คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ทะเล♥
can
วันนี้ก้เป็นอีกวันนึงที่ผมตื่นมาพร้อมกับเค้าตามที่เราสัญญากันไว้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเค้าสามารถช่วยเหลือตัวเองและผู้อื่นได้บ้าง
"พี่แคนนนน~" เสียงแหลมๆของสต๊อปทำให้ผมหลุดจากภวังค์
"ว่าไงยัยตัวแสบ"
"ทำไมเรียกเงี้ยอ่า"
"ก็แสบจริงๆนี่นา ว่าแต่เรามีอะไรกะพี่งั้นหรอ"
"ไปเที่ยวชะอำกัน คุณพ่ออนุญาติแล้ว " จริงสิตั้งแต่เรียนจบมาผมไม่เคยไปทะเลอีกเลย นอกจากจะไปตรวจงานให้คุณพ่อที่ท่าเรือ แต่ก้ไม่มีเวลาได้เดินเล่นริมทะเลจริงๆจังๆซักที
"ก้ดีสิ ไปแค่พวกเราใช่ไหม"
"ใช่ เอาพี่ฮัทไปด้วยอีกคน" เยสสส ผมจะได้พาเค้าไปเปิดหุเปิดตา เค้าอุดอู้อยู่ในบ้านกับโรงพยาบาลมาเป็นเดือนแล้ว
"..."
"แหน่ ! ไม่ต้องมาทำนิ่ง ดีใจอ่าดิพี่แคนอย่าคิดว่าหนูไม่รู้นะ" เด้กบ้า รู้ทันตลอด
"บ้า! ไปเลยนะยัยต๊อปไปเก็บของ แล้วบอกโดมกับแกงส้มด้วยนะว่าถ้าจะไปทำแสบอะไรที่ทะเลอีก พี่ไม่ยอมแน่!" ผมบอกสต๊อปก่อนที่จะไปเก็บของๆตัวเองบ้าง
"ฮัท วันนี้ไปเที่ยวทะเลกัน" ผมชวนอัทด้วยท่าทางอารมณ์ดี
"คุณท่านอนุญาติหรอครับ"
"อนุญาติสิ ไปไปเก็บของได้แล้ว ไม่ต้องมานั่งทำหน้าแบ๊วเลย"
"ครับคุณแม่"
"นี่ชั้นบอกนายกี่ครั้งและว่าชั้นไม่ใช่แม่นาย ตาบ้า!"ผมเอากระเป๋าไล่ฟาดฮัท
"คุณ ผมยอมแล้วๆๆๆๆๆ" ผมกับฮัทแยกย้ายกันไปเก็บเสื้อผ้า
"ไปกันดีๆนะคะลูกขา " เสียงของคุณแม่กำลังบอกพวกเรา
"ไอ้ตี๋ แกอย่าทำตัวเป็นภาระลูกชายชั้นเข้าใจไหม"
"ครับคุณท่าน"
"คุณพ่อเนี่ย หวงพี่แคนเรื่อยเลยนะครับ"
"ไปเถอะพี่ เดี๋ยวเย็นแล้วมันจะไม่สนุก"
ภายในรถตอนนี้เต็มไปด้วยความครื้นเครงของเด็กแสบ3ตัวที่กำลังนั่งร้องเพลงรักหวานๆกัน โดยโดมขับ แกงส้มนั่งข้างๆ ส่วนต๊อป ผม กับฮัท นั่งข้างหลัง
"รักนะคะคนดีของฉันจะวันไหนก็รักเพียงเธอ........." นี่คือเพลงรัก
"ก่อนจะนอนอยากเจอเธอเป็นคนสุดท้าย....."นี่ก้เพลงรัก
"จากชั้นคนเดิมจากรักไม่เป็น......" อันนี้ก้เพลงรัก
"นี่พี่ชักจะเริ่มเอียนกะเพลงรักของพวกแกแล้วนะ เปลี่ยนโหมดบ้างสิ" สุดท้ายผมก็ทนฟังเพลงรักแต่ไปไม่ได้ จะให้ผมฟังต่อยังไงหล่ะ เพราะคนรักมันนั่งตาแป๋วอยู่ข้างๆนี่ไง
"เพราะดีหนิคุณ จะไปฟังมันทำไมเพลงอกหัก หรือคุณอกหัก" จะออกหักได้ไง ก้แคนกำลังมีความรักอ่า
"พี่แคนเค้าไม่ได้อกหักหรอกค่ะพี่ฮัท พี่แคนเค้าอินเลิฟฟฟ"
"เลิฟบ้าบอไรหล่ะ อย่าไปฟังเด้แสบพวกนี้เลยฮัท" ฮัทหัวเราะเบาๆและพยักหน้ารับคำ
"เฮ้ออ ง่วงแล้วอ่า" อยู่ดีๆยัยต๊อปก็นอนลงมาบนตักผมแล้วเอาหัวดันตัวผมเข้าหาฮัท
"ต๊อป นอนดีๆแบบมนุษย์คนอื่นหน่อยเด่"
"อยากนอนตักพี่ชายอ่า อีกอย่างนอนแบบนี้สบายยยย"สบายแกสิ แต่พี่ชายแกไม่สบายหายใจไม่ออก"
"ขอโทษแทนต๊อปด้วยนะฮัท"
"ไม่เป็นไรหรอกครับคุณ อบอุ่นดีจะตายไป" นายบ้านี่พูดอะไรก้ไม่รู้เขินเป้นนะเว้ย
ตอนนี้พวกเราทุกคนอยู่ท่ามกลางความเงียบแกงส้มกับสต๊อปก้หลับไปแล้ว เหลือแค่โดม ผม ฮัท (โดมนี่ห้ามนอนเด้ดขาดเลย)
"ไม่ง่วงหรอครับ"
"ง่วงสิ แต่จะให้นอนยังไงหล่ะ "
"ก้นอนอย่างงี้ไงครับ"ฮัทเอามือจับหัวผมแล้วเอาไปซุกกับแผงอกกว้าง แล้วเอามือโอบเอวผมไว้หลวมๆ
"นี่ ไม่เอาหรอก" ผมพยายามซ่อนแก้มที่แดงจนไหม้ไว้
"ทำไมต้องแก้มแดง"
"ร้อน"
"นอนเถอะ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกน่า นอนด้วยกันมาตั้งหลายคืน" พุดแบบนี้เดี๋ยวผู้อ่านเค้าเข้าใจผิดนะไอ้ตี๋
"ไอ้บ้า" แล้วผมก็ต้อง(จำใจและเต็มใจ)นอนซบอกเค้า (พี่แคนใจง่ายอ่า :ไรท์)
------------------------------------------------------------------------------------------------------
สั้นมาก เพราะตอนนี้ไรท์เตอร์อกหัก พีที่คุยด้วยอยู่ไม่มีเวลาให้
เครียดดดด มาอัพแล้วนะคะฝากด้วย♥
ความคิดเห็น