คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : เดือดทะลุจุดศูนย์ดัดเเปลง...!!!
“ก็เรื่องบาปน่ะ ฉันทำสำเร็จแล้ว ว่าแต่ตอนนี้ยังไม่มีใครไปช่วยลูก้าใช่มั้ย?”สึนะถามขึ้นอย่างเร่งรีบเพราะตอนนี้ลูก้ากำลังตกอยู่ในอันตราย
“ครับ ยังไม่มีใครไปช่วยแต่ว่าเราก็บาดเจ็บกันอยู่ ผมว่าเราควรรอกำลังเสริม ไม่ก็วางแผนให้ดีๆหน่อยน่ะครับ รุ่นที่สิบ”โกคุเดระพูดพร้อมกับเอามือกุมแผลที่หน้าท้องของตนเอง
“อืม เอางั้นก็ได้ แต่ยังเราก็ต้องไปช่วยลูก้าให้เร็วที่สุด”สึนะพูดด้วยความโกรธแค้นนิดๆเพราะว่าตนเองไม่สามารถช่วยลูก้าเอาไว้ได้ทำให้ลูก้าไปอยู่ไหนที่ที่ไม่ปลอดภัย
“ครับ งั้นเราก็ โอยย !!!”โกคุเดระพูดพร้อมกับทำท่าจะลุกขึ้นยืนแต่ว่า ด้วยบาดแผลที่หนักเอาการอยู่ทำให้ต้องชะงัก ทำท่าเหมือนจะล้มลงมา
“อ่ะ คุณโกคุเดระ เป็นยังไงบ้างค่ะ?”อี้ผิงที่ผ่านมาพอดีเห็นภาพเหล่านั้นจึงรีบวิ่งเข้าไปประคองตัวของโกคุเดระ
“อ่า ขอบใจนะอี้ผิง ฉันไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก”โกคุเดระพูดพรางจับมือของอี้ผิงและค่อยๆนั่งลงตามเดิม
“ไม่เป็นไร คุณสึนะเป็นยังไงบ้างค่ะ?”อี้ผิงถามสึนะที่ตอนนี้มีแต่รอยบาดแผล
“อืม สบายมากอี้ผิง”สึนะพูดพร้อมกับยิ้มบางๆให้
-รอยยิ้มของคุณสึนะดูเศร้าหมองไป-อี้ผิงคิดในใจเมื่อสึนะหันมายิ้มให้อี้ผิง
“ค่ะ งั้นเดี๋ยวจะเรียก คุณเคียวโกะ คุณฮารุ คุณเบี้ยงกี้ มาช่วยประถมพยาบาลนะค่ะ รอสักครู่นะค่ะ คุณสึนะ คุณโกคุเดระ”อี้ผิงพูดพร้อมกับมุ่งหน้าไปหาพวกเบี้ยงที่ตอนนี้รออยู่ข้างนอกโกดัง
“อืม ฝากด้วยนะ อี้ผิง”สึนะพูดพร้อมกับคำตอบรับของอี้ผิงที่ตอบรับมา
“ไว้ใจอี้ผิงได้เลย”อี้ผิงพูดพร้อมกับมุ่งหน้าตรงไปหาพวกเบี้ยงกี้
“เฮ้ ยามาโมโตะ แกน่ะไปไหนมาเมื่อกี๊”โกคุเดระพูดเมื่อเห็นยามาโมโตะเดินกลับมา
“อ๋อ ฉันไปหาคนอื่นๆมาน่ะ แต่ดันมาเจอแรมโบ้เมื่อ 10 ปีแล้วซะได้”ยามาโมโตะพูดพร้อมกับแรมโบ้ที่ตอนนี้นั่ง(มั้ง แบบรีบอร์นนะครับ)อยู่ตรไหล่
“ห๊า ไอ้เจ้าวัวบ้าเมื่อ 10 ปีที่แล้วเนี่ยนะ”โกคุเดระท้วนคำพูดของยามาโมโตะ
“อืมใช่”ยามาโมโตะพูดขึ้นและก็มีอีกบุคคลที่ไม่ได้รับเชิญมาร่วมด้วย
“ตายซะเถอะ”ชาบปริศนาสองคนพูดขึ้น พร้อมกับเปิดอาวุธกล่องของตนขึ้น
“เฮ้ย ระวังแรมโบ้”ยามาโมโตะตะโกนบอกแรมโบ้ที่ตอนนี้ไม่ได้เป็นแรมโบ้ในยุคปัจจุบันจึงไม่ทันระวังตัวเอง ยามาโมโตะตะโกนบอกและรีบวิ่งเข้าไปวังว่าจะพาหนีแต่
“อ๊ากก”ยามาโมโตะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเพราะถูกอาวุธกล่องโจมตีเข้ามาแบบระยะประชิด
“เฮ้ย ยามาโมโตะ”โกคุเดระพูดขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนของตนเองโดนโค่นไปแล้วนึงคน
“โกคุเดระ ฝากแรมโบ้ด้วย”ยามาโมโตะพูดพร้อมกับโยนแรมโบ้ไปให้โกคุเดระ
“พาสึนะหนีไป โกคุเดระ ฉันจะสู้กับพวกมันเอง”ยามาโมโตะพูดพร้อมกับตั้งตัวขึ้นมา ดาบไม้ไผ่ธรรมดาในภายนอกบัดนี้เป็นดาบเหล็กของสำนักชิงุเระโซเอ็น ไปแล้ว
“ย๊ากกก ตายซะเถอะแก”ชายชุดดำคนนึงพูดขึ้นพร้อมกับดาบที่ห่อหุ้มด้วยไฟวายุ ตรงเข้ามาไว้ที่จะเสียบยามาโมโตะให้ทะลุแต่แล้วก็....
“พลั่ก โอยย นี่มันอะ....อะไรกัน ไฟนั้น”ชายชุดดำพูดขึ้นเมื่อเห็นใครบ้างคนที่ตอนนี้ยืนอยู่ในไฟเพลิงสีแดงดำที่ลุกโชน ไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นไฟธาตุอะไร คนๆนั้นคือ
“นั้นมัน วองโกเล่ รุ่นที่สิบ !!!”ชายชุดดำอีกคนนึพูดขึ้น
“ห๊า แล้วทำไม มันไปอยู่ตรงนั้นได้”ชายชุดดำพูดหลังจากที่โดนสึนะต่อยเข้าไป
“หึ อย่ามาดูถูกความเร็วของฉันนะ”สึนะพูดพร้อมกับปล่อยพลังไฟของบาปนภาหลังจากผ่านการทดสอบเสร็จเพื่อมาขู่ต้อนรับ
“หน๋อย แกตายซะ เอาล่ะนะ ท่าไม้ตายลับสุดยอด เพลิงสลาตัน”ชายชุดดำสองคนพูดพร้อมกับใช้ท่าประสานปล่อยพลังเปลวไฟของตนพุ่งมายังสึนะ
“หึ ถ้าเป็นไฟอย่างเดียวล่ะก็ ต้องท่านี้สินะ”สึนะพูดพร้อมกับประสานมือในท่าของ เดือดทะลุจุดศูนย์ดัดแปลง
“ห่ะ ท่านั้นมัน..../หรือว่า..เดือดทะลุจุดศูนย์ที่ล่ำลือกัน”ชายชุดดำพูดขึ้นพร้อมกับเหงื่อตกอย่างเห็นได้ชัด
จบๆๆๆ เดี๋ยวมาต่อใหม่นะครับ
คิดสดๆแต่งสดๆ ใช้เวลา 30 ในการแต่งนิยาย 555+
ไม่สนุกขออภัย
อ่านแล้วเม้นด้วยไม่งั้นไม่อัพ
ปล.1 หนึ่งเม้นเท่ากับหนึ่งหน้ากระดาษ A4 นะครับ อยากให้แต่งเยอะๆก็เม้นเยอะๆ
ความคิดเห็น