ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    She's my love เธอคือความรักของฉัน (เบลล์&ฝน)

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 ทำความรู้จัก

    • อัปเดตล่าสุด 5 มี.ค. 58


    ตึง ตึ่ง ตึ้ง ตึ๊ง!!
    นักศึกษาโปรดทราบวันนี้จะเป็นวันประกาศคะแนนประจำภาคเรียนนี้ค่ะ ขอให้นักศึกษาทุกคนโชคดีค่ะ ขอบคุณค่ะ
    ตึ๊ง ตึ้ง ตึ่ง ตึง!!
    นั้นเป็นเสียงประกาศจากอาจารย์ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของมหาวิทยาลัยค่ะ ฉันล่ะไม่เข้าใจจริงๆว่าแค่นี้จะประกาศทำไม - -*
    "ฝนเกรดเป็นไงบ้างงง?"เสียงใสๆที่มาจากเพื่อนสนิทของฉัน
    "ก็โอเคอยู่ แล้วแกล่ะ?"
    "เพิ่มขึ้นมาเยอะเลย ดีใจมากๆ"
    "เลี้ยงขนมเลยย^^"
    "ไว้วันอื่นล่ะกัน คุณพ่อมีธุระงั้นฉันกลับก่อนนะไว้เจอกัน"
    "โอเคๆไว้เจอกัน"หลังจากนั้นฉันก็ไม่รู้จะทำอะไรต่อก็เลยตัดสินใจกลับบ้านดีกว่าจะได้เอาเกรดอันสวยงดงามไปให้คุณพ่อคุณแม่ดูสักหน่อย
    ณ บ้านของฝน
    "คุณพ่อคุณแม่สวัสดีค่ะ"
    "กลับมาแล้วเหรอลูก เกรดเป็นไงบ้าง?"เสียงคุณแม่ฉันทักขึ้น
    "นี้ค่ะ"ฉันยื่นใบเกรดให้คุณแม่ดู
    "อือ เก่งเหมือนเดิมนะเราแต่วิชานี้ดูเหมือนจะลดลงนะลูก"
    "อ่อ หนูไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไรน่ะค่ะ"
    "เอ่?แต่ช่วงซัมเมอร์ฝนก็เรียนเสริมวิชานี้ไม่ใช่เหรอลูก?"
    "ใช่ค่ะ แต่ก็ไม่เข้าใจอยู่ดีเค้าสอนคนละแบบกับที่เรียน"
    "อ้าว!เอาแบบนี้ไหมลูกไปเรียนที่ใหม่ไหม?ที่ลูกบอกว่าอาจารย์สอนพิเศษเค้าสอนดี"
    "อ่อ ก็อยากไปนะคะแม่แต่หนูว่าที่พักแถวนั้นคงเต็มหมดแล้วนะคะเพราะไม่ได้จองไว้ล่วงหน้า"
    "เอาเป็นว่าเดี๋ยวแม่ดูให้อีกทีนะจ้ะ"
    "ค่ะงั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ"พูดจบฉันก็เดินขึ้นไปยังห้องของฉัน พร้อมหยิบเจ้าตุ๊กตาริละคุมะขึ้นมากอดแล้วนอนหลับไป
    ผ่านไป 2 ชั่วโมง
    ก๊อก ก๊อก!!
    "ครายย ค้าาา"เสียงที่ยานเกิดมาจากอาการงัวเงีย
    "ลูกฝนแม่ขอคุยด้วยหน่อยลูก"
    "ค่าา"ฉันค่อยๆลุกไปเปิดประตูให้คุณแม่
    "แม่ได้ที่พักให้เราแล้วนะ"
    "แพงรึป่าวค่ะ?"
    "ฟรีจ้ะ พอดีแม่นึกได้ว่าเพื่อนแม่เค้ามีลูกสาวที่ไปเรียนพิเศษแถวนั้นแล้วเพื่อนแม่เค้าซื้อคอนโดไว้ แม่ก็เลยจะฝากเราไปอยู่ด้วยก็บอกเค้าว่าจะจ่ายเป็นค่าที่พักให้เพื่อนแม่เค้าก็ไม่เอาบอกให้อยู่เฉยๆ^^"
    "แล้วหนูก็ต้องไปอยู่กับลูกสาวเค้าเหรอค่ะ?"นี้ฉันต้องไปอยู่กับใครละเนี่ย- -
    "ใช่จ่ะ"
    "แล้วเค้าอายุเท่าไรล่ะค่ะ"
    "น่าจะเป็นรุ่นน้องเรา 2-3 ปีล่ะมั้ง"
    "อ่อค่ะ"
    "งั้นเตรียมเก็บของเลยนะลูก พรุ่งนี้เดินทางแต่เช้า"
    "ค่ะ  ห๊ะ!เดี๋ยวนะคะคุณแม่ พรุ่งนี้?"
    "ใช่จ้ะ ก็เดี๋ยวคุณพ่อไม่ว่างไปส่ง อีกอย่างจะได้เรียนพร้อมคนอื่นไงลูก"
    "ค่ะ"พูดจบคุณแม่ก็เดินออกจากห้องไป




    เอี๊ยดดด!!
    "ถึงแล้วจ้า ตั้งใจเรียนนะลูก^^"
    "สวัสดีค่ะคุณพ่อ"หลังจากที่เดินทางราวๆชั่วโมงก็ถึงคอนโดที่ลูกสาวเพื่อนของคุณแม่อยู่
    "ใช่หนูฝนรึป่าวจ้ะ"คุณป้าท่าทางใจดีเดินเข้าทักฉันขึ้น
    "ชะ..ใช่ค่ะ"
    "โอเค งั้นปะ เดี๋ยวป้าจะพาขึ้นไปเก็บของ"
    "ค่ะ? อ่อค่ะๆ"คอนโดที่นี้ดูหรูไม่ใช่น้อยแถมป้าที่ฉันคุยด้วยอยู่นี้ก็ท่าทางจะรวยแน่ๆ
    "ถึงแล้วจ้า อ่ะนี้การ์ดไว้เปิดปิดห้องจ่ะ มันมีสองใบนะ อยู่กับลูกสาวป้าใบนึง ลูกสาวป้าน่าจะยังไม่กลับหนูตามสบายนะจ๊ะ"
    "ขอบคุณนะคะ"ฉันพูดพร้อมยกมือไหว้คุณป้า
    "จ้า งั้นป้ากลับก่อนน้าา"
    "ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ"หลังจากนั้นคุณป้าก็เดินจากไป ภายในห้องดูหรู ข้าวของในห้องถูกจัดอย่างเป็นระเบียบ
    สงสัยแม่บ้านจะทำความสะอาดอย่างเนียบสินะ = =
    "อาบน้ำดีกว่า"หลังจากที่สำรวจภายในห้องเสร็จก็ตัดสินใจไปอาบน้ำ หลังจากเดินทางมาหลายชั่วโมง ถอดเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อย เตรียมพร้อมจะอาบ แต่แล้ว...
    "ลืมโฟมล้างหน้า ไม่ได้ๆเดี๋ยวสิวขึ้น"คิดได้อย่างงั้นฉันจึงคว้าผ้าขนหนูแล้วห่อตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ
    "นี้เธอ!!"เสียงที่ถูกตะโกนขึ้นทำให้ฉันตกใจและเผลอกระโดดไปกอดคนตรงหน้า แต่เจ้าของเสียงก็คือคนตรงหน้านะ - -
    "ขะ..ขอโทษ"เมื่อรู้สึกตัวฉันค่อยดันตัวเองออก และเงยหน้าไปมองคนตรงหน้า 0.0 ผู้หญิงตาโต ผมยาว จมูกเป็นสัน ใบหน้ามีเสน่ห์...
    "เธอคือ?"คำถามที่ถูกถามจากคนตรงหน้า
    "ฉันชื่อ ฝน ที่จะมาอยู่กับเธอ"
    "อ่อ ฉันต้องเรียกเธอว่าป้าฝนสินะ"คนตรงหน้าพูดพร้อมส่งยิ้มหวานมาให้ โอ้ยน่ารัก ^///^ เอ้ย!ไม่ใช่ๆ
    "เดี๋ยวมาป้าเป้ออะไรของเธอ"
    "ก็แม่ฉันบอกว่าเธอแก่กว่าอ่ะ"
    "ก็ใช่แต่ก็แค่ไม่กี่ปี เรียกพี่ก็พอมั้ง ว่าแต่เธออ่ะชื่ออะไร?"
    "ฉันชื่อ เบลล์ ว่าแต่.."เบลล์ไม่พูดต่อแต่ใช้สายตามองไล่ไปทั่วร่างกายฉัน เดี๋ยวน่ะ- -
    "นี้มองอะไรน่ะ!"
    "ป่าวสักหน่อย"คนตรงหน้าพูดพร้อมยิ้มอย่างเจ้าเลห์
    "มองขนาดนั้นจะมาบอกว่าป่าว - -*"
    "ก็แค่จะบอกว่าผ้าขนหนูเธอหลุดนะ"
    "ห๊ะ ?"ฉันก้มมองลงไปที่เรือนร่างของฉัน ไม่น้าาา 0^0 ฉันรีบวิ่งไปเก็บผ้าขนหนูมาห่อตัวเองอย่างรวดเร็ว
    "นี้มีอีกอย่างที่อยากบอกอ่ะ"
    "อะไร"ตอนนี้หมดทุกอย่างละฉัน TT
    "..."เบลล์ไม่พูดอะไรแต่เดินเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น
    "เดี๋ยวๆจะทำอะไรน่ะ"เมื่อเห็นว่ามันใกล้เกินไปแล้วฉันจึงทักขึ้น
    "..."คนตรงหน้าไม่ตอบแต่กลับสแยะยิ้มออกมา
    "นี้.."ฉันถอยหลังหนีขึ้นเรื่อยๆจนตอนนี้ตัวฉันติดกับกำแพง มือของเบลล์สองข้างขั่นระหว่างตัวฉัน จะทำอะไรของเค้าเนี่ย ><
    "หึหึ ;)"เบลล์ยังคงยิ้ม และค่อยๆเอนหน้าลงมาแล้วกระซิบที่ข้างหูฉันว่า
    "เธอนี้มัน...ซ่อนรูปจริงๆ"พูดจบเบลล์ค่อยๆถอยหลังออกไป
    "..."ฉันได้แต่เงียบ
    "งั้นฉันจะออกไปซื้อของก่อนนะ รีบอาบน้ำแต่งตัวซะล่ะ ถ้าฉันกลับมาแต่เธอยังไม่แต่งตัวล่ะก็..."
    "ก็อะไร...."
    "บอกก็ไม่เซอร์ไพรท์สิ ;)"เบลล์ยิ้มให้ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
    นี้ฉันจะต้องอยู่กับรุ่นน้องแบบนี้เหรอเนี้ยยยย T^T






    บันทึกของเบลล์
    หลังจากที่เรียนพิเศษเสร็จฉันก็กลับมายังห้องเพราะเห็นว่าจะมีคนมาอยู่ด้วย ทีแรกก็ไม่ค่อยอยากให้มาอยู่เท่าไร แต่จากการที่ได้ทำความรู้จักกันก็ชักเริ่มสนุกแล้วสิ ;) ฉันเดินเลือกซื้อของไปทำอาหารเย็นได้สักพักก็กลับมายังห้อง
    "ไม่ร้อนเหรอ?"สภาพที่ฉันเห็นนึกว่าป้าแกจะไปขั้วโลกเหนือ - - นี้กลัวกันขนาดนี้เลยเหรอ?
    "ไม่อ่ะ"หลบตากันด้วย 
    "นี้ป้า ใครยิ่งหลบตาเบลล์อ่ะเบลล์ยิ่งอยากมองนะ ;)"ฉันพูดพร้อมส่งยิ้ม
    "อะไร ใคร? ใครหลบ?"หึ!ปากแข็งจริงๆนะแม่คุณ
    "หิวยัง?"
    "ไม่อ่ะ"
    กร๊อซซ!!
    "นั้นเสียงท้องป้าเหรอนั้น - -"
    "มั้ง"น่าน ทำหน้านิ่งใส่อีกแต่ก็เอาเถอะแกล้งเยอะเกิดหนีไปทำไง
    "งั้นรอสักครู่นะ"ฉันเดินตรงไปยังห้องครัวและทิ้งป้าไว้คนเดียว ไม่รอช้ารีบจัดการทำอาหาร จัดโต๊ะอย่างเรียบร้อย
    "มากินข้าวได้แล้วป้า~"
    "..."ป้าแกไม่ตอบอะไรแต่เดินตรงมาที่โต๊ะอาหาร
    "ทำเองเหรอ?"
    "ก็ใช่สิค่ะ ไม่เชื่อเหรอ?"
    "ป่าว แล้วยิ้มทำไมนั้น"
    "ก็ยิ้มเพราะอารมณ์ดีไง เอาล่ะๆกินๆ"
    ฉันมองป้าแกตักข้าวเข้าปาก แก้มตุยตุย น่ารักน่า..จริงๆ ;)
    "อร่อยป่าว?"
    "อืม พอใช้ได้แล้วไม่กินเหรอนั่งมองอยู่นั่น"
    "ไม่รู้สิ ยิ่งมองหน้าป้ามันยิ่งหิว ;)"
    "หะ..หิวก็กินดิ"
    "ไม่ได้หมายถึงหิวข้าวสักหน่อย"
    เคร้ง!!ป้าแกทำช้อนตกกระทบจาน
    "เฮ้ออ!!ซุ่มซ่ามจริงๆนะป้า ข้าวกระเด็นติดหน้าแล้ว"
    "ตรงไหนอ่ะ"ป้าแกเอามือลูบหน้าไปมา
    "ไม่ใช่ๆมาๆเดี๋ยวเช็ดให้"ฉันกำลังจะเอื้อมมือไปเช็ด
    "ไม่ต้องๆ"ดื้ออีกแล้ว
    "เดี๋ยวเช็ดให้น่าาา"
    "มะ...."
    "ถ้าพูดว่าไม่เดี๋ยวเจอเซอร์ไพรท์นะคะ"
    "ก็จะบอกว่าอืม"
    "หรา- -"ฉันค่อยๆเอื้อมมือไปเช็ดข้าวที่แก้มให้ป้าแก ทำไมนะใจเราถึงเต้นแรงขนาดนี้ ฉันรีบชักมือออก
    "ออกยัง?"
    "อืม ออกแล้วกินต่อเถอะ"ทำไมหัวใจเราถึงเต้นแรงขนาดนี้นะ ไม่เคยเต้นแรงแบบนี้เลย
    หลังจากกินข้าว เก็บจานเสร็จเรียบร้อย
    "งั้นไปนอนก่อนนะ"
    "อืม เดี๋ยวเบลล์อาบน้ำก่อนเดี๋ยวจะตามไปนะ  หึหึ ;)"





    สวัสดีค่าาา เรื่องที่สองของไรท์แล้วว ฝากติดตากันด้วยน้าา ติชมแสดงความคิดเห็นได้นะคะ ขอบคุณค่าาา^^



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×