นายปากร้ายกะนายปากแข็ง

เนื้อเรื่อง

          นับจากนี้อีกแค่ 4 วัน โรงเรียนก้อจะปิดเทอมเร้วล่ะ  เฮ้ย...ไม่ดีซะเลยนะ
ก้อไม่รู้เหมือนกันนะว่าทำไม ทั้งที่ฉันรอคอยเวลานี้มากมาย
ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่ชินน่ะนะ ที่ไม่ได้ด่าคน(เอ้ย...ซะงั้น)
ก้อไอ้นายตัวดีน่ะซิ ถึงจะเป็นรุ่นพี่ สุดหล่อในสายตาสาวอื่นๆ แต่มันคือไอ้ตัวร้ายในสายตาฉันอยู่ดี  มันมักจะว่าว่า '..ยัยัปากร้าย' ดูซิ
เหมือนเช่นทุกๆครั้ง เค้าจะทำให้ฉันเจ็บตัวสารพัด เจ็บใจก้อมีนะ ..ชิ
มาตอนนี้ฉันรู้สึกแปลกๆอ่ะ ไม่อยากที่จะไม่ได้เจอหน้ามันอ่ะ  ..มันก้อดาหน้าฉันไว้นะว่า..มันก้ออยากเจอฉันบ่อยๆ(ควรจะยิ้มใช่ม่า..แต่ไม่ใช่)  เพราะมันจะได้ทำให้ฉันเจ็บตัวน่ะซิ ..ให้ตายเหอะ
มาวันนี้มันเดินเข้ามา ฉันนะกลัวแทบแย่เนะ ถึงจะทำฟอร์มว่าแน่จริงแค่ไหนแต่ก้อ ปอด อยู่ดี 5555+
มันเดินมา..บอกว่า "..ฉันมีไรจะบอกเธอ"
     "ก้อบอกมาดิ่" ฉันมองแววตาที่ดูน่ารักและอ่อนโยน  ..เฮ้ย-_- ฉันสลัดความคิดนั้นออกไป
      "มีไรเล่าหะ ไอ้ตัวร้าย"
      "เธอนี่ปากร้ายจริงๆเลยนะ อย่างงี้เองถึงไม่มีใครชอบ ฮ่าๆๆๆ"  0-0โอ้โห ดูไอ้หล่อนี่พูดดิ่ ไปล่ะไม่มีไร อื้อหือ ให้มันได้งี้ซิ ..เจ็บใจเฟ้ย
      มาถึงวันปักฉิม ..ฉันน่ะไม่ให้ไรนายนั่นหรอกนะ แต่มันกลับให้ฉัน เป็นของที่อยู่ในกล่องน่ะ มันบอกว่าค่อยเปิด ซึ่งก้อแน่นอน เพราะฉันไม่ได้นสนใจนิ่
      ปิดเทอมนี้ฉันเล่น คิวๆ อ่ะ เจอคนนิรนามคนนึง ไม่บอกชื่อ แต่เค้าบอกอย่างนึงว่า.. "ถ้าซักวันคนที่เธอรักจากเธอไป  ขอให้รู้ว่า เค้าก้อรักเธอมาก เพียงแต่เค้าไม่กล้าที่จะบอก และไม่อยากทำให้เธอต้องรออย่างเจ็บปวด" หลังจากนั้นเค้าก้อไม่เข้ามาเลย
      '..คนที่ฉันรักงั้นเหรอ ก้อไม่มีนิ่  ..มีแต่ศัตรู'  เออ..ฉันลืมกล่องนั่นไปเลยนิ่
      ฉันเปิดกล่องออก ข้างในคือตุ๊กตาห้วยมือถือที่น่ารัก และมีกระดาษแผ่นนึง มีข้อความว่า ' ..หวัดดีนะ ยัยปากร้าย แต่ไม่รู้ทำไมฉันถึง.... ช่างเถอะ ฉันน่ะต้องไปแล้วล่ะ เราคงไม่มีโอกาศเจอกันแล้วล่ะนะ ฉันน่ะก้อดีใจแหละนะ..ที่ได้รู้จักเธอ ...อิอิเพราะได้แกล้งเธอไง  อิอิ วันเสาร์นี้ฉันกลับญี่ปุ่นระนะ พ่อกะแม่รอฉันอยู่ โชคดีนะยัยปากร้าย" 
     หา0-0 วันนี้วันเสาร์นี่นา น้ำตาฉันเหมือนจะไหลนะ แต่ ไม่สินะ(ปากก้อว่าไม่) 
     แต่ตอนนี้ฉันอยู่ที่สนามบินแล้วล่ะ ฉันหาเค้าไม่เจอเลย ..นายอยู่ไหนนะ ฉันไอยากให้นายไปนิ่ อย่างน้อยถ้านายอยู่นายก้อ มาแกล้งฉันถึงที่บ้านออกจะบ่อย หรือนายคงไปแล้ว 
     "มาทำไรที่นี่น่ะ ยัยปากร้าย" ฉันหันขวับไปมอง
      "นาย"!!  ฉันโผเข้ากอดเค้า ...เอ๋ ฉันมันบ๊องไปแล้ว แต่ฉันไม่ยอปล่อย  "นายอย่าไปนะ ฉันไมให้นายไป  ..ฉันน่ะ รักนายนะ ..."
      "ฮ่าๆๆ เธอพูดอะไรของเธอน่ะ ฉันน่ะต้องไปล่ะนะ เดี๋ยวแฟนฉันเค้าเห็นเธอกอดฉันเค้าจะว่าไงเนี๊ยะ"  0-0 ฉันผละออกจากเค้าทันที  มองแววตาที่ดูเหมือนอบอุ่นของผู้ชายตรงหน้า อย่างสับสน
     "เธอน่ะ กลับไปซะเถอะ" เค้าพูดอย่างเฉยเมิย
     "ฉันไม่เชื่อหรอกนะ นายน่ะโกหก แล้วนายจะเขียนบอกให้ฉันรู้ทำไมกัน ทำไม" ฉันตะโกนทั้งน้ำตา
     "ก้อ เล่นๆอ่ะ ไม่คิดว่าเธอจะมานี่ กลับไปได้แล้วนะ เดี๋ยวแฟนฉันก้อมาระ"
     ฉันเจ็บกับคำพูดนี้ นายนี่มันบ้า  ฉันสับสน เค้าเป็นอะไร ครั้งนี้เค้าทำให้ฉันเจ็บมากที่สุด  "..ฉันเกลียดนายยย..!!"  ToT  ฉันตะคอกใส่ และวิ่งออกมา
     ฉันไม่รู้ว่าเค้าเป็นอะไร เค้าไม่ได้คิดอะไรกับฉันเลยเหรอ เค้าไล่ให้ฉันกลับอย่างนั้นเหรอ..ทำไมกัน..ทั้งๆที่เค้าจะไปเค้าไล่ฉัน ไมให้ฉันส่งเค้าเหรอ ..ทำไม ฉันไม่เข้าใจ  และเค้าบอกว่าเค้าจะไปกับแฟนเค้าอย่างงั้นเหรอ  ..ฮือออ ฉันน่ะเกลียดนาย!