คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : สูญเสีย--100%--
่วสายอวันรุ่ึ้นร่าบาออาำหนัไปทัทายน้อสาวทั้สี่และอ์ายไป๋เหออายุหนึ่วบับอีเ็เือนนาหยอล้อับน้อๆ
เล็น้อย่อนะล่อมถามมารานทราบว่าบิาำลัว่าราารอยู่ในท้อพระโร นาเร้นายเ้าไปในหอนอนอันทีนสนิทแล้วหยิบุออมาทาบบนร่า
เหมือนสวรร์บันาลนาสวมุนี้ไ้พอีั่สั่ัมาโยเพาะ
ันทีร่าสูโปร่เร้นายเ้ามาในเพระราาน
ใ้วิาำบัายาสุยออมยุทธ์เ้าสำนัิ้อเหินเล็น้อย็เ้าทาประู้านหลัอท้อพระโรอย่า่ายาย
วาู่สวยวามอวามวุ่นวาย้านนอ เหล่าุนนาำลัถวายีาันอย่าเร่เรีย
นา่อยๆ เลื่อนายเ้าใล้หรแล้วยืน้มหน้านิ่
“เ้าน่ะ
เอาราประทับพระราโอารึ้นไปถวายฝ่าบาท” เ่าสั่าร วเนรามแอบเวี้ย้อนเบาๆ
หรนะหรนายิ่อยาทำัวให้แนบเนียนที่สุลับมาใ้ให้นาไปเผิพระพัร์ับเส็พ่อ! นาไ้แ่ลอบถอนหายใแล้วยราประทับึ้นไป้านบนอย่าระมัระวั
ุนนาำนวนมาออมาั้านารัสินพระทัยอโอรสสวรร์อย่าไม่มีารแบ่ฝัแบ่ฝ่ายัที่วระเป็น
“้าะนำทัพออรบเอ
เหุใพวเ้าถึั้าน! ้าเสียแม่ทัพไปสามน
หัวหน้าอรัษ์มือีอีหนึ่ เสมือนแนาอ้าาสะบั้นลแล้ว หา้ายันั่อมืออเท้าอยู่หลัำแพวัพวมัน็ะยิ่ำเริบ
รุรานแว้นหนพินาศเ้าสัวัน!”
พระสุรเสียอหยาินหลฮ่อเ้แม้ะุัน
หานสนิทอย่าหรและพระธิาอพระอ์ย่อมรับรู้ถึวามเศร้าพระทัย เียแ้น
และเ็บปวาารรุรานอศัรู
“ทูลฝ่าบาท สถานาร์อนนี้่าเปราะบายิ่นั หาฝ่าบาททรนำทัพออรบเอ
เรว่าประานะยิ่วิัวล เนื่อา...เอ่อ”
เสนาบีรมลันสนิทออปาท้ว่อนรู้สึลมหายใสะุไป่วหนึ่เมื่อเผลอสบาับพระเนรม
“เนื่อาอะไร!”
ยามโอรสสวรร์พิโรธแม้นสนิท็ถูมอั่ศัรู แ่ถ้าเาไม่ทัทานแล้วใระล้า
“เนื่อาพระวรายอฝ่าบาทไม่สู้ีนั
ระหม่อมสมวราย แ่ำ้อราบทูลให้ทรทราบว่าฝ่าบาท...ไม่ทรแ็แรอย่าเมื่อสิบปี่อนแล้วนะพ่ะย่ะ่ะ”
ทั้ท้อพระโรไร้เสียเื้อยแ้วอเหล่าเสนาบี แม้ระทั่ลมหายใยัระมิระเมี้ยนหายใเ้าออเพียรึ่มูเท่านั้น
้านนอันทีานนามบอว่ามี่าวาายแน
ม้าเร็วส่สารวิ่เ้ามาำนับฝ่าบาท่อน่อนรายานสถานาร์
สร้าวามันในท้อพระโรให้มาึ้นว่าเิมหลายส่วน ไอสัหารวูบให่ถูพัออมาาพระวรอ์ล้าแร่
พระเศาสีอเลาึ้นแทรแมเป็นแถบหนาบอถึ่ววัยแห่ารผ่านร้อนผ่านหนาวมายาวนาน
หายัวามุันและวามล้าหาเอาไว้อย่าเ็มเปี่ยม
“ทูลฝ่าบาท
สาส์นารอแม่ทัพเหวินอี้เหลีย เมือายแนแว้นสุ่ยีแไปอีสอเมือ
ทหารสุ่ยนำำลัเ้ายึรอ แม่ทัพทิศใ้หยาเป่าไป๋สละีพในสนามรบึสามารถรัษาเมือเิ้เทียนเอาไว้ไ้...”
ม้าเร็วส่สาส์นลับออไป
ทิ้ให้ทุีวิในท้อพระโระลึับ่าวร่ายที่ไ้รับ
ารเสียเมือนับสิบยัไม่เท่าับารสูเสียรัทายาทอแว้น
เสวี่ยหนี่ทอสายาไปยัฝ่าบาท พระอสุนเอ่อลออยู่เ็มพระเนรมเพียั่วผีเสื้อยับปีหยาน้ำแห่วามสูเสีย็ไหลย้อนลับเ้าไปเอ่อล้นท่วมพระทัยอนเป็นพ่อ
ไม่มีพ่อนใอยายอมรับว่านเป็นผู้ส่ลูไปายในสนามรบ พระอ์วาพระราสาส์นและพระราโอาร่าๆ
ทิ้ลพื้นอย่าเรี้ยวรา
“ทูลฝ่าบาท
ระหม่อมอเสนอให้อวาม่วยเหลือาแ้วนหวพ่ะย่ะ่ะ” รอเสนาบีรมพระลาโหมเสนอวามเห็น
นอานี้ยัมีผู้้าวออมาสนับสนุนอีสอสามน เส็พ่ออนาส่ายพระพัร์ไปมา
สะอารม์ให้หยาน้ำไหลย้อนลับเ้าไป้านใน
พระอ์ไม่อาหลั่น้ำาแสวามอ่อนแอออมา ารสูเสียรั้นี้หนัหนาสาหัสที่สุในีวิอพระอ์
มิวรเลยที่พ่อแม่ะเป็นฝ่ายัานศพให้ลู มิสมวรเลยแม้แ่น้อย...
“ฝ่าบาท...”
ุนนานเิมย้ำึ้นอีรั้ หยาินหลเรียสิลับืนมาไ้เือบสิบส่วน
อบโ้ออไป้วยพระทัยรวร้าว
“ส่พระราสาส์นอยืมัวแม่ทัพหนึ่น
อำลัอพวเรามีมาพอไม่้อหยิบยืมหรือส่ำลัพลมาเพิ่มเิม สิ่ที่เราาในอนนี้ือผู้นำทัพที่มีสิปัา”
ุนนาน้อยให่มอหน้าันเลิลั่เสมือนถู่าอยู่รายๆ
เสวี่ยหนี่ัสินใถอยายออมาา้านใน
วันนี้นาไ้้อมูลมาเินพอ แว้นอนาใล้ถึราวิบัิอยู่รอมร่อ
ุนนาเ็มท้อพระโรเป็นุนนาฝ่ายบุ๋น มีบ้าที่เยรำศึ
หาศึรั้นี้ยิ่ให่และร้ายแรเินำลัอผู้ที่ไม่เยสัมผัสับสรามมาลอีวิ
อ์ายเป่าไป๋สละีพในสนามรบ หึ! ่าน่าัน
เ้าพี่บ้าอนาผู้นั้นน่ะหรือบัอาสละีพเพื่อปป้อาิ!
่อนออศึเยนึถึน้อสาวฝาแฝผู้นี้บ้าหรือไม่
พี่ายนาะิถึนาบ้าไหมอนที่ถูมระบี่สัหาร...
อ์หิน้อยสลัุันทีออาาย
รไปยัำหนัหยาหยา ภาพมาราโอบประอน้อสาวทั้สี่แล้วร่ำไห้ปานะาใบีรัวใอนานแทบะยืนไม่ไหว
ใบหน้าสวยามอเส็แม่แปเปื้อนไป้วยราบแห่วามโศาอาูร รอยยิ้มอบอุ่นหายไปาริมฝีปาเรียวาม
และไม่รู้ว่ามันะลับมาอีเมื่อไหร่
“เส็แม่”
นารวบร่าบาอมาราเ้ามาโอบอ ท่านสะอึสะอื้นั่นาพาถูทำลายล่อวใ เหล่านาำนัล้อนน้อสาวเ้าไปในห้อนอนเพื่อหลีเลี่ยภาพวามอ่อนแออผู้เป็นแม่
มิะนั้นน้อสาวอีสี่นอาะพาันร้อไห้ามไม่หยุหย่อน
“หม่อมันเื่อว่าเราะ้อผ่านวิฤเ่นนี้ไปไ้เพะ
ารสละีพอเป่าไป๋ะไม่เสียเปล่า อีไม่นานบ้านเมือะลับมาสบสุอีรั้”
มือให่ลูบศีรษะอนาเบาๆ
พอเยหน้าึ้น็พบับบิาที่ลับาารว่าราารแล้ว พระเนรมยัแ่ำ
พระวรายสูส่รเ้ามาโอบประอทั้นาและเส็แม่เอาไว้ในอ้อมอ ทั้สามไม่เอ่ยถ้อยำออมาแม้แ่น้อย
หาำพูที่้อาระสื่อสารอบอวลอยู่ในใ วามสูเสียอันยิ่ให่และารสละีพอันทรเียริะรารึใอผู้นทั่วแว้นไปลอาล...
ความคิดเห็น