตามเดิม .. บางทีปรึกษามันไปคงไม่ช่วยอะไร
ผมหลับตาลงอย่างโคตรเหนื่อย ..
คนอื่นเขาบอกว่าแอบรักคนใกล้ตัวมันเจ็บปวดมาก .. แต่ตอนนี้ผมอยากจะตะโกนดัง ๆ ว่าการที่มีคนใกล้ตัวมันมาแอบรักมันทั้งเจ็บทั้งลำบากใจนั้นแหละ !!
ผมมันมีอะไรให้มันชอบเหรอ ? หรือว่ามันชอบไอ้เคเลยหันมาชอบผมแทนเพราะเราหน้าเหมือนกัน ?
บ้าาา .. สันดารผมมันเหมือนไอ้เหี้ยนี่ที่ไหนกัน ..
แล้วจู่ ๆ ผมก็รู้สึกถึงสัมผัสหนัก ๆ ระหว่างหว่างคิ้ว .. และพอลืมตาขึ้นก็พบกับว่าผมกำลังส่องกระจก ..
ไอ้เค -- มันเอานิ้วมาจิ้ม ๆ แล้ววน ๆ บริเวณกว่างคิ้มผมพร้อมกับทำหน้าแอ๊บแบ๊ว
น่ารักว่ะ !
"เป็นไรวะ ? คิ้วมึงยังกับจะไหลมาพันกัน" พันกันได้ก็ดี .. คนทั้งโลกจะได้รู้ว่ากูก็เครียดเป็น
"มึงช่วยเอาหน้าไปห่าง ๆ ได้ป่ะวะ ?" เห็นใกล้ ๆ แล้วมันสั่น
ป๊อก !
"โอ้ยยย เชี่ย !!" ไอ้เคมันดีดหน้าผากผมคร้าาาาาาาาบ ได้ยินมั้ยฮะ ? ดังป๊อกแหน่ะ !!! เจ็บฉิบหาย !!
"ฮ่าฮ่าฮ่า หมั่นไส้ ! ทำมาเป็นเครียด !"
"กูก็คน เจ็บได้ร้องไห้เป็นนะสัตว์ !!"
"หึ ! แล้วมึงเครียดเรื่องอะไรวะ ?"
"เสือก .." ผมว่า -- ผมพยายามพูดดีกับมันนะครับ .. อย่าว่าผมนะ ผมพยายามแล้ว TT
"เหอะ" มันทำหน้างอนแล้วปีนขึ้นเตียงไป "งั้นมึงปิดไฟด้วย"
ผมคลานไปปิดสวิตท์ไฟที่อยู่ตรงด้านขวาของประตู ทำให้ห้องทั้งห้องอยู่ในสภาพมืดมิดทันที
ไม่มืดหรอก .. แค่สลัว ๆ
เมื่อผมหลับตา สัมผัสของไอ้เหี้ยตวงก็ประกฏขึ้นในมโนภาพ .. อ้อมกอดแน่น ๆ เย็น ๆ ตัวมันที่สั้นไปทั้งตัวแม้กระทั่งเสียง
พอคิดมาถึงตรงนี้ผมก็รู้สึกแย่อีกครั้ง .. ผมเป็นคนทำให้มันเป็นแบบนั้น ..
แย่ชะมัด !
"ไอ้เค .. หลับยังวะ"
"หืออออ .. แล้ว" เสียงมันงัวเงียมากอ่ะครับ .. หัวมึงถึงหมอนไม่ถึงห้านาที อะไรจะเคลิ้มเร็วขนาดนั้น !?
"หลับแล้วเหรอ ?"
"อือ .."
"ถ้ามีคนที่ใกล้ตัวมึงม้ากมากมาบอกว่ารักมึง .. มึงจะทำยังไงวะ ?" ผมยิ้มในความมืดอย่างสมเพชตัวเองนิด ๆ
ผมรู้สึกเหมือนเด็กผู้หญิงที่พยายามเรียกร้องความสนใจจากพี่ชายที่ชอบด้วยการก่อเรื่องวุ่นวายเลยแฮะ ..
ที่มันน่าสมเพชก็คือ ผมเอาเรื่องไอ้ตวงมาเรียกร้องความสนใจจากมัน .. คนเรื่องของคนที่ชอบตัวเองมาเรียกร้องความสนใจจากคนที่ตัวเองชอบ .. เหอะ ๆ
" .... " มันเงียบ ผมยอมรับนะ .. ว่าผมก็แอบลุ้นแอบภาวนาเหมือนกัน ว่าถ้ามันรู้ว่าผมคิดยังไงกับมัน มันจะไม่รู้สึกแบบผม
"มึงหลับจริง ๆ เหรอวะ !?"
"กูก็คงทำตัวไม่ถูก .. แล้วเอามาปรึกษามึงไง"
"แล้วถ้าคนที่ชอบมึงเป็นกูล่ะวะ ?" ผมโพล่งถามออกไป .. อยากตบปากตัวเองฉิบหาย วันเหี้ยอะไรวะเนี้ยยย !!
"........ มึงก็ชอบอยู่ไม่ใช่เหรอ" งึมงำอะไรวะ ? หูผมบอดหรือมันพูดไม่ชัดว่ะนั้น
"อะไรนะ ?"
ไอ้เคมันไม่ตอบแต่มันกลับปีนลงมาแล้วแทรกตัวเข้ามาในผ้าห่มผมแทน ทำให้ผมต้องขยับตัวให้มันนอนด้วย .. พอมันจัดที่ของมันเรียบร้อยมันก็หงายตัวนอนทันที -- คือ มึงจะไม่ขออนุญาตเจ้าของสถานที่ก่อนเลย ? หน้าด้านไปไหนน่ะ ?
"ฟ้องม๊า"
"อะไร .. กูให้มึงนอนด้วยแล้วนะเว้ยย แค่เนี้ยยต้องฟ้องม๊าด้วย ? ขี้ฟ้องว่ะ !"
"ไม่ใช่ .. ถ้ามึงชอบกูแล้วกูไม่ชอบมึง .. กูก็จะวิ่งไปฟ้องม๊าทันทีเลย" ไอ้เคพลิกตัวหันมาทันผม "แต่ถ้ากูชอบมึงเหมือนกัน ... มันก็อีกเรื่อง"
"... ก ..ก ะ กูไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวกับไอ้ที่กูถามสักนิด" มึงสนุกป่ะวะเค ? มาทำให้กูสั่นเล่น ๆ ทั้ง ๆ ที่แม่งก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว
ผมปฎิเสธไม่ได้ว่า .. อยากรู้ว่าไอ้ 'อีกเรื่อง' ของมันคืออะไรซะแล้วสิ่
" ก็มึงถามว่าถ้ามึงชอบกู กูจะทำไงไม่ใช่เหรอ ?" ผมยิ้มให้ผมในความมือ(สลัว ๆ) "ใครบอกรักมึงรึไง ?"
"มึงจะไปต่อยหน้ามันรึไง ?" ผมถามแบบไม่คิดอะไรเลยนะ .. จริง ๆ เลย ไม่ได้คิดจริ๊งจริงงง ~มันมีอะไรให้คิดรึไงล่ะ
"อือออ .. แล้วบอกมันว่ามึงอ่ะของกู" รู้ตัวมั้ยน่ะว่าพูดอะไรออกมา ..
".... อ .. อะ เอ่อ พรุ่งนี้มึงว่างป่ะวะ ?" เปลี่ยนเรื่องเหอะครับ .. ยิ่งคุยยิ่งเขิน -//////////////////-
"ว่าง"
"ไปหาเอิญกับกูหน่อย" อย่าบอกมันเด็ดขาดว่าผมพยายามล่อลวงมันอยู่ "เอิญอยากเจอมึง"
"ทำไมวะ กูก็เจอเอิญทุกวัน"
"กูไม่รู้ .. เอิญบอกว่าพรุ่งนี้ให้พามึงไปหาให้ได้" โทษว่ะเอิญ .. ขำขำนะ
"เหรอ ?"
"เออ .. ทำไม ? ไม่เชื่อไง ?"
"เปล่า .. กูก็นึกว่ามึงจะพากูไปเดท" -////////////////- พ่อแม่สอนให้พูดแบบนี้รึไงวะ..
"เชี่ย .. กูนอนล่ะ ! ฝันดีผีรอบเตียง !"
"ก็เตียงเดียวกับมึงล่ะ !"
"โว้ยย ! นอนไปมึง !!" แล้วผมก็เอาผ้าห่มหนา ๆ กดหน้าด้าน ๆ ของมันให้จม
แล้วคืนนั้นก็เป็นคืนแรกในรอบสามเดือนที่ผมนอนไม่หลับ .. = =
-----------------------------50%----------------------------
อีกด้านหนึ่ง ..
เอ็กซ์เดินตามคนที่ตัวสูงกว่าอย่างเงียบ ๆ แม้ว่าเขานั้นจะโคตรปวดขาและร่างสูงนั้นไม่มีทีน่าว่าจะหยุดเดินเลยแม้แต่น้อย
"...มึงจะไปไหนวะ ?"
"........" เมื่อคำตอบที่ได้มาคือความเงียบ .. เขาก็ไม่คิดจะถามหรือเซ้าซี้อะไรอีก
เรื่องเมื่อตอนเย็นยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของไอ้แว่นที่เดินนำเขาไป เรื่องนี้เขารู้ดี .. และก็เป็นเขาอีกนั้นแหล่ะที่เป็นคนยุให้มันบอกกับไอ้คุ้งไปทั้ง ๆ ที่รู้ทั้งรู้ว่าคุ้งมันกำลังชอบใครและไอ้แว่นนี่ต้องอกหักแน่ ๆ
เขาก็ตั้งใจจะรับผิดชอบอยู่แล้ว .. ที่ยุมัน
แต่ใครจะคิดว่ามันเป็นหนักขนาดนี้หล่ะ ?
จากตวงผู้ร่าเริงกลายเป็นตวงผู้เงียบขรึม .. จากหน้าตีนเป็นหลังมือ !
ผลั่ก !!
ไม่รู้ว่าเพราะเขาเอาแต่เหม่อหรือเพราะมันหยุดโดยไม่บอกกล้าวกันแน่ที่ทำให้ดั่งสวย ๆ ของเขาชนหลังมันเข้าจัง ๆ
แต่ว่าเพราะสถานที่ตรงหน้าทำให้ร่างโปร่งไม่สะทกสะเทือนจากแรงกระแทกข้างหลังเลยแม้แต่น้อย
"โรงรับจำนำ ?" เอ็กซ์ที่เดินมายืนข้าง ๆ ร่างโปร่งมองสถานที่เบื้องหน้าสลับกับมองคนที่นำทางมาไปมา .. ก่อนจะเลิกคิ้วสูงเป็นเทือกเขาเอฟเวอร์เรสอย่างเข้าใจปนสงสารกึ่ง ๆ สมเพชหน่อย ๆ แล้วส่ายหน้าในความน้ำเน่าของอีกคนเบา ๆ
ไม่เห็นหน้าแต่เห็นหลังคาบ้านก็ยังดีสิ่นะ ? ... ไอ้ลิเกเอ้ยยยย !!
มือเล็ก ๆ ตบบ่ากว้าง ๆ ของร่างโปร่งหนัก ๆ แล้วทิ้งตัวนั่งรอ .. เพราะยังไง๊ยังไงไอ้คนพามาก็คงทำธุระอีกนาน
ดวงตาหลังกรอบแว่นมองไปยังหน้าต่างห้องที่อยู่ชั้นสามด้วยสีหน้าเจ็บปวด เขาจ้องมันอยู่นานราวกับจะเพ่งกระแสจิตไปหาคนที่อยู่ในห้อง .. จนกระทั่งไฟของห้องที่เขาจ้องมองอยู่ดับลงเป็นสัญญาณว่าคนในห้องหลับไปแล้ว
"เฮ้ออออออออออ" ร่างโปร่งละสายตาจากหน้าตางห้องนั้นแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่
"โหยยยยย กูบอกว่ากูไม่ได้กลับบ้านนนน เอาขนมไปให้ไม่ได้ .. มึงจะอะไรกับกูเนี้ อุ๊บ แค่กแค่กแค่ก ๆๆๆ แหวะ ~" คนตัวเล็ก ๆ ที่แผดเสียงอยู่ข้าง ๆ เสาไฟเรียกร้อยยิ้มของร่างโปร่งได้ไม่ยาก
"มึง .."
คนตัวเล็กเหลือบตามองคนเรียกที่เลิกดราม่าใส่หน้าตาห้องนอนคนอื่นพร้อม ๆ กับพยายามสำรอกเอาแมลงเม่าที่เพิ่งโชคร้ายจบชีวิตในปากของเขาออกมา "เฮ้ยย แค่ก ๆ แค่นี้ก่อนนะ (+_**&^&$%^& ) กูอยู่กับแฟน (!@#$%^&^&*) เรื่องของกูน่าาาา"
เมื่อกดวางสายเอ็กซ์ก็หันมาพบกับสีหน้าปั้นยากของคนที่เพิ่งดราม่าเสร็จ "อะไรวะ ?"
"ม .. มึงคุยกับใครวะ ?" ร่างโปร่งถามราวกับไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
"ไอ้เต็มอ่ะ แม่งโทรมาให้กูเอาเบเกอรี่ไปให้พรุ่งนี้ ตังค์ก็ไม่จ่าย"
"มึงบอกมันกว่ามึงอยู่กับใครนะ ?"
"ห๊ะ ? ......(ทำน่านึก) จำไม่ได้ว่ะ" ร่างโปร่งถอนหายใจอีกรอบกับความซื่อบื่อของคนตรงหน้าแล้วเดินหนี "อ้าวเห้ยย !! รอกูด้วยเด้ !!"
-----------------------------80%----------------------------
"เมื่อไหร่มึงจะกลับบ้านมึงไปเนี้ยยย !?" คนใส่แว่นเอ่ยอย่างหัวเสีย มองคนตัวเล็กกว่าที่ยืนทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยมอยู่หน้าบ้านของเขา
"ก็วันนี้กูบอกป๊าว่าไม่กลับบ้านอ่ะ" เด็กหนุ่มใส่เหล็กดัดฟันเถียง "ป๊าปิดร้านไม่รอกูแล้ว !"
"แล้วไงวะ ?"
"ก็กูเข้าบ้านไม่ได้เพราะตามมึงต้อยต้อยต้อยนะเว้ยย ... รับผิดชอบหน่อยเด้ !"
จะให้รับผิดชอบอะไรล่ะ .. ก็เขาขอให้มันมาเดินตามที่ไหนกัน "กูขอป่ะ ?"
"ก็กูเป็นห่วงมึงอ่า !"
ร่างสูงพยักหน้าน้อย ๆ แล้วหลีกทางให้คนตัวเล็กกว่าเข้าไปภายในบ้านของตนได้สะดวกขึ้น บางทีคืนนี้เขาอาจจะไม่พร้อมที่จะอยู่คนเดียวก็ได้ ..
เอ็กซ์ยิ้มร่าแล้ววิ่งตรงเข้าไปยังห้องนอนของเพื่อนทันที โดยไม่ลืมทักทายผู้ปกครองของตวงที่นั่งเชียร์บอลอย่างดุเด็ดเผ็ดมันส์
ลูกอกหักจะตายอยู่แล้วเสือกนั่งดูบอลสบายใจ
"ไอ้ตวงงงงงงงงงง กูโคตรชอบบบบบบบห้องมึงเลยว่ะ !" คนตัวเล็กกระโดดขึ้นไปบนเตียงหลังใหญ่ของเจ้าของห้องอย่าถือวิสาสะ "เตียงแม่งหย่ายยยได้ใจกูมั่กกก ><"
ไอ้ตวงงที่ว่าเดินตามเข้ามาแล้วต้องส่ายหน้า .. หรือบางทีเขาอาจจะอยากอยู่คนเดียวก็ได้ .. ล่ะมั้ง
"ตีนไม่ได้ล้าง ขึ้นที่นอนกู .. สกปรก !" ตำหนิอย่างไม่จริงจังเท่าไหร่
"ทีมึงไม่อาบน้ำมึงยังขึ้นมานอนได้เลย" ยกคิ้วข้างหนึ่งหมายจะกวนประสาทคนช่างติ "กูอาบน้ำก่อนนะ"
ว่าแล้วก็คว้าผ้าเช็ดตัวสีฟ้าอ่อนของเจ้าของห้องวิ่งเข้าห้องน้ำ แล้วปิดประตูดังปังโดยที่ไม่ขออนุญาตคนที่นั่งหน้าเอ๋ออยู่บนตียงสักนิด ..
หรือบางทีเขาอาจจอยากอยู่คนเดียวจริง ๆ
เมื่อคนตัวเล็กอาบน้ำเสร็จ ..
ตุบ!
เสื้อผ้าที่ถูกโยนให้โดยไม่บอกกล่าวหล่นตุบลงพื้นอย่างไม่ใยดี ทำเอาคนรับที่ไม่ทันตั้งตัวจะรับบ่นอุบถึงบุพการี(ที่กำลังเชียร์บอล)ของคนโยนให้
"ให้กูดีดีก็ได้ ชิ!" ว่าพลางสวมเสื้อยืดตัวใหญ่และกางเกงบอลขาสั้นสีเจ็บ
"กูให้ดีดีแล้ว .. มึงรับห่วยเอง"
"มึงอ่ะ .. เลิกทำเข้มได้แล้ว" เอ็กซ์ที่กำลังเอาผ้าเช็ดตัว(ของตวง)ที่เขาให้ไปตากไว้ที่เดิม "กูว่ามันตลกว่ามึงปกติซะอีก"
"เรื่องของกู"
คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จยิ้มบาง ๆ แล้วเดินไปหาตวงที่นั่งอยู่ทีปลายเตียง
"ก็กูชอบมึงแบบที่เป็นปกติมากกว่า" จ้องดวงตาสีดำที่อยู่หลังกรอบแว่นอย่างแฝงความหมายพร้อมรอยยิ้มหวานบาง ๆ "ชอบมึงแบบที่มึงเป็นของกู .. ไม่ใช่มึงที่เป็นของไอ้คุ้งแบบในตอนนี้"
คนฟังหน้าซับสีทันทีที่จบประโยค เขาเข้าใจความหมายที่มันพูด .. แต่ไอ้การที่พูดสองแง่สองง่ามมันทำให้เขา ... เขิน ? ไม่หรอก อาจจะโกรธมากกว่า ..
มั้งนะ ...
"ของมึง ? กูไปเป็นของมึงตอนไหน๊ !?"
"เอ้า .. กูนึกว่าวันนี้มึงเป็นจะของกูซะอีก" ว่าหน้าตายอย่างหน้าด้าน ๆ ทำให้คนฟังที่หน้าซับสีเพราะความโกรธ(มั้งนะ) ยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่
"ไอ้เหี้ย ของมึงห่าอะไรล่ะ !" โวยวายเสียงดัง
"ก็มึงบอกกูอ่ะ .. ว่าถ้าไอ้คุ้งมันไม่รับรักมึง มึงจะมาเป็นเบ๊กู ! เบ๊ของกู ของของกู !" ว่าแล้วดีดดิ้นบนเตียงราวกับเด็กอยากได้ของเล่น แลดูน่าสมเพชและอนาจใจยิ่งนัก
"เออ ๆ กูรู้แล้ว ๆๆๆ เลิกดิ้นได้แล้ว เหี้ยย ที่นอนยับหมด!"
"เดี๋ยวพอนอนมันก็ยับอยู่ดีนั้นแหล่ะ"
"มึงกลับบ้านไปเลยป่ะ" เมื่อมันดื่อก็ต้องออกปากไล่
"ม่ายยยยยยยยยยยย"
"งั้นมึงอยู่นิ่ง ๆ" จ้องตากลม ๆ นั้นอย่างเอาเรื่องด้วยแววตาดุ แต่มันกลับเรียกได้เพียงรอยยิ้มจะคนตัวเล็ก "ไม่งั้น กูไล่มึงไปนอนข้างนอกแน่ ๆ"
"อื้อออ ^^ กูจะอยู่นิ่ง ๆ ด้วยเกียรติของเนตรนารีเล้ยย !"
"ควาย !" มือเรียว ๆ ขาว ๆ ของคนใส่แว่นเอื้อมไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่ยังชื้นของตัวเองมาถือไว้และคงเขาห้องน้ำไปแล้วหากว่าอีกคนไม่เรียกรั้งเอาไว้ก่อน
"เออ มึง.."
"อะไรอีกล่ะ จะอาบน้ำ !"
"กูไม่ชอบน้ำตามึงเลยว่ะ" ยิ้มหวานไปให้คนที่ชะงักค้างอยู่หน้าห้องน้ำ "ยังไง ... กูก็ยังอยู่ข้างมึงนะ"
"อ่ะ .. อือ" ..
ปัง !
บางทีการที่มีมันอยู่เป็นเพื่อนคืนนี้คงไม่เลวเท่าไหร่
บางที ... ที่หน้าเขาแดงและร้อนผ่าวแบบนี้ .. อาจไม่ใช่เพราะเขาโกรธ
หรือบางที .......... เขาอาจจะหวั่นไหวกับมันแล้วก็ได้ ..
----------------------------100%----------------------------
ขอโทษนะเออที่มาเป็นเปอร์เซ็น .. เราไม่ได้พิมพ์ไว้เลย ,
ไม่มีเวลาอ่ะ เพราะอยากอัพทุกวันเลยพิมพ์สดก่อนลง (ผลคือคำผิดเยอะมาก)
วันนี้กำลังปั่นฟิค .. เจอคลิปเอิร์ธเข้าไป ..
ไม่มีเวลาอ่ะ เพราะอยากอัพทุกวันเลยพิมพ์สดก่อนลง (ผลคือคำผิดเยอะมาก)
วันนี้กำลังปั่นฟิค .. เจอคลิปเอิร์ธเข้าไป ..
แต่งต่อไม่ถูก + รู้สึกเสียใจ ร้องไห้ + อยากว้ากกกกดัง ๆ (แต่กลัวแม่ตื่นมาดึงเน็ตออก)
ฮืออออออออออออออออออ T^T
เลยเค้นมาได้แค่ 30 เปอร์ (ในความคิดเรา) :(
เลยตืนแต่เช้า มาอัพค่าาาาา (แอบแม่มา .. จุ๊ ๆ)
งื้ออออออ ..
ฮืออออออออออออออออออ T^T
เลยเค้นมาได้แค่ 30 เปอร์ (ในความคิดเรา) :(
เลยตืนแต่เช้า มาอัพค่าาาาา (แอบแม่มา .. จุ๊ ๆ)
งื้ออออออ ..
เรียกเราว่า 'ปา' ก็ได้ค่ะ เกิด 1994 ค่อนข้างเข้มงวดเรื่องซีเนียริตี้นิดหน่อย
ปล.อยากจะให้น้องเต็มอิมแพ็คคู่กับใครดีหนอ ?
คุณ Nu M' บอกว่าเต็มกับราช .. จะดีเหรอ ?
ปล.อยากจะให้น้องเต็มอิมแพ็คคู่กับใครดีหนอ ?
คุณ Nu M' บอกว่าเต็มกับราช .. จะดีเหรอ ?
55555555555+ หรือจะหาใครมาคู่กับน้องเขาดีหว่า ?
ปลล.อยากตอบเม้นอ้าาาา TT
ปลล.อยากตอบเม้นอ้าาาา TT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น