คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : สะดุดรัก(นาย)พี่เลี้ยงจำเป็น 10 100%
ผมรีบชิ่งออกจากห้องด้วยความเร็วเหนือแสงทันทีที่ตอบคำถามของเต๋า........ไอ้เผือกเอ๋อ ไอ้ขาวแสบตา ไอ้บ้าหน้าหล่อ ไอ้พวกชอบทรมานคนด้วยคำพูด บ้า!! บ้า!! บ้าา!!!!!
อ๊ากกกกกกกกก!!!!!!!
เขินเว้ยยยยยย!!!!!!!!!! /(>//////////////////<)\
อยู่ๆ ก็เข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียงแถมยังเข้ามาทำตัวแปลกๆ เค้นถามนั่นถามนี่อยู่ได้ บ้าไปแล้ว!!! ไอ้คำถามแบบนั้นน่ะ ไม่จำเป็นจริงๆ ใครเค้าจะไปตอบเล่า!! ไอ้เอ๋อเอ้ย!! เขินตายกันพอดี......
เอ๊ะ!!! แต่ผมก็ตอบไปแล้ว......แล้วผมก็ยังไม่ตายนี่หว่า?........โอ้ยยย!!!~ จะบ้าแล้วโว้ย!!!
“ ชาชา!! จะไปไหนน่ะ “ เสียงของไตเติ้ลเรียกซะผมสะดุ้งเฮือกกันเลย
“ ชาชา.....จะไปเข้าห้องน้ำน่ะ ไตเติ้ลมีอะไรหรือเปล่าครับ “ เห็นหน้าแล้วก็ต้องขอบใจที่เจ้าเปี๊ยกเข้าไปขัดจังหวะเมื่อกี้ได้ทันเวลาพอดี ไม่งั้นผมล่ะไม่อยากจะคิด......(-////-)
“ อ๋อ~ จะไปแปรงฟันเหรอ..ไม่มีอะไรหรอก เติ้ลแค่หิว “ =[]= นี่แกเชื่อที่พ่อแกบอกจริงๆ เหรอไตเติ้ล
“ หิวก็รอแป็บนึงนะครับเดี๋ยวก็เสร็จแล้วล่ะ....แล้วอีกอย่างนึง ชาชาแปรงฟันตั้งแต่เช้าแล้วนะครับ “ ผมแทบจะกัดฟันพูด เพลียกับสองพ่อลูกนี่จริงๆ เลย
“ อืมๆ เร็วๆ นะ “ สั่งเสร็จก็เดินไป =_= งั้นผมก็ขอเข้าไปตั้งสติในห้องน้ำสักพักก่อนแล้วกันนะ
ผมเข้ามาล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำพอส่องกระจกก็พบว่าหน้าผมน่ะแดงเถือกเลย....นี้ขนาดออกจากครัวมาซักพักแล้วนะ ชาเอ้ย!! จะเขินอะไรกันนักหนาวะ..เต๋าเป็นผู้ชายนะเว้ย!! จะเขินอะไรนักหนาก็ไม่รู้แกหลงรักเค้าหรือไงกันวะ......เดี๋ยวนะ!!! ถ้าไม่หลงรักหรือแอบชอบเต๋าผมจะเขินทำไมล่ะ?
งั้นที่เขินนี่ก็แปลว่า...............สตั้นสามวิ
ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!! TTOTT
ไม่จริงนะ! เป็นไปไม่ได้!! บ้าแล้วววว!!! ผมไม่เชื่อ....ทฤษฎีนี้มันต้องผิดพลาด ผมจะชอบเต๋าได้ไงเราเป็นผู้ชายทั้งคู่ อีกอย่างเต๋ามีลูกมีเมียแล้วด้วยถึงเมียเค้าจะตายไปแล้วไอ้การที่ผมชอบเต๋ามันก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี ไม่ ไม่ ไม่ ผมไม่ได้ชอบเต๋า ผมไม่ได้ชอบเต๋า
ผมไม่ได้ชอบต๋าววววว!!!!!
หลังจากรำพึงรำพันบ้าบอขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำมาสักพักพอตั้งสติได้ผมก็ยอมออกมา ผมว่าผมคงไม่ได้ชอบเต๋าหรอกผมคงบ้าไปเองมากว่า ทำไงได้ล่ะผมไม่เคยมีแฟนนี่นาแล้วอีกอย่างผมก็ไม่ได้รู้สึกชอบเต๋าแบบที่ชอบน้องอาโออิด้วย (-.,-) เพราะฉะนั้นมันก็ไม่ใช่ใช่มั้ยล่ะครับ......เฮ้อ~ ค่อยสบายใจหน่อย
ผมเดินกลับเข้าไปในครัวซึ่งตอนนี้เต๋าไม่อยู่แล้วผมจึงจัดการทำกับข้าวต่อ ผมทำแกงเขียวหวานแล้วก็เตรียมเครื่องยำไว้ก่อน พอเพื่อนเต๋ามาจะได้เข้ามายำแล้วก็ทำที่เหลือทีหลัง ถ้าทำตอนนี้ก็ไม่อร่อยน่ะสิครับเดี๋ยวมันจะเซ็งหมด ส่วนอาหารเช้าผมทำซุปข้าวโพดให้ไตเติ้ลแล้วก็ทำเผื่อเต๋ากับตัวเองด้วย วันนี้ลงมาในครัวเห็นขนมปังฝรั่งเศสเหลืออยู่เลยเอาไปทำขนมปังกระเทียมซะเลยง่ายดีเอาไว้กินคู่กับซุป
แหน่ะ!!! สงสัยกันล่ะสิว่าหน้าอย่างผมทำไมทำกับข้าวเป็น ขอตอบอย่างภาคภูมิใจเลยว่าแม่สอนมาดีแล้วก็อีกอย่างเมื่อก่อนผมเคยทำงานพิเศษเป็นผู้ช่วยพ่อครัวในร้านอาหารมาก่อนด้วย เป็นไงล่ะ!! อึ้งเลยอ่ะดิ!! อึ้งกันเป็นแถว โฮะ โฮะ โฮะ (^O^) ก็งี้แหละคนมันมีความสามารถรอบด้าน ทั้งเก่ง ทั้งหน้าตาดี เสียอย่างเดียวจน!!!
พอทำกับข้าวเสร็จผมก็ไปตามสองพ่อลูกมากินอาหารเช้ากัน เราสามคนก็กินกันไปคุยกันไปบ้างส่วนเต๋าก็มองผมอยู่เป็นระยะๆ นี่ขนาดไปอัพเดตแอปฯ สติเวอร์ชั่นไหม่มาแล้วนะทำไมผมยังรู้สึกประหม่าอย่างนี้อ่ะ แล้วไอ้นี่ก็จ้องเอาๆ อยู่ได้ ถ้าเป็นปลากัดก็ท้องไปแล้วเนี้ย -3-
กว่าจะผ่านช่วงกินข้าวเช้ามาได้เล่นทำเอาผมเขินจนแทบหมดพลัง ผมเก็บจานชามเข้ามาล้างในครัวเต๋าก็ไม่วายจะเข้ามาขอช่วยทำงานอีก อยากทำมากเดี๋ยวก็ให้ทำคนเดียวเลยนี่ !!
“ เดี๋ยวช่วยมั้ย? วันนี้คชาเหนื่อยมาตั้งแต่เช้าแล้ว “ หวังดีเหลือเกิ้น!!!
“ ไม่ต้องหรอกเต๋า เดี๋ยวคชาทำเองแป๊บเดียวก็เสร็จแล้ว “
“ ไม่เป็นไร~ อยากช่วย....มาๆ ส่งจานมานี่ จะช่วยล้าง “ เต๋าแย่งจานไปจากผม
“ ไม่เป็นไรจริงๆ เดี๋ยวผมทำเอง “ ผมยื้อจานกลับมา
“ เอาน่า~ อยากช่วย “ เต๋าจับมือผมแล้วยื้อแย่งจานกัน
“ ไม่เอาอ่ะ~ จะล้างเอง -3- “ เรายื้อยุดกันไปมา
“ คุณพ่อชาชาเล่นอะไรกันอยู่น่ะ!! น่าสนุกจัง~ เติ้ลเล่นด้วยสิ (^O^) “ แล้วไอ้แสบก็มาป่วนจนได้ ป่วนผมทั้งพ่อทั้งลูกเลย
“ ไม่ได้เลยครับไตเติ้ล ชาชากำลังจะล้างจาน “ ออกไปข้างนอกกันทั้งคู่เลยไป!!
“ ใช่ครับ พ่อกำลังจะช่วยชาชาล้างจาน “ ไอ้เอ๋อเอ้ย!!
“ งั้นไตเติ้ลช่วยล้างด้วยอีกคนนะครับ เติ้ลอยากเล่นฟอง “
“ ไม่ได้ครับ / ไม่ได้ลูก “ <<<< ผมกับเต๋า
“ -3- ทำไมล่ะ พ่อกับชาชาก็สนุกกันอยู่สองคนน่ะสิ “ เจ้าตัวเล็กเห็นเป็นเรื่องสนุกซะงั้น =_=
“ ไม่สนุกหรอกครับ มันเลอะเทอะจะตาย “ เต๋าบอกลูกแล้วทำไมไม่บอกตัวเองด้วยล่ะ
“ เต๋าไปอยู่กับลูกเถอะเดี๋ยวชาจะทำเองนะ “ ผมคงต้องใช้ไม้อ่อนกับไอ้เผือกจมดื้อแล้วล่ะครับ
“ แต่ว่า...... “ ทำไมต้องอยากช่วยขนาดนี้เนี้ย...ไม่เข้าใจอ่ะ ไปเลี้ยงลูกเถอะอยู่ใกล้ๆ กันมันมีแต่จะทำให้เขินกันมากกว่าเดิมนะ
“ ใช่ๆ เติ้ลไม่มีเพื่อนเล่น “
“ งั้นไปเล่นกับลุงแทนมั้ยครับคนเก่ง “ เสียงใครบางคนดังมาจากนอกห้องครัว
“ คุณลุงอ้น!!! “ เจ้าเปี๊ยกตะโกนอย่างดีใจแล้ววิ่งออกไปจากห้องทันที ผมมองหน้าเต๋างงๆ เต๋ากลับยิ้มให้แทนคำตอบ
“ ทำอะไรกันอยู่น่ะ!! อย่างกับครอบครัวสุขสันต์ที่คุณพ่อ คุณแม่ คุณลูกช่วยกันทำงานบ้านไม่มีผิด “ ผู้ชายคิ้วเข้มเดินเข้ามาเท้าเอวดูที่ประตูครัว
“ พี่ต้น!! มาได้ไงพี่ไม่เห็นโทรบอกผมก่อน ไหนว่าจะเข้ามาเที่ยงๆ ไง “ เต๋าปล่อยจานที่แย่งผมเมื่อกี้แล้วเดินจไปกอดชายคิ้วเข้มร่างเล็กคนนั้นทันที แล้วไตเติ้ลก็ถูกผู้ชายตัวลูงไว้ผมยาวอุ้มเดินตามหลังเข้ามา
“ ถ้าโทรมาบอกแกก่อนก็ไม่รู้สิว่าแกซุกเมียเอาไว้น่ะ “ ชายคนนั้นมองมาที่ผม
“ เต๋ามีเมียแล้วก็ไม่โทรไปเล่าให้พี่ฟังบ้างเลยนะ~ ใจร้ายที่สุด “ ผู้ชายตัวเล็กหน้าหักๆ เดินเข้ามาอีกคน
“ ขนาดผมอยู่ไทยผมยังไม่รู้เลยครับพี่ “ ผู้ชายตี๋ๆ ใส่แว่นพูดแล้วเดินคู่มากับผู้ชายตี๋อีกคนที่ตัวใหญ่กว่ามองหน้าผมท่าทางอยากรู้อยากเห็นเชียว
“ ไหนพี่ขอดูหน้าน้องสะใภ้ชัดๆ หน่อยซิ “ คนที่เต๋าเรียกว่าพี่ต้นผละออกจากอ้อมกอดเต๋าแล้วเดินมาจับหน้าผมด้วยมือทั้งสองข้างให้หันไปหันมาเพื่อสำรวจ
“ เมียแกสวยนะเนี้ย!! ผิวดีเชียว “
นี่มันอะไรกันวะเนี้ย!!! คนมาจากไหนกันเยอะแยะชาชางงมว๊ากเลยจ้า~ แล้วใครเป็นเมียใคร? แล้วไอ้เผือกเอ๋อทำไมยืนยิ้มแบบนั้นอ่ะ
ไม่คิดจะช่วยแก้ให้เลยใช่มั้ยแก!!!!
“ เอ่อ...คือว่าผม.. “ ผมกำลังจะพยายามแก้ต่างให้ตนเองแต่ก็ถูกไอ้คนผมยาวที่อุ้มไตเติ้ลพูดแย่งซีนไปก่อน
“ ดีใจมั้ยครับไตเติ้ล...ที่มีคุณแม่คนใหม่ “ ไปกันใหญ่แล้วไง!!!!
“ แม่ใหม่ (-_-)? ...ใครเหรอครับ “ ไอ้เปียกทำหน้างง
“ ก็คุณคนนี้ไง “ ไอ้ผมยาวชี้มาที่ผม ….คือจะบอกว่าไม่ใช่โว้ย!!
“ ชาชาเหรอครับลุงอ้น “
“ ชื่อชาชาเหรอน่ารักจังเลย~ “ คุณต้นหยิกแก้มผมอย่างหมั่นเขี้ยว เจ็บนะ!!!!
“ คุณพ่อ!!! ชาชาจะมาเป็นแม่ของเติ้ลเหรอ? ชาชาไม่ใช่พี่เลี้ยงของเติ้ลเหรอ? “ ไอ้เปียกเริ่มโวยแล้วครับ..มันต้องอย่างงี้สิ!!
“ อะไรนะ!!! พี่เลี้ยงไตเติ้ลเหรอ? “ คุณต้นทำหน้างงแอนด์เหวอขั้นสุด!
“ ใช่ครับ~ ผมเป็นพี่เลี้ยงน้องไตเติ้ล “ ในที่สุดผมก็ได้พูด
“ นี่เธอเป็นผู้ชายเหรอ? “ คุณต้นทำหน้าตกใจเหมือนเห็นไฝอุลต้าแมนเลยครับ =_=
“ ครับ “
“ ไม่จริงอ่ะ!!! ไม่จริงใช่มั้ยเต๋า “ คุณต้นหันไปถามเต๋าที่เอาแต่ยืนยิ้มเอ๋ออยู่
“ จริงครับพี่ คชาเป็นผู้ชาย “ พอเต๋าบอกออกมาผมก็มองไปรอบๆ
=[]=!! <<<<ใบหน้าของบุคคลที่มาใหม่.........นี่อย่าบอกนะ!!! ว่าเห็นกรูเป็นผู้หญิงกันอีกแล้วใช่มั้ย T^T
คุณต้นรีบปล่อยมือออกจากแก้มผมแล้วถอยหลังกรูกลับไปยืนข้างๆ เต๋าที่ยังคงยืนยิ้มเอ๋อ ผมล่ะนึกเคืองทำไมไม่ยอมแก้ให้กันบ้างเลยนะว่าผมไม่ได้เป็นอะไรกับเค้าเอาแต่ยืนยิ้มลูกเดียวคนอื่นเค้าก็เข้าใจผิดหมดสิ!!!
“ พวกพี่ต้นทานอะไรมากันหรือยังครับ “ เต๋าหันมาถามคุณต้นที่ยืนนิ่ง
“ กินมาแล้ว....” คุณต้นยังคงยืนจ้องหน้าผมอยู่จนผมเริ่มจะทำตัวไม่ถูก
“ งั้นเราออกไปคุยข้างนอกกันมั้ยครับ “ เต๋าเสนอ
“ ก็ได้ “ แล้วทุกๆ คนก็ทยอยออกจากห้องไปโดยทิ้งให้เต๋ากับผมอยู่กันสองคน
“ คชาทำอาหารคนเดียวไปก่อนแล้วกันนะเดี๋ยวจะเข้ามาช่วย “
“ ไม่เป็นไรหรอกเต๋าไปดูแลแขกเถอะทางนี้ชาทำเองได้ “ ไม่ต้องเข้ามาเลยนะแค่เมื่อกี๊ทุกคนก็เข้าใจกันไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
“ เอาน่า~ เดี๋ยวกลับมา “ พูดเสร็จก็ยิ้มให้ผมทีนึงก่อนจะเดินออกจากห้องไปโดยที่ไม่ฟังผมทักท้วงอะไรอีก
“ เอาแต่ใจกันทั้งพ่อทั้งลูกเลยให้ตายเหอะ “
ผมรีบจัดการล้างจานที่กินกันไว้เมื่อกี๊จนเสร็จแล้วลงมือทำอาหารทันที มากันหลายคนขนาดนี้ไม่รู้ว่าอาหารที่ทำจะพอกินหรือเปล่าถ้าไม่พอล่ะแย่เลย ในขณะที่ผมกำลังหัวหมุนอยู่ในครัวคุณต้นก็เดินถือถุงอะไรต่ออะไรเยอะแยะเข้ามาวางที่โต๊ะ
“ นี่เป็นของที่จะเอาไว้ทำบาบีคิวกินกันตอนเย็นน่ะ “ อยู่ๆ เค้าก็พูดขึ้นมาสงสัยว่าจะเห็นว่าผมมอง
“ อ๋อครับ...”
“ คงต้องหมักพวกเนื้อสัตว์แล้วก็ทำซอสบาบีคิวเอาไว้ก่อน “
“ ได้ครับ~ คุณต้นเอาวางไว้ตรงนั้นเลยครับเดี๋ยวผมเสร็จตรงนี้แล้วผมจะจัดการต่อเอง “ คุณต้นมองหน้าผมแล้วยิ้มออกมาเหมือนมีเลศนัยอะไรบางอย่าง....ผมชักไม่ไว้ใจแล้วสิ
“ ไม่เป็นไร~ เดี๋ยวจะช่วยแล้วอีกอย่างนึงนะ เรียกว่าพี่ต้นดีกว่าอย่าเรียกว่าคุณต้นเลย คนกันเอง ทั้งนั้น “ อยู่ๆ ผมก็ขนลุกซู่ขึ้นมาเมื่อได้ยินประโยคเมื่อกี๊
“ จะดีเหรอครับ “
“ ดีสิ~ เรียกว่าพี่ต้นน่ะดีแล้ว ไหนลองเรียกซิ “ คุณต้นสั่ง
“ พี่ต้น “ ทำไมผมต้องทำตามที่เค้าบอกด้วยวะเนี้ย?
“ ดีมาก~ น้องคชา “ พี่ต้นยิ้มออกมาแล้วพูดต่อ “ ไหนขอพี่ดูหน่อยทำอะไรกินหอมฟุ้งไปทั้งบ้านเลย “
“ แกงเขียวหวานลูกชิ้นปลากราย ผัดผักรวมมิตรแล้วก็ไก่ชุบเกร็ดขนมปังทอดเสร็จแล้วครับเหลือแต่ยำหมูยอกุ้งสดอย่างเดียว “ ผมแจกแจงรายการอาหารให้พี่ต้นฟัง
“ โอ้โห~ นี่ทำคนเดียวเหรอ ตายแน่ๆ งานนี้ ตาเต๋ากับไตเติ้ลได้อ้วยตายแน่มีแม่ครัวคนเก่งทำอาหารให้กินทุกวัน “ แม่ครัว?....What!!!
“ ปกติผมก็ไม่ได้เป็นคนทำหรอกครับ ที่นี่ก็มีแม่ครัวทำเป็นประจำอยู่แล้ว “
“ ป้าอิฐใช้มั้ย? “
“ ครับ “
“ ขอลองชิมหน่อยได้มั้ยน้ำยำที่กำลังทำอยู่เนี้ย “
“ ได้สิครับ “ ผมหยิบช้อนมาตักน้ำยำที่พึ่งจะทำให้พี่ต้นชิม
“ OMG. แซบเว่อร์!! ไทด์ต้องชอบมากแน่ๆ เลยรสนี้ “ แหมๆๆ ชมกันงี้ผมก็เขินเป็นนะเออ >////<
“ พี่ต้นออกไปนั่งรอข้างนอกเถอะครับ เดี๋ยวผมทำเสร็จแล้วจะยกออกไปให้ทานกัน “
“ ไม่เอาหรอก พี่อยากช่วยข้างนอกน่ะให้พวกหนุ่มๆ เค้าคุยกันไปเถอะ “
“ อ๋อครับ “ เห็นผมเออออตามอย่างนี้ผมก็สงสัยเหมือนกันนะ
ข้างนอกหนุ่มๆ แล้วผมกับพี่ต้นที่อยู่ข้างในครัวล่ะ............? พี่ต้นเริ่มทำกรูสับสนกับเพศตัวเองละ =_=?
ผมกับพี่ต้นช่วยกันหมักเนื้อสัตว์แล้วแสียบไม่รวมกับพวกสับปะรดกับมะเขือเทศแล้วก็พริกหยวก ก่อนจะเอาใส่ตู้เย็นไว้ตอนเย็นๆ พอจะทำจะได้เอาออกมาย่างได้ง่ายๆ พี่ต้นเป็นคนคุยเก่งชวนผมคุยโน้นนี่นั่นไปเรื่อยแต่คุยไปคุยมาทำไมมันดันกลายมาเป็นเรื่องของผมกับเต๋าได้ล่ะ......งงอ่ะ
“ แล้วตั้งแต่คชามาอยู่ที่นี่ตาเต๋ากลับบ้านดึกบ้างหรือเปล่า “ เป็นอีกหนึ่งคำถามแล้วครับที่พี่ต้นถามผมเกี่ยวกับเต๋า
“ ก็...ไม่นะครับ “
“ อย่างนั้นเหรอ.....ปกติตาเต๋ากลับบ้านดึกจะตาย “
“ ช่วงนี้งานคงไม่ค่อยยุ่งน่ะครับ ผมเห็นกลับมาเล่านิทานให้ไตเติ้ลฟังทุกคืนผมเลยโชคดีได้นอนฟังไปด้วยไม่ต้องเป็นคนเล่าเอง “ ใช่ๆ ผมนอนฟังสบายทุกวัน ^^
“ คชานอนฟังไปด้วยเหรอ!! “
“ ครับ “
“ ห้องไหน? “
“ ห้องไตเติ้ลครับ “
“ นอนด้วยกันหมดทั้งสามคนเลยเหรอ “
“ ครับ “
“ แล้วพอลูกหลับพวกเธอสองคนกลับห้องหรือเปล่า!! “
“ อืม..... บางทีวันไหนที่ผมกันเต๋าเหนื่อยจัดก็เผลอหลับที่ห้องไตเติ้ลด้วยครับ “
“ เหนื่อย!! เธอสองคน.....ต่อหน้าลูก!!!!! (O////O) “
“ หมายถึงอะไรครับ ผมงง “ (-_-)?
“ อ๋อ~ เปล่าๆ ไม่มีอะไร “
“ ครับ “ อะไรของเค้านะ บางทีผมว่าพี่ต้นก็ดูเพี้ยนๆ =_=
“ แล้วตาเต๋าเค้าดูแลเธอกับแม่ดีมั้ย “ อย่างง!! คือเมื่อกี๊ผมเล่าเรื่องแม่เข้าโรงพยาบาลให้พี่ต้นฟังด้วยครับ
“ ดีครับ~ เต๋าช่วยออกค่าใช้จ่ายทุกอย่างให้แล้วก็ดูแลผมดีมากๆ “ บางทีผมก็คิดว่ามันออกจะดีจนเกินไปด้วยซ้ำ
“ เคยไปไหนด้วยกันสองคนมั้ย “
“ ก็.....เคยครับ “
“ ไปไหน!!? “
“ ไปซื้อกับข้าวที่ตลาดด้วยกันครับ เมื่อวานตอนเช้า “
“ คนอย่างตาเต๋าเนี้ยนะไปตลาด!!! ประหลาด~ “
“ เหรอครับ “ นั่นดิ!! ผมก็ว่าอยู่ คนระดับเต๋าเนี้ยนะเดินตลาด
“ อืม “ พี่ต้นตั้งใจฟังเรื่องเกี่ยวกับเต๋าที่ผมเล่ามากๆ ราวกับกำลังเก็บข้อมูลลับไม่มีผิด
“ กุ๊กกิ๊กจุ๊จิ๊กกันอยู่ในครัวสองคนคุยอะไรกันอยู่จ๊ะ! สมาคมแม่บ้าน “ ชายตัวเล็กหน้าหักๆ ที่พี่ต้นบอกว่าชื่อไทด์เดินเข้ามาในครัว
“ เข้ามาก็ดีแล้วไทด์ มาช่วยชั้นกับคชายกกับข้าวออกไปข้างนอกเลย “
“ ไรวะ! มาถึงก็ใช้เลยนะเจ้! “
“ แกเรียกใครเจ้!! เรียกให้มันดีๆ หน่อย ” พี่ต้นโวยวายทันทีทำให้ผมอดขำไม่ได้
“ ครับๆ ไหนมีอะไรให้ยกเอามาเลย “
“ นี่! ยกพวกนี้ออกไปเลย “ พี่ต้นหยิบจานยำส่งให้พี่ไทด์ยกออกไป
“ เดี๋ยว!! ยังไม่ได้แนะนำตัวให้คชารู้จักเลยนะ “
“ น้องมันรู้จักแกแล้ว!! “
“ โหว!! ต้นอ่ะ...ขี้แย่งว่ะ “ พี่ไทด์ทำหน้าน้อยใจหน้าสั้นๆ พิกลน่ารักอ่ะ
“ เอาน่า~ มานี่มาตามมา “ พี่ต้นที่ยกจานผัดผักเดินนำพี่ไทด์ออกไป ผมเลยได้แต่ยืนยิ้มงงให้ทั้งคู่แล้วหันมาเตรียมจานข้าวต่อ...........
ณ ห้องอาหารที่ไร้ผู้คน (มีแต่ไทด์กับต้น)
“ มีอะไรต้นขยิบตาจนหน้าสงสัยเชียว “
“ ไทด์...ชั้นว่าชั้นคงจะได้น้องสะใภ้เร็วๆ นี้แน่ๆ “
“ ยังไงวะ “
“ ชั้นว่าตาเต๋ากับคชาต้องมีซัมติงรองกันแน่นอน ต้นชงฟันธง!! “
“ แกแน่ใจได้ไง “
“ ชั้นรู้จักน้องชั้นดี 80% เต๋าชอบคชาแน่ๆ “
“ มันจะจริงเหรอวะ คชาเป็นผู้ชายนะเว้ย....ถึงหน้าตาจะสวยเหมือนผู้หญิงก็เหอะ “
“ เรามาลองพิสูจน์กันดูมั้ยล่ะ “
“ แกว่าไงชั้นว่าตามนั้น แต่ถ้าเต๋าชอบคชาจริงแกรับน้องสะใภ้คนนี้ได้เหรอ “
“ ได้!! ชั้นชอบ!! ถูกชะตา!! น่ารัก!! และรับรองว่าคุณแม่กับคุณน้าต้องชอบเหมือนกันแน่ๆ “ (ยิ้มร้าย)
“ ยิ้มร้ายไม่น่าไว้ใจเลยแก ฟินล่ะสิ “
“ อืม …....ถ้าได้กันนะ โค-ตะ-ระ ฟิน!!!! “
มาจากไหนกันเยอะแยะ?
-------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีค่ะ
ตอนนี้อินอัพ100% แล้วนะคะ
พี่สะใภ้ออกตัวแรงเลยจ้า~
ส่วนใครที่คิดว่าจะดราม่ามั้ย?
อินจะบอกว่า....มันมีแต่ความเกรียนล้วนๆ
เน้นฮา ไม่เน้นมาม่า วะฮะฮ่า!!
ขอบคุณทุกคนที่เม้นที่อ่านกันนะคะ
แล้วก็ขอบคุณกำลังใจเรื่องสอบด้วย
อีกวันเดียวก็สอบเสร็จแล้ว
ยังไงตอนต่อไปก็รอกันหน่อยน้า
จะรีบมาอัพทันทีที่สอบเสร็จเลยค่ะ
เจอกันตอนหน้าค้า>O<
ความคิดเห็น