[Fic Exo] ตกหลุมรักนักเรียนแลกเปลี่ยน KrisYeol

ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6: Ice-cream

©
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r










 

 

Chanyeol's Part

"เอาละค่ะ วันนี้จบคลาสเรียนแค่นี้ แล้วอย่าลืมการบ้านที่ครูสั่งนะคะ" เสียงครูที่สอนภาษาอังกฤษดังขึ้น มันจะเป็นเรื่องดีนะที่หมดคาบ ว่าแต่การบ้านอะไรกันอะ ผมไม่รู้เรื่องเลยยย -0- คงเพราะไอ้ตัวข้างๆผมที่กวนผมทั้งคาบแน่ๆอะ (สรรพนามเริ่มเปลี่ยนละนะฮ่า) ก็เล่นอยู่นั่นแหละ ซักพักก็เอาหน้ามาถูกับแขนผมหรือไม่ก็เอาเท้าตัวเองมาเขี่ยๆเท้าผม ไม่อย่างนั้นก็สะกิดผมตอนเรียน แล้วผมจะเรียนรู้เรื่องไหมละโว้ยยยยยย
"เตงๆเค้าอยากกินไอติมอะเลี้ยงหน่อยดิ" เสียงคนข้างๆพูดขึ้นตอนที่กำลังเก็บกระเป๋ากลับบ้าน
"ที่ไหนอีกอะ ฉันขี้เกียจแล้วอ่าา~"
"หน้าโรงเรียนเองงง เลี้ยงหน่อยน้าาา~ *0*" เอาอีกแล้วครับ ลูกอ้อนถูกงัดออกมาใช้อีกแล้ววว แล้วมีเหรอครับที่ผมจะปฏิเสธอะ
"ก็ได้ๆแต่รีบๆหน่อยนะ ฉันต้องกลับไปทำการบ้านอีก"
"ครับบบ เตงขอไรเค้าให้เตงได้หมดแหละ" สรรพนามนี้ถูกเอาออกมาใช้อีกแล้ววว ผมจะละลายแล้วนะให้ตายสิ
"โอเค๊ จะไปยังอะฉันอยากกินไอติมแล้ว" ผมพูดตัดบทคนตรงหน้า (อ้าวย้ายมาอยู่ตรงหน้าตั้งแต่เมื่อไหร่วะ --)
"ไปแล้วครับบบๆ"

ณ ร้านไอติมหน้าโรงเรียน
บรรยากาศเหมือนคู่รักเลยครับบ เดินเข้ามาปุ๊ป พนักงานก็เอาเมนูที่เล่มมีแต่รูปหัวใจสีชมพูๆมาให้ปั๊ป ไวจริงๆเลยให้ตายสิ บอกหรือยังอะครับว่าตอนเดินเข้ามามีแต่คนมองคริสกับผม ผมล่ะจะอายหรือจะเขินเลือกไม่ถูกเลยอะครับ
"รับอะไรดีครับ" เสียงพนักงานผู้ชายหน้าหวานดังขึ้น ซึ่งผมมั่นใจว่าถ้าผมเซ้นส์ไม่ผิด ต้องมีคนมองว่าเขาเป็นผู้หญิงแน่ๆเลย  
"อ้าวลู่หาน" เสียงคริสทักพนักงานคนนั้น พวกเขารู้จักกันเหรอเนี่ย โลกกลมจริงๆแหะ
"อ้าวคริส ไม่ได้เจอกันนานเลยสบายดีนะ" คนที่ชื่อลู่หานทักคริสอย่างสนิทสนม
"สบายดีๆ แล้วทำไมนายมาอยู่นี่ได้ล่ะเนี่ย"
"พอดีว่าหาเงินเรียนน่ะ...อยากออกมาใช้ชีวิตแบบนี้บ้าง ไม่อยากเป็นภาระพ่อแม่น่ะ"
"อ๋อๆนายนี่ยังขยันเหมือนเดิมเลยนะ"
"แน่นอนสิ นี่ใคร..ลู่หานคนแมนนะครับ ซังนัมจาอะซังนัมจา รู้จักเปล่า" ผมนั่งนึกในใจ หน้าหวานขนาดนี้อะนะ มันแมนตรงไหนวะฮะ -- ถ้าเป็นไอ้เทาหรือไอ้จงอินนี่ยังว่าไปอย่าง สองคนนั้นหน้าโหดอย่างกับมาเฟีย
"เอ่อชานยอลๆ" คริสเรียกผม ทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์นินทาหนุ่มหน้าหวานได้   
"อะไรอะ เลือกเมนูได้ละเหรอ" ผมถามคนตรงหน้า
"เปล่าๆ แต่จะถามว่าซังนัมจานี่มันแปลว่าอะไรอะ" โถ่ ผมก็นึกว่าคริสเลือกเมนูได้ซะอีก ที่แท้ก็ถามคำศัพท์นี่เองเหรอ ว่าแต่...ทำไมคริสถึงสนใจลู่หานมากขนาดนี้นะ พวกเขาเคยเป็นแฟนกันมาก่อนเหรอเนี่ย ให้ตายเหอะ ผมหึงนะเนี่ยยย
"แปลว่าผู้ชายแมนๆน่ะ ว่าแต่จะกินไหมอะไอติม...ถ้าไม่กินฉันกลับก่อนนะ จะไปทำการบ้าน" ผมหยิบกระเป๋าเตรียมลุกขึ้น ก็มันเบื่อแล้วนี่ คริสเอาแต่คุยกับลู่หาน ไม่สนใจผมบ้างเลยอ่า ผมก็น้อยใจเป็นนะ -^- สนใจฉันบ้างสิคริสฮยอง...
"กินดิกิน นายจะรีบไปไหน อยู่กับฉันก่อนสิชานยอลอ่าาา~" ทีงี้อะรีบเอามือมาดึงมือผมไว้เชียว กลัวไม่มีคนเลี้ยงเหรอครับฮยอง :)
"หยุดๆกันกันก่อนทั้งสองคน ตกลงเข้ามาในร้านแล้วจะรับอะไรดีครับ" เสียงลู่หานดังเป็นกรรมการระหว่างสงครามประสาทของผมกับคริส
"ของฉันเป็นช็อกโกแลตซันเดย์แล้วกันนะ" เสียงคริสพูด
"ของผมเอาเป็นสตรอเบอรี่ซันเดย์ เพิ่มวิปครีม ปักป๊อกกี้กับโอรีโอ้แล้วกันนะลู่หานฮยอง" พอสั่งเสร็จสรรพลู่หานก็พยักหน้ารับเมนู
"กินเยอะขนาดนั้นเดี๋ยวก็อ้วนหรอกชานยอลอ่า~" เอาอีกละ กวนผมอีกแล้วนะคริสฮยอง จะมีวันไหนไหมที่ฮยองไม่กวนผมอะ ห๊ะ!!!
"เรื่องของฉันน่า ทีนายกินฉันยังไม่พูดซักคำเลย"
'ฟึบบบ~' เสียงคนข้างหน้าผมขยับตัวเหมือนจะลุกขึ้น ทำให้ผมต้องรีบถามทันที
"นายจะไปไหนอะคริสฮยอง"
"อ๋อไปเอาทิชชู่อะ มันหมดน่ะเห็นไหมเนี่ย" อ๋อเอาทิชชู่ ผมคิดว่าคริสจะทิ้งผมไปซะอีก คริสลุกออกไปได้แปปนึง ผมถึงมองไปที่โต๊ะ ทิชชู่หมดจริงๆด้วยแหะ เอ๊ะ ไหนบอกไปขอทิชชู่ไง ทำไมไปนานอย่างนี้นะ (ไรท์ :คริสยังไปไม่ถึง 2 นาทีเลยนะชานยอล คิดถึงล่ะเซ่!! ชานยอล :ใครคิดถึงไม่มีอะ -///-) เมื่อยังไม่เห็นคริสกลับมา ผมจึงชะเง้อยืดคอมอง นี่ผมว่าผมสูงแล้วนะ ทำไมเคาน์เตอร์ยังสูงกว่าผมอีกละเนี่ย !!!
'ฟุบบบ~' โอ้ะคริสมาตั้งแค่เมื่อไหร่เนี่ย ทำไมผมมองไม่เห็นนะทั้งๆที่ผมมองหาเขาอยู่แท้ๆ (ไหนบอกไม่คิดถึงไงยะ -*-)
"ทำไมนายไปนานจังอะ"
"พอดีคุยกับลู่หานนิดหน่อยน่ะ ทำไม...คิดถึงเหรอ"
"บะ...บ้าา เอาอีกแล้วนะ >///<"
"งั้นตอบมาสิว่าคิดถึงเหรอ"
"ปะ..ปะ..เปล่าซะหน่อยย เห็นสั่งแล้วหายไปนานนึกว่าจะหนีไปซะอีก" ผมพูดตะกุกตะกักนิดหน่อย เพราะความเขิน แหงละ เล่นหยอดมุขมาซะขนาดนี้ เป็นใครใครจะไม่เขินกันเล่าาา
"ถ้ามีนายอยู่อะ...ฉันจะไม่หนีไปไหนหรอก ฉันจะอยู่กับนายตลอดเลยนะ" คราวนี้คริสเขามองผมอะ มองแบบจะจ้องตาผมเลย ป่านนี้คงเห็นอะไรต่อมิอะไรในตาผมแล้วมั้งแล้วเราก็คงจะเล่นเกมจ้องตาอีกนานถ้าลู่หานไม่มาขัดจังหวะเสียก่อน ฮึ่ยยย ทำไมนายชอบเข้ามาขัดจังหวะตลอดเลยนะลู่หาน -0- ผมเริ่มจะใช้หางตามองลู่หานแล้วละ ก็คนมันโมโหนี่ !!!!
"ไอติมมาเสิร์ฟแล้วคร้าบบบบ...ทานให้อร่อยน้า~" เอ๊ะเดี๋ยวนะ..ทำไมลู่หานมองผมแล้วยิ้มแปลกๆอะ หน้าแดงด้วยนะไม่ใช่อะไร
"กินสิ เดี๋ยวก็ละลายหรอก" เสียงคริสดึงผมออกมาจากห้วงความคิดอีกแล้ว และในขณะที่ผมกำลังจะก้มกินไอติม ผมก็เห็นอะไรบางอย่างบนไอติมของผม
'Can you be my girlfriend.Chanyeol?? Kris.'

---------------------------------------------------------------------------------

ละลายแล้วค่าา ไอติมจะละลายแล้ววว #ผิดด แอดจะละลายอีกแล้วค่า เฮียนี่โรแมนติกนะเนี่ย ขอน้องยอลเป็นแฟนด้วยวิธีนี่เลยย ไรท์อิจฉาาา~ แล้วคราวนี้น้องยอลจะตอบเฮียว่าไงอะ 'ตกลง' หรือ 'ไม่ตกลง' 'ตกลง' หรือ 'ไม่ตกลง' โอ้ยย คิดแล้วปวดหัวว เอาเป็นว่า เราไปติดตามต่อในตอนหน้าดีกว่า อีกอย่างงนึงงง ไรท์จะบอกว่าไรท์ปริ่มมากกกก มีคนมาคอมเม้นต์แล้วไงคือดี ตอนแรกเค้าไม่คิดว่าจะมีคนมาอ่านนิยายกากๆของเค้าด้วยซ้ำ แต่พอมีคนมาเม้นต์นี่คือมีกำลังใจมากเลย คือแบบขอบคุณมากน้า ทั้งคนที่เข้ามาอ่าน มาเม้นต์มาแอดเฟบด้วย บอกแค่นี้แหละ เลิ้บยูน้ารีดเดอร์

To be Continued...