[Fic Exo] ตกหลุมรักนักเรียนแลกเปลี่ยน KrisYeol

ลำดับตอนที่ #12 : Chapter 10: 1 เดือนของชานยอล

©
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r

Chanyeol's Part
ฮันแน่! วันนี้ครบ 1 เดือนแล้ววว เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกเลยยย 1 เดือนที่ผ่านมาคริสดูแลผมดีมากกก ไปส่งทุกเย็น ไปเที่ยวทุกๆ 2 อาทิตย์ผมเตรียมของขวัญไว้ให้คริสด้วย แต่ไม่รู้ว่าคริสจะชอบหรือเปล่า ถึงคริสจะไม่ชอบแต่ผมก็จะให้คริสอยู่ดีงะ ˋωˊ ผมน่ารักใช่ไหมล่าาาา555555555 วันนี้วันเสาร์เราเลยนัดกันไว้ที่ร้านไอติมหน้าโรงเรียน ที่ที่เป็นความทรงจำระหว่างเรา ใครจำไม่ได้ไปอ่าน Chapter 6 นะ (โฆษณาข้ามตอนกันเลยทีเดียวววว) เรานัดกันไว้เก้าโมง นี่มันแปดโมงครึ่งแล้วนี่ -___- รีบไปดีกว่า ผมยังไม่อยากสายในวันสำคัญของผมน้า ไปละน้าทุกคนน ปู้นนนนๆ •﹏•

ณ ร้านไอติมหน้าโรงเรียน
ทันทีที่ผมเปิดประตูเข้าไป สายตาสอดส่องหาคนที่นัดไว้ แต่ก็ไม่พบวี่แวว ผมคงมาไวไปสินะ ยังไม่ถึงเวลานัดเลย ผมเดินไปยังโต๊ะที่ว่าง แล้วพนักงานคนคุ้นหน้าก็ทำท่าจะเดินเข้ามาทัก แต่ช้ากว่าผมที่พูดเร็วกว่า
"อ้าวสวัสดีฮะพี่ลู่หาน"
"เจอกันอีกแล้วน้าชานยอล แล้ววันนี้คริสไม่มาด้วยเหรอ?"
"นัดกันไว้แล้วฮะ เดี๋ยวก็คงมา" ผมพูดตอบไป ก่อนจะพูดอีกประโยคหนึ่งต่อ
"พี่ลู่หานนั่งเป็นเพื่อนผมได้ไหมฮะ นั่งคนเดียวเหงามากๆเลย"
"อ๋อได้สิ แล้ว..ไม่สั่งอะไรเหรอ?" พี่ลู่หานพูดพร้อมขยับตัวนั่งเก้าอี้ตรงหน้า
"ยังฮะ รอสั่งพร้อมคริสละกัน"
"โอเคเลย" พี่ลู่หานตอบกลับมา เมื่อเห็นบทสนทนาเงียบไป ผมจึงชวนพี่ลู่หานคุยต่อ
"พี่ลู่หานรู้จักคริสได้ไงเหรอฮะ"
"พ่อกับแม่สนิทกันน่ะ ครอบครัวเราเคยไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆด้วยนะ"
"แล้วอย่างนี้พ่อกับแม่พี่ไม่จับคู่พี่กับคริสเหรอฮะ" ผมถามขึ้น เพราะส่วนใหญ่ผมเห็นคนจีนชอบจับลูกคู่กัน เลยอยากรู้ว่าครอบครัวพี่ลู่หานไม่เป็นบ้างเหรอ
"ไม่หรอก พี่มีแฟนแล้วล่ะ พ่อกับแม่เลยเข้าใจ"
"ใครได้พี่ลู่หานเป็นแฟนนี่ต้องโชคดีมากๆเลยเนอะ ทั้งขยันทั้งน่ารัก"
"ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก" พี่ลู่หานว่า แต่ผมคิดว่าที่ผมพูดไปมันก็ไม่ได้เกินความจริงซะหน่อย
"แล้วพี่มาอยู่เกาหลีแล้วพี่ไม่คิดถึงแฟนเหรอฮะ?" เค้าว่ากันว่ารักแท้แพ้ระยะทาง แล้วอย่างพี่ลู่หานล่ะ? ยังรักกันดีอยู่ไหมเนี่ย -.,-
"จะคิดถึงทำไม แฟนพี่เป็นคนเกาหลี เจอกันทุกวันอยู่แล้วน่า" หูววว ={}= คนจีนมัดใจคนเกาหลี เสน่ห์แรงจริงๆพี่ลู่หานนี่
"อยู่โรงเรียนเดียวกันกับผมเปล่าเนี่ยฮ่าๆ" ผมหยอกพี่ลู่หานเล่นเฉยๆ แต่ก็ต้องตะลึงเมื่อพี่เค้าตอบว่า
"ใช่แล้ววว ชานยอลรู้ได้ไงเนี่ย?"
"ผมแค่หยอกเล่นน่ะฮะ แล้วจริงปะเนี่ย"
"จริงสิ วันนี้ก็นัดกันไปดูหนังด้วย เดี๋ยวก็คงจะมาแล้วแหละ อยากเห็นหน้าไหมล่ะ" พี่ลู่หานถามผม แล้วมีเหรอที่คนอย่างผมจะตอบว่าไม่น่ะ ก็ต้องตกลงสิครับ
"อยากครับบบบ (- -)(_ _)(- -)" ผมพยักหน้ารัวๆด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"โอ๊ะ!ว่าแล้วก็มาพอดีเลย ตายยากจริงๆไอ้เด็กนี่" หืม? เด็กเหรอ ใครล่ะ แล้วผมก็ต้องเก็ทอย่างแจ่มแจ้งเมื่อคนที่เดินเข้ามาในร้านคือ
"เซฮุน -*-" ผมเอ่ยทักคนที่เดินเข้ามาใหม่ด้วยหน้าตางงๆ มันไปเป็นแฟนกันตอนไหนเนี่ยยย เซฮุนคุยกับคนที่ชื่อฮันนี่ไม่ใช่หรือไง -.,-
"อ้าวหยอยมาไงวะ" เซฮุนทักผมด้วยสีหน้างงๆไม่ต่างตากผมเท่าไหร่นัก
"นั่งรถเมล์มา -.,- แล้วนายมาไงเนี่ย"
"ฉันก็มาหาแฟนฉันดิ ถามไรแปลกๆ"
"อ้าวไม่ได้คุยกับคนที่ชื่อฮันนี่อยู่อ่อ?" ผมถามออกไป ทำให้พี่ลู่หานหันไปทองเซฮุนอย่างคาดโทษ เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก ที่ทำให้ผมต้องขนลุกไปพอๆกับเซฮุน
"ใคร?" คำๆเดียวทำให้ผมขนลุกจริงๆนะเนี่ย
"ก็พี่น่ะแหละ จะดูป้ะละ ไอ้หยอยพูดไรดูด้วย เดี๋ยวฉันโดนสุดที่รักของฉันตบ" อ้าว...ผมผิดเหรอ? (เออค่ะแกผิด) ประโยคแรกเซฮุนพูดกับพี่ลู่หาน ส่วนประโยคหลังหันมาพูดกับผม
"โอเคๆเชื่อก็ได้ งั้นพี่ไปก่อนน้าชานยอล" พี่ลู่หานพูดกับผมด้วยน้ำเสียงร่าเริง
"ขอให้มีความสุขนะฮะพี่ลู่หาน" ผมกล่าวลาพี่ลู่หานที่โดนเซฮุนลากออกไปที่ประตู ก่อนจะพาขึ้นรถไปแล้ว จะว่าไป...อิจฉาแหะ =___= นี่วันครบหนึ่งเดือนแท้ๆแฟนยังมาสาย นี่คบกันไปเป็นปีลืมแน่ๆ
"เห้ออออออออ" ผมถอนหายใจออกมาด้วยน้ำเสียงไม่ดังมาก แล้ววางกระเป๋าทิ้งไว้ เดินไปสั่งเมนูสุดโปรดที่เคาท์เตอร์ นั่งรอซักพักไอติมก็มาเสิร์ฟ หันไปมองนาฬิกาพบว่าตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงแล้ว เลตมาหนึ่งชั่วโมงแล้วนะฮึ่ยยย โทรตามหน่อยดีกว่า ไม่รอช้า ผมหยิบไอโฟนขึ้นมาปลดล็อคก่อนจะกดโทรออกไปยังเบอร์ล่าสุดที่โทรคุยกันเมื่อคืน
'ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ' ผมไม่รอให้สัญญาณดังต่อ กดวางสายอย่างหัวเสีย นี่ผมเริ่มอารมณ์เสียแล้วนะเนี่ย มาเลตสิบยี่สิบนาทียังพอทน แต่นี่ชั่วโมงนึงเต็มๆ ฮึ่ยยยยย มาเมื่อไหร่ล่ะเจอดีแน่!

2 ชั่วโมงผ่านไป
ตอนนี้เข็มสั้นและยาวบนหน้าปัดนาฬิกาชี้ไปที่เลข 12 บ่งบอกเวลาว่าตอนนี้เที่ยงแล้ว ยังไร้วี่แววของเจ้าตัวที่นัดไว้ ผมกินไอติมหมดไปสี่ถ้วย หลับไปได้งีบนึง เจ้าตัวก็ยังไม่มา ลืมเหรอ? นัดผมมันไม่สำคัญหรือไงนะถึงไม่มา ถึงมาช้า เลตไปสามชั่วโมง ผมยังนั่งจมปักอยู่ที่เดิม ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา คำว่าไม่สำคัญกับคำว่าลืมมันตีกันไปหมด ผมไม่รู้ว่าต้องทำยังไงแล้วจริงๆ หรือผมจะลองโทรหาอีกรอบดีนะ? ลองหน่อยดีกว่า เสียงสัญญาณดังได้ไม่นานก็มีคนรับ
'ฮัลโหล ชานยอลอานายอยู่หนะ...'
'ทำไมมาช้า!' ผมพูดกลับไปโดยไม่ทันได้ฟังประโยคที่ปลายสายพูดให้จบ
'เอ่อ...' เงียบ..คืออะไร สรุปว่าผมไม่สำคัญจริงๆใช่ไหม?
'ลืมเหรอหรือว่านัดของเรามันไม่สำคัญ ถ้ามันไม่สำคัญมากก็ไม่ต้องจำก็ได้นะ เปลืองเมมสมองนายเปล่าๆ' ผมพูดกลับไปอย่างเหลืออด ถ้าลืมก็อย่างน้อยโทรมาบอกกันหน่อยก็ได้ แต่นี่อะไร? เงียบ คิดว่าได้ผลนักเหรอ? ถ้ายังเป็นอย่างนี้น่ะบาย ลาขาดเลย ผมไม่ง้อหรอก....มั้ง
'ใจเย็นๆนะชานยอลอา' ไม่ยงไม่เย็นมันแล้วโว้ยยย คนอุตส่าห์แหกขี้ตาตื่นแล้วยังมาเบี้ยงนัดอีก ชานยอลล่ะเกลียด เกลียดแบบนี้ที่สุดเลย โกรธด้วย
'เลิกกันเหอะเนาะ นายจะได้ไม่ต้องมานั่งจำวันบ้าๆพวกนี้ บายคริส' ผมพูดออกไป ถ้าให้ทุกคนจินตนาการทุกคนคงกำลังคิดว่าผมเฉยๆไม่แคร์ไม่เจ็บที่บอกไปแบบนั้น แต่ความจริงคือตรงกันข้ามหมดเลย ความรู้สึกผมน่ะมันโคตรแคร์เขามาก รักเขามาก แล้วต้องมาเจ็บเพราะคำพูดพูดไม่คิดพวกนี้ เป็นไงล่ะ เจ็บไหมชานยอล เจ็บที่มานั่งรักเขาปะล่ะ โมเม้นต์ตอนนี้คืออยากร้องไห้นะ แต่น้ำตาไม่ไหลไง เศร้าจังชีวิต ;_;
"กลับบ้านดีกว่าเนอะชานยอล พี่ครับคิดเงินด้วย" ประโยคแรกผมพูดกับตัวเองเบาๆ แต่ประโยคหลังพูดกับพนักงานเสิร์ฟที่เดินผ่านไปมา จ่ายค่าไอติมเสร็จ ผมเดินออกมาอย่างกับคนซังกะตายกับชีวิต รู้สึกเหมือนเรี่ยวแรงมันหายไปหมด ก้มมองในมือตัวเองมีของขวัญที่เตรียมจะให้คริส แต่เขาคงไม่ได้รับมันแล้วล่ะ เอาไปไว้ที่บ้านไว้ดูเล่นดีกว่าเนอะ

At Chanyeol's Home
ผมกลับมาถึงบ้านได้ซักพักแล้ว พอสองเท้ากำลังจะก้าวเข้าไปในตัวบ้านก็พบว่า...เห้ยย พี่ฮันนาเอาคนมาจัดปาร์ตี้เรอะ!? ทำไมในบ้านมันถึงมีลูกโป่งบ้าๆพวกนี้เต็มบ้านล่ะเนี่ย แต่...พี่ฮันนายังไม่กลับมานี่หว่า? แล้วใครวะ หรือจะเป็นแบคฮยอน ม่ายยยยๆป่านนี้มันต้องขลุกอยู่กับน้องคยองของมันแน่ๆ แล้วใครวะ??? ผมเดินไปเรื่อยๆเดินขึ้นบันไดไปก็มีกลีบกุหลาบโรยไปเรื่อยๆมาหยุดอยู่ที่....
หน้าห้องนอนของผมเอง มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ ผมกลั้นหายใจเปิดประตูเข้าไปในห้อง พบว่าที่ๆเคยเป็นผนังว่างเปล่า กลายเป็นโพสอิทสีชมพูไปหมด แต่มีป้ายตัวใหญ่เบ้อเริ่ม เขียนว่า
'10 เหตุผมที่ผู้ขายที่ชื่อคริสรักชานยอล'
'1)เพราะชานยอลทำให้โลกของผมมีสีสันไปหมด มองไปทางไหนก็เห็นแค่ความสดใสของปาร์คชานยอล'
'2)เพราะชานยอลน่ารัก ผมเลยรักไง :3' โถ่เหตุผล -0-
'3)เพราะชานยอลซุ่มซ่ามชะมัด เงอะงะอีกต่างหาก (อ้าวนี่นายด่าฉันเรอะ!) ฉันเห็นแล้วทนไม่ได้ เลยอยากเป็นคนดูแลนายเอง'
'4)เพราะชานยอลขี้เซา ขี้งอแง ขี้อ้อนด้วย ถ้าไปหลับที่อื่นฉันเป็นห่วงนะรู้ไหม?'
'5)เพราะชานยอลเป็นชานยอลเอง เป็นตัวของตัวเอง น่ารักสดใส รักนะครับ ♥' งื้อเขินว้อยยยยย >/////////<
'6)เพราะชานยอลชอบกินไอติม แล้วก็ชอบกินเลอะปากด้วย ฉันถึงอยาดคอยเช็ดให้ตลอดเวลา...ด้วยปากของฉันนะ' งื้อออ -////////-
'7)เพราะแก้มชานยอลนุ่ม ฉันอยากหอมบ่อยๆ' ข้อนี้ทำให้หน้าแดงแปร๊ดขึ้นมา ไอ้บ้าคริส เขินเฟ้ย!
'8)เพราะปากชานยอลเหมือนเยลลี่ ครั้งเดียวไม่เคยพอ อย่างนี้ไงฉันถึงอยากชิมหลายครั้งๆน่ะ'
'9)เพราะชานยอลชอบร้องไห้บ่อย อย่าคิดว่าฉันไม่รู้น้าว่าแอบร้องไห้ตาบวมเป็นลูกมะเขือเทศน่ะ ฉันสัญญาว่าจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก' เกือบจะผิดสัญญาแล้วไงล่ะวันนี้
'10)ฉันรักนายเพราะฉันรักนาย ไม่เห็นต้องมีเหตุผลเลยเนาะ รักคำเดียวก็เกินพอแล้ว ♥' ถัดจากโพสอิทแผ่นใหญ่ก็มีแผ่นเล็กๆล้อมรอบไปหมด แต่พอมองคร่าวๆแล้วมันเป็นรูปหัวใจ เขินว่ะโง้ยยยย ลืมที่บอกเลิกไปจนหมดสิ้น -*-
"ก็แค่เหตุผลล่ะน่า ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อยนี่ :)" พูดให้คนแถวได้ยินหน่อยละกัน แกล้งดีกว่าโทษฐานผิดนัด!
"ยกโทษให้คริสเหอะน้า คริสผิดไปแล้ว" เสียงอ้อนวอนดังขึ้นด้านหลัง
"ไม่ ออกไปไป๊คนจะนอน อุตส่าห์ตื่นตั้งแต่เช้า กลับมีคนแถวนี้ผิดนัด" พูดแซะนิดดดดๆตามประสาคนงอน -^-
"ไม่หายงอนอีก ที่คริสผิดนัดเพราะมาทำอันนี้ให้ชานยอลไง ดีกันน้าๆ" คริสพูดพลางชูนิ้วก้อยมาเกี่ยว แต่ไม่เอาอะ เล่นตัวอีกซะนิดละกัน
"ไม่ ความรู้สึกเสียไปอะเอาคืนได้เหรอห๊าาา" แกล้งตีหน้านิ่ง ดูซิิจะทำยังไง :P
"แล้วจะทำยังไงถึงจะคืนดีด้วยอ่า" คริสถามพลางยกมือเกาท้ายทอยแก้เก้อ สมน้ำหน้าคริสเอ้ยยย :3
"งั้นเหรอ หึๆ" ว่าแต่ทำไมเมื่อกี๊คริสรู้สึกถึงรังสีพิฆาตออกมาตากตัวชานยอลตงิดๆเนี่ย

"เห้ยยยยยยยยเอามันออกป๊ายยยยย ฟหก้ดาเวดวเสออสหสหลเบับหวอมำมแมฟฝไสๆบดะ" และอีกยาวที่คริสพูดออกมา แต่ผมฟังไม่ออก ก็ไม่มีอะไรมากจริงๆแค่ให้คริสทำความสะอาดบ้าน ใครจะคิดว่าเจ้าตัวกลัวฝุ่นขนาดนี้ ถึงขั้นจากบ้านที่เกือบรก แทบจะรกเพราะเจ้าตัวกันเลยทีเดียว == ชานยอลปวดหัวเว้ยเฮ้ยยย
"แกล้งกันดีนักใช่ไหมชานยอล มาให้ทำโทษซะดีๆ"
"เรื่องอะไรจะอยู่ให้โง่ล่ะ ไปดีกว่าแบร่ :P" คิดเหรอว่าคนอย่างคริสจะจับผมได้น่ะ ฝันไปเถอะครับฮ่าาาาๆ

---------------------------------------------------
สมองทึบละเนี่ยช่วงนี้ ไรท์ขอโทษงืมม สองวันแหน่ะที่ไม่ได้มาลง มัวแต่ปั่นฟิคเรื่องใหม่อยู่ค่า ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ฝากเลยละกันเนาะฟิคฮุนหมิน แม่ยกฮุนหมินจิ้มเล้ยยยย คลิกที่รูปเลยยย ⇩