ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 7: แผนของฉัน แผนของนาย
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
Chanyeol's Part
'Can you be my girlfriend,Chanyeol? Kris'
ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเนี่ย
คริสขอผมเป็นแฟน...
คริสขอผมเป็นแฟน...
คริสขอผมเป็นแฟน...
อ้ากกกก ผมก็ว่าอยู่ทำไมลู่หานถึงมองผมด้วยสายตาแบบนั้น คริสเอ๊ยยย นายนี่มันนนน...น่ารักมากเลยให้ตายสิ
"ว่าไงอะ ตกลงหรือไม่ตกลงล่ะชานยอล" คริสก้มลงมากระซิบข้างหูผม ว่าแต่...คริสย้ายมาอยู่ข้างๆผมตั้งแต่เมื่อไหร่ละเนี่ย!!!
"ขอคิดก่อนไม่ได้หรือไงล่ะ ระ..เรื่องแบบนี้มันต้องใช้เวลาคิดนะ" ตั้งแต่คริสเข้ามาในชีวิตผม ก็ทำให้ผมกลายเป็นคนติดอ่างไปโดยฉับพลัน ตายแล้วชานยอล..นายจะเสียความเป็นตัวเองไม่ได้นะ เอาชานยอลคนที่มีความมั่นใจในตัวเองคนเดิมคืนมาสิ
"ไม่อยากเป็นแฟนกันเหรอ.." เอิ่ม คราวนี้คนตรงหน้ายื่นหน้ามาพูดตรงหน้าผมเลยอะ แต่ในแววตาของคริสเต็มไปด้วยความหวังเลยนะ มันเหมือนลูกแมวน้อยเลยอะ เอ...สงสัยผมจะจ้องตาคนตรงหน้ามากเกินไป เขาเลยถามย้ำขึ้นอีกครั้ง
"ว่าไงอะชานยอลอ่าาา~ นายไม่อยากเป็นแฟนกับฉันเหรอ *^*" คราวนี้คนตรงหน้าเบ้ปากพร้อมทำตาเป็นประกายพูด เขาไม่น่ารู้จุดอ่อนของผมเลยอะ ว่าผมน่ะ...แพ้คนขี้อ้อนนะ :3
"ไม่เอาอะ...ฉันไม่อยากเป็นแฟนนายหรอก" ผมพูดแล้วก้มหน้าลงไปมองเท้าผม อิอิได้เวลาแก้แค้นแล้วคริสฮยอง คราวนี้ผมมีแผน...นายเตรียมตัวได้เลย
"อ๋อ...ไม่เป็นไรหรอก นายไม่อยากเป็นแฟนฉันก็ไม่เป็นไร ฉันไม่บังคับจิตใจของนายหรอก..." อุ๊ย...สงสัยผมจะเล่นแรงไปแหะ คนตรงหน้ามองหน้าผมเหมือนน้ำตาจะไหลไงก็ไม่รู้อะ ผมว่า...ผมรีบแก้เกมดีกว่า
"ไม่อยากเป็นแฟนนายไม่ได้แล้วไง :)" คราวนี้คนตรงหน้าที่แต่เดิมเคยหงอยเหมือนลูกแมวโดนแย่งอาหารกลับเงยหน้าด้วยสีหน้าที่เหมือนได้อาหารกลับมาอีกครั้ง
"เย่!!! นายตกลงเป็นแฟนฉันแล้ว!" คราวนี้คริสตะโกนลั่นร้านเลย ผะ..ผะ..ผมอายเค้านะคริสอ่าาาา~
"ตอนแรกฉันว่าจะแกล้งนายซะหน่อย นายกลับหงอยซะจริงเลยอะ อย่างนี้ก็ไม่สนุกเลยดิ้ -^-"
"หนอยยย แฟนใครเนี่ยแสบจริงๆ อย่างนี้มันต้องโดนลงโทษซะหน่อยแล้ว หึๆ" คริสหัวเราะในลำคอแล้วมองผมด้วยสายตามีเลศนัย
"นายจะทำอะไรฉันเนี่ยคริสสสส" คราวนี้ผมก็ตะโกนลั่นร้านเหมือนคริสเลย แต่แปลกที่ไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วยผมซักคน มีแต่อมยิ้มหรือไม่ก็หน้าแดงอยู่นั่นแหละ ช่วยผมก่อนสิ...ช่วยด้วยยยยยย
"ก็ทำอย่างนี้ไงล่ะ" คริสเดินเข้ามาหาผมทันทีแล้วก็...
'ฟอดดดดดด~'
'ฟอดดดดดด~'
คริสหัวเราะที่มุมปากอย่างผู้ชนะ ส่วนผมนะเหรอก็... >////////<
"ไอ้บ้าคริส! นายเล่นอะไรเนี่ยเห็นไหมคนมองหมดเลย" ผมพูดออกไปทั้งๆที่หน้าผมยังแดงเหมือนลูกมะเขือเทศ
"ดีสิ...อยู่กันเยอะๆ จะได้เป็นพยานของฉันกับนายไง"
"ไอ้บ้าา -/////-"
"ฉันรักนายนะ...ชานยอล"
"ฉัน..เอ่อ...ฉัน..ก็รักนายเหมือนกันนะ"
'เฮฮฮฮฮฮฮ' เสียงคนดังลั่นร้านเลยครับ หมายความว่า...คริสเตรียมแผนทั้งหมดมาเองเลยเหรอเนี่ย..แสบจริงๆเลยนะคริส...ฉันรักนายนะไอ้บ้า...
Kris's Part
"ฉัน..เอ่อ...ฉัน..ก็รักนายเหมือนกันนะ" ผมดีใจจังที่คนตรงหน้าพูดกับผมอย่างนี้ ต้องขอขอบคุณลู่หานแล้วก็แบคฮยอนด้วยที่ทำให้แผนผมสำเร็จด้วยดี ตอนนี้ผมกำลังกินไอติมอยู่กับแฟนผมแหละครับ
"คริส.." คนตรงหน้าเรียกผมด้วยน้ำเสียงเหมือนขี้เกียจ
"ว่าไงเบบี้~"
"เบบี้บ้านป้านายสิ" อ้าว...คราวนี้คนตรงหน้าไม่เล่นกับแหะ
"ตกลงมีอะไรอะ"
"อยากกลับบ้านแล้วอะ...ไปส่งหน่อยดิ" ขี้เกียจหรือง่ายๆก็อิ่มแล้วนั่นเอง ตอนนี้คนตรงหน้าเหมือนนกฮูกเลยอะ ตาปรือๆด้วยและฮ่าๆ
"ได้สิ รีบกินให้เสร็จเดี๋ยวไปส่งนะ" ผมรับปากว่าจะไปส่งชานยอล แต่ผมต้องเอารถของผมไปส่งนะ...
"ไม่เห็นมีแท็กซี่ผ่านมาซักคันเลยอ่า~" คนตรงหน้าพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงียๆซึ่งคาดว่ามาจากหนังท้องตึง หนังตาก็หย่อนนั่นแหละ
"ใครบอกเราจะไปแท็กซี่ล่ะ.."
"แล้วเราจะไปกันยังไงอ่า~ ฉันไม่มีรถนะ"
"นายไม่มี...แต่ฉันมีนี่"
'ปริ๊นนน'
นั่นไงพูดยังไม่ทันขาดคำ รถมาละ หลังจากเราขึ้นรถมาแล้ว ผมจึงเริ่มบทสนทนาของเราสองคนต่อ
"บ้านนายอยู่ไหนอะ บอกคนขับรถฉันไปสิ"
"หมู่บ้านแถวมหา'ลัยฮยอนแดครับ เลยมหา'ลัยไปนิดนึงมันจะมีสี่แยกแล้วเลี้ยวซ้ายนะครับ ตรงไปซักพักมันจะมีมาร์ทตั้งอยู่ฝั่งขวาต้นซอยให้ตรงเข้าไปตรงสุดซอย บ้านผมอยู่ทางฝั่งขวานะครับ" คราวนี้ชานยอลอธิบายอย่างละเอียด แล้วพอผมจะคุยกับชานยอลต่อ ชานยอลก็...
'ฟี้ ฟี้~' หลับไปซะแล้วละครับ ผมยังไม่ได้อธิบายเลยว่าผมขอเขาเป็นแฟนได้ยังไง เรื่องมันมีอยู่ว่า...
เมื่อตอนเช้าผมแกล้งชานยอลโดยหยอกล้อกับแบคฮยอน ซึ่งนั่นทำให้ชานยอลลุกหนีผมไป แบคฮยอนเลยบอกให้ผมตามชานยอลไป เอาจริงๆเลยนะ...คือแบคฮยอนรู้ว่าผมชอบชานยอลแล้วชานยอลก็ชอบผม แบคฮยอนเลยเป็นแม่สื่อให้ผมกับชานยอล แต่แผนก็เกือบพังเพราะผม ที่ผมพูดว่าชอบแบคฮยอนนั่นแหละ พอผมเล่าให้มันฟัง มันเลยด่าผมยกใหญ่ แต่ก็บอกว่าผมชานยอลชอบคนโรแมนติกเลยให้ผมขอชานยอลเป็นแฟนที่ร้านไอติมที่มีซูโฮเป็นเจ้าของและมีลู่หานเป็นพนักงาน (จากไรท์:คริสรู้จักลู่หานแล้วแบครู้จักซูโฮงับ) โดยให้ลูกค้าที่นั่งอยู่ในร้านคอยดีใจไปกับผมแล้วก็ช่วยลุ้นไปด้วย เป็นไงล่ะ...แผนผมเจ้าเล่ห์พอไหมละ
"คุณคริสครับๆถึงบ้านคุณชานยอลแล้วครับ" เสียงคนขับรถผมพูดขึ้น
"ชานยอลๆถึงบ้านนายแล้วนะ" ผมพูดกับคนที่นอนหลับตาพริ้มเป็นลูกแมวอยู่บนตักผม
"งื้อออ...ถึงแล้วหรอเนี่ย..ยังอยากนอนต่ออยู่เลยอ่า...ฉันไปแล้วนะคริส ขอบคุณที่มาส่งนะ" ชานยอลขยี้ตาเล็กน้อย ก่อนจะลงจากรถ
"โอเค เจอกันที่โรงเรียนพรุ่งนี้นะเบบี้~" ผมได้แต่ลาชานยอลด้วยวิธีนี้แหละ
"บ๊ายบายยยย แล้วก็...จุ้บ" เห้ยยยยชานยอลหอมแก้มผมมมมม นายนี่มันร้ายจริงๆเลยนะ ผมว่าจะผมทำโทษคืน แต่ก็ไม่ทันแล้วละครับ ชานยอลวิ่งเข้าบ้านไปแล้วอะฮ่าาาา -0- แสบจนทิงเจอร์เรียกพี่เลยให้ตายสิฝากไว้ก่อนนะ...ปาร์ค ชานยอล
--------------------------------------------------------------------
ตอนนี้ไม่ค่อยมีอะไรเลยอะจริงๆ ไม่รู้จะแต่งอะไรแล้วค่าาา ตอนนี้หัวสมองไรท์อับจนความคิดมาก T^T เอาไว้ตอนหน้ามีแขกรับเชิญมาเพิ่มนะฮับ จะเป็นใครก็คอยลุ้นกันเน้อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น