ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My girl รักเธอนะยัยบ้า

    ลำดับตอนที่ #2 : ทำงานชดใช้ - -*

    • อัปเดตล่าสุด 20 ต.ค. 53


    หัวสมองฉันแทบจะระเบิดเมื่อรับรู้ว่าอีตาบ้าซันฟานนั่นเป็นที่ชายแท้ๆของน้องน้องซอลลี่ เด็กหญิงที่คอยมาเล่นเป็นเพื่อนหมากับแมวของฉันเป็นประจะ    แงๆ ฉันไม่ยอมนะฉันอุตส่าห์รักน้องซอลลี่เหมือนน้องแท้ๆของฉันเลยแต่ทำไมสวรรค์ต้องแกล้งฉันด้วย ส่งผู้ชายปากเสียคนนี้มาเป็นพี่ชายของน้องซอลลี่ทำไมกัน คนสวยไม่ยอม ~
     
     
    กริ๊ง! กริ๊ง! กริ๊ง!
    เสียงกริ่งหน้าบ้านดัง(อีกแล้ว) แล้วมันก็ดังขึ้นเรื่อยๆ จนฉันรำคาญเลยรีบจั้มเท้าเดินออกไปเปิดประตูพร้อมๆกับตะโกนใส่ผู้มาเยือนว่า…..
    “นี่!  กดแค่ครั้งเดียวเค้าก็ได้ยินไปถึงหน้าปากซอยยาวไปถึงดอยสุเทพแล้ว!” 
    “งั้นเธอก็รีบๆมาเปิดประตูสิ อย่ามัวชักช้า”
    เอ๋! เสียงผู้ชายนี่นาปกติไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าฝ่าดงสุนัขหน้าปากซอยเพื่อจะเข้ามาเจอะเจอคนสวยฉันได้เลยนิ
    อันที่จริงไม่ใช่ดงสุนัขหรอกฉันแค่พูดไปอย่างนั้นแหละที่ไม่มีผู้ชายคนไหนเข้ามาหาฉันถึงที่บ้านน่ะก็เพราะว่าไม่มีใครมาจีบฉันเลยต่างหาก ก้ากกๆ
    “นี่มัวเดินชักช้าอยู่ได้ เกรงใจคนรอบ้างสิ”
    “เออ! รู้แล้วย่ะ”
    ฉันขานรับด้วยน้ำเสียงประชดประชันขั้นสุดยอดก่อนที่จะใช้มือขวาปลดกลอนประตูแล้วปล่อยให้ใคร
    ก็ไม่รู้เดินเข้ามา
    แต่แล้วเมื่อฉันมองเห็นผู้ที่มาเยือน ฉันแถบจะหงายหลังช็อค ล้มลงทับพื้นแม่ธรณี   เมื่อผู้ชายที่มาเยือนฉันแต่เช้าตรู่ของวันนี้ก็คือ
    “: ซันฟาน”
    “นะ...นาย มาทำอะไรที่บ้านฉัน”
    “ฉันก็แค่แวะมาทักทายคนที่ขับรถชนรถฉันเมื่อวานนี้เอง”
    “นี่...นายจะมาเรียกร้องค่าเสียหายของรถนายใช่ไหม?” 
    “ถ้าใช่แล้วจะทำไม”  
    อึ้ย ~ หมอนี่น่ากลัวชะมัด >.< ทำเอาฉันเหงื่อตกไปตั้งหลายเม็ด
    “นายจะเอาเท่าไหร่” 
    “ฉันไม่เอาเงินหรอก”
    “จริงเหรอ O.o?  โอ้~ ขอบคุณสวรรค์ที่เมตตาฉัน”
    “แต่!”
     “แต่อะไร”
    ฉันสะดุ้งโหยงตัวกระตุกทันมาทันทียังกับว่ามีโปรแกรมสั่งตัวกระตุกอัตโนมัติเมื่อได้ยินคำว่า “แต่” ของอีตาบ้าซันฟาน   ฉันคิดว่าคนอย่างหมอนี้คงไม่ปล่อยให้เหยื่อหลุดมือไปง่ายๆหรอก 
    “แต่เธอต้องชดใช้ ค่าเสียหายให้รถฉันโดยการไปเป็นคนรับใช้ภายในบ้านฉัน ในระยะเวลาที่ฉันกำหนดให้”  
    นั่นไงฉันว่าแล้ว หมอนี่ต้องหาเรื่องแกล้งฉันแน่ๆ
     “แล้วมันนานเท่าไหร่ล่ะ?”
    “สามเดือน”
    “ฮะ? นายจะบ้าเหรอ.....ที่บ้านฉัน ฉันก็มีงานต้องทำนะย่ะ ไม่มีเวลาว่างพอที่จะไปทำงานบ้านนายหรอก”
    ฉันพูดแค่นี่แล้วสะบัดหน้าอันสวยๆของฉันกลับไปแล้วเดินส่ายตูดด๋อยๆ เข้าไปในบ้าน
    “ถ้าเธอไม่ทำฉันจะแจ้งตำรวจ ข้อหาชนแล้วหนี”
    อ่ะจ้ากกก!! ฉันต้องหยุดเดินแล้วหันหน้ามาส่งสายตาพิฆาต(สุดๆ)ให้กับอีตาบ้าซันฟานก่อนจะกระทืบเท้าที่นึง  
    หมอนี่กำลังทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองจะเสียสติและป่วยเป็นโรคประสาทแบบเฉียบพลัน ขืนถ้าคุยกับหมอนี่มากๆฉันอาจจะกลายเป็นพวกคนโรคจิตไปเลยก็ได้ แต่ฉันว่าฉันต้องเป็นแหงๆเลย  -*-
     “มันจะมากไปแล้วนะ....”
    “ไม่มากหรอก”
    “=0=”
    ฮึ้ย! ฉันอยากจะฆ่าหันศพอีตาบ้าซันฟานเหลือเกิน ฆ่าฉันแล้วเอาศพไปยึดลงในโอ่งมังกรแล้วก็โยนลงแม่น้ำเจ้าปิงไปซะเลย
    อีตาบ้าซันฟานปล่อยให้ฉันยืนทำหน้าเด๋อด๋าอ้าปากค้างให้แมลงวันมาตอมขี้ฟันเล่น ส่วนตัวเองก็นั่งยิ้มเย้ยด้วยความสะใจอยู่ในรถก่อนที่จะเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันแบบประชิดชันหน้าต่อหน้าเลยก็ว่าได้ แล้วก็ยื่นหน้าอันหล่อๆของเค้าเข้ามาใกล้ๆหน้าอันสวยๆของฉัน ทำอย่างกับฉันมีภูมิต้านทานความหล่อของผู้ชายสูง งั้นแหละ
    “นะ...นะ...นายจะทำอะไร” ใจฉันเต้นดังตุบๆอย่างกับมันจะระเบิดออกมาดัง ตูบบบบ!
    “เธอหน้าแดง”
    อารายน้าาาา....ฉันหน้าแดงงั้นเหรอ ไม่จริงฉันไม่เคยหน้าแดงต่อหน้าผู้ชายคนไหนเลยนะแม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะทั้งหล่อทั้งรวยยิ่งกว่าอีตาบ้าซันฟานไปหลายเท่า
     อ๊ายยยย! >////////<เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไมใจฉันมันเต้นดังตุบๆอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แถมฉันยังเหงื่อตก เกิดอาการตัวสั่นขึ้นมาเฉยเลย นี่ฉันกลัวหรือว่าเขินกันแน่เนี่ย >//////<
    “เธอเขินเหรอ?”
    “ปะ...ปะ...เปล่า” ฉันตอบแบบติดๆขัดๆ
    “แล้วเธอเป็นอะไร?”
    “ฉันก็แค่ปวดหัวน่ะ สงสัยคงมีไข้นิดหน่อย แหะๆ “
    “นึกว่าเธอชอบฉันเสียอีก ฉันจะได้ชวนสงเคราะห์ให้เธอ”
    กรี๊ดดดดดดด!!!! ฉันไม่ใช้ผู้หญิงในตู้กระจกนะที่กระดี๊กระด๊าเห็นผู้ชายเป็นไม่ได้ต้องคอยให้ผู้ชาย(อย่างนาย)มาช่วยสงเคราะห์ ให้ แหวะ! คิดแล้วอยากจะอาเจียนออกมาเป็นปลาร้าแล้วเอาไปหมกไว้บนหัวนาย
    “บ้า! สมองนายคิดได้แค่นี้เหรอ?”
    “ไม่รู้สิครับ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ก็เริ่มงานได้แล้ว ตอน 8 โมงเช้าผมจะมารับไปทำงานนะครับ ^^”
    อึ้ย ~ คำพูดหยอดคำหวานของหมอช่างน่าชวนให้ขนลุกจริงๆเลย ว่าแต่อีตาบ้าซันฟานเวลายิ้มแล้วก็น่ารักดีนะ ฮ่าๆ ^_^ แต่วันพรุ่งนี้ฉันต้อง (จำใจ) ไปทำงานเป็นสาวใช้บ้านอีตาบ้าซันฟานจริงๆหรือเนี่ย ฉันควรจะหนีไปอยู่ชายแดนภาคใต้เลยดีไหม หรือฉันจะโกหกว่าฉันกำลังป่วยติดเชื้อเป็นโรค HIV เพื่อที่เขาจะได้เกิดอาการกลัวติดเชื้อดีเนี่ย
    ลำพังปัญหาเจ้าแมวน่ารักกับหมาน่าเลิฟก็ทำเอาฉันปวดหัวจนเส้นเลือดในสมองกำลังจะระเบิดออกมาเป็นพุไฟสีแดงสดๆอยู่แล้ว ยังจะมียาฆ่าหญ้าตราซันฟานที่ล้นลงจากฟ้าเบื้องบนมาบังคับให้ฉันไปเป็นสาวใช้ที่บ้านพี่แกอีก    โอ๊ยยย!! ฉันไม่น่าขับรถไปชนรถอีตาบ้านี่เลย ถ้าตอนนี้ฉันขอพรได้สามข้อนะฉันขอให้
    ข้อที่หนึ่ง : ขอให้อีตาบ้าซันฟานโดนรถชนจนขาหัก ไม่สามารถขับรถมารับฉันได้
    ข้อที่สอง : ขอให้ผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มาอ้างตัวว่าท้องกับอีตาซันฟานแล้วอีตาซันฟานต้องรับผิดชอบ คราวนี้แหละจะได้สาวใช้ติดตัวไปจนตายเลย ฮ่าๆ
    ข้อสุดท้าย ข้อที่สาม : ขอให้มีผู้ชายหล่อๆมาชอบฉันสักคน ฮ่าๆ ฉันว่ามันไปกันใหญ่แล้ว - -^
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×