ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic.[SuckSeed] 'No Plan' (Yaoi.)

    ลำดับตอนที่ #5 : ;Chapter 4. If ...? (100%)

    • อัปเดตล่าสุด 17 เม.ย. 54


     Chapter 4.  If ...?




    "มึง .. "  ผมเรียกไอ้แฝดที่นั่งดีดกีต้าร์อยู่ที่ข้าง ๆ เตียง  แล้วลุกขึ้นนั่ง



    "หื้ม"



    "มึง .. ถ้า .. ช่างเหอะ"  แล้วผมก็ล้มตัวลงนอนตามเดิม .. บางทีปรึกษามันไปคงไม่ช่วยอะไร



    ผมหลับตาลงอย่างโคตรเหนื่อย ..



    คนอื่นเขาบอกว่าแอบรักคนใกล้ตัวมันเจ็บปวดมาก .. แต่ตอนนี้ผมอยากจะตะโกนดัง ๆ ว่าการที่มีคนใกล้ตัวมันมาแอบรักมันทั้งเจ็บทั้งลำบากใจนั้นแหละ !!

    ผมมันมีอะไรให้มันชอบเหรอ ?  หรือว่ามันชอบไอ้เคเลยหันมาชอบผมแทนเพราะเราหน้าเหมือนกัน ?

    บ้าาา .. สันดารผมมันเหมือนไอ้เหี้ยนี่ที่ไหนกัน ..



    แล้วจู่ ๆ ผมก็รู้สึกถึงสัมผัสหนัก ๆ ระหว่างหว่างคิ้ว .. และพอลืมตาขึ้นก็พบกับว่าผมกำลังส่องกระจก ..



    ไอ้เค --  มันเอานิ้วมาจิ้ม ๆ แล้ววน ๆ บริเวณกว่างคิ้มผมพร้อมกับทำหน้าแอ๊บแบ๊ว


    น่ารักว่ะ !



    "เป็นไรวะ ? คิ้วมึงยังกับจะไหลมาพันกัน"  พันกันได้ก็ดี .. คนทั้งโลกจะได้รู้ว่ากูก็เครียดเป็น



    "มึงช่วยเอาหน้าไปห่าง ๆ ได้ป่ะวะ ?"  เห็นใกล้ ๆ แล้วมันสั่น



    ป๊อก !



    "โอ้ยยย เชี่ย !!"  ไอ้เคมันดีดหน้าผากผมคร้าาาาาาาาบ   ได้ยินมั้ยฮะ ? ดังป๊อกแหน่ะ !!!  เจ็บฉิบหาย !!



    "ฮ่าฮ่าฮ่า หมั่นไส้ ! ทำมาเป็นเครียด !"



    "กูก็คน  เจ็บได้ร้องไห้เป็นนะสัตว์ !!"



    "หึ ! แล้วมึงเครียดเรื่องอะไรวะ ?"



    "เสือก .."  ผมว่า -- ผมพยายามพูดดีกับมันนะครับ .. อย่าว่าผมนะ  ผมพยายามแล้ว TT 



    "เหอะ"  มันทำหน้างอนแล้วปีนขึ้นเตียงไป "งั้นมึงปิดไฟด้วย"



    ผมคลานไปปิดสวิตท์ไฟที่อยู่ตรงด้านขวาของประตู  ทำให้ห้องทั้งห้องอยู่ในสภาพมืดมิดทันที

    ไม่มืดหรอก .. แค่สลัว ๆ



    เมื่อผมหลับตา  สัมผัสของไอ้เหี้ยตวงก็ประกฏขึ้นในมโนภาพ .. อ้อมกอดแน่น ๆ เย็น ๆ  ตัวมันที่สั้นไปทั้งตัวแม้กระทั่งเสียง

    พอคิดมาถึงตรงนี้ผมก็รู้สึกแย่อีกครั้ง .. ผมเป็นคนทำให้มันเป็นแบบนั้น  ..


    แย่ชะมัด !



    "ไอ้เค .. หลับยังวะ"



    "หืออออ .. แล้ว"  เสียงมันงัวเงียมากอ่ะครับ .. หัวมึงถึงหมอนไม่ถึงห้านาที  อะไรจะเคลิ้มเร็วขนาดนั้น !?



    "หลับแล้วเหรอ ?"



    "อือ .."



    "ถ้ามีคนที่ใกล้ตัวมึงม้ากมากมาบอกว่ารักมึง .. มึงจะทำยังไงวะ ?"   ผมยิ้มในความมืดอย่างสมเพชตัวเองนิด ๆ

    ผมรู้สึกเหมือนเด็กผู้หญิงที่พยายามเรียกร้องความสนใจจากพี่ชายที่ชอบด้วยการก่อเรื่องวุ่นวายเลยแฮะ  .. 



    ที่มันน่าสมเพชก็คือ  ผมเอาเรื่องไอ้ตวงมาเรียกร้องความสนใจจากมัน .. คนเรื่องของคนที่ชอบตัวเองมาเรียกร้องความสนใจจากคนที่ตัวเองชอบ .. เหอะ ๆ



    " .... " มันเงียบ  ผมยอมรับนะ .. ว่าผมก็แอบลุ้นแอบภาวนาเหมือนกัน  ว่าถ้ามันรู้ว่าผมคิดยังไงกับมัน  มันจะไม่รู้สึกแบบผม 



    "มึงหลับจริง ๆ เหรอวะ !?"



    "กูก็คงทำตัวไม่ถูก .. แล้วเอามาปรึกษามึงไง"



    "แล้วถ้าคนที่ชอบมึงเป็นกูล่ะวะ ?"  ผมโพล่งถามออกไป  .. อยากตบปากตัวเองฉิบหาย   วันเหี้ยอะไรวะเนี้ยยย !! 



    "........ มึงก็ชอบอยู่ไม่ใช่เหรอ"  งึมงำอะไรวะ ?  หูผมบอดหรือมันพูดไม่ชัดว่ะนั้น



    "อะไรนะ ?"



    ไอ้เคมันไม่ตอบแต่มันกลับปีนลงมาแล้วแทรกตัวเข้ามาในผ้าห่มผมแทน  ทำให้ผมต้องขยับตัวให้มันนอนด้วย .. พอมันจัดที่ของมันเรียบร้อยมันก็หงายตัวนอนทันที -- คือ มึงจะไม่ขออนุญาตเจ้าของสถานที่ก่อนเลย ?  หน้าด้านไปไหนน่ะ ?


    "ฟ้องม๊า"


    "อะไร .. กูให้มึงนอนด้วยแล้วนะเว้ยย   แค่เนี้ยยต้องฟ้องม๊าด้วย ? ขี้ฟ้องว่ะ !"


    "ไม่ใช่ .. ถ้ามึงชอบกูแล้วกูไม่ชอบมึง .. กูก็จะวิ่งไปฟ้องม๊าทันทีเลย"  ไอ้เคพลิกตัวหันมาทันผม "แต่ถ้ากูชอบมึงเหมือนกัน ... มันก็อีกเรื่อง"



    "... ก ..ก ะ กูไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวกับไอ้ที่กูถามสักนิด"  มึงสนุกป่ะวะเค ?  มาทำให้กูสั่นเล่น ๆ ทั้ง ๆ ที่แม่งก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว

    ผมปฎิเสธไม่ได้ว่า .. อยากรู้ว่าไอ้ 'อีกเรื่อง' ของมันคืออะไรซะแล้วสิ่
     

    " ก็มึงถามว่าถ้ามึงชอบกู  กูจะทำไงไม่ใช่เหรอ ?"  ผมยิ้มให้ผมในความมือ(สลัว ๆ) "ใครบอกรักมึงรึไง ?"



    "มึงจะไปต่อยหน้ามันรึไง ?" ผมถามแบบไม่คิดอะไรเลยนะ .. จริง ๆ เลย  ไม่ได้คิดจริ๊งจริงงง ~มันมีอะไรให้คิดรึไงล่ะ 



    "อือออ .. แล้วบอกมันว่ามึงอ่ะของกู"  รู้ตัวมั้ยน่ะว่าพูดอะไรออกมา ..



    ".... อ .. อะ เอ่อ  พรุ่งนี้มึงว่างป่ะวะ ?"  เปลี่ยนเรื่องเหอะครับ .. ยิ่งคุยยิ่งเขิน -//////////////////-



    "ว่าง"



    "ไปหาเอิญกับกูหน่อย"  อย่าบอกมันเด็ดขาดว่าผมพยายามล่อลวงมันอยู่ "เอิญอยากเจอมึง"



    "ทำไมวะ  กูก็เจอเอิญทุกวัน"



    "กูไม่รู้ .. เอิญบอกว่าพรุ่งนี้ให้พามึงไปหาให้ได้"  โทษว่ะเอิญ .. ขำขำนะ



    "เหรอ ?"



    "เออ .. ทำไม ? ไม่เชื่อไง ?"



    "เปล่า .. กูก็นึกว่ามึงจะพากูไปเดท"  -////////////////-   พ่อแม่สอนให้พูดแบบนี้รึไงวะ..



    "เชี่ย .. กูนอนล่ะ !  ฝันดีผีรอบเตียง !" 



    "ก็เตียงเดียวกับมึงล่ะ !"



    "โว้ยย !  นอนไปมึง !!"  แล้วผมก็เอาผ้าห่มหนา ๆ กดหน้าด้าน ๆ ของมันให้จม



    แล้วคืนนั้นก็เป็นคืนแรกในรอบสามเดือนที่ผมนอนไม่หลับ .. =                       = 



    -----------------------------50%----------------------------




    อีกด้านหนึ่ง ..


    เอ็กซ์เดินตามคนที่ตัวสูงกว่าอย่างเงียบ ๆ  แม้ว่าเขานั้นจะโคตรปวดขาและร่างสูงนั้นไม่มีทีน่าว่าจะหยุดเดินเลยแม้แต่น้อย


    "...มึงจะไปไหนวะ ?"



    "........"  เมื่อคำตอบที่ได้มาคือความเงียบ .. เขาก็ไม่คิดจะถามหรือเซ้าซี้อะไรอีก



    เรื่องเมื่อตอนเย็นยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของไอ้แว่นที่เดินนำเขาไป  เรื่องนี้เขารู้ดี .. และก็เป็นเขาอีกนั้นแหล่ะที่เป็นคนยุให้มันบอกกับไอ้คุ้งไปทั้ง ๆ ที่รู้ทั้งรู้ว่าคุ้งมันกำลังชอบใครและไอ้แว่นนี่ต้องอกหักแน่ ๆ

    เขาก็ตั้งใจจะรับผิดชอบอยู่แล้ว .. ที่ยุมัน

    แต่ใครจะคิดว่ามันเป็นหนักขนาดนี้หล่ะ ?



    จากตวงผู้ร่าเริงกลายเป็นตวงผู้เงียบขรึม .. จากหน้าตีนเป็นหลังมือ !



    ผลั่ก !!

    ไม่รู้ว่าเพราะเขาเอาแต่เหม่อหรือเพราะมันหยุดโดยไม่บอกกล้าวกันแน่ที่ทำให้ดั่งสวย ๆ ของเขาชนหลังมันเข้าจัง ๆ 

    แต่ว่าเพราะสถานที่ตรงหน้าทำให้ร่างโปร่งไม่สะทกสะเทือนจากแรงกระแทกข้างหลังเลยแม้แต่น้อย



    "โรงรับจำนำ ?"   เอ็กซ์ที่เดินมายืนข้าง ๆ ร่างโปร่งมองสถานที่เบื้องหน้าสลับกับมองคนที่นำทางมาไปมา .. ก่อนจะเลิกคิ้วสูงเป็นเทือกเขาเอฟเวอร์เรสอย่างเข้าใจปนสงสารกึ่ง ๆ สมเพชหน่อย ๆ แล้วส่ายหน้าในความน้ำเน่าของอีกคนเบา ๆ

    ไม่เห็นหน้าแต่เห็นหลังคาบ้านก็ยังดีสิ่นะ ? ... ไอ้ลิเกเอ้ยยยย !!



    มือเล็ก ๆ ตบบ่ากว้าง ๆ ของร่างโปร่งหนัก ๆ แล้วทิ้งตัวนั่งรอ .. เพราะยังไง๊ยังไงไอ้คนพามาก็คงทำธุระอีกนาน



    ดวงตาหลังกรอบแว่นมองไปยังหน้าต่างห้องที่อยู่ชั้นสามด้วยสีหน้าเจ็บปวด  เขาจ้องมันอยู่นานราวกับจะเพ่งกระแสจิตไปหาคนที่อยู่ในห้อง .. จนกระทั่งไฟของห้องที่เขาจ้องมองอยู่ดับลงเป็นสัญญาณว่าคนในห้องหลับไปแล้ว


    "เฮ้ออออออออออ"  ร่างโปร่งละสายตาจากหน้าตางห้องนั้นแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่



    "โหยยยยย  กูบอกว่ากูไม่ได้กลับบ้านนนน  เอาขนมไปให้ไม่ได้  .. มึงจะอะไรกับกูเนี้  อุ๊บ แค่กแค่กแค่ก ๆๆๆ  แหวะ ~"  คนตัวเล็ก ๆ ที่แผดเสียงอยู่ข้าง ๆ เสาไฟเรียกร้อยยิ้มของร่างโปร่งได้ไม่ยาก


    "มึง .."



    คนตัวเล็กเหลือบตามองคนเรียกที่เลิกดราม่าใส่หน้าตาห้องนอนคนอื่นพร้อม ๆ กับพยายามสำรอกเอาแมลงเม่าที่เพิ่งโชคร้ายจบชีวิตในปากของเขาออกมา "เฮ้ยย แค่ก ๆ แค่นี้ก่อนนะ (+_**&^&$%^& ) กูอยู่กับแฟน  (!@#$%^&^&*)   เรื่องของกูน่าาาา"



    เมื่อกดวางสายเอ็กซ์ก็หันมาพบกับสีหน้าปั้นยากของคนที่เพิ่งดราม่าเสร็จ "อะไรวะ ?" 



    "ม .. มึงคุยกับใครวะ ?"  ร่างโปร่งถามราวกับไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน 



    "ไอ้เต็มอ่ะ  แม่งโทรมาให้กูเอาเบเกอรี่ไปให้พรุ่งนี้   ตังค์ก็ไม่จ่าย"



    "มึงบอกมันกว่ามึงอยู่กับใครนะ ?"



    "ห๊ะ ? ......(ทำน่านึก)  จำไม่ได้ว่ะ"  ร่างโปร่งถอนหายใจอีกรอบกับความซื่อบื่อของคนตรงหน้าแล้วเดินหนี "อ้าวเห้ยย !!  รอกูด้วยเด้ !!"

    -----------------------------80%----------------------------

    "เมื่อไหร่มึงจะกลับบ้านมึงไปเนี้ยยย !?"  คนใส่แว่นเอ่ยอย่างหัวเสีย  มองคนตัวเล็กกว่าที่ยืนทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยมอยู่หน้าบ้านของเขา



    "ก็วันนี้กูบอกป๊าว่าไม่กลับบ้านอ่ะ"  เด็กหนุ่มใส่เหล็กดัดฟันเถียง "ป๊าปิดร้านไม่รอกูแล้ว !"



    "แล้วไงวะ ?"



    "ก็กูเข้าบ้านไม่ได้เพราะตามมึงต้อยต้อยต้อยนะเว้ยย ... รับผิดชอบหน่อยเด้ !"



    จะให้รับผิดชอบอะไรล่ะ .. ก็เขาขอให้มันมาเดินตามที่ไหนกัน "กูขอป่ะ ?"



    "ก็กูเป็นห่วงมึงอ่า !"



    ร่างสูงพยักหน้าน้อย ๆ แล้วหลีกทางให้คนตัวเล็กกว่าเข้าไปภายในบ้านของตนได้สะดวกขึ้น  บางทีคืนนี้เขาอาจจะไม่พร้อมที่จะอยู่คนเดียวก็ได้ ..

    เอ็กซ์ยิ้มร่าแล้ววิ่งตรงเข้าไปยังห้องนอนของเพื่อนทันที  โดยไม่ลืมทักทายผู้ปกครองของตวงที่นั่งเชียร์บอลอย่างดุเด็ดเผ็ดมันส์



    ลูกอกหักจะตายอยู่แล้วเสือกนั่งดูบอลสบายใจ



    "ไอ้ตวงงงงงงงงงง   กูโคตรชอบบบบบบบห้องมึงเลยว่ะ !"  คนตัวเล็กกระโดดขึ้นไปบนเตียงหลังใหญ่ของเจ้าของห้องอย่าถือวิสาสะ  "เตียงแม่งหย่ายยยได้ใจกูมั่กกก ><"



    ไอ้ตวงงที่ว่าเดินตามเข้ามาแล้วต้องส่ายหน้า .. หรือบางทีเขาอาจจะอยากอยู่คนเดียวก็ได้ .. ล่ะมั้ง



    "ตีนไม่ได้ล้าง   ขึ้นที่นอนกู .. สกปรก !"  ตำหนิอย่างไม่จริงจังเท่าไหร่



    "ทีมึงไม่อาบน้ำมึงยังขึ้นมานอนได้เลย"  ยกคิ้วข้างหนึ่งหมายจะกวนประสาทคนช่างติ "กูอาบน้ำก่อนนะ"



    ว่าแล้วก็คว้าผ้าเช็ดตัวสีฟ้าอ่อนของเจ้าของห้องวิ่งเข้าห้องน้ำ  แล้วปิดประตูดังปังโดยที่ไม่ขออนุญาตคนที่นั่งหน้าเอ๋ออยู่บนตียงสักนิด ..



    หรือบางทีเขาอาจจอยากอยู่คนเดียวจริง ๆ



    เมื่อคนตัวเล็กอาบน้ำเสร็จ .. 



    ตุบ!



    เสื้อผ้าที่ถูกโยนให้โดยไม่บอกกล่าวหล่นตุบลงพื้นอย่างไม่ใยดี   ทำเอาคนรับที่ไม่ทันตั้งตัวจะรับบ่นอุบถึงบุพการี(ที่กำลังเชียร์บอล)ของคนโยนให้


    "ให้กูดีดีก็ได้  ชิ!" ว่าพลางสวมเสื้อยืดตัวใหญ่และกางเกงบอลขาสั้นสีเจ็บ



    "กูให้ดีดีแล้ว .. มึงรับห่วยเอง"



    "มึงอ่ะ .. เลิกทำเข้มได้แล้ว"  เอ็กซ์ที่กำลังเอาผ้าเช็ดตัว(ของตวง)ที่เขาให้ไปตากไว้ที่เดิม "กูว่ามันตลกว่ามึงปกติซะอีก"



    "เรื่องของกู"



    คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จยิ้มบาง ๆ แล้วเดินไปหาตวงที่นั่งอยู่ทีปลายเตียง



    "ก็กูชอบมึงแบบที่เป็นปกติมากกว่า"  จ้องดวงตาสีดำที่อยู่หลังกรอบแว่นอย่างแฝงความหมายพร้อมรอยยิ้มหวานบาง ๆ "ชอบมึงแบบที่มึงเป็นของกู .. ไม่ใช่มึงที่เป็นของไอ้คุ้งแบบในตอนนี้"



    คนฟังหน้าซับสีทันทีที่จบประโยค  เขาเข้าใจความหมายที่มันพูด .. แต่ไอ้การที่พูดสองแง่สองง่ามมันทำให้เขา ... เขิน ? ไม่หรอก อาจจะโกรธมากกว่า  ..



    มั้งนะ ...



    "ของมึง ?  กูไปเป็นของมึงตอนไหน๊ !?"



    "เอ้า .. กูนึกว่าวันนี้มึงเป็นจะของกูซะอีก"  ว่าหน้าตายอย่างหน้าด้าน ๆ ทำให้คนฟังที่หน้าซับสีเพราะความโกรธ(มั้งนะ) ยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่



    "ไอ้เหี้ย  ของมึงห่าอะไรล่ะ !"  โวยวายเสียงดัง



    "ก็มึงบอกกูอ่ะ .. ว่าถ้าไอ้คุ้งมันไม่รับรักมึง  มึงจะมาเป็นเบ๊กู !  เบ๊ของกู   ของของกู !"  ว่าแล้วดีดดิ้นบนเตียงราวกับเด็กอยากได้ของเล่น   แลดูน่าสมเพชและอนาจใจยิ่งนัก



    "เออ ๆ กูรู้แล้ว ๆๆๆ  เลิกดิ้นได้แล้ว  เหี้ยย ที่นอนยับหมด!"



    "เดี๋ยวพอนอนมันก็ยับอยู่ดีนั้นแหล่ะ"



    "มึงกลับบ้านไปเลยป่ะ"  เมื่อมันดื่อก็ต้องออกปากไล่



    "ม่ายยยยยยยยยยยย"



    "งั้นมึงอยู่นิ่ง ๆ"  จ้องตากลม ๆ นั้นอย่างเอาเรื่องด้วยแววตาดุ  แต่มันกลับเรียกได้เพียงรอยยิ้มจะคนตัวเล็ก "ไม่งั้น  กูไล่มึงไปนอนข้างนอกแน่ ๆ"



    "อื้อออ ^^  กูจะอยู่นิ่ง ๆ ด้วยเกียรติของเนตรนารีเล้ยย !"



    "ควาย !"  มือเรียว ๆ ขาว ๆ ของคนใส่แว่นเอื้อมไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่ยังชื้นของตัวเองมาถือไว้และคงเขาห้องน้ำไปแล้วหากว่าอีกคนไม่เรียกรั้งเอาไว้ก่อน



    "เออ มึง.."



    "อะไรอีกล่ะ  จะอาบน้ำ !"



    "กูไม่ชอบน้ำตามึงเลยว่ะ"  ยิ้มหวานไปให้คนที่ชะงักค้างอยู่หน้าห้องน้ำ "ยังไง ... กูก็ยังอยู่ข้างมึงนะ"



    "อ่ะ .. อือ"  .. 



    ปัง !



    บางทีการที่มีมันอยู่เป็นเพื่อนคืนนี้คงไม่เลวเท่าไหร่

    บางที ... ที่หน้าเขาแดงและร้อนผ่าวแบบนี้ .. อาจไม่ใช่เพราะเขาโกรธ




    หรือบางที .......... เขาอาจจะหวั่นไหวกับมันแล้วก็ได้ ..



    ----------------------------100%----------------------------






    ขอโทษนะเออที่มาเป็นเปอร์เซ็น .. เราไม่ได้พิมพ์ไว้เลย ,
    ไม่มีเวลาอ่ะ   เพราะอยากอัพทุกวันเลยพิมพ์สดก่อนลง (ผลคือคำผิดเยอะมาก)


    วันนี้กำลังปั่นฟิค .. เจอคลิปเอิร์ธเข้าไป ..
    แต่งต่อไม่ถูก + รู้สึกเสียใจ ร้องไห้ + อยากว้ากกกกดัง ๆ (แต่กลัวแม่ตื่นมาดึงเน็ตออก)
    ฮืออออออออออออออออออ T^T

    เลยเค้นมาได้แค่ 30 เปอร์ (ในความคิดเรา) :(
    เลยตืนแต่เช้า มาอัพค่าาาาา (แอบแม่มา .. จุ๊ ๆ)

    งื้ออออออ ..
    เรียกเราว่า 'ปา' ก็ได้ค่ะ เกิด 1994 ค่อนข้างเข้มงวดเรื่องซีเนียริตี้นิดหน่อย



    ปล.อยากจะให้น้องเต็มอิมแพ็คคู่กับใครดีหนอ ?

    คุณ Nu M' บอกว่าเต็มกับราช .. จะดีเหรอ ?
    55555555555+   หรือจะหาใครมาคู่กับน้องเขาดีหว่า ?

    ปลล.อยากตอบเม้นอ้าาาา TT

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×