:( เต๋า คชา(yaoi ) ):ขอรักได้ไหม คุณชายของผม

ลำดับตอนที่ #4 : ขอรักได้ไหม คุณชายของผม 2 100%

 

      คชาเดินตามป้าเข้ามาเงียบเงียบ สีหน้าของเค้าเรียบเฉยไม่เเสดงออกถึงอาการตื่นเต้นที่จะได้มาพบผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์ แต่ทว่าในใจกลับตรงกันข้ามเค้านั้นทั้งตื่นเต้นเเละรู้สึกกระสับกระส่ายอย่างบอกไม่ถูก
 
      ภายในห้องรับแขกถูกจัดตกแต่งอย่างและหรูหรา มีโคมไฟชันนาเรียห้อยระย้าลงมาตรงกลางห้อง ชุดรับแขกสีงาช้างก็เข้ากันดีกับโทนสีขาวครีมของห้องทำให้มองดูสวยหรูและสบายตา  เมื่อคชากับนมแย้มมาถึงก็พบว่ามีผู้นั่งรออยู่แล้ว

  " มากันแล้วหรอ " 

  " ค่ะคุณท่าน คชากราบท่านต้อยสิกับหม่อมแดงสิลูก " นมแย้มหันมาบอกกับคชา
คชาก้มลงกรามท่านต้อยกับหม่อมแดงอย่างสุภาพเรียบร้อยเสร็จแล้วก็ลุกขึ้นมานั่งอย่างสำรวม

  " เอาล่ะๆ ไม่ต้องมากพิธีหรอก " ท่านต้อยเอ่ยขึ้น อย่างเป็นกันเอง คนตัวเล็กมองหน้าท่าน หน้าตาของท่านดูสุขุมและเคร่งขรึม แต่ท่าทางและน้ำเสียงที่ท่านแสดงออกมานั้นก็ทำให้คชารู้สึกถึงความน่าเลื่อมใสศรัทธาในตัวของคนผู้นี้เเล้ว
    หม่อมแดงเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากแม้จะดูมีอายุแล้วก็ตาม ท่าทางของเธอดูหยิ่งทะนงอยู่อยู่ในตัวมิใช่น้อย 

  "  2 ท่านด้านนี้คือคุณชายใหญ่กับคุณหลินลูก " นมแย้มแนะนำต่อ คชาก็หันมาไหว้ทั้งสอง คุณชายใหญ่สวมเสื้อสูทตัวสั้นสีขาวกับกางเกงสเเล็ค เค้านั่งอย่างวางมาดภูมิฐานส่วนคุณหลินเธอสวมชุดกระโปรงลายดอกสีโอรส รูปร่างท้วม แต่งหน้าอ่อนๆ ใบหน้าแต้มด้วยรอยยิ้ม


  " แล้วท่านสุดท้ายนี้ก็คือ คุณชายกลาง " คชาหันมามองร่างสูงที่อยู่ตรงหน้าก็จำได้ทันทีว่าเป็นคนเดียวกับที่ยืนมองเค้าอยู่บนระเบียงเมื่อตอนบ่ายคนตัวเล็กมองเเล้วอึ้งค้าง

  " ที่แท้เค้าคนนี้ก็คือคุณชายกลางนี่เอง "  คชาคิด
 
  " คชา ! ไหว้คุณชายสิลูก " นมแย้มเห็นคชานิ่งไปจึงบอกเตือน คชารีบไหว้ร่างสูงทันทีและพอเค้าเงยหน้าขึ้นมามองคนตรงหน้าอีกครั้งก็ได้พบกับรอยยิ้มของชายหนุ่มที่ส่งกลับมาให้เค้าอย่างอ่อนโยน อีกทั้งยังคงจ้องหน้าเค้าอยู่อย่างนั้น คชารู้สึกประหม่าและทำตัวไม่ถูกจึงได้แต่ก้มหน้าลงและนั่งมองมือตัวเอง

  " ชื่ออะไรล่ะเราน่ะ " ท่านต้อยถามขึ้น

  " คชาครับ " คนตัวเล็กตอบ ชายสูงอายุพยักหน้ารับรู้

หม่อมแดงหันมาจ้องหน้าของคชาสักพักก่อนจะหันไปพูดกับสามี
  " หน้าตาผิวพรรณดีเหมือนเหมือนเด็กผู้หญิงเลยนะคะคุณพี่ " เธอว่า " แล้วนี่อายุเท่าไหร่แล้วล่ะ " เธอหันมาถามคชา

  " 19 ครับ "

  " เห็นนมแย้มบอกว่าจะเธอเข้ามาเรียนที่กรุงเทพ เเล้วเรียนที่ไหนล่ะ " เธอถามต่อ

  " จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาครับ " คชาตอบ

  " เรียนที่เดียวกับตากลางแล้วก็ตาเล็กเลยนี่คะคุณพี่ " หม่อมแดงหันไปพูดกับสามีเมื่อได้ยินคำตอบ

  " แล้วเราเรียนคณะอะไรหรอ " คุณชายใหญ่หันมาถามบ้าง

  " คณะบริหารครับคุณชาย "

  " บังเอิญจังนะครับท่านพ่อ เรียนคณะเดียวกับเจ้าเล็กเลย "ชายใหญ่บอกด้วยความแปลกใจ

  " อย่างนี้ก็ดีนะคะคุณ~ คุณชายเล็กจะได้มีเพื่อนดูหนังสือด้วย " หลินเสริมสามี

  " แล้วนี่พ่อเเม่เธอเค้าทำงานทำการอะไรล่ะ บ้านช่องที่กรุงเทพไม่มีหรอ เค้าถึงให้เธอมาอยู่ที่นี่กับป้าเธอน่ะ " จู่ๆหม่อมแดงก็ถามขึ้น

  " คือว่า.. พ่อแม่ของคชา เสียหมดแล้วน่ะค่ะหม่อม "นมแย้มตอบแทนคชา

  " ตายจริง ! " หม่อมแดงเอามือทาบอก " อย่างนี้นี่เองเธอเลยต้องมาอาศัยอยู่กับคน
อื่น "

  " เธอคงจะลำบากมากสินะคชา เอาอย่างนี้เเล้วกันต่อไปนี้ชั้นจะเป็นคนส่งเสียให้เธอเรียนเอง " ท่านต้อยตัดสินใจแล้วบอกกับคชา
 
  " ได้ยังไงล่ะคะคุณพี่ คุณพี่จะมารับส่งเสียเลี้ยงดูเด็กรับใช้ในบ้านแบบนี้ทุกคนไม่ได้นะคะ ไหนจะยัยแพรวกับยัยแพรวาอีก " หม่อมแดงพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ

  " ไม่เป็นไรหรอกครับคุณท่าน   แค่คุณท่านกรุณาให้ผมได้เข้ามาอยู่ในบ้านก็เป็นพระคุณมากแล้วครับ " คชาบอกท่านต้อยอย่างเจียมตัว

  " รู้จักเจียมตัวดีนี่เรา " หม่อมแดงเสริม

  " พอเถอะหม่อม อย่าทำใจแคบไปนักเลยแค่ส่งเสียให้เด็กมันเรียนเพิ่มอีกสักคนมันจะอะไรกันนักหนา ยังไงซะก็ถือว่าเค้าเป็นเด็กในบ้านอยู่ในความดูแลของเราอีกคน ถ้าเด็กมันรักดีเราก็ควรจะส่งเสริมถึงจะถูก "  ท่านต้อยพูดกับเธออย่างมีเหตุผล

  " จริงด้วยครับหม่อมแม่ สงสารเด็กมันนะครับ " ชายใหญ่หันมาโน้มน้าวแม่อีกคน

  " แล้วตาเต๋าเราว่าไงล่ะลูก " หม่อมแดงหันมาถามลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่นั่งเงียบมาโดยตลอด

  " ผมก็เห็นด้วยกับท่านพ่อครับ " ร่างสูงว่า

  " ถ้าตากลางว่าอย่างนั้น ก็เเล้วแต่คุณพี่เถอะค่ะน้องไม่ขัดแล้ว น้องจะถือว่าเป็นเด็กของคนพี่น้องไม่ยุ่งเเล้วกันนะคะ น้องขอตัวขึ้นห้องนะคะ"เธอบอกแล้วก็หันมาพูดกับคชา " ส่วนเราน่ะอยู่บ้านท่านก็อย่านิ่งดูดายนะมีงานอะไรก็ต้องช่วยคนอื่นเค้าหยิบจับรู้มั้ย "

  " ครับหม่อม " คชาตอบกับเธอ  แล้วหม่อมแดงก็เดินออกจากห้องไป

  " ขอบพระคุณ คุณท่านมากนะคะ ที่กรุณาแย้มกับหลานเป็นบุญของคชาจริงๆที่คุณท่านเอ็นดู " นมแย้มพูดด้วยความซาบซึ้งใจ 

  " นมแย้มเราน่ะเป็นคนเก่าคนแก่ของที่นี่นะ มีเรื่องอะไรที่ชั้นพอจะช่วยได้ชั้นก็อยากจะช่วยชั้นไม่เคยคิดว่านมเป็นคนอื่นเลย คิดเสมอว่านมน่ะเป็นเหมือนคนในครอบครัวคนหนึ่ง ที่อุตส่าช่วยเลี้ยงลูกให้ชั้นกับหม่อมจนมันโตกันหมดแล้วก็ยังต้องคอยดูแลมันอยู่เลย เพราะฉะนั้นหลานนมแย้มคนเดียวชั้นก็อุปการะส่งเสียให้เรียนได้ไม่ต้องคิดว่าเป็นบุญเป็นคุณกันหรอก ส่วนเรื่องที่หม่อมเธอพูดน่ะไม่ต้องเก็บมาคิดใส่ใจหรอกเค้าก็เป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วเราก็รู้ดี "
ท่านต้อมบอกกับนมแย้มอย่างจริงใจทำให้นมแย้มรู้สึกตื้นตันใจอย่างมาก

  " คุณท่านช่างดีกับเราเหลือเกินจริงๆ "

  " เราก็เหมือนกันนะคชา ตั้งใจเรียนทำตัวให้ดีให้สมกับที่ชั้นเอ็นดูเธอเหมือนหลานคนหนึ่งนะเข้าใจมั้ย "

  " ครับคุณท่าน " คชารับคำอย่างซาบซึ้งใจ เค้าไม่เคยคิดเลยว่าคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนจะดีกับเค้าถึงขนาดนี้

  " งั้นเอาอย่างนี้ดีมั้ยครับท่านพ่อ เดี๋ยวผมจะจัดการเรียนเข้าเรียนของคชาไปพร้อมกันกับเจ้าเฟรมเลย " ชายใหญ่เสนอ 

  " อื้ม~ดีเหมือนกันฝากเราด้วยนะไทด์ "

  " ครับท่านพ่อ"

  " เอาล่ะแยกย้ายกันกลับไปพักผ่อนดีกว่านะ ไม่มีอะไรแล้ว " ท่านต้อยบอก

  " งั้นเดี๋ยวผมกับหลินขอตัวขึ้นห้องก่อนนะครับ " ท่านต้อยพยักหน้ารับพร้อมกับสั่งอีกว่า

  " ผ่านห้องเจ้าเล็กก็ฝากเข้าไปบอกน้องด้วยนะว่าพ่อจะไปวัดพรุ่งนี้เช้า ให้ตื่นเร็วๆหน่อยถ้าจะไปด้วย เเล้วนี่มันเข้าไปหมกตัวอยู่ในห้องทั้งวันไม่รู้ทำอะไรไม่เห็นหน้าเห็นตา "

  " คงจะเล่นดนตรีอยู่ตามเคยน่ะครับท่านพ่อ " ไทด์ตอบก่อจะเดินจูงมือภรรยาออกจากห้องไป

  " นมแย้มก่อนไปบอกเด็กในครัวให้ยกน้ำขิงขึ้นไปให้ชั้นที่ห้องทำงานด้วยนะ "

  " ค่ะคุณท่าน "  ท่านต้อยสั่งก่อนจะลุกตามไปอีกคน

ตอนนี้ในห้องเหลือเพียงนมแย้ม ชายเต๋า เเล้วก็คชา นมแย้มจึงชวนคชากลับเรือนเล็ก

  " ป่ะ~คชากลับเรือนกันลูก นมไปก่อนนะคะคุณชาย " นมแย้มไม่ลืมที่จะหันไปบอกชายเต๋าที่นั้งอยู่กับที่โดยไม่มีทีท่าว่าจะลุกไปไหน

  "ครับนม เดินกลับดีๆนะครับ " ร่างสูงบอก

คนตัวเล็กเหลือบตาขึ้นมองร่างสูงก่อนจะรีบเดินตามป้าไป 
ทิ้งให้ร่างสูงนั่งอยู่เพียงลำพัง...

  " คชา เธอจะเป็นคนแบบไหนกันนะ " 

  

--------------------------------------------------------------------------------------------------------




มาอัพเพิ่มแล้วนะคะ
หวังว่าจะถูกใจรีดเดอร์ทุกคนนะค้า
(คือ 2 สองคนนี้เค้าต้องค่อยๆบ่มเพาะความรักกันน่ะค่ะ >/////< )
ส่วนคนที่สงสัยว่าจะเป็นเฟรมแพรวา  หรือเฟรมเเพรว
ก็ต้องลองติดตามกันต่อไปนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ 
แล้วเจอกันใหม่นะค้า

  ปล. มีไรสงสัยก็เม้นถามกันได้น้า
เเล้วก็อย่าลืมเม้นติชมกันด้วยล่ะ