ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    :( TAOKACHA(yaoi ) ): สะดุดรัก(นาย)พี่เลี้ยงจำเป็น

    ลำดับตอนที่ #12 : สะดุดรัก(นาย)พี่เลี้ยงจำเป็น 11 100%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.94K
      13
      5 เม.ย. 55

     







    Kacha Part



    ผมได้เรียนรู้แล้วว่าการที่เพื่อนๆ พี่ๆ ของเต๋ามาที่บ้านมันทำให้ผมสบายมากกว่าที่ผมคิดเอาไว้เยอะเลย คือผมไม่ต้องคอยเล่นกับเจ้าเปี๊ยกเหมือนทุกวันแค่นี้ก็สบายตัวแล้ว แหน่ะ!!! สงสัยใช้มั้ยล่ะว่าแค่เล่นกับเด็กมันจะเหนื่อยอะไรกันนักหนาทำกับข้าวให้คนเกือบสิบคนกินมันยังจะเหนื่อยมากกว่าอีก คือถ้าคุณได้ลองมาสัมผัสกับเด็กที่ชื่อไตเติ้ลคุณจะรู้เลยว่าตลอดหลายวันที่ผ่านมาผมเหนื่อยแค่ไหน =_= ….





    แต่ตอนนี้เหยื่อผู้เคราะห์ร้ายที่กำลังเล่นกับเจ้าเปี๊ยกจอมแสบอยู่คือคุณเจมส์สามีพี่ต้น พยายามอย่าแปลกใจนะว่าทำไมผมเรียกคุณเจมส์ว่าเป็นสามีพี่ต้นเพราะผมก็ไม่รู้เหมือนกัน พี่ไทด์เค้าบอกให้เรียกอย่างนี้ แล้วที่สำคัญพี่ต้นก็ไม่ได้ว่าอะไร ผมก็เลยแบบ....ก็โอเคอ่ะ~ เลยตามเลย สามีพี่ต้นก็สามีพี่ต้น =_=





    ตอนแรกไตเติ้ลไม่ยอมเข้าใกล้คุณเจมส์เลยบอกว่าน่ากลัวเหมือน ยักษ์ ผมล่ะกลั้นหัวเราะแทบตายก็คุณเจมส์เค้าตัวใหญ่เหมือนมหายักษาจริงๆ อ่ะ 555+ แต่พอพี่ต้นให้คุณเจมส์เอาของเล่นมาอวดเท่านั้นแหละจากยักษ์กลายเป็นหมีน้อยไปแล้ว ตอนนี้เด็กแสบก็เลยลงเอยด้วยการนั่งต่อเครื่องบินกับหมีน้อยโดยไม่สนใจใคร แปลกๆ มั้ยอ่ะ เด็กกับหมีนั่งต่อเครื่องบิน.....





    ส่วนผมตอนนี้ก็นั่งฟังพวกพี่ต้น พี่ไทด์ คุณเต้ คุณอ้น และเต๋าเมาท์กันอย่างเมามันส์ ถามว่าผมเบื่อมั้ย? ก็ไม่นะ สนุกดี..




    พวกเราเอาแต่นั่งเมาท์กันน้องคชาคงจะนั่งฟังจนเบื่อแย่แล้วล่ะสิ “ อยู่ๆ พี่ต้นก็หันมาสนใจผมซะงั้น



    นั่นสิ! ชวนคชาคุยบ้างดีกว่า “ พี่ไทด์ก์เข้ามาสบทบพี่ต้นอีกคน



    คชาเป็นนักเขียนใช่มั้ยครับ “ คุณอ้นหันมาถามผม



    ครับ “



    เป็นนักเขียนนี่ก็ดีนะครับ ได้ปลดปล่อยจินตนาการของตัวเองลงมาเป็นตัวหนังสือให้คนอ่านได้รับรู้ แล้วว่าแต่น้องคชา...เอ่อพี่ขอเรียกน้องคชาเหมือนกับพี่ต้นแล้วกันนะครับ “ คุณเต้....หรือจะเรียกพี่เต้ดีหว่า เค้าพยายามตีสนิทผมใช่ป่ะ 555<<< ขำไรอ่ะ



    ได้ครับ งั้นผมเรียกคุณเต้ว่าพี่เต้แล้วกันนะครับ “ ไม่รู้สิ....ผมว่าพี่เต้ดุมีเสน่ห์ยังไงก้ไม่รู้อ่ะ ดูอบอุ่นดี เอ้ะ!! หรือเป็นเพราะพี่เค้าใส่แว่นหว่า? เกี่ยว?



    แล้วแต่น้องคชาแล้วกันนะครับ “ ในขณะที่พี่เต้ยิ้มสดใสให้ผม ผมกลับรู้สึกเหมือนมีรังสีอำมหิตอะไรบางอย่างพวยพุ่งออกมาจากทางด้านซ้ายผมจึงค่อยๆ หันไปมอง.....ที่นั่งด้านซ้ายของผมคือ เต๋า



    เต๋าเป็นอะไรอ่ะ ทำหน้ามุ้ยอย่างกับแมลงสาบหิวนมแม่ อาหารเป็นพิษเหรอ “





    พี่ต้นคงสังเกตุเห็นอาการของเต๋าเหมือนกันเลยถามด้วยความเป็นห่วง แต่ที่ผมไม่เข้าใจคือ.....แมลงสาบหิวนมแม่นี่มันหน้าตาเป็นไงอ่ะ? ผมเลยหันไปมองหน้าเต๋าเพื่อดูชัดๆ อืม......ผมรู้ละ แมลงสาบหิวนมแม่จริงๆ ด้วย



    เปล่าครับ ไม่ได้เป็นอะไร “ เต๋าตอบเสียงเรียบ แกต้องเป็นอะไรแน่ๆ เผือก ไม่ต้องมาโกหกเลย เห็นเวลาทำเสียงแบบนี้ก็ตอนที่หงุดหงิดไม่ใช่เหรอ



    ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วงั้นเรามาคุยกันต่อดีกว่า เห็นเมื่อกี๊เต้จะถามอะไรคชาหรือเปล่า “ พี่ไทด์หันมาถามพี่เต้



    อ๋อ...ใช่ๆ คือน้องคชาเขียนหนังสือเกี่ยวกับอะไรเหรอครับ “



    ผมเขียนนิยายรายสัปดาห์น่ะครับ “



    ดีจังเลย~ พี่อยากอ่านบ้างจัง เอาไว้เดี๋ยวน้องคชาค่อยบอกพี่ละกันนะครับว่าลงหนังสือเล่มไหน พี่จะได้ไปหามาอ่าน “ พี่เต้น่ารักอ่ะ!! ^O^ จะมีแฟนนิยายเพื่อแล้วเว้ย~



    ครับ ^O^ “



    แหมๆๆ ดูเต้จะสนใจจังเลยนะนิยายของน้องคชาเนี้ย “ พี่ต้นหันมาแซวพี่เต้ แล้วหันไปยิ้มกับพี่ไทด์สองคน อืม...ผมคิดไปเองหรือป่าวหว่า? มันเหมือนมีอะไรบางอย่างน่าสงสัยอ่ะ (-_-)?



    นั่นสิพี่ต้น! ปกติผมไม่เคยเห็นไอ้เต้อ่านหนังสืออะไรสักอย่าง แล้วนี่คิดยังไงจะมาอ่านนิยายวะเพื่อน “ คุณอ้นหันไปพูดและจับไหล่พี่เต้



    สงสัยจะเจอของถูกใจล่ะมั้ง ฮิ้ว~ “ พี่ไทด์.....ผมชักจะรู้สึกว่ามันแปลกๆ แล้วนะ.....นี่พวกพี่เค้ากำลังชงพี่เต้กับผมอยู่หรือเปล่าวะ



    พี่ไทด์ก็...พูดอะไรก็ไม่รู้ “ มาดอบอุ่นของพี่เต้เมื่อกี้พังทลายลงไปต่อหน้าต่อตาผม เมื่อพี่เต้เริ่มอายแล้วบิดตัวไปมาเหมือนไส้เดือนดิน =_=



    เออ...พี่จะถามน้องคชาตั้งแต่อยู่ในครัวแล้วล่ะ “



    ถามเรื่องอะไรครับพี่ต้น “



    คือ...น้องคชามีแฟนหรือยัง “



    “ …..เอ่อ..ยังครับ “ พี่ต้นบ้าๆ มาถามไรเรื่องนี้เล่า!! ผมอายเค้านะ!! คือจะบอกไงดีอ่ะ...ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยจีบหญิงติดสักคนเลยอ่ะ เศร้าว่ะ T^T



    จริงเหรอ!! งั้นมีคนที่ชอบหรือยัง “ พี่ต้นถามต่อ อืม.......ขอคิดก่อนนะ คนที่ชอบเหรอ?





    ...........คนที่ชอบ.............





    ไม่รู้สิครับ “



    ก็คนที่น้องคชารู้สึกพิเศษด้วยไงล่ะ....แบบว่า อยากอยู่ใกล้ๆ ตลอด อยากเห็นหน้า ถ้าไม่ได้เจอแล้วรู้สึกกระสับกระส่ายเพราะคิดถึงบ่อยๆ หรือว่าคนที่ทำให้เลือดในตัวของเราสูบฉีดหัวใจเต้นแรง หัวใจพองโตเวลาเค้าทำอะไรดีๆ ให้ ประมาณเนี้ยมีมั้ย “ พี่ต้นอธิบายยืดยาว



    คนที่ทำให้หัวใจพองโต “ ผมทวนซ้ำ



    อืมๆ “ พี่ต้นพยักหน้ารับ



    คนที่ทำให้คิดถึงอยู่ตลอด “



    ใช่ๆ “ พี่ไทด์พยักหน้าเห็นด้วย



    คนที่ทำให้หัวใจ....เต้นแรง “



    อืม/ใช่ “ พี่ต้น/พี่ไทด์พยักหน้าพร้อมกัน



    “ …..เอ่อ....” จะตอบไงดีวะ......ก็คนที่ทำให้ผมมีอาการแบบนั้นตอนนี้ก็มีแค่....เค้าคนนั้นคนเดียวอ่ะ >//////<



    ว่าไงล่ะน้องคชา น้องคชามีคนที่ชอบหรือยัง “ พี่เต้กดดันผมอีกคน




    อ๊ากกกกกกก!!!! เอาไงดี...กดดันอ่ะ T^T





    คือผม....” จะบอกได้ไงอ่ะ.....



    ค่อยๆ คิดก็ได้..พวกพี่รอฟังอยู่ “ คุณอ้นก็หันมาจ้องหน้าผมเหมือนกัน นี่ทุกคนเป็นอะไรกันไปหมดเนี้ย!! กดดันกันจังเลยอ่ะ ผมรู้สึกเหมือนโดนหลอกถามไงก็ไม่รู้อ่ะ





    ผมหันไปหาคนที่นั่งข้างซ้ายผม คือผมอยากให้เค้าช่วยอ่ะ แต่พอผมหันไปเจอกับสายตาของเค้าผมก็รู้สึกเหมือนตัวเองคิดผิดถนัด ถ้าเต๋าจะจ้องผมขนาดเน้!! แล้วผมก็คิดว่าเค้าคงจ้องผมมาตั้งแต่แรกแล้วอ่ะ เหมือนรอคอยคำตอบเหมือนกัน.......เหมือนกับคาดหวัง......อะไรบางอย่าง





    สายตาแบบนี้มัน...........อ๊ากกกกก!!!!! ไม่ไหวอ่ะ …....หัวผมจะระเบิด แล้วกลายเป็นโกโก้ครันช์แล้วนะเว้ยยย~~ >///////////////<





    ...ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก................





    บ้าเอ้ย!!!! หัวใจจะเต้นแรงทำไมเนี้ย แค่เต๋ามองด้วยสายตาแบบนั้นทำไมต้องเต้นแรงขนาดนี้ด้วยวะ เดี๋ยวเค้าก็รู้กันทั้งโต๊ะหรอกยิ่งเงียบๆ อยู่ด้วย ขนาดผมถอนสายตาออกมาจากเต๋าตั้งนานแล้วนะเนี๊ย




    ว่ายังไงล่ะครับน้องคชา..” ไอ้อ้นบร้า!!! แฮ่ๆๆ พ่นไฟใส่วะเลย เขินเว้ย!! ไม่บอก!! …...เพราะบอกไม่ด้ายย~~



    ชาชา!! มานี่หน่อยสิ เติ้ลต่ออันนี้ไม่ได้มาช่วยหน่อย....คุณหมีน้อยจะชนะแล้วอ่ะ ( ' ^ '-) “



    คร้าบบบบ~ “ ฮ้า~~ ไตเติ้ลช่วยชีวิต ผมรีบลุกขึ้นทันที



    เดี๋ยวสิน้องคชา “



    เอ่อ...คือเดี๋ยวผมมาคุยด้วยใหม่นะครับ “ ไม่ฟังแล้วจ้า~ กรูชิ่งแล้วจ้า!



    ก็ได้...งั้นก็รีบๆ มานะ “ พี่ต้นทำหน้าแบบสุดแสนเสียดาย



    ครับ “ ผมรีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันที





    Tao Part



    หลังจากที่คชาเดินไปแล้วผมก็แอบรู้สึกเสียดายนิดๆ ที่ยังไม่รู้คำตอบเลย บอกตามตรง ผมค่อนข้างคาดหวังมากเลยทีเดียว พอผมหันกับมาที่โต๊ะพวกพี่ต้นกับเพื่อนๆ ของผมก็จ้องหน้าผมตาเป็นมัน




    มีอะไรหรือเปล่าครับ “



    เต๋า!! บอกพวกเรามาเลยนะว่าเราน่ะแอบชอบ น้องคชา อยู่ใช่มั้ย “



    อะ.....อะไรนะครับ “



    ถ้าแกบอกพี่ว่าแกชอบพี่จะช่วยแก แต่ถ้าแกไม่บอกหรือไม่ชอบพี่จะช่วยเต้แทน “ เห้ย!! ได้ไงอ่ะพี่ต้น!!



    บอกพวกเรามาซะดีๆ ไอ้น้อง~~ “ พี่ไทด์ก็เอากับเค้าอีกคน......



    ว่าไงไอ้เต๋า!! บอกมาเลยนะแก “ เห็นมันนั่งนิ่งตั้งนานที่แท้ก็อยากรู้กับเค้าด้วยเหรอเนี้ย ไอ้อ้น!!



    คือ....” แล้วผมจะบอกพวกนี้ดีมั้ยเนี้ย เอาไงดี เอาไงดี



    ถ้าแกไม่ชอบน้องคชาชั้นจะบแล้วนะเว้ย~ “



    ไม่ได้!! “ ผมเผลอตะโกนเสียงดังใส่หน้าไอ้เต้



    แล้วทำไมจะไม่ได้ล่ะ ในเมื่อเต๋าก็ไม่ได้ชอบอะไรน้องคชาเค้าไม่ใช่เหรอ? “




    ใครบอกพี่ต้นล่ะว่าผมไม่ได้ชอบคชา!!!! “ (ชัดเจน!!)





    ห้องทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ...........




    (O_O)<<<<พี่ต้น




    (- O -)<<<<ไอ้อ้น




    (O[]O)<<<<ไอ้เต้




    (>[]<)<<<<พี่ไทด์.......?




    (OxO)<<<<และผม........เอ่อ...เผลอพูดไปแล้ว...ทำไงอ่ะ





    เอาล่ะสิ!! ผมจะทำไงดี บอกไปแล้วอ่ะT^T ไอ้พวกนี้เล่นขี้โกงแกล้งให้ผมเผลอพูด หึ้ย!~ มันน่านัก แล้วจะทำไงดีวะเนี้ยยย กรูจะบร้าาาา~~~ อ๊ากกกก /(>[]<)\ ผ่านไปสักพักพี่ต้นก็พูดขึ้นท่ามกลางความเงียบน่าอึดอัด




    ก็แค่เนี้ย.....บอกแล้วพี่ก็โล่ง เต๋านะเต๋าให้พี่ลุ้นอยู่ได้ตั้งนาน “



    แผนของแกนี่ใช้ได้จริงๆ ด้วยว่ะต้น “ พี่ไทด์หันไปยิ้มกับพี่ต้น



    พี่ต้นนี่โคตรอัจฉริยะเลบอ่ะ “ ไอ้เต้ก็พลอยยิ้มหน้าบานไปด้วย ...แผน?....แผนอะไรกันวะผมงง



    แต่ตอนแรกอ้นก็กลัวว่าไอ้เต๋าจะไม่ได้เป็นแบบที่เราคิด ลุ้นอยู่ตั้งนานคิดว่าพี่ต้นทึกทักไปเอง “



    เอ่อ....ทุกคน ช่วยอธิบายให้ผมเข้าใจได้มั้ยครับว่านี่มันเรื่องอะไรกัน “ คืองงมว๊ากอ่ะ



    คืออย่างนี้นะเต๋า คือพวกเราแค่สงสัยว่าเต๋าคิดอะไรกับคชาหรือเปล่าน่ะ ก็เลยวางแผนกดดันให้แกสารภาพออกมาไงล่ะ (^_^) “



    นี่....นี่พี่ต้นหลอกถามผมเหรอเนี้ย “ พลาดแล้วกรู =_=



    ถั่วต้ม “ <<<พี่ต้น



    เอ๊ย!! “ <<<<พี่ไทด์/ไอ้อ้น/ไอ้เต้



    ถั่วทอด “ <<<พี่ต้น



    เอ๊ย!! ”<<<<พี่ไทด์/ไอ้อ้น/ไอ้เต้



    ถูกต้อง!! “ <<<พี่ต้น



    เอ๊ย!! “<<<<พี่ไทด์/ไอ้อ้น/ไอ้เต้



    ถูกแล้ว!! “ <<<พี่ต้น





    (=____________=)<<<<ผม.......ฮามากป่ะ....ไปเปิดคณะตลกเถอะ




    ทำงี้ได้ไงอ่ะ!! “ ผมเริ่มโวยทันที



    ถ้าไม่ทำอย่างนี้พวกชั้นจะรู้ความจริงเหรอ? “



    แกน่ะไม่ต้องมาพูดเลยไอ้เต้ ” เคืองเว้ย หึ!



    เอาน่า~ แกจะเคืองอะไรกันนักหนาวะ เพื่อนๆ รู้จะได้ช่วยแกได้ไง “



    ช่วยยังไง...แกชอบคชาไม่ใช่เหรอไอ้เต้ “



    จะบ้าหรือไงวะ...ไอ้เต้มันจะชอบคชาได้ไงก็มันมีเอิงอยู่แล้วอ่ะ “ ไอ้อ้นตอกหน้าผมกลับมา ทำให้ผมรู้ว่าผมพลาดจริงๆ เพราะไอ้เต้มันมีแฟนอยู่แล้วนี่หว่า



    เออ...ลืมไปสนิทเลย “ แหะๆ กรูขอโทษนะเพื่อน



    ก็งี้แหละน้า~ ที่เค้าเรียกว่าความลับบังตา “



    พี่ไทด์อย่าไปแซวมันเลย ดูหน้ามันดิแดงเป็นเผือกราดซอสมะเขือเทศไปแล้วอ่ะ “



    แกนั่นแหละไอ้อ้น ไม่ต้องมาแซวชั้นเลยนะ “ บ้า!!หน้าผมไม่ได้แดงขนาดนั้นสักหน่อย -///////-



    พอก่อนๆ เลิกแซวกันก่อน มาประชุมกันก่อน “



    ประชุมอะไรครับพี่ต้น “ ประชุมอะไรอ่ะ?




    แผนการขั้นต่อไปไงล่ะ <<<(ยิ้มร้าย)



     
    บอกมาสิ!! ว่ามีคนที่ชอบหรือเปล่า?

    -------------------------------------------------------------------------------------------

    สวัสดีค่ะ
    อินเอามาลงให้ครบร้อยเปอร์เซนต์แล้วนะคะ
    ชอบไม่ชอบก็เม้นติชมกันได้นะคะ
    จะพยายามขยันอัพบ่อยๆ นะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×