ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่ 17 ส่งความรัก
บันทึกของพี่ฝน
หลังจากที่เมื่อวานฉันกลับมาถึงบ้านก็เอาแต่เก็บตัวในห้องคนเดียว ไม่ว่าใครเรียกฉันก็ไม่รับรู้ จนกระทั้งวันนี้
ก๊อก ก๊อก!!
"ฝน มีคนมาหาจ้ะ?"
"ใครเหรอค่ะ?"
"เค้าบอกว่าเค้าชื่อ เก้า น่ะลูกเห็นว่าเป็นรุ่นพี่ของเบลล์"หรือว่าคือผู้หญิงคนนั้น?
"ค่ะ เดี๋ยวหนูลงไปนะคะ"
"จ่ะๆ"
ฉันรีบแต่งตัวแล้วลงขงมาข้างล่าง
"น้องฝนที่เป็นแฟนเบลล์ใช่ไหม?"ใช่จริงๆด้วย
"ใช่ค่ะ"
"น้องกำลังเข้าใจเบลล์ผิดนะ"
"ค่ะ??"
"พี่กับเบลล์เราไม่ได้มีอะไรกัน วันนั้นพี่เมามาก"
"แล้วพี่มาบอกฝนทำไมเหรอค่ะ? ขนาดเจ้าตัวเขายังไม่มาด้วยตัวเองเลย"
"ที่จริงเบลล์บอกไม่ให้พี่มาเค้าจะมาพูดด้วยตัวเอง แต่พี่ไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายมากไปกว่านี้ อีกอย่างเมื่อวานเบลล์ก็ล้มจนแขนช้ำตอนที่กำลังจะวิ่งไปตามน้องนั้นแหละ"ห๊ะ?
"แล้วเบลล์เป็นอะไรมากไหมค่ะ?"
"พี่ว่าฝนไปดูเบลล์เองก็แล้วกันนะ พี่ขอตัวกลับก่อนนะ"
"พี่เก้าค่ะ ขอบคุณนะคะ"
"ไม่ต้องขอบคุณหรอก พี่ไปนะ"
ฉันรีบขึ้นไปบนห้องคว้ากุญแจแล้วออกรถทันที
บันทึกของเบลล์
ฉันยังคงนั่งอยู่ภายในห้องคนเดียว หลังจากที่เมื่อวานพี่เก้าขอตัวกลับไปก่อน พลันสมองก็คิดว่าจะไปอธิบายให้พี่ฝนเข้าใจยังไงดี??
ติ๊งต๊องง!!
ใครมานะ??ฉันลุกขึ้นไปเปิดประตู
"พี่ฝน 0^0"
"..."พี่ฝนไม่พูดอะไรแต่เข้ามาสวมกอดฉันทันที
"พี่ฝน"ฉันค่อยๆดันตัวพี่ฝนออกเล็กน้อย ทำให้เห็นใบหน้าที่แดงพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาคู่น้อย
"เบลล์..ฮืออTT"
ฉันพาพี่ฝนเข้ามานั่งในห้อง
"พี่ฝนคือเรื่องทั้งหมด.."ฉันกำลังจะพูดต่อแต่พี่ฝนตัดบทขึ้น
"พี่รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว พี่ขอโทษนะที่ไม่เชื่อใจเบลล์"
"พี่ฝนไม่ต้องขอโทษเบลล์หรอก เบลล์ต่างหากที่ผิด"
ฉันค่อยๆเช็ดน้ำตาให้พี่ฝนอย่างเบามือ ก่อนที่คนตัวเล็กจะค่อยๆเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ลมหายใจอุ่นๆและสัมผัสที่นุ่มนวลของคนตรงหน้ามันช่างหวานละมุนหรือเกิน พี่ฝนขึ้นมานั่งบนตักฉันพร้อมใช้แขนคล้องมาที่คอของฉัน ฉันลูบไปที่เอวของพี่ฝนเบาๆ ริมฝีปากที่สัมผัสกันเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ(ส่วนที่เหลือไปจินตนาการเอาเองนะคะ ฮ่าๆ♡)
บันทึกของฟรัง
ฉันนั่งมองหน้าจอโน๊ตบุ๊คที่อยู่บนโต๊ะ พร้อมยิ้มเล็กยิ้มน้อยกับคนในจอ ใช่แล้วฉันกำลังคุยกับแพรวาอยู่
"คิดถึงจังเลยย"ฉันพูดพร้อมส่งยิ้ม
"คิดถึงใคร?"
"คิดถึงกาแฟ ฮ่าๆ"
"เอ้อ!"แพรวาทำหน้าเหมือนเด็กน้อย
"โอ้เอ้ๆคิดถึงแพรวาทีสุดแหละคร้าบบย"แพรวาเริ่มยิ้มน้อยๆ
"จริงเหรอ?"
"จริงสิค่ะ?
"แล้วทำไมไม่มาหาล่ะ?"
"เดี๋ยวส่งความรักไปให้ก่อนแล้วกันเนาะ^^"
"จะรอรับนะคะ^///^"
"อยู่นู้นอ่ะห้ามมีกิ๊กนะรู้ป่าว ดูแลตัวเองด้วย"
"ฟรังก็เหมือนกัน ถ้ารู้ว่ามีกิ๊กนะโดนแน่"
"งั้นเดี๋ยวฟรังมีกิ๊กดีกว่า แพรวาได้มาจัดการ^^"
"เดี๋ยวเถอะๆ"สายตาดุร้ายถูกส่งมายังฉัน
"ไม่มีหรอก เค้ามีตัวเองคนเดียว^^"
"บ้า ^///^"
สวัสดีค่ะรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนน ช้าไปหน่อยแต่ก็มาลงให้แล้วน้าา ยังรอกันอยู่ใช่ไหม?? ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ขอคุณที่ความคิดเห็นด้วยนะคะ^^ เจอกันตอนต่อไปค่าา♥♡
หลังจากที่เมื่อวานฉันกลับมาถึงบ้านก็เอาแต่เก็บตัวในห้องคนเดียว ไม่ว่าใครเรียกฉันก็ไม่รับรู้ จนกระทั้งวันนี้
ก๊อก ก๊อก!!
"ฝน มีคนมาหาจ้ะ?"
"ใครเหรอค่ะ?"
"เค้าบอกว่าเค้าชื่อ เก้า น่ะลูกเห็นว่าเป็นรุ่นพี่ของเบลล์"หรือว่าคือผู้หญิงคนนั้น?
"ค่ะ เดี๋ยวหนูลงไปนะคะ"
"จ่ะๆ"
ฉันรีบแต่งตัวแล้วลงขงมาข้างล่าง
"น้องฝนที่เป็นแฟนเบลล์ใช่ไหม?"ใช่จริงๆด้วย
"ใช่ค่ะ"
"น้องกำลังเข้าใจเบลล์ผิดนะ"
"ค่ะ??"
"พี่กับเบลล์เราไม่ได้มีอะไรกัน วันนั้นพี่เมามาก"
"แล้วพี่มาบอกฝนทำไมเหรอค่ะ? ขนาดเจ้าตัวเขายังไม่มาด้วยตัวเองเลย"
"ที่จริงเบลล์บอกไม่ให้พี่มาเค้าจะมาพูดด้วยตัวเอง แต่พี่ไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายมากไปกว่านี้ อีกอย่างเมื่อวานเบลล์ก็ล้มจนแขนช้ำตอนที่กำลังจะวิ่งไปตามน้องนั้นแหละ"ห๊ะ?
"แล้วเบลล์เป็นอะไรมากไหมค่ะ?"
"พี่ว่าฝนไปดูเบลล์เองก็แล้วกันนะ พี่ขอตัวกลับก่อนนะ"
"พี่เก้าค่ะ ขอบคุณนะคะ"
"ไม่ต้องขอบคุณหรอก พี่ไปนะ"
ฉันรีบขึ้นไปบนห้องคว้ากุญแจแล้วออกรถทันที
บันทึกของเบลล์
ฉันยังคงนั่งอยู่ภายในห้องคนเดียว หลังจากที่เมื่อวานพี่เก้าขอตัวกลับไปก่อน พลันสมองก็คิดว่าจะไปอธิบายให้พี่ฝนเข้าใจยังไงดี??
ติ๊งต๊องง!!
ใครมานะ??ฉันลุกขึ้นไปเปิดประตู
"พี่ฝน 0^0"
"..."พี่ฝนไม่พูดอะไรแต่เข้ามาสวมกอดฉันทันที
"พี่ฝน"ฉันค่อยๆดันตัวพี่ฝนออกเล็กน้อย ทำให้เห็นใบหน้าที่แดงพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาคู่น้อย
"เบลล์..ฮืออTT"
ฉันพาพี่ฝนเข้ามานั่งในห้อง
"พี่ฝนคือเรื่องทั้งหมด.."ฉันกำลังจะพูดต่อแต่พี่ฝนตัดบทขึ้น
"พี่รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว พี่ขอโทษนะที่ไม่เชื่อใจเบลล์"
"พี่ฝนไม่ต้องขอโทษเบลล์หรอก เบลล์ต่างหากที่ผิด"
ฉันค่อยๆเช็ดน้ำตาให้พี่ฝนอย่างเบามือ ก่อนที่คนตัวเล็กจะค่อยๆเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ลมหายใจอุ่นๆและสัมผัสที่นุ่มนวลของคนตรงหน้ามันช่างหวานละมุนหรือเกิน พี่ฝนขึ้นมานั่งบนตักฉันพร้อมใช้แขนคล้องมาที่คอของฉัน ฉันลูบไปที่เอวของพี่ฝนเบาๆ ริมฝีปากที่สัมผัสกันเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ(ส่วนที่เหลือไปจินตนาการเอาเองนะคะ ฮ่าๆ♡)
บันทึกของฟรัง
ฉันนั่งมองหน้าจอโน๊ตบุ๊คที่อยู่บนโต๊ะ พร้อมยิ้มเล็กยิ้มน้อยกับคนในจอ ใช่แล้วฉันกำลังคุยกับแพรวาอยู่
"คิดถึงจังเลยย"ฉันพูดพร้อมส่งยิ้ม
"คิดถึงใคร?"
"คิดถึงกาแฟ ฮ่าๆ"
"เอ้อ!"แพรวาทำหน้าเหมือนเด็กน้อย
"โอ้เอ้ๆคิดถึงแพรวาทีสุดแหละคร้าบบย"แพรวาเริ่มยิ้มน้อยๆ
"จริงเหรอ?"
"จริงสิค่ะ?
"แล้วทำไมไม่มาหาล่ะ?"
"เดี๋ยวส่งความรักไปให้ก่อนแล้วกันเนาะ^^"
"จะรอรับนะคะ^///^"
"อยู่นู้นอ่ะห้ามมีกิ๊กนะรู้ป่าว ดูแลตัวเองด้วย"
"ฟรังก็เหมือนกัน ถ้ารู้ว่ามีกิ๊กนะโดนแน่"
"งั้นเดี๋ยวฟรังมีกิ๊กดีกว่า แพรวาได้มาจัดการ^^"
"เดี๋ยวเถอะๆ"สายตาดุร้ายถูกส่งมายังฉัน
"ไม่มีหรอก เค้ามีตัวเองคนเดียว^^"
"บ้า ^///^"
สวัสดีค่ะรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนน ช้าไปหน่อยแต่ก็มาลงให้แล้วน้าา ยังรอกันอยู่ใช่ไหม?? ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ขอคุณที่ความคิดเห็นด้วยนะคะ^^ เจอกันตอนต่อไปค่าา♥♡
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น