:( เต๋า คชา(yaoi ) ):ขอรักได้ไหม คุณชายของผม

ลำดับตอนที่ #12 : ขอรักได้ไหม คุณชายของผม 9 100%

  

      พอเวลาเริ่มดึกคุณชายเฟรมและเพื่อนก็มายึดเวทีแล้วขึ้นไปร้องโชว์ กันแทน  ทำให้บรรยากาศสนุกสนานคึกครื้นมากขึ้นกว่าตอนหัวค่ำมาก  หนุ่มๆสาวๆต่างพากันออกมาขยับแข้งขยับขาเรียกเหงื่อไปกับจังหวะดนตรีอยู่หน้าเวที  รวมถึงกลุ่มของชายกลางและเพื่อน  เด็กรับใช้ถือถาดเครื่องดื่มมาเดินเสิร์ฟกันจนขาเป็นประวิง 



     แม้แต่คชาที่คอยช่วยงานอยู่ในครัวก็ต้องถูกจับให้เปลี่ยนชุดออกมาช่วยยกเครื่องดื่มเสิร์ฟให้กับแขกด้วยเหมือนกัน 


     
      คนตัวเล็กถือถาดที่มีแก้วเครื่องดื่มอยู่เต็มเดินไปเดินมาจนหัวหมุนเพราะเสียงเรียกของแขก  เค้าสวมเสื้อแขนยาวสีอ่อนทับด้วยเสื้อกั๊กแขนกุดสีดำและกางเกงขายาวสีดำเรียบร้อยเหมือนเด็กรับใช้คนอื่น แต่ทว่ารูปร่างหน้าตาของเค้ากลับน่ารักโดดเด่นทำให้แขกในงานอดมองไม่ได้เมื่อเค้ามาเสิร์ฟเครื่องดื่มให้


     ในขณะที่หน้าเวทีต้นพยายามเต้นเบียดและชวนอ้นคุยอย่างเพราะนึกสนใจในตัวชายหนุ่มผมยาวโดยมีจอยขยับอยู่ด้านข้าง  และเจมส์ก็เข้าไปคุยกับสาวๆที่เต้นอยู่ติดกันนั้นอย่างออกรสชาติ  แต่ชายกลางกลับเดินเลี่ยงออกมาแล้วเดินมาที่คชา


  " ของน้ำให้ชั้นสักแก้วได้มั้ย " คุณชายเอ่ยกับคชา

  " รับอะไรดีครับ "  คชาถามและเมื่อเค้าเงยหน้าขึ้นมาพบว่าเป็นชายหนุ่มร่างสูงที่เค้าคุ้นเคย  


  " คุณชายกลาง..... " คนตัวเล็กทำหน้าเหวอนิดๆ 


      หลายวันมานี้ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ที่ห้องหนังสือวันนั้น คชาก็ไปได้พบกับคุณชายกลางอีกเลย เพราะเค้าเอาแต่ทำงานอยู่ที่เรือนเล็กหรือไม่ก็ไปช่วยงานในครัวบ้าง  แต่พยายามหลบหลีกเพื่อไม่ให้เจอกับคุณชายกลาง


  " อ่านหนังสือที่ยืมไปจบหรือยัง " ชายหนุ่มถามขึ้น


  " เอ่อ.... ยังไม่จบเลยครับ " คชาโกหกออกไปเพราะแท้ที่จริงแล้วเค้าได้อ่านหนังสือเล่มนั้นจบไปหลายวันแล้ว  เพียงแต่เค้าไม่กล้าเอาขึ้นไปคือเพราะกลัวจะเจอกับคุณชายกลาง

  " อย่างนั้นหรอ ... " ชายหนุ่มสังเกตุเห็นว่าคชาไม่ยอมสบตากับเค้าเวลาคุยก้รู้สึกแปลกใจ 

  " คุณชายกลางจะรับอะไรดีครับ " คชาถามขึ้น

  " สกรูไดรเวอร์ แล้วกัน " 

  " ครับ " คชาหยิบแก้วค็อกเทลยื่นให้ชายหนุ่ม

  " หลายวันมานี่ชั้นไม่เห็นหน้าเธอเลยนะ " จู่ๆชายหนุ่มก็พูดขึ้น

  " เอ่อ......คือ....ผมช่วยงานอยู่ที่เรือนเล็กน่ะครับ " คชาตอบติดขัด


  " อย่างนั้นหรอ.....ชั้นคิดว่าเธอหลบหน้าชั้นซะอีก " คำพูดที่ร่างสูงพูดออกมาทำให้คชาต้องเงยหน้าขึ้นมามองหน้าหน้าของเค้าอึ้งๆ


  " ชั้นล้อเล่นน่ะ~ เธอจะไปหลบหน้าชั้นทำไม จริงมั้ย? " เต๋าพูดว่าล้อเล่นแต่สายตาของเค้าที่มองมามันกลับไม่เป็นอย่างนั้น....



  " พี่ชายกลาง มาทำอะไรอยู่ตรงนี่คะ "   ชายกลางหันไปตามเสียงพบว่าเป็นจอยที่เดินเข้ามาหา


  " อ๋อ~ พอดีพี่คอแห้งเลยมาหาเครื่องดื่มสักหน่อยน่ะครับ " เค้าบอกก่อนจะถามว่า" น้อง

จอยเดินหาพีี่มีอะไรหรอเปล่าครับ "

  " เปล่าค่ะไม่มีอะไรหรอก จอยเห็นพี่ชายกลางหายไปเลยมาตามหาน่ะค่ะ " จอยพูดกลบเกลื่อน


      ความจริงแล้วเธอมองตามชายหนุ่มตั้งแต่เดินออกมาและแอบเห็นว่าเค้ามายืนคุยกับเด็กรับใช้คนนี้ตั้งนานสองนาน  แถมยังส่งสายตาแปลกให้กันอีก  จอยขยับมายืนข้างๆชายกลาง แล้วเอามือคล้องแขนชายกลางไว้แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ


        คชามองเห็นการกระทำของหญิงสาวทุกอย่าง  คนตัวเล็กเดาว่าเธอคงจะเป็นคู่รักของคุณชายกลาง  เค้าคิดว่าไม่เหมาะที่จะอยู่ตรงนี้เค้าจึงโค้งให้คุยชายกลางครั้งหนึ่งก่อนจะหันหลังเดินไปทางอื่น  แต่ยังไม่ทันที่เค้าจะได้เดินไปเสียงแหลมของหญิงสาวก็เรียกเอาไว้ซะก่อน


  " เดี๋ยว! อย่าพึ่งไป "

  " ครับคุณผู้หญิง " คชาหันกลับมาเผชิญหน้ากับทั้งสองอีกครั้ง

  " ชั้นขอพั้นชืแก้วนึง " เธอสั่ง
  

  " นี่ครับ " คชาหยิบแก้วพั้นส่งให้จอย แต่แล้วเธอกลับแกล้งเอามือปัดแก้วพั้นช์หกใส่เสื้อคชาจนเลอะเทอะ


  " อุ้ยตายจริง ! ขอโทษนะชั้นไม่ได้ตั้งใจ เป็นอะไรหรอเปล่าน่ะ " เธอแกล้งทำเป็นตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และทำทีท่าว่าเป็นห่วง

  " มานี่เดี๋ยวชั้นเช็ดให้ "  ชายกลางรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าแล้วบรรจงเช็ดลงไปบนเสื้อของคชาอย่างเป็นห่วง  จอยเห็นดังนั้นก็ทำหน้าไม่พอใจใส่คชา เมื่อคชาเห็นดังนั้นจึงรีบปฏิเสธ


  " ไม่เป็นไรครับคุณชายกลางเดี๋ยวผมเช็ดเองครับ " คนตัวเล็กดึงผ้าเช็ดหน้่ามาจา่กมือของร่างสูงแล้วเช็ดเอง ก่อนจะบอกว่า " เดี๋ยวผมไปเปลี่ยนเสื้อดีกว่าครับ ขอตัวก่อนนะครับ " เค้าก้มหัวให้ทั้งสองอีกครั้งก่อนจะรีบเดินออกไปจากตรงนั้น


     ชายกลางมองตามคชาไปอย่างเป็นห่วง โดยไม่ทันสังเำกตุว่าจอยเห็นทุกพฤติกรรมที่เค้าแสดงออกมาทั้งหมด  หญิงสาวรู้สึกแปลกใจซ้ำยังไม่พอใจอยู่ไม่น้อยที่ชายหนุ่มแสดงท่าทางเป็นห่วงเด็กรับใช้คนนั้นจนออกนอกหน้า  

  " พี่ชายกลางจอยขอโทษนะคะ  จอยนี่มันซุ่มซ่ามจริงๆ " เธอแกล้งเป็นสำนึกผิดเพื่อเรียกคะแนนสงสารจากชายหนุ่ม

  " ไม่เป็นไรหรอกครับน้องจอย มันเป็นอุบัติเหตุ พี่เข้าใจครับ "  เต๋าบอกจอย




      ทั้งสองจะเดินมานั่งที่โต๊ะ  ไม่นานก็มีต้นตามมาสมทบ  โดยที่มีเจมส์พาไฮโซสาวแปลกหน้าตามมาทีหลัง

  " ทุกคนครับ นี่คุณแอ้นลูกสาวคนเล็กของท่านรมต.เกษมศักดิ์  นาวากุล  " เจมส์แนะนำสาวสวยทั้งมาด้วย

  " สวัสดีค่ะคุณชายกลาง ยินดีที่ไำด้รู้จักค่ะ " แอ้นรีบทักทายชายกลางโดยที่ไม่ได้สนใจต้นกับจอยที่นั่งอยู่ด้านข้างเลย

  " สวัสดีครับ  ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ " ชายหนุ่มกล่าวทักทายยิ้มรับก่อนจะหันไปหาเจมส์  " แล้วเจ้าอ้นไปไหนซะล่ะเจมส์ ไม่เห็นมาด้วยกัน " 

  " ไม่รู้สิชั้นก็ไม่เห็นเหมือนกัน ชั้นก็ว่าจะถามอยู่ " เจมส์ส่ายหน้า

่  " เห็นอ้นเค้าบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำน่ะ " ต้นบอกให้เต๋ารู้เพราะเมื่อกี้เค้าอยู่กับอ้นตลอดจนชายหนุ่มของตัวไปเข้าห้องน้ำ

  " หรอครับพี่ต้น ถึงว่าหายไปเลย " 


      ทุกคนที่โต๊ะคุยกับไปเรื่อยๆ โดยมีเจมส์เป็นคนสร้างความครึ้นเครง  แต่ถ้าสังเกตุดีๆจะพบว่าแอ้นพยายามชวนแต่คุณชายกลางคุยเท่านั้น  จอยกับต้นจึงไม่พอใจและคอยขัดคออยู่ตลอด  จึงทำให้บรรยายกาศบนโต๊ะค่อนข้างอึมครึม



      ส่วนอ้้นหลังจากทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเสร็จก็กลับลงมา  เค้าเดินมาถึงมุมของคฤหาสน์และตัองการจะตัดทางเิดินไปยังสนาม  แต่ทันทีที่เค้าเดินออกมาพ้นมุมตึกเค้าก็โดนใครคนหนึ่งชนเข้าอย่างจัง  อ้นเซไปด้านหลังเล็กน้อยส่วนคนที่ชนเค้านั้นล้มก้นกระแทกพื้น

  " โอ้ย!!!...." เสียงชายหนุ่มร้องดัง

      คนตัวเล็กรีบลุกขึ้นแล้วปัดเศษหญ้าบนกางเกงก่อนจะรีบหันหน้ามากล่าวขอโทษคนที่เค้าชน " ขอโทษครับ..คุณเป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ " เค้าถามอย่างเป็นห่วง

  " นี่เดินยังไงไม่............ " พออ้นได้เห็นหน้าของคชาเพียงเท่านั้นอ้นก็นิ่งงันไปทันที  คำพูดที่จะต่อว่าเมื่อกี้มันถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอจนหมด

      คนตัวเล็กขยับเข้าไปใกล้  ปากอิ่มสีชมพูนั้นขยับขึ้นลงคล้ายๆกำลังพูดอะไรบางอย่างกับเค้าแต่เค้ากลับไม่ได้ยินเสียง  ใบหน้าสวยหวานน่ารักมีสีหน้าคล้ายเป็นห่วงละคนสงสัย ดวงตากลมจ้องมองมาที่เค้า


      แล้วในที่สุดคนน่ารักก็เอื้อมมือเรียวมาจับที่แขนเสื้อของเค้าก่อนจะเขย่าเบาๆ  และเรียกเค้าอีกครั้งด้วยเสียงอันดังที่แสดงถึงความเป็นห่วงอย่างชัดเจน
 
  " คุณครับ......คุณเป็นอะไรหรอเปล่าครับ " คชาถามด้วยความกังวลเพราะจู่ๆ ชายหนุ่มก็นิ่งค้างไป เค้าเรียกหลายครั้งก็ไม่ยอมตอบ

  " คะ..คะ..ครับ... " อ้นสะดุ้งเมื่อได้สติกลับมา

  " คุณเป็นอะไรหรือเ้ปล่าครับ " คชาถามย้ำอีกครั้ง

  " อ๋อ..เอ่อ. ผมไม่เป็นไรครับ " อ้นตอบลนๆ

  " ผมต้องขอโทษอีกครั้งนะครับ " คชาบอกเสียงสลด " ถ้าคุณไม่เป็นไรผมขอตัวก่อนนะครับ " เค้าเดินไปแต่ก่อนจะเลี้ยวตรงมุมตึกจู่ๆ อ้นกลับส่งเสียงเรียกคนตัวเล็ก

  " เดี๋ยวก่อนสิ "

  " ครับ " ใบหน้าเล็กหันกลับมา

  " เธอเป็นเด็กรับใช้ที่นี่หรอ " 

  " ครับ " 

  " แล้ว......เธอชื่ออะไร " ชายหนุ่มกลั้นใจถาม  คชามองอ้นอย่างสงสัยก่อนจะตอบ

  " คชาครับ " เค้าบอก

  " งั้นไปทำธุระของเธอเถอะ " อ้นบอก

  " ครับ " คชาตอบก่อนจะเดินกลับไปเรือนเล็กเพื่อเปลี่ยนเสื้อ  อ้นยืนมองจนคขาเดินหายลับมุมตึกไป  ก่อนจะพูดกับตัวเองเบาๆ

  " ชื่อ คชา อย่างนั้นหรอ..........."

 

  

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

อัพครบ 100% แล้วนะคะ

ตัวละครออกมากันมากมาย

แล้วจะรีบลงตอนต่อไปให้นะคะ


ปล.เม้นให้กำลังใจกันเยอะๆน้า