คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : = = ขอโทษที่ไม่สามารถช่วยเธอไว้ได้
เอิ่ม...ขอโทษที่มาไม่ได้มาต่อซะนานช่วงนี้ใกล้สอบกลางภาคแล้วน่ะครับ ^^
“เฮ้ย พวกมันอยู่ทางนั้น ตามไปเร็ว”ชายชุดดำคนนึงพูดพร้อมกับพุ่งเป้าสายตาไปยังผู้พิทักษ์คนอื่น
“บ้าชิบ จะตามมาทำไมกันเยอะแยะว่ะเนี่ย เฮ้ยามาโมโตะช่วยหน่อยเซ่”โกคุเดระพูดด้วยท่าทีหัวเสียนิดๆเพราะถูกชายชุดดำเล็งปืนขู่ฆ่ามาตลอด
“ห๊า โกคุเดระเนี่ยนะ จะให้ฉันช่วย”ยามาโมโตะทวนคำของโกคุเดระที่พูดเมื่อกี๊
“ก็ใช่น่ะเซ่ แกก็ช่วยฉันเร็วๆเด๊ ต้านไม่ไหวแล้วนะแก ฉันคนเดียวน่ะ”โกคุเดระพูดพร้อมกับต่อสู้ไปด้วยเหลือบมองยามาโมโตะที
“ฮ่าๆ ไม่คิดไม่ฝันนะเนี่ย โกคุเดระให้ฉันช่วย ฮ่าๆ”ยามาโตะหัวเราะอย่างร่าเริงก่อนที่สีหน้าจะเปลี่ยนไปเป็นสีหน้าที่จริงจังมากกก
“เอ่อน่า พูดมากเร็วๆเข้า”โกคุเดระพูดพรางเล็งดเฟรมแอร์โรลใส่ชายชุดดำที่ตอนนี้เพิ่มกำลังเสริมขึ้นเรื่อยๆ
“ฮ่าๆ งั้นก็ช่วยไม่ได้”ยามาโตะพูดและมองไปที่ชายชุดดำที่ตอนนี้ใช้อาวุธของตนเข้าต่อสู้
“เอาล่ะนะ กระบวนท่ารุกที่แปด พิรุณกระหน่ำแทง”ยามาโมโตะเปิดฉากการต่อสู้ด้วยกระบวนท่าที่แปดของสำนักชิบุเระ และได้ผลเป็นอย่างมากเพราะศัรตูลดลงไปเยอะเลยทีเดียว
“ฮ่าๆ ได้ผลดีจังเลยน้า ท่าของพ่อเนี่ย”ยามาโมโตะพูดไปหัวเราะไปนึกถึงพ่อที่ตอนนี้สงสัยขายซูชิอยู่ล่ะมั้ง
“เฮ้ย เจ๋งว่ะยามาโมโตะ มาลุยให้จบกันหน่อยเซ่ แข่งกันใครได้เยอะกว่า”โกคุเดระพูดและมุ่งหน้าเข้าไปในกลุ่มของชายชุดดำโดยไม่ลังเล
“โอ้สสส”ยามาโมโตะตอบรับคำท้าทายของโกคุเดระ
พวกเขาจะเด็ดหัวของมาเฟียนี่ได้มั้ย หึหึหึ ช่างจะเริ่มบ้าเลือดกันแล้วสิครับ = = <<<เหมือนเซบาสเตียนตอนบรรยาย ชิเอลอินวันเดอร์แลนด์ เลยขอรับ คคึคึ
“พี่สึนะ ทำใจดีๆไว้ครับ อย่าพึ่งตาย”แรมโบ้พูดพรางเขย่าตัวสึนะแรงๆ
“ระ แรมโบ้ทำแบบนี้อาการของฉันหนักกว่าเดิมนะ = =”สึนะพูดขณะที่โดนแรมโบ้เขย่าไม่หยุด
“ฮือๆ พี่สึนะต้องขออี้ผิงให้ผมก่อนนะครับ ถ้าขอแล้วอยากจะไปตายที่ไหนก็ไปเลยคร๊าบบ ฮือๆๆ”แรมโบ้พูดพรางเขย่าสึนะแรงกว่าเดิม
“อืมๆ จะขอให้”สึนะพูดกับแรมโบ้แต่ในใจ ‘เฮ้ยมันห่วงพี่มันแน่หรอฟร่ะเนี่ย ตรูอยากตาย!!’
“ว่าแต่ ออกจากที่นี่เถอะครับพี่สึนะ”แรมโบ้เสนอขึ้นเมื่อได้ยินฝีเท้าคนหลายสิบคนกำลังมุ่งหน้าเข้ามา
“อืม แต่เดี๋ยวนะแรมโบ้ เห็นผู้หญิงผมทองๆแบบเคียวโกะจังมั้ย”สึนะพูดพร้อมกับมองซ้ายมองขวาหาลูก้า
“อ๋อ คุณลูก้าหรอครับ ผมไม่เห็นเลยนะครับ”แรมโบ้พูดพร้อมกับพะยุงสึนะให้ลุกขึ้นยืน
“เฮ้ คาเซ็นคุง แฮ่กๆ”ไนติงเกลพูดพร้อมกับรีบวิ่งเข้ามาหาสึนะที่ตอนนี้ถูกแรมโบ้พะยุงอยู่ข้างๆ
“อ่ะ คุณไนติงเกล”สึนะทำหน้าตกใจเมื่อไรติงเกลและคนอื่นๆมาที่นี่
“ลูก้าอยู่ไหน ยัยนั้นอยู่ไหน”ไนติลเกลพูดพรางจับแขนสึนะเขย่า
“ผะ ผมไม่รู้”สึนะพูดพรางก้มหน้าลง
“ห่ะ นายจะไม่รู้ได้ยังไง”ไนติงเกลพูดพร้อมกับตะโกนเสียงดังใส่สึนะที่ตอนนี้ก้มหน้าอยู่
“ผมไม่รู้จริงๆ คาดว่าลูก้าจังจะโดนลักพาตัวไปไหนแล้วก็ไม่รู้”สึนะพูดทันใดนั้น....
เพี้ย....
“ฮึก คาเซ็นคุงจะไม่รู้ได้ยังไง ตอบมาซิเพื่อนของฉันอยู่ไหน”ทันใดนั้นซาเนียน่าก็พุ่งเข้ามาและตบเข้าที่ใบหน้าของสึนะอย่างแรง
“ตั้งแต่ที่คาซ็นคุงมา ทั้งลูก้าทั้งพวกเราก็...เจอแต่มาเฟียศัรตูจ้องทำร้าย มาเฟียที่ไม่ใช่พันธะมิตรกับคาบัคโล่เน่ วองโกเล่ เหล่ามาเฟียที่ไม่ใช่พันธะมิตรของพวก สรุปว่านายเป็นใครกัน คาเซ็นคุง”ซาเนียน่าพูด
“ผมเป็น...”สึนะพูดพร้อมกับลากเสียงยาว
“เป็นอะไร”ไนติงเกลเสริมทัพคู่กับซาเนียน่าซันนี่และคนอื่นๆมองดูเหตุการณ์อยู่ข้างหลัง
“ผมเป็น.น้องช...”สึนะพูดพร้อมกับถูกแย่งคำพูดนั้นไปก่อน
“เป็น ชายที่ชื่อว่า “ท้องนภา” และชื่อจริงไม่ใช่ คาเซ็น คาบัคโล่เน่ หรอครับ”แรมโบ้แย่งสึนะพูดไปก่อน
“ระ แรมโบ้”สึนะจะพูดแต่เพราะสัมผัสถึงความเจ็บปวดที่ทะลักออกมาจากร่างกายเหมือนกับว่า บาปนภา จะเผยความจริงแทน
“พี่สึนะ”แรมโบ้พูดพร้อมกับตกใจ
“ฉันจะบอกพวกเขาเองแรมโบ้”สึนะพูดพร้อมกับค่อยๆแกะผ้าที่พันนิ้วไว้ออก
“ผมคือ วองโกเล่ เดชิ...”สึนะที่กำลังพูดอยู่แต่ยังไม่ทันจะจบ ร่างกายนี้รับไม่ไว้แล้ว สึนะล้มลงและคำพูดสุดท้ายก็ออกมาก่อนที่สติจะดับวูบ
“เดชิโม่”สึนะพูดคำสุดท้ายและจากนั้นก็หมดสติไม่สามารถเนี่ยวรั้งไว้ได้ 'ขอโทษนะที่ไม่สามารถปกป้องเธอได้'
ขอโทษทีนะครับ ที่ไม่ได้มาอัพ T^T
ลูก้าจังผมขอโทษที่ไม่สามารถ ปกป้องเธอไว้ได้นะ
ปล.ลูก้าผมขอโทษที่ไม่ได้อัพตามสัญญานะครับ TOT ขอโทดด
I’m sorry
ความคิดเห็น