She's my love เธอคือความรักของฉัน (เบลล์&ฝน)

ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 12 อบอวลไปด้วยความรัก

บันทึกของเบลล์
แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาภายในห้องนอน ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมาบิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนที่จะลุกไปห้องน้ำโดยใช้เสียงน้อยที่สุดเพราะคนตัวเล็กข้างๆยังคงหลับอยู่ ใช้เวลาไม่นานนักก็เสร็จเรียบร้อย ฉันค่อยเดินมาข้างๆพี่ฝนแล้วก้มหน้าลงบรรจงจูบลงบนหน้าผากเนียนขาวของพี่ฝนก่อนจะกระซิบที่ข้างหูว่า
"ตื่นได้แล้วครับเจ้าหญิงของเบลล์^^"
"..."พี่ฝนไม่ตอบกลับมาแต่ยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆเปิดดวงตาเล็กๆขึ้น
"เดี๋ยวนี้ปลุกง่ายนะเนี่ย"
"ก็มีเจ้าชายมากระซิบข้างหูไม่ตื่นได้ไง^^"พี่ฝนพูดพร้อมเอามือมาหยิกที่แก้มฉัน
"^^"ฉันส่งยิ้มไปให้พี่ฝน ทั้งฉันทั้งพี่ฝนต่างแก้มเป็นสีแดงทั้งคู่
"แล้วเบลล์โทรหาคุณป้ารึยัง?"
"นั้นสิ เบลล์ลืมไปเลย"
"งั้นเบลล์ไปโทรหาคุณป้าเถอะ พี่ก็จะไปแต่งตัวก่อน"
"โอเคครับ"หลังจากนั้นฉันก็ออกมาหน้าห้องก่อนจะกดโทรศัพท์โทรออกหาคุณแม่
"ว่าไงพ่อพระเอกหายไปเลยนะ กะจะทำหลานให้แม่รึไง"นั้นคือประโยคที่แม่กล่าวทักทาย
"แม่ก็ เบลล์ทำได้ซะที่ไหนล่ะ อีกอย่างเบลล์ออกจะสุภาพบุรุษนะ"
"อ้าว แกยังไม่อันนั้นเหรอ?"
"แหะๆเรียบร้อยแล้วค่ะแม่"
"แล้วจะพูดทำไม เอ้อแล้วฟรังเป็นไงมั้งดูแลน้องด้วยนะลูก"
"ดูแลอยู่แล้วค่ะ ตอนนี้ฟรังติดสาวอยู่แม่"
"น้องเจ้าเลห์ติดแกแหละ"
"ใช่ที่ไหนล่ะแม่เบลล์อ่ะออกจะพระเอก"
"จ้าๆพ่อเค้าบอกจะแต่งตอนไหนก็บอกเค้านะ เค้าจะได้ยกขันหมากไปขอหนูฝน"
"บอกพ่อเตรียมสินสอดไว้ได้เลย"
"แล้วหนูฝนเป็นไงบ้างลูก?"
"สบายดีค่ะ เค้าดูแลอย่างดี"
"จ้าา เอ้อบอกหนูฟรังด้วยนะว่าคอนโดอ่ะแม่ให้พ่อเค้าไปคุยให้แล้ว"
"คอนโดเดียวกับเบลล์เหรอแม่?"
"ใช่ๆแต่ไม่ได้อยู่ชั้นเดียวกับแก จะกลับตอนไหนก็โทรบอกแม่ด้วยนะ"
"ค่ะ ว่าแต่แม่สบายดีป่าว?"
"สบายดีจ้ะ งั้นไว้คุยกันตอนแกกลับนะ"
"โอเคค่ะ เบลล์รักแม่นะ ฝากบอกคิดถึงพ่อด้วย"
"จ้าๆแม่ก็รักลูกนะ"
ตู๊ด ตู๊ด!!





หลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จฉันก็กลับเข้ามาในห้อง
"คุยโทรศัพท์กับแม่เสร็จแล้วเหรอ?"พี่ฝนที่นั่งอยู่หน้ากระจกทักขึ้น
"ใช่แล้วค่ะ ว่าแต่.."ฉันส่งยิ้มเจ้าเลห์ก่อนจะเดินไปใกล้พี่ฝน
"นี้พี่ไม่กลัวหรอกนะ^^"
"อ้าว ทำไมอ่ะตอนอยู่คอนโดยังกลัวเค้าเลย"
"ก็นั้นมันเมื่อก่อนนิ ฮ่าๆ"พี่ฝนยักคิ้วให้
"เชอะ!นี้พอเบลล์เปิดเครื่องนะคนส่งข้อความมาเต็มเลย"
"กิ๊กเหรอ?"สายตาแบบนั้นมาอีกแล้วว -0-
"ไม่ใช่ๆเพื่อน"
"แล้วไป อย่าให้รู้นะ!"พี่ฝนส่งสายตาดุก่อนจะหันไปแต่งตัวต่อ
"แหะๆ"นี้เราเป็นคนกลัวภรรยาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย - -
หลังจากพี่ฝนแต่งตัวเสร็จ ฉันกับพี่ฝนก็พากันลงมาข้างล่างก็เจอฟรังนั่งเล่นเกมอยู่ ก็เลยไปช่วยกันทำอาหารเช้า ใช้เวลาสักพักก็เสร็จเรียบร้อย
"พี่เบลล์บ้านแพรวาเค้าทำสวนดอกไม้เหรอ?"ฟรังทักฉันขึ้น
"อือ เค้าเพาะพันธุ์ดอกไม้นะ แล้วแกรู้ได้ไง?"
"ก็เมื่อวานฟรังไปเดินเล่นมาน่ะ"พอพูดจบฟรังก็หน้าแดงเหมือนเมื่อวาน
"น้องฟรังน่าแดงเหมือนเมื่อวานเลย"พี่ฝนพูดขึ้น
"เดี๋ยวน่ะ พอพูดถึงแพรวาทำไมแกต้องหน้าแดงด้วยฟรังหรือว่าเมื่อวาน?"ฉันหรี่ตาใส่ฟรังเพื่อเป็นการจับผิด
"บ้าพี่เบลล์คิดอะไร ทะลึ่ง!"
"เห้ย พี่ยังไม่ติดอะไรเลยนะแกพูดเองนะเนี่ย"
"พอๆเลิกแกล้งน้องได้แล้ว"พี่ฝนหยิกที่แก้มของฉัน
"คร้าบบ"
"พี่เบลล์กลัวพี่ฝนเหรอเนี่ย?"
"ป๊าว!เค้าเรียกว่ารักมากเลยยอมทุกอย่าง"
"เหรอ?"พี่ฝนถาม
"ช่ายยย"
"พี่ฝนมียาดีรึป่าวเนี่ย?"ฟรังหันไปถามพี่ฝน
"ทำไมอ่ะ?"
"ก็จากพี่เบลล์ที่ทั้งเจ้าเลห์เจ้าชู้มาเป็นพี่เบลล์ผู้แสนอบอุ่น"
"เดี๋ยวเถอะฟรัง พี่ก็เป็นอย่างนี้มาตั้งนานแล้วแค่ไม่แสดงออก"
"ก็ลองเบลล์เจ้าชู้สิ"พี่ฝนส่งสายตาดุอีกแล้วTT
ก๊อก ก๊อก!!
ฉันกำลังจะลุกไปเปิดประตู
"พี่เบลล์ไม่ต้อง เดี๋ยวฟรังไปเปิดให้"
"อ่อๆ"ตอนแรกก็งงๆแต่ก็พอรู้เหตุผลอยู่หรอกนะ ;)





บันทึกของฟรัง
ก๊อก ก๊อก!!
ใครมานะ หรือว่า...
"พี่เบลล์ไม่ต้อง เดี๋ยวฟรังไปเปิดให้"
"อ่อๆ"
ฉันลุกแล้วเดินไปเปิดประตูทันที ถ้าฉันคิดไม่ผิดละก็
"เธออีกแล้วเหรอ?"แพรวานั้นเอง ;)
"เอ้า ก็ฉันนะสิ^^"ฉันส่งยิ้มหวานให้คนตรงหน้า
"เสียเวลาฉันจริงๆอ่ะฝากจดหมายให้พี่เบลล์ด้วย ฉันไปละ"
"จะรีบไปไหนอ่ะ?"
"ฉันไม่อยากคุยกันเธอนานๆมันเสียเวลา"พูดจบก็เดินหนีไปอย่างรวดเร็ว
"ฟรังใครมาล่ะ?"พี่เบลล์พูดพร้อมส่งยิ้ม คงจะรู้อยู่แล้วสินะ
"แพรวาเอาจดหมายมาให้นะ"
"อ่อๆเออนี่แกกินข้าวเสร็จก็ลองไปเที่ยวบ้านแพรวาดูสิ"
"ไปได้เหรอพี่เบลล์"
"ได้สิ แม่แพรวาใจดีไปเถอะๆ"
หลังจากกินข้าวเสร็จเรียบร้อยฉันก็ไปตามคำแนะนำของพี่เบลล์
"สวัสดีจ้า"คุณป้าดูท่าทางใจดีทักฉันขึ้น
"สวัสดีค่ะ คือหนูเป็นเพื่อนแพรวาน่ะค่ะ"
"อ้าวเพื่อนแพรวาหรอกเหรอ นี้ป้ากำลังจะให้แพรวาไปส่งดอกไม้พอดีเลย"
"แม่ค่ะมีแค่นี้นะคะ นี้เธอ?"แพรวาวิ่งมาหาคุณป้าที่ฉันคุยด้วยอยู่
"ใช่จ้ะ นี้ลูกไม่เห็นพาเพื่อนคนนี้มาแนะนำแม่บ้างเลย"
"ห๊ะ?"
"คือหนูแค่มาเที่ยวน่ะค่ะ เดี๋ยวก็กลับแล้ว"
"อ้าวหนูพักที่ไหนจ้ะ?"
"อ่อ หนูเป็นลูกพี่ลูกน้องกับพี่เบลล์น่ะค่ะ"
"อ่อหนูเบลล์ งั้นดีเลยแพรวากำลังจะไปส่งดอกไม้หนูก็ไปกับแพรวาสิจ้ะ จะได้ให้แพรวาพาไปเที่ยวด้วย"
"ได้เหรอค่ะ"
"แม่ค่ะ ไม่ได้นะ"แพรวารีบค้านแม่
"แพรวาเพื่อนมาแค่แปปเดียวพาเพื่อนไปหน่อยไม่เห็นเป็นไรเลย อย่าใจร้ายกับเพื่อนสิลูก"
"ก็ได้ค่ะ"แพรวายอมแต่โดยดี ฉันได้แต่ยืนส่งยิ้มหวานอย่างเดียว
ขอบคุณนะคะพี่เบลล์ไม่เคยทำให้น้องผิดหวังเลย^^




สวัสดีค่ะรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน ช่วงนี้ก็หวานกันไปก่อนเนอะ ยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะคะว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไร เจอกันตอนหน้าค่าา~♥