ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : หางานทำและคุณอัฟตั่น
วัน่อมา ที่โรเรียน
“อ่าวเทมาสายนะ”
“ใ่ๆ”
“อืม”
“โทษๆแล้วเรียมอมายั”
“เรียบร้อย”
“ว่าไ”
“ือไม่อยาพูนะแ่…เอามาทำไมันเี๋ยวโนยึหรอ”
“ริเหรอเท”
“ริเพาระมัน้อผ่านเรื่อสแนอนะ”
“แ่เราไ้บัรvipมานะเทพวเาไม่รวนา…”
“นั่นสิ”
“เ้าเือนแล้วแ่ไม่ฟัันเออะ”
“โทษทีเท”
“แ่ว่า…เทเธอเอามาไฟายมาทำไมเหรอ”
“็ไปทัศนะศึษาั้ 1 ปีและเ้ามีแผนที่ะหาานทำเอาเินนะ”
“เี๋ยวๆเทนี่เธอะอยู่ที่อเมริาเลยหรอ”
“แ่ทำานไม่ไ้ะอยู่เลย”
“แล้วเทะทำานที่ไหนหรอ”
“เออ……”
“โอเ้ะเท”
เปลี่ยนโหม่อน
อัฤษ-ไทย
--------------------------
“เ้ามาสิ”
“ะทำานเป็นยามเวรึหรอ”
“่ะ”
“ั้นันถามเธออย่าหนึ่เธอลัวหุ่นแอนิเมทรอนิพวนั้นไหม”
“ไม่่ะ”
“ั้นวันนี้เธอไ้านทำแล้วนะ”
“อบุมา่ะ”
“รู้เวลาทำานนะ”
“่ะ”
“ไปไ้แล้ว”
เปลี่ยนโหม่อน
ไทยล้วน
---------------------------
“ไ้านไหมเท”
“นั่นสิ”
“ไ้านทำแล้วเพื่อน”
“ริเหรอเท”
“ริๆ”
“ีใ้วยนะ”
“ทำานอนไหนหรอเท”
“เที่ยืนถึหโม”
“โห…ไม่เหนื่อยหรอ”
“เอาน่าเพื่อนเ้านอนน้อยนะ”
“นอนเท่าไรหรอ”
“ห้าั่วโม”
“ห๊ะ…!!”
“เ้าฝึอยู่่อนแล้วนะ”
“ทำมานานแ่ไหนเนี้ย”
“ปี่อนนะ”
“นี่พวเราไปอห้อพัใล้ๆที่นี่ีว่าไหม”
“วามิีมาเลยพิมพ์”
“ใ่ๆ”
“ไปหาัน”
‘ทำไมรู้สึเหมือนมีนับามอพวเราอยู่นะ’
‘ไม่มีอะไรหรอน่าเท’
‘ริหรอโเบ’
‘มั่นใไ้ 100% เลยละ’
‘โอเ’
-----------------------
100%
สวัสีทุน้ออโทษ้วยที่อัปอนนี้แ่มีนให้ำลัใทั้ทีมัน้อทำให้ีที่สุนะและะประาศารเปลี่ยนำหนารอัปนิยาย้วยนะ
บายยยยยยย
“อ่าวเทมาสายนะ”
“ใ่ๆ”
“อืม”
“โทษๆแล้วเรียมอมายั”
“เรียบร้อย”
“ว่าไ”
“ือไม่อยาพูนะแ่…เอามาทำไมันเี๋ยวโนยึหรอ”
“ริเหรอเท”
“ริเพาระมัน้อผ่านเรื่อสแนอนะ”
“แ่เราไ้บัรvipมานะเทพวเาไม่รวนา…”
“นั่นสิ”
“เ้าเือนแล้วแ่ไม่ฟัันเออะ”
“โทษทีเท”
“แ่ว่า…เทเธอเอามาไฟายมาทำไมเหรอ”
“็ไปทัศนะศึษาั้ 1 ปีและเ้ามีแผนที่ะหาานทำเอาเินนะ”
“เี๋ยวๆเทนี่เธอะอยู่ที่อเมริาเลยหรอ”
“แ่ทำานไม่ไ้ะอยู่เลย”
“แล้วเทะทำานที่ไหนหรอ”
“เออ……”
“โอเ้ะเท”
เปลี่ยนโหม่อน
อัฤษ-ไทย
--------------------------
“เ้ามาสิ”
“ะทำานเป็นยามเวรึหรอ”
“่ะ”
“ั้นันถามเธออย่าหนึ่เธอลัวหุ่นแอนิเมทรอนิพวนั้นไหม”
“ไม่่ะ”
“ั้นวันนี้เธอไ้านทำแล้วนะ”
“อบุมา่ะ”
“รู้เวลาทำานนะ”
“่ะ”
“ไปไ้แล้ว”
เปลี่ยนโหม่อน
ไทยล้วน
---------------------------
“ไ้านไหมเท”
“นั่นสิ”
“ไ้านทำแล้วเพื่อน”
“ริเหรอเท”
“ริๆ”
“ีใ้วยนะ”
“ทำานอนไหนหรอเท”
“เที่ยืนถึหโม”
“โห…ไม่เหนื่อยหรอ”
“เอาน่าเพื่อนเ้านอนน้อยนะ”
“นอนเท่าไรหรอ”
“ห้าั่วโม”
“ห๊ะ…!!”
“เ้าฝึอยู่่อนแล้วนะ”
“ทำมานานแ่ไหนเนี้ย”
“ปี่อนนะ”
“นี่พวเราไปอห้อพัใล้ๆที่นี่ีว่าไหม”
“วามิีมาเลยพิมพ์”
“ใ่ๆ”
“ไปหาัน”
‘ทำไมรู้สึเหมือนมีนับามอพวเราอยู่นะ’
‘ไม่มีอะไรหรอน่าเท’
‘ริหรอโเบ’
‘มั่นใไ้ 100% เลยละ’
‘โอเ’
-----------------------
100%
สวัสีทุน้ออโทษ้วยที่อัปอนนี้แ่มีนให้ำลัใทั้ทีมัน้อทำให้ีที่สุนะและะประาศารเปลี่ยนำหนารอัปนิยาย้วยนะ
บายยยยยยย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น