คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สะดุดรัก(นาย)พี่เลี้ยงจำเป็น 2 100%
ผมเด็กตามไอ้เปี๊ยกเข้ามาในบ้านเพื่อที่จะไปรอเจ้านายตัวเผือกที่ห้องรับแขก บอกตามตรงนี่ผมยังช็อคไม่หายเลยครับที่รู้ว่าจะต้องมาเป็นพี่เลี้ยงให้ไอ้เด็กแสบนั่น โดยปกติผมก็ไม่ชอบเด็กอยู่แล้วด้วยยิ่งถ้าต้องมาเลี้ยงเด็กกวนประสาทอย่างนี้มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกหมือน ~~ดั่งนรกชั่งหรือสวรรค์แกล้ง~~ (สวมบทโกโบริ) แค่คิดว่าต่อไปต้องอยู่กับไอ้เด็กนี่ทุกวันผมก็แทบอยากจะเผ่นหนีกลับบ้านแล้วอ่า TT^TT
พอเดินเข้าไปถึงห้องรับแขกผมก็ถอดกระเป๋าเป้ใบใหญ่ที่สะพายมาทั้งวันออกแล้วนั่งรอบนโซฟาเงียบๆ โดยมีสายตากลมโตจ้องมาไม่กระพริบเวลาที่ไอ้เปี๊ยกนั่งเฉยๆ โดยที่ไม่พูดนี่มันก็น่ารักดีนะครับ ถ้าทำตัวเป็นเด็กดีเลี้ยงง่ายผมคงจะสบายไม่ต้องปวดประสาท แต่ก็เอาเถอะขนาดแม่ยังอยู่กับไอ้เด็กนี่ได้เลยแล้วทำไมผมจะอยู่ไม่ได้ล่ะจริงมั้ยคนอย่างคชาไม่เคยกลัวอะไรเว้ย!!!!
เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงทำไมเจ้านายตัวเผือกนั่นยังไม่มาอีกนะ จะแต่งตัวหล่ออะไรกันนักกันหนาวะ คนมารอก็เบื่อเป็นนะเฮ้ย!!! -*- แถมยังมีไอ้เป็ยกนี่นั่งจ้องหน้าไม่ละสายตาอีกทำให้ผมรู้สึกอึกอัดยังไงชอบกล
" ชื่ออะไรน่ะ " จู่ๆ เด็กแสบก็ถามผมขึ้นมาทำลายความเงียบ ผมคิดว่าไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วญาติดีกับไอ้เปี๊ยกไว้หน่อยดีกว่าเผื่อจะคุยกันง่ายขึ้น
" พี่ชื่อ คชาครับ เรียกว่าพี่ชาเฉยๆ ก็ได้ " (^_^)
" ชาชาเหรอ " ( ' ')?
" คชาครับ คชา " (^_^);
" เรียก ชาชา ดีกว่า " (-_-)" เอ่อ.....อย่าเปลี่ยนชื่อคนอื่นตามใจชอบเซ่!!!!
" เรียกพี่คชาดีกว่ามั้ยครับตัวเล็ก "
" จะเรียก ชาชา ชาชา ชาชา ชาชา ชาชา ชาชา ชาชา ชาชา (-O-) " <<<ทำหน้ามึน
" โอเคจ้า ชาชา ก็ ชาชา " กรูจะบ้าตาย นี่ถ้าไม่ให้เรียก ชาชา คงลงไปนอนดิ้นตายอยู่ตรงข้างๆ โซฟาแล้วล่ะมั้ง เพลียยยอ่ะ =_= แต่ก็ช่างมันเหอะเด็กก็เงี้ยแหละ
" แล้วน้องล่ะชื่ออะไรครับ " (^_^)
" พึ่งรู้จักกันอย่ามาทำตีสนิทนะ "
ง่ะ!!!! =[]=
" แล้วตกลงชาชาว่าเป็นผู้หญิงหรือว่าผู้ชายกันแน่ " (-_-)++
" พี่เป็นผู้ชายนะครับ " ฮึมๆ กัดฟันพูด
" ที่แท้ก็เป็นผู้ชาย นึกว่าผู้หญิงซะอีกขนาดชื่อ ชาชา ยังเหมือนผู้หญิงเลยทำให้เราสับสนแทบแย่ " จะบ้าตาย!!! สรุปว่าผมเป็นคนแปลกหน้า แล้วไอ้ที่นั่งจ้องกันนานสองนานนี่ก็สับสนว่าผมเป็นเพศไหน แล้วไอ้ ชาชา น่ะแกเรียกเองไม่ใช่หราาาาา
" แน่ใจนะว่าไม่ใช่ผู้หญิงน่ะ "
" แน่ใจสิ พี่เป็นผู้ชายน้า "
" จริงนะ " ( ' ')?
" จริงคร๊าบบบบบ " -*-
อร๊ากกก!!!! ไอ้เด็กบ้าคชาหล่อขนาดนี้คิดว่าเป็นผู้หญิงด้ายงายT^T อุส่าจะญาติดีด้วยซะหน่อยขอถอนคำพูดโว้ยยยย!!!!!!!!!!!
จากนั้นผมก็ไม่คุยกับไอ้เด็กนี่อีกเลยแต่มันก็ยังจ้องหน้าผมไม่เลิกเหมือนพยายามจับผิดว่าผมพูดโกหกอยู่ แล้วนี่เมื่อไหร่ไอ้เผือกจะมาวะเนี้ยชักจะโมโหขึ้นมาแล้วน้า ปล่อยให้รออยู่ได้เป็นชั่วโมงแล้วข้าวก็ยังไม่ได้กินตั้งแต่เช้า (เอ่อ...ความจริงตั้งแต่สายๆ เพราะผมตื่นสาย =_=) หิวแล้วนะเว้ย!!! เดี๋ยวก็จับไอ้เด็กแสบนี่ไปทอดกินซะเลยนี่
นั่นไง! พอพูดถึงก็เดินหน้าสว่างมาแต่ไกลพอดีเลย แต่งตัวลงมาก็ชุดลำลองธรรมดาแล้วทำไมมันถึงนานนักนะพอนึกแล้วก็เซ็ง-*-
" ขอโทษที่ให้รอนะ พอดีว่าชั้นเผลอหลับไปน่ะว่ายน้ำเหนื่อยไปหน่อย " โอ้โหววว!!! พ่อเจ้าประคุณรุนช่องให้ตายเถอะ ปล่อยกรูรอตั้งนานเพราะไปหลับมาเนี้ยนะ เอ้าเฮ!!! เจริญจ้า!! เจริญกันทั้งบ้าน เจริญทั้งพ่อทั้งลูกเล้ยยยย -*-
" เติ้ลนึกว่าคุณพ่อทำงานซะอีกก็เลยไม่ขึ้นไปตาม " ไอ้เปี๊ยกบอกพร้อมกับย้ายจากโซฟาไปนั่งที่ตักพ่อตัวเผือกแทนโดยที่ไอ้เผือกก็ไม่ได้ว่าอะไร
" พ่อขอโทษนะครับที่ปล่อยให้ไตเติ้ลรอนาน " ไอ้หน้าขาวหอมเข้าที่แก้มกลมของลูกแล้วบอกขอโทษดูแล้วก็น่ารักดี
" นี่เธอเตรียมข้าวเพื่อย้ายมาอยู่ที่นี่ชั่วคราวแล้วใช่มั้ย " อยู่ๆ ไอ้เผือกก็หันมาพูดกับผม
" อ๋อ.....ครับเตรียมมาเรียบร้อยแล้วครับ "
" เออ! เรียกชั้นว่า เต๋า เฉยๆ ก็ได้นะแล้วเธอชื่ออะไรเหรอ "
" ผมชื่อ..."
" ชื่อ ชาชา " ยังไม่ทันได้ตอบไอ้เปี๊ยก็แย่งชิงพูดตัดหน้าผมไปก่อนแล้ว
" ชาชา เหรอ... ชื่ออย่างกับผู้หญิงแหน่ะ " O_O
" ไม่ใช่ครับ ผมชื่อ คชา ไม่ใช่ ชาชา " (-_-);
" อ่าว! ตกลงว่าชื่ออะไรกันแน่เนี้ย " ไอ้หน้าหล่อเริ่มจะทำหน้าเป็นไอ้หน้าเอ๋อแทนละ
" คชา/ชาชา " ประสานเสียงกันเลยจ้า
" คชาครับ "
" ชาชา "
" คชา "
" ชาชา!!! "
" ก็บอกว่า คชา!! "
" ชาชา ชาชา ชาชา ชาชา ชาชา!!!!!!! "
" โอเค! หยุด!! ทั้งคู่เลย!!!!!!!! " (._.)(._.)<<<<< หน้าของผมกับไอ้เปี๊ยก
" คชาชั้นรู้แล้วว่านายชื่อคชา โอเคมั้ย!! " เต๋าหันมาบอกผมเสียงโหด
" ครับ " (._.)
" ส่วนเราไตเติ้ล พี่เค้าชื่อพี่คชารู้มั้ยครับ " ฮ๊ะ! ฮ้ะ! ฮ่า! โดนเหมือนกานเอาดิ เอาดิ ผมแอบยักคิ้วล้อเลียนไอ้เปี๊ยก
" ครับ " (._.)
" แต่ถ้าไตเติ้ลชอบพ่อจะเรียกพี่เค้าว่า ชาชา ก็ได้ เพราะพ่อก็ชอบเหมือนกัน (^_^) " เอ้า!! ไหงงั้นอ่ะ!! เออ......ไอ้เผือกเอ๋อจำไว้เลยนะ จำไว้ ตามใจกันเข้าไป -3-
" เย้! เย้! คุณพ่อน่ารักที่สุดในโลกเลย " ไอ้เปี๊ยกกระโดดหอมพ่อแล้วหันมาแสยะยิ้มให้ผมกวนๆ อย่างผู้ชนะ ฮึมๆ ฝากไว้ก่อนนะไอ้เปี๊ยก(-_-)+++<<<<จะอาฆาตเด็กเพื่อออ
" ครับ ครับ เห็นไตเติ้ลกับชาชาสนิทกันอย่างนี้พ่อก็เบาใจ " ห๊ะ!!! พูดผิดพูดใหม่ได้นะนี่เค้าเรียกสนิทกันตรงไหนไม่ทราบ....
" ยังหรอกครับเต๋าน้องเค้ายังไม่ยอมบอกชื่อผมเลยถามเท่าไหร่ก็ไม่ยอมบอก " มันหาว่าชั้นเป็นคนแปลกหน้าว่ะ -*-
" อ้าวเหรอ..ทำไมไม่บอกพี่เค้าไปล่ะครับว่าชื่ออะไรหืมม ต่อไปพี่ชาชาต้องมาดูแลเราแทนนมยุพินนะทำตัวน่ารักกับพี่เค้าหน่อยสิ " ผมยิ้มกริ่มส่วนไอ้เปี๊ยกหน้างอลงทนที
" ไม่เอา!! ไม่ให้มาแทน เอานมยุพินคืนมานะ " ไอ้ตัวเปี๊ยกโวยวายทันที
" ทำแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะไตเติ้ล นมยุพินไม่สบายมากมาดูแลเราตอนนี้ไม่ได้แล้วพี่ชาชาเค้าก็เป็นลูกของนมยุพินด้วยไตเติ้ลต้องพูดกับพี่เค้าดีดีสิครับเร็วๆ ไหนบอกพี่เค้าไปสิว่าเราชื่ออะไร "
" ไม่!!! "
" พูดดีๆ สิเดี๋ยวถ้านมยุพินรู้เข้าจะเสียใจเอานะ " เต๋าพยายามเกลี้ยกล่อมให้ไอ้เปี๊ยกพูดดีๆ กับผมโดยใช้แม่มาเป็นข้ออ้างสงสัยไอ้เปี๊ยกคงจะรักแม่ผมน่าดู
" ไตเติ้ล -3- " ดูมันขนาดพ่อสั่งยังพูดห้วนซะ
" พูดดีๆ เลย!!! ไม่งั้นพ่อจะโกรธจริงๆ นะ " อ่ะ! อ่ะ! เอาดิ โดนพ่อดุ
" งื้อ.. ก็ได้ครับ ผมชื่อไตเติ้ลครับชาชา " ฮ่า ฮ่า ฮ่า สะใจโว้ยยย
" เรียกพี่ชาชาสิลูก " ไอ้เปี๊ยกทำหน้าเบ้และมุ้ยจนถึงขีดสุด ผมว่าผมเลิกแกล้งไอ้เปียกดีกว่าชักจะสงสารแล้วล่ะ
" ไม่เป็นไรหรอกครับเต๋า เรียก ชาชา เฉยๆ ก็ได้จะได้เหมือนเป็นเพื่อนกันเร็วๆ ไง " ผมบอกกับเต๋าก่อนจะหันมาบอกไตเติ้ล " เรามาเป็นเพื่อนสนิทกันนะ " (^__^) หึ หึ หึ เกมส์นี้ผมชนะ
" พี่เค้าพูดด้วยน่ะ ว่าไงล่ะครับตอบพี่เค้าเร็ว " เต๋าช่างเป็นพ่อที่ดีจริงๆ ผมล่ะช๊อบชอบ เพราะยิ่งพูดไอ้ตัวเล็กยิ่งหน้ามุ้ย สะใจโว้ยยย สะจาย <<<<ไหนบอกสงสารไง =_=
" โอเค.... เรามาเป็น เพื่อนสนิท กันนะชาชา (^_^)+++" พอไอ้ตัวเล็กพูดออกมาว่าเพื่อนสนิททำไมผมถึงรู้สึกเย็นวาบๆ ที่หลังขึ้นมานะ
" ครับไตเติ้ล "
" แล้วไตเติ้ลต้องเป็นเด็กดีเชื่อฟังพี่ชาชาด้วยนะครับ "
" ครับ ผมจะเป็นเด็กดีม๊ากมากเลย " (^_^)
" ดีมากเลย " เต๋าขยี้หัวลูกด้วยความหมั่นเขี้ยวไอ้ตัวเล็กทำหน้ามุ้ยอีกครั้ง ก่อนจะจัดทรงผมตัวเองใหม่
" พ่ออย่าน้าเดี๋ยวไม่หล่อ " พูดแล้วก็ลุกออกจากตักแล้ววิ่งออกนอกห้องไปทันที
" เดี๋ยวไตเติ้ล!! กลับมาให้พ่อหอมก่อนสิ " แล้วเจ้าตัวแสบก็วิ่งกลับเข้ามายื่นแก้มป่องให้พ่อหอมทั้งสองข้างก่อนจะวิ่งดุ๊กดิ๊กกลับออกไป เห็นภาพน่ารักๆ บ้างค่อยรู้สึกว่าเจ้าเปี๊ยกนี่เป็นเด็กปกติขึ้นมาหน่อย ผมชักอยากจะเห็นหน้าแม่ของเด็กคนนี้ขึ้นมาแล้วสิ ท่าทางจะสวยน่าดูเลยเพราะลูกน่ารักมาก
" ไอ้ตัวแสบออกไปแล้วเรามาคุยธุระสำคัญดีกว่า เรื่องของนมยุพินน่ะคงจะรู้แล้วใช่มั้ยว่าชั้นจะเป็นคนจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอง เธอไม่ต้องเป็นห่วงนะคชาเธออยู่ในบ้านนี้ก็ไม่มีหน้าที่อะไรมากหรอกแค่คอยดูเจ้าตัวเล็กให้ชั้นเท่านั้น ไปรับไปส่งกันที่โรงเรียนตามปกติ เธอคงขับรถเป็นใช่มั้ย " c(o_o) หูผึงขึ้นมาทันที
" เป็นครับ " จะให้ขับรถเองเลยเหรอ >.<
" งั้นก็ดีเดี๋ยวชั้นจะเอากุญแจรถคันเล็กไว้ให้ ปกติแต่ก่อนบ้านเรามีคนขับรถอยู่แต่ว่าตอนนี้เค้าลาออกแล้วก็กลับบ้านนอกไปแล้วคงต้องลำบากเธอหน่อยแล้วล่ะ "
" ครับไม่เป็นไร " ไม่ลำบากเลยจ้า >O<
" ส่วนเรื่องอาหารการกินเราก็มีแม่บ้านคอยดูแลอยู่ 2 คนคือป้าอิฐ กับ นกน้อยเดี๋ยวชั้นจะพาไปรู้จักหลังจากที่ขึ้นไปดูห้องคชาเสร็จ " ว่าแล้วเจ้านายตัวเผือกของผมก็เตรียมตัวลุกขึ้นเพื่อที่จะพาผมไปที่ห้องประจำของผม
" เอ่อ ...... คุณเต๋าครับ ช่วงที่ไตเติ้ลไปเรียนผมจะขออนุญาตไปเฝ้าแม่ได้มั้ยครับ "
" ได้สิ เอารถไปใช้ก็ได้นะเพราะจะได้ไปรับไตเติ้ลทีเดียวเลย " \(^O^)/ ฮูเล่!!!! นี่แหละคำตอบที่ต้องการ เจ้านายผมนี่ช่างแสนวิเศษหล่อแถมยังใจดีอีกต่างหาก<<<<รู้สึกว่าเมื่อกี้ยังว่าเค้าเป็นไอ้เผือกอยู่เลยน้า
ผมเดินตามเต๋าขึ้นไปชั้นบนของบ้านเมื่อกี้ก็ยังไม่ทันจะได้สังเกตุภายในตัวบ้านเลยเพราะมัวแต่ตกใจที่รู้ว่าจะได้เป็นพี่เลี้ยงของเจ้าเปี๊ยก แต่ตอนนี้พอเริ่มสอดส่ายสายตามองไปรอบๆ แล้ว อยากร้อง ว่าอร้ายยยยย!!!!! มากอ่ะแต่ติดว่าเป็นผู้ชาย เลยไม่กล้า เพราะบ้านนี้มันสวยมากตกแต่งสไตล์โมเดิร์นทั้งหลังสวยชิคสุดๆ ถูกใจผมมากมว๊าก ถ้าผมรวยนะจะซื้อบ้านแบบนี้ให้แม่อยู่เลยแม่จะได้สบายสักที
พอคิดเรื่องเงินก็พึ่งจะนึกขึ้นได้ว่ายังเขียนต้นฉบับค้างไว้จากคราวที่แล้วนี่นายังไม่เสร็จเลย สงสัยคืนนี้ต้องรีบปั่นซะแล้วล่ะเพราะใกล้จะถึงกำหนดส่งอยู่แล้วอีกแค่สองสามวันเอง คิดนั่นคิดนี่เพลินๆ ผมก็เดินตามคุณเต๋ามาหยุดที่หน้าประตูสามบาน
" ห้องขวาสุดนี่คือห้องของไตเติ้ล ห้องตรงกลางคือห้องของชั้น ส่วนห้องริมสุดซ้ายมือจะเป็นห้องของเธอ ป่ะเข้าไปดูกัน " ว่าแล้วเต๋าก็ไขกุญแจแล้วเปิดประตูเข้าไป
ภายในห้องกว้างขวางมากกว่าห้องผมที่บ้านประมาณสามเท่าแถมยังมีห้องน้ำในตัวอีก ทั้งห้องตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์เข้าชุดกัน ทั้งเตียงใหญ่ๆ ที่ตั้งอยู่กลางห้อง ตู้เสื้อผ้า โต๊ะหนังสือและอื่นๆ อีก ครับเชียวล่ะ ครบจริง ชอบอ่ะ (^____^)
" ชอบมั้ย พอจะอยู่ได้หรือเปล่า "
" ชอบครับชอบมากเลย ที่นี่ดีกว่าที่บ้านผมตั้งเยอะ "
" งั้นก็ดีแล้วล่ะ มีอะไรขาดเหลือก็บอกนะชั้นไปล่ะ แล้วก็รีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็วๆ นะจะได้ลงไปกินอาหารเย็นพร้อมกัน "
" ขอบคุณครับคุณเต๋า " (^_^)
" อืมม " แล้วร่างสูงก็เดินออกจากห้องของผมไป ผมเดินตามไปเพื่อจะล็อคประตูห้องแต่ยังไม่ทันที่จะกดที่ลูกบิดประตูมันก็
ปึ๊ก!!!!
โครม!!!!!!!
" โอ้ยยยย!!!! " ประตูกระแทกเปิดเข้ามาแซกกลางหน้าของผมอย่างจังจนผมล้มลงไปหงายหลังลงกับพื้น ร่างสูงที่พึ่งจะเปิดประตูเข้ามาอีกหนเร็วเข้ามาช่วยผมทันที แต่กลับสะดุดขาผมแล้วลงมานอนทับผมเอาไว้ในท่าที่ค่อนข้างล่อแหลมเพราะร่างกายของเราสองคนแนบสนิทกันทุกส่วนแล้วไอ้หน้าหล่อยังฝังหน้าลงมาที่ซอกคอของผมอีก แต่นาทีนี้กรูเจ็บจนน้ำตาเล็ดแล้วหนักด้วย
ขอร้องล่ะ....................
ช่วยเอาตัวออกไปที กรูจะตาย....หายใจไม่ออกเว้ยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! >[]<
อ๊ากกกก!!!! >O<
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีค้า>O<
อินมาแว้ววววว
รอกันนานมากมั้ยค้า
เรื่องนี้อินจะพยายามอัพบ่อยๆ เหมือนเรื่องคุณชายน้า
แต่บางทีที่อินหายเพราะกำลังยุ่งๆ
ใกล้สอบค่ะ เพลียยยยมาก
เรื่องนี้พออ่านเองก็รู้สึกว่ามันเกรียนอ่ะ 5555
อยากให้คนรีดเดอร์อ่านแล้วอมยิ้มในความเกรียน
ของเด็กกับเป็ด ^_^~
จะพยายามมาอัพบ่อยๆ
เป็นไปได้ก็จะทุกวันหรือวันเว้นวันน้า
ขอบคุณที่ติดตามกันจ้า
ปล.ดีใจมากฟิคติดให้ vote
กันอีกแล้ว55555
ตามไป http://muse.in.th/atlove/fic/ กดถูกใจให้กันได้นะค้า อิอิ
ความคิดเห็น