ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ;Chapter 1. I'm confusig (edit : add the last line. , wrong word)
Chapter 1. I'm confusig
"ไอ้เป็ด !! เนื่องจากมึงเป็นผู้มีประสบการณ์ !! มานี่หน่อย .. กูมีเรื่องจะปรึกษา !!" ทันทีที่เจอตัว .. ผมก็รีบคว้าตัวไอ้เพื่อนซี้ไว้ในทันที
"ประสบการณ์ .. อะไรวะคุ้ง ?" มันถามหน้าซื่อ
"ก็ประสบการณ์ .. ของมึงกับเอิญไง ^^"
"...."
".... ^^"
"บ้า !!~ ไอ้เหี้ย ไอ้ทะลึ่ง ! กูไม่มีประสบการณ์อะไรกับเอิญทั้งนั้นแหล่ะ !" ไอ้เป็ดสะดิ้งครับ .. มันดีดดิ้งตัวมันเองเพื่อที่จะออกจากวงแขนของผมที่ล็อคตัวมันไว้
ที่สำคัญ .. หน้ามันแดงครับ - -*
โธ่ ... ไอ้ควายเป็ด !!
ผัวะ !! "มึงคิดอะไรของมึงเนี้ย ! ลามก ! หื่น !" ผมตบหัวมันก่อนจะรีบปล่อยมือที่ล็อคตัวมันไว้ .. มาเช็ดที่เสื้อนักเรียนอย่างรังเกียจ และไม่ลืมทำหน้าขยะแขยงเต็มที่
ไอ้เป็ดทำหน้าเอือม ๆ แล้วถาม "แล้วมึงหมายถึงประสบการณ์อะไรวะ ?"
"ม มะ มึงจะให้กูพูดตรงนี้เลยเหรอ ? เชี่ย ! กุเขินเป็นนะเว้ย !!" ผมแกล้งบิดไปบิดมาเสมือนสาวน้อยวัยมัธยมที่สั่นสะท้านเพียงเพราะได้จับมือกับชายหนุ่มที่ตนหลงรัก
ผิดก็แค่ .. ผมไม่ใช่สาวน้อย
และไอ้เป็ดก้ไม่ใช่คนที่ผมหลง(ผิด)ไปรักซะด้วย
คือผมแค่อยากไปหาที่เงียบ ๆ คุยกับมันสองต่อสองแล้วจับแม่งปล้ำเลย !! แอร๊ยย ~ ไม่ใช่ล่ะ . . พอดีว่าเรื่องที่ผมจะปรึกษามันเป็นเรื่องสำคัญพอ ๆ กับท่านโอบาม่าอยากกินซาคาน่าซุพรีมหรือคริสปี้เบอรเกอร์มากกว่ากันอีกนะ .. มันเป็นข้อมูลลับที่ซีไอเอต้องสนใจ .. เอฟบีไอยังว่างไม่ลงเลยล่ะ !! ผมเลยต้องหาที่ที่คนไม่พลุ่กพล่านคุยกับมันไง
อะไร ? ใครว่าผมปัญญาอ่อน !? เดี๋ยวพ่อกัดหูซะหรอก -- แฮ่ !!
ไอ้เป็ดมองไปรอบ ๆ ระเบียงทางเดินที่พวกเรายืนอยู่ คนพลุกพล่านละลานตามากครับขอบอก ! เมื่อกี้ผมแอบเห็นไอ้เคด้วยว่ะ .. มันจะเห็นผมป่ะวะ ? ---- ช่างแม่งล่ะกัน -*-
เมื่อกี้ผมเดินสวนกับไอ้มาริโอ้ด้วยล่ะ แม่งง หล่อสู้ผมไม่ได้สักนิด .. อ่อ ไอ้เต๋อเพิ่งวิ่งผ่านผมกับไอ้เป็ดไปเข้าห้อน้ำเมื่อกี้อ่ะ อ่ะ นั้น !! ไอ้ณเดชณ์ !! พีค ! น้องใบเฟิร์น ~! ไอ้เอิร์ธ ! ไอ้เก้า ! ไอ้พีช !! เฮ้ยย นั้นไอ้เงาะนี่หว่า .. นั้นไอ้พุทรา มังคุด ละมุด ลำใย !! แหมอยู่ครบเลยนะ .. อ่า นั้นอีก ...
ผมบอกแล้ว .. ว่าคนเยอะอลังการวอลดิสนี่ย์แค่ไหน ..คนเยอะโคตร ๆ วันเดอร์เกิร์ลจะมาโรงเรียนกูไงวะ ? ไม่ได้ล่ะ .. ผมต้องรีบทำป้ายไฟ !!
"โฟร์มินิตส์จะมาเหรอวะ ?" ไอ้เป็ดหันมาถามผมหน้าเหวอ ๆ
"มึงชอบฮยอนอาป่ะวะ ?"
"เออ -- มึงรู้ได้ไงวะ ? นั้นน่ะ โคตรของโคตรความลับกูเลยนะเว้ย !" อ่อ .. พอดีกูเจอ 'เช้งจ์' ในโทรศัพท์มึง .. ทั้งเพลงและเอ็มวี - -
"กูว่าเอสเจมาว่ะ" ผมพูดขึ้นลอย ๆ
ไอ้เป็ดหันขวับมามองผมตาถลน .. อะไรวะ ? กูแค่'ซอรี่ ซอรี่' กับ 'โบนามาน่า' เท่านั้นเอง
ผมรีบลากไอ้เป็ดฝ่าฝูงชนขนาดมหึมาออกมาที่ม้านั่งหน้าตึก .. คนโล่งชิบหาย
"มึงมีไรวะ ?" ไอ้เป็ดถามผมทันทีที่ตูดมันแตะม้าหินอ่อน
"มึงเคยมีความรักใช่มั้ยวะ ?"
"ก็ .. เออ .. " เป็ดมันอึกอัก หน้าแดง ปากซีด .. คล้าย ๆ ต้องการยาดมท่านเจ้าคุณ "ท ทำไมวะ ?"
"แล้วเวลาที่มึงรักใครสักคนอ่ะ .. มึงรู้สึกยังไงวะ ?"
" ไม่รู้วะ .. แต่แม่กูบอกว่า 'เวลาที่เรารู้สึกรักใครสักคน .. เราจะรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อเป็นร้อยยยยตัวบินอยู่ในท้อง' " ไอ้เป็ดทำหน้าเคลิ้ม .. ทำทำไมวะเป็ด .. กูไม่อยากฝันร้าย -*-
"ตอนแม่มึงมีความรัก .. แม่มึงท้องอืดป่ะวะ ?"
"มะเหงกแหน่ะ !! ลามปามแม่กู " มันยกมะเหงกขึ้นมาเขกหัวผมจริง ๆ ครับ TT เจ็บแม่งอยากร้องไห้ TT
"ขอโทษว่ะ" ผมมองเลยไปข้างหลังไอ้เป็ด .. ที่ปรากฏร่างของใครคนหนึ่งกำลังแบกกีต้าร์เดินผ่านไป "แล้ว .. ตอนมึงชอบเอิญ .. มึงรู้สึกยังไงวะ ?"
"อืมมมม .. กูก็รู้สึกเหมือนมีพี่ป๊อดมาร้องเพลงให้ฟัง .. มันพี่เสกมาตะโกนกรอกหูว่า 'need you , love you , want you' อ่ะ"
"อ่า .. มึงเป็นเกย์ป่ะวะเป็ด ?"
"ทำไมวะ ?"
"ก็มึงเพ้อถึงพี่ป็อดพี่เสกว่าเค้ามาร้องเพลงบอกรักมึงอ้า !!"
"ควายคุ้งครับ .. กูเปรียบว่าเหมือนได้ยินเสียงเพลงของพี่เขาตลอกเวลาครับ --- ไม่ใช่ ได้ยินว่าพี่มาบอกรักกูตลอดเวลาครับ !!" ไอ้เป็นทำหน้าเอือม ๆ โกรธ ๆ
ทำไมวะ กูแค่ไม่เข้าใจอ่ะ .. ทำไมต้องเอือมกูด้วย .. มึงก็รู้ .. ว่ากู 'แบ๊ว'
"อืมมม .. พี่ป๊อดกับพี่เสกเหรอวะ ? .. เพลงไรอ่ะ ?"
" 'ก่อน' กับ 'แค่อยากเห็นหน้าคุณ' " มันตอบนิ่ง ๆ
"โคตรเก่าเลยว่ะ !!"
"เรื่องของกูน่า ... " ไอ้เป็นมันทำหน้างอ "แล้วมึงถามทำไมวะ ?"
"กู .. สับสนว่ะ" ผมตอบมันเหม่อ ๆ .. สายตาจับจ้องไปที่คนคนหนึ่งที่อยู่ไกลจนมองเห็นเป็นตัวเล็ก ๆ เท่าสิวไอ้เป็ด ..
คนคนหนึ่งที่ทำให้ใจผมหวิว , หัวผมคิดถึวแต่มัน .. ถึงแม้ว่ามันจะอยู่ใกล้มากแค่ไหน .. แต่ผมกลับสัมผัสได้ถึงแต่ความห่างไกลของมัน
คนคนหนึ่งที่ .. กำลังแบกกีต้าร์วิ่งไปฉี่ .. - - มึงแบกไปด้วยเหรอวะ ? , ควาย -- หวงไรนักหนา
"สับสน ? สับสนอะไรวะ ?"
"บางที .." คนคนนั้นออกมาจากหัองน้ำแล้วครับ .. ผมรู้สึกดีจังที่เห็นมันยิ้ม .. "บางที .. กูอาจจะมีความรักว่ะ"
----------------------------------------------------
เข้ามาอีดิท .. บรรทัดสุดท้าย -..-
แหะแหะๆ , ติชมเม้นเยอะ ๆ นะคะ ^^
แก้ไขคำผิดเจ้าค่าาาาา :)
ถึง "ไอแอมพีเอสสึ "
ขอบคุณนะที่บอก .. ตอนแรกเราก็ว่าแปลก ๆ ตะงิด ๆ ฮ่าฮ่าฮ่า
ปล. อย่าใช้ตัวอักษรขนาดใหญ่มากนะคะ , เราตกใจ = = (ขวัญอ่อนแม้กระทั่งตัวหนังสือ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น