[Fic Exo] เค้าบอกว่าผมเป็นซาแซง! Hunmin

ลำดับตอนที่ #1 : Intro :พบกันที่หน้าต่าง

B E R L I N ❀

Xiumin's Part

'So lucky my love. So lucky to have you. So lucky to be your love,I am Hmm..'
เสียงร้องเพลงในห้องซ้อมดังขึ้นเป็นจังหวะๆ ทุกคนดูตั้งหน้าตั้งตาเคร่งเครียดกับท่าเต้นเป็นอย่างมาก คงเพราะเราเป็นมือใหม่กันละมั้งครับ ก็พวกเราพึ่งจะเดบิวต์นี่นา วงของเราชื่อ Exo และตอนนี้มีพวกเรากันทั้งหมด 11 คน  
"มินซอก! ทำไมไม่ตั้งใจซ้อมฮะ เหม่ออยู่นั่นแหละ" เสียงคนตัวสูงกว่าผมดังขึ้นข้างหลัง
"อะไรของนายฮะลู่หาน ฉันมาพักเฉยๆเอง นายจะมายุ่งอะไรกับฉันเนี่ย" ผมแหวกลับไปบ้าง อะไรของมัน คนกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย มาขัดจังหวะความคิดของผม อย่างนี้มันต้องเจอกันซักตั้งแล้ว!!!
"ขอโทษน้ามินซอกอ่า~ ฉันแค่จะแกล้งนายเล่นเฉยๆเอง" ลู่หานพูดพร้อมก้มหน้ามองพื้นห้องซ้อม ฮ่าๆเป็นไงล่ะๆหงอยเลยไอ้เหี่ยววว~
"ฉันไม่ชอบ! นายอย่ามาตะคอกใส่ฉัน ฉันเป็นพี่นายตั้งเกือบเดือน อย่าทำอย่างนี้ ถ้าทำอีกฉันฟ้องเลย์แน่ =_=" ผมขู่แล้วตีหน้านิ่ง แต่คนตรงหน้าหารู้ไม่ว่าผมกลั้นหัวเราะจนจะตายอยู่แล้ว
"ครับ (. .)" ฮ่าาาาๆไอ้เหี่ยวววว พอฉันพูดชื่อเลย์ขึ้นมาก็ยอมทุกอย่างเลยสินะ เผื่อใครบางคนไม่รู้ว่าทำไมลู่หานถึงยอมเลย์ ก็เพราะว่าาา...
เพราะว่าาาาาา...
.
.
.
.
.
อา~ไม่เล่าแล้วดีกว่า ผมเหนื่อยแล้วอ่าาา อยากนอนแล้ววว ผมขอซูโฮกลับไปนอนได้ไหมเนี่ยย จะซ้อมทั้งวันทั้งคืนเลยหรือไงเนี่ยเด็กพวกนี้ -^-
"เอาละๆทุกคน เลิกซ้อมไว้แค่นี้ก่อนนะ ฉันง่วงแล้วววว~"  เสียงของซูโฮเรียกผมออกจากห้วงความคิด และเสียงนั้นต่างจากของลู่หานตรงที่มันเป็นเสียงสวรรค์ที่หมายความว่า
'ผมจะได้พักแล้ววววว~'
สวรรค์ของคิมมินซอกอยู่แค่เอื้อมแล้ววว ขอบคุณมากนะซูโฮน้องร้ากกกกก >0< ตอนนี้พวกเรากำลังเดินออกจากห้องซ้อมเพื่อไปที่ห้องพักของแต่ละคน ซึ่งทุกคนจะต้องมีรูมเมทกันรวมถึงผมด้วย อยากรู้ไหมรูมเมทของผมเป็นครายยยย!? ผมจะเฉลยละน้าาา~นั่นก็คือออ
.
.
.
ไม่มีครับผมไม่มีรูมเมท เพราะผมมันคนไม่มีคู่ เอ้ย! คือมันหารไม่ลงตัวน่ะผมเลยต้องอยู่คนเดียว แต่ผมก็ไม่ได้กังวลนะครับ เพราะคิดว่าอยู่คนเดียวมันโอเคสุดแล้ววว มินซอกคนนี้ดอนท์วอร์รี่เลยจริงๆ~
ตอนนี้ผมถึงห้องแล้วนะครับทุกคนนน ขอบคุณที่เดินมาส่งผมนะฮ่า?! (ใครเค้าเดินมาส่งแกก๊านนน -0-) อยากรู้มั้ยในห้องผมมีอะไรบ้าง มาดูกันเล้ยยยย
'แกกๆแกกๆ'
หืม เสียงอะไรน่ะ? เมื่อผมเดินเข้าไปก็พบว่าหน้าต่างถูกเปิดออก แต่ผมจำได้ว่าก่อนออกไปผมปิดหน้าต่างแล้วนี่? แล้วใครมาเปิด?
"สวัสดีครับ ^_^" อยู่ๆก็มีบุคคลปริศนาปรากฎตัวที่หน้าต่างทำผมตกอกตกใจหมด เย้ยยย ไอ้เด็กหัวสายรุ้งนี่มันเป็นใคร เข้ามาอยู่ในห้องได้ยังไงเนี่ยยยยย
"เห้ย นะ..นะ..นายเป็นใครกันเนี่ย -_-" เมื่อเห็นอีกฝ่ายทำหน้ามึนไม่ตอบคำถาม ผมจึงถามซ้ำอีกครั้ง และปรากฎว่า...

มินซอกจะโดนอะไร แล้วไอ้เด็กหัวสายรุ้งจะเป็นใคร ติดตามอ่านต่อตอนหน้า...
 

#ฟิคซาแซงฮุนหมิน

จบอินโทรเหอะเนาะ ยิ่งแต่งยิ่งปัญญาอ่อนไรท์นี่ T^T อินโทรก็ตัดฉับแบบง๊ายง่าย เจอกันแชปเตอร์หน้าน้า เลิฟยูมากๆน้ารีดเดอร์ <3