ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    :( TAOKACHA(yaoi ) ): สะดุดรัก(นาย)พี่เลี้ยงจำเป็น

    ลำดับตอนที่ #1 : สะดุดรัก(นาย)พี่เลี้ยงจำเป็น Intro

    • อัปเดตล่าสุด 23 ก.พ. 55




    โครมมมม.......





    เพล้งงง.........






         ผมกำลังแต่งนิยายเพลินๆ จู่ๆก็ได้ยินเสียงดังมาจากในครัว  ผมเลยรีบวิ่งไปดูแล้วภาพที่ผมเห็นก็คือ


       " แม่ฮะ!!!!!!! "  แม่ผมลงไปนอนกองกับพื้น ผมรีบเข้าไปพยุงทันทีด้วยความเร็วเเสง
      

       " แม่เป็นอะไรหรือเปล่าฮะ " ผมเขย่าตัวแม่


       " คชา...แม่..มะแม่ "  แม่พยายามบอกอะไรบางอย่างกับผม


       " ค่อยๆพูดแม่ ใจเย็นๆ " ผมบอกแม่ให้ใจเย็น แต่ผมสิร้อนใจม๊ากกก


     
       "  แม่เป็นลม  "  O[]O






          หลังจากที่แม่ผมพูดประโยคสุดท้ายจบผมก็รีบอุ้มแม่มานอนที่โซฟา  ก่อนจะโทรเรียกรถแท๊กซี่มารับเพื่อไปโรงพยาบาล  แล้วตอนนี้ผมก็อยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว =_="





          ระหว่างที่ผมรอให้แม่พื้นคุณพยาบาลคนสวยก็มาเรียกให้ผมไปพบคุณหมอ แล้วคุณหมอก็บอกข่าวร้ายกับผมว่าแม่เป็นเนื้องอกในสมองต้องรีบผ่าตัดด่วน ผมเครียดมากไม่รู้จะบอกกับแม่ยังไง  กลัวว่าแม่จะเป็นอะไรไปแล้วผมจะทำยังไงล่ะก็เรามีกันอยู่แค่สองคนแม่ลูกเอง แค่คิดน้ำตาผมก็ไหลออกมาแล้วแต่ผมเป็นลูกชายของแม่ต้องเข้มแข็งเอาไว้....ไม่ว่าด้วยวิธีไหนผมก็จะหาทางรักษาแม่ให้หายให้ได้  





          ผมกลับมาหาแม่ที่ห้องก็พบว่าแม่ตื่นอยู่แล้ว ผมไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับแม่จริงๆ ครับ กลัวว่าแม่จะเครียดเพราะที่บ้านผมก็ไม่ใช่คนมีเงินอะไร (จะเรียกว่าจนก็ได้อ่ะนะ)  



      " มีอะไรเหรอลูก ? คชาทำไมทำตาแดงๆ ร้องไห้มาเหรอลูก " 


      " เปล่าฮะแม่ " ผมโกหกแม่


      " บอกแม่มาคชา! " แม่พยายามขู่บังคับผม


      " ไม่มีอะไรจริงๆ ฮะแม่ "  ผมพยายามฝืนยิ้ม(^__^)"


      " ใม่ต้องมาโกหกแม่เลยนะคชาแม่รู้จักคชาดีนี่อย่าบอกนะว่าแม่เป็นโรคไต!!!! " o[]o


      " หรือว่าแม่เป็นโรคหัวใจ " O[]O


      " หรือว่าจะเป็นมะเร็..." 


      " แม่เป็นเนื้องอกในสมองฮะ " >O<  ผมเผลอหลุดปากบอกแม่ก่อนที่แม่จะวิตกจริตมากกว่านี้



      O[]O <<<
    แม่ผมเองครับ


      " งั้นเอาโทรศัพท์มาให้แม่ทีซิลูก  " แม่บอกหลังจากที่แม่เงียบไปสักพักอาจจะเป็นเพราะช็อคเรื่องที่พึ่งจะรู้จากปากผม


      " OK ฮะ " ผมยื่นโทรศัพท์ให้แม่


      " คชาออกไปรอแม่ข้างนอกก่อนสิลูก " แหน่ะ~~ แอบมีความลับกับผมอีก (-.-)^ ผมล่ะเพลียเหลือเกิน


      " ฮะ "



          ผมเดินออกมาจากห้องแล้วก็เลยเดินลงไปหาซื้ออะไรมากินจากข้างล่างด้วย  พอผมกลับขึ้นมาบนห้องแม่ก็คุยโทรศัพท์เสร็จแล้ว ผมวางถุงอาหารไว้ที่โต๊ะข้างเตียงแม่ก่อนจะเดินมานั่งที่โซฟา



      " คชา.. แม่คิดว่าแม่จะผ่าตัด " จู่ๆแม่ก็พูดขึ้น


      " ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกันฮะ แต่ติดเรื่อง.... "


      " เรื่องเงิน " แม่บอกกับผมอย่างรู้ทัน



          ก็ใช่สิครับบ้านผมไม่ค่อยจะมีเงินเท่าไหร่(เรียกว่าจนเลยดีกว่า) ผมเป็นแค่นักเขียนนิยายรายสัปตาห์(นักเขียนไส้แห้ง)  ส่วนแม่ก็เป็นแม่บ้านให้บ้านเศรษฐีหลังหนึ่ง  แล้วผมจะไปเอาเงินจากไหนมาให้แม่ผ่าตัดล่ะครับ  เงินเก็บที่มีก็น้อยเกินไปเพราะผมพึ่งจะเรียนจบมาได้ไม่ถึงปี



      " ฮะ "


      " เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกลูก  เจ้านายแม่เค้าจะช่วยเหลือเราเอง "
     

      " จริงเหรอ!!ครับแม่ " >0< จุดพลุเลยจ้า


      " แต่ว่า.. " (-_- ) ว่าแล้วเชียวว่าต้องมีแต่


      " อะไรเหรอฮะ "


      " คชาต้องไปทำงานแทนแม่น่ะลูก " แม่บอกผม


      " ก็ได้นี่ครับไม่มีปัญญาหา  แค่ทำงานบ้านเอง "  แค่ทำงานบ้านแค่เนี้ย ชิวชิว ^_^


      " ไม่ใช่ลูก งานบ้านน่ะมีคนทำอยู่แล้ว แต่คชาต้องไป...เป็นพี่เลี้ยงเด็กน่ะลูก "  


      " อะไรนะฮะ!!!!! แม้จะให้ผมไปเป็นพี่เลี้ยงเด็กแทนแม่เหรอฮะ " =[]=


      " ก็ใช่น่ะสิคชา  แม่รู้ว่าคชาไม่ชอบเด็ก แต่คชาทำเพื่อแม่ได้มั้ยลูก "




      " ม้ายยยยยน้าาาาา " TTOTT
      





      

     


    *****************************************************************************************
     


    สวัสดีค่ะ
    อินกลับมาแล้ววววววววว 555+
    ตอนนี้อินลงไว้นานมากแล้วตั้งแต่ปีที่แล้ว
    พออินกลับมาอ่านคอมเม้น ก็รู้สึกแบบ
    เห้ย!!!~ จริงอย่างที่รีดเดอร์บอกเลยอ่ะ
    คช้า...แม่เธอเป็นเนื้องอกในสมองนะ ไม่คิดจะเครียดกันหน่อยเหรอ =_=
    อินเลยปรับใหม่นิดหน่อยค่ะ
    เพื่อความสมจริง โฮะ โฮะ โฮะ<<<คืออยากรู้ว่าแกหัวเราะอะไร
    อินปรับไม่เยอะนะคะ เรื่องนี้ก็ตามที่อ่านกัน
    มันไม่เครียด ไม่ม่าม่า อินอยากแต่งฮาๆ บ้างอะไรบ้าง
    แต่ไม่รู้จะฮามั้ย กลัวแป๊กมากอ่า
    ยังไงก็ช้วยติดตามกันต่อไปด้วยนะคะ ^___^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×