คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ขอรักได้ไหม คุณชายของผม 1 100%
บ้านริมน้ำ
" นมแย้ม !!!!! " แพรวตะโกนเรียกคนข้างในเสียงดังลั่นเมื่อมาถึงหน้าบ้านริมน้ำ
" ว่ายังไงล่ะแม่เเพรว ตะโกนซะเสียงดังลั่นตกอกตกใจหมดเลย "
หญิงชราท่าทางใจดีเดินออกมาจากด้านในของตัวบ้าน พร้อมกับมองไปหาเจ้าของเสียง
" ดูสินมว่าแพรวพาใครมา " ตัวต้นเสียงดันคชามาด้านหน้าเพื่อโชว์ให้นมแย้มเห็น
" คชา! มาถึงแล้วหรอลูก ป้ากำลังเป็นห่วงอยู่พอดีเลย "
" สวัสดีครับ~ป้า " คชายกมือขึ้นไหว้ป้าทันที
นมแย้มดึงคชาเข้ามากอดคนตัวเล็กก็กอดเธอตอบ
" เหนื่อยไหมลูก เดินทางมาคนเดียวตั้งไกล " หญิงชราดันตัวคชาออกและสำรวจใบหน้าและร่างกายของเค้า
" โตขึ้นเยอะเลยหลานป้า "
" ไม่เหนื่อยหรอกครับ นี่ผมซื้อขนมมาฝากป้าด้วยน้า~ " คชาแย้มแป้นพร้อมกับยกถุงขนมในมือให้ป้าดู
" โธ่~ พ่อคุณอุตส่ามีน้ำใจซื้อของมาฝากป้าอีกนะลูก ป่ะเข้าบ้านกินน้ำกินท่าก่อนดีกว่า" นมแย้มเดินจูงมือหลานชายเข้าบ้านโดยมีเเพรวเดินตามเข้ามาด้วยอีกคน
ภายในเรือนหลังเล็กมีหน้าต่างอยู่รอบและถูกจัดตกแต่งอย่างง่ายๆ โดยแขวนผ้าม่านลายลูกไม้สีขาวดูสะอาดตา นมแย้มพาคชามานั่งที่โต๊ะกินข้าว แพรวเดินหยิบขนมที่คชาซื้อมาไปใส่จานพร้อมกันยกน้ำมาเสิร์ฟอย่างรู้หน้าที่ คชายิ้มขอบคุณให้กับเธอ ก่อนจะหันมาเริ่มต้นคุยกับนมแย้ม
" ป้าแย้มเป็นยังไงบ้างครับสบายดีไหมครับ "
" ป้าก็สบายดีลูก ไม่ได้เจ็บป่วยอะไรอยู่ตามประสาคนแก่ แล้วหนูล่ะเป็นยังไงบ้าง
อยู่กับหลวงลุงลำบากมากมั้ยลูก "
" อ่าว~ คชาไม่ได้อยู่กับพ่อแม่หรอนม " แพรวหันมาถามนมแย้มด้วยความสงสัย
นมแย้มมีท่าทีจืดเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัด คชาเห็นป้ามีท่าทางลำบากใจที่จะพูดจึงตอบแพรวซะเอง
" คือ..พ่อเเม่ของเราเสียเเล้วน่ะเเพรว เราก็เลยไปอยู่กับหลวงลุงที่วัด " คชาบอกกับแพรวน้ำเสียงเรียบ
" อุ้ย เราขอโทษนะคชา เราไม่น่าถามเลย " เเพรวหน้าสลดลงทันทีที่ได้ยินคำตอบ
" ไม่เป็นไรหรอกเเพรว "คชาบอกเพื่อไม่ให้เเพรวคิดมาก
" เเล้วเรื่องบ้านเรียบร้อยมั้ยลูก " นมแย้มหันมาถามคชา
" เรียบร้อยดีครับป้า " จากที่คุยกันด้วยสีหน้าสดชื่นเมื่อกี้หน้าของคชาได้เปลี่ยนไปเรียบเฉยขึ้นมาก เเววตาเศร้าและหมองหม่นเมื่อถูกถามเรื่องของพ่อกับแม่เด็กหนุ่มยังคงเสียใจไม่หายที่เกิดเรีองขึ้นในวันนั้น
แต่เดิมคชาอาศัยอยู่กับพ่อและแม่ที่ต่างจังหวัดเมื่อประมาณ 1 ปีที่ผ่านมาพวกเค้าประสบอุบัติเหตุรถชนเสียชีวิตทั้งคู่ แต่คชารอดมาได้จึงเป็นเหตุให้คชาต้องย้ายไปอยู่กับหลวงลุงที่เป็นพี่ชายของพ่อคชาที่วัด เพื่อที่จะได้มีคนดูแลคชาเพราะถึงแม้คชาจะเป็นเด็กดี แต่หลวงลุงก็ยังเป็นห่วงที่จะให้เค้าอาศัยอยู่เพียงลำพัง หลังจากต้องสูญเสียครอบครัว จึงให้เค้ามาอยู่ด้วยเพื่อช่วยปรับและดูแลสภาพจิตใจ แต่ถึงอย่างนั้นคชาก็เงียบขรึมต่างจากแต่ก่อนที่เคยเป็นเด็กร่าเริง ยิ้มง่าย และเมื่อคชาสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่กรุงเทพได้ นมแย้มจึงให้คชามาอยู่ด้วย นมแย้มเห็นสีหน้าของคชาไม่สู้ดีจึงเปลียนเรื่องคุย
" คชา ตกลงที่หนูบอกป้าว่าสอบเข้ามหาลัยได้นี่หนูสอบได้ที่ไหนนะลูก "
" ม.จุฬาร์ ครับป้า "
" โห~ ม. จุฬาเลยหรอ เรียนเก่งจังเลย แล้วสอบได้คณะอะไรอ่ะ " แพรวถามแทรกขึ้นมาทันที
" คณะบริหาร "
" สุดยอดเลยต่อไปก็คงมีคนช่วยติวแล้ว จะได้ไม่ต้องมานั่งง้อคุณชายเล็ก " เธอบอกอย่างดีใจ " อ้าว! พึ่งนึกขึ้นได้ งี้ก็เรียนที่เดียวกับพวกคุณชายเลยสินมแย้มแถมคณะเดียวกับคุณชายเฟรมด้วย "
" จริงด้วยสิ คุณชายกลางกับคุณชายเล็กก็เรียนที่นี่ "
" ใครหรอครับป้า ?" คนตัวเล็กถามอย่างสงสัยเค้ายกมือขึ้นเกาหัวทุยทุยของตัวเองด้วยท่าทางน่ารัก
" เออ~~จริงด้วยสิป้ายังไม่ได้เล่าเรื่องพวกคุณท่านให้คชาฟังเลยหนิใช่มั้ย " ป้าแย้มพึ่งนึกขึ้นได้จึงเริ่มต้นเล่า
" คือที่นี่เป็นคฤหาสน์ของหม่อมเจ้าเศรษฐา อัครเมธี ป้าเรียกท่านว่า ท่านต้อย ป้าทำงานรับใช้มาหลายสิบปีแล้ว ภรรยาท่านคือหม่อมแดง อารยา อัครเมธี ท่านต้อยกับหม่อมแดงมีบุตรด้วยกัน 3 คน คนโตคือ ม.ร.ว. วัชรินทร์ อัครเมธี
คนกลาง ม.ร.ว.เศรษฐพงศ์ อัครเมธี ส่วนคนเล็ก ม.ร.ว.วัชรกาญจน์ อัครเมธี คุณชายใหญ่เนี้ยท่านจบการศึกษาแล้วเละเเต่งงานแล้วกับคุณ ดวงพร เรียกเธอว่าคุณหลินก็ได้นะลูก "
" ครับป้า " เค้าตอบรับเเละนั่งฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ
" ส่วนคุณชายกลางกับคุณชายเล็กกำลังศึกษาอยู่พวกท่านเรียนอยู่ที่เดียวกับคชานี่เเหละ แต่คุณชายกลางเธอเรียนคณะรัฐศาสตร์ระหว่างประเทศ ส่วนคุณชายเล็กก็พึ่งจะสอบเข้าคณะบริหารได้เดี๋ยวหนูก็คงจะได้เรียนด้วยกันกับท่าน เดี๋ยวเย็นนี้ป้าจะพาหนูไปกราบคุณท่าน ป้าเล่าเรื่องของหนูให้คุณท่านทราบท่านก็อนุญาตให้พาหนูมาอยู่ที่นี่ด้วยได้ คุณท่านน่ะช่างมีจิตใจเมตตานัก " ป้าแย้มบอกคชาด้วยความวาบซึ้งใจ
ในขณะที่คชากลับรู้สึกตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย ....
แล้วนมแย้มก็ลุกขึ้นและพูดกับคชาว่า
" เอาอย่างนี้ดีกว่าป้าว่าหนูไปอาบน้ำอาบท่าก่อนนะลูก เดี๋ยวป้าจะลงครัวทำอะไรให้กินคงจะหิวแย่แล้วสิท่านี่ก็บ่ายคล้อยแล้ว "
" ครับป้า พอป้าพูดผมก็รู้สึกหิวขึ้มมาพอดีเลย " คนดัวเล็กตอบตกลงอย่างว่าง่าย ประจวบกับเสียงท้องของเค้าก็ร้องดังขึ้นพอดี
" อุ้ย! สงสัยจะหิวจริงๆนะนมท้องรัองดังเชียว งั้นเดียวแพรวไปช่วยเป็นลูกมือให้นมแล้วกันนะจะได้เสร็จเร็วๆ " แพรวพูดปนหัวเราะ
คนตัวเล็กหัวเราะอย่างเขินๆแล้วก็รีบเดินลากกระเป๋าเข้าห้องนอนทันที เค้าเอาของมาเก็บในห้องที่นมแย้มได้จัดเตรียมไว้ให้ และเริ่มลงมือจัดของให้เข้าที่อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย ก่อนจะหยิบกล่องกระดาษใบหนึ่งขึ้นมาแล้วเปิดออกเผยให้เห็นรูปถ่ายของครอบครัว มีพ่อแม่และคชาอยู่ตรงกลางเค้ายิ้มและมองเข้าไปในภาพถ่ายที่พ่อกับแม่ส่งยิ้มกลับมาให้เค้า มือเรียวหยิบมันขึ้นไปวางบนโต๊ะข้างหัวนอนจ้องมองอย่อีกสักพักก่อนถอนสายตาออกแล้วหยิบผ้าขนหนูไปอาบน้ำ....
หลังจากอาบน้ำและกินข้าวเสร็จเรียบร้อยคชาก็มานั่งอยู่ที่ริมน้ำคนเดียว เรือนเล็กริมน้ำหลังนี้มีชานยื่นออกไปในสระ คชานั่งเอาขาจุ่มลงไปในน้ำแล้วตีน้ำเล่นเป็นระยะน้ำในสระใสและเย็นทำให้รู้สึกสดชื่น เค้าทอดสายตามองออกไปในสระเห็นดอกบัวสีขมพูบานสะพรั่งอยู่ทั่วบริเวณ บนกิ่งไม้มีนกกระเต็นเกาะอยู่คอยจ้องดูปลาที่ว่ายน้ำไปมา
ในหัวของเค้านึกย้อนไปถึงสมัยที่ยังอยู่กับพ่อและแม่ มันช่างเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมาก ตั้งเเต่ที่พ่อแม่เสียชีวิตไปสถานะทางการเงินของเค้าก็แย่ลงมากเค้าต้องไปอยู่กับหลวงลุงที่วัดเพื่อเรียนหนังสือ แต่เค้าก็ตั้งใจเรียนจนสอบเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยชื่อดังเหมือนที่พ่อเคยคาดหวังได้สำเร็จ
" ผมคิดถึงพ่อกับเเม่มากนะครับ " เค้าแหงนหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วพูดออกไปหวังว่าถ้าพ่อกับแม่อยู่ที่ไหนสักแห่งบนนั้นแล้วมองลงมาก็คงจะได้ยินและรับรู้ความรู้สึกของเค้า.....
นมแย้มเดินมานั่งข้างๆ คนตัวเล็กเงียบเงียบ คชาหันมามองหน้านมแย้มแล้วยิ้มให้ เธอดึงเค้าเข้ามากอดปลอบใจอยู่สักพักก่อนจะดันตัวเค้าออกแล้วพูดว่า
" พ่อกับแม่จะต้องรับรู้และภูมิใจในตัวหนูมากลูก " คชาพยักหน้าและยิ้มให้กับป้า
" เดี๋ยวตามป้าไปในคฤหาสน์นะลูกป่านนี้พวกคุณท่านคงจะทานอาหารเสร็จกันแล้ว "
" ครับ " นมแย้มลุกขึ้นและดึงมือคชาให้ลุกขึ้นตาม ก่อนจะเดินนำหน้าออกไป.............
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วน้า~~~~
พึงเคยแต่งนิยายเรื่องเเรกค่ะ
ดีใจมากเลยที่มีคนมาติดตาม TT-TT <<<ซึ้งอ่ะ
ก็จะมาอัพเรื่อยๆเน้อ ยังไงก็ขอฝากให้ติดตามต่อด้วยนะคะ
ตอนหน้าตัวเล็ก+ตัวโตจะได้รู้จักกันแล้ว เย้~~~\(^0^)/ <<<<มันจะเวิ่นมากไปแล้ว
คอมเม้นติชมกันได้น้า
ปล.ถ้าวันี้สอบเสร็จเร็วจะมาอัพตอนต่อไปให้น้า .... บายค้า
ความคิดเห็น