ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 ทำความรู้จัก
ตึง ตึ่ง ตึ้ง ตึ๊ง!!
นักศึกษาโปรดทราบวันนี้จะเป็นวันประกาศคะแนนประจำภาคเรียนนี้ค่ะ ขอให้นักศึกษาทุกคนโชคดีค่ะ ขอบคุณค่ะ
ตึ๊ง ตึ้ง ตึ่ง ตึง!!
นั้นเป็นเสียงประกาศจากอาจารย์ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของมหาวิทยาลัยค่ะ ฉันล่ะไม่เข้าใจจริงๆว่าแค่นี้จะประกาศทำไม - -*
"ฝนเกรดเป็นไงบ้างงง?"เสียงใสๆที่มาจากเพื่อนสนิทของฉัน
"ก็โอเคอยู่ แล้วแกล่ะ?"
"เพิ่มขึ้นมาเยอะเลย ดีใจมากๆ"
"เลี้ยงขนมเลยย^^"
"ไว้วันอื่นล่ะกัน คุณพ่อมีธุระงั้นฉันกลับก่อนนะไว้เจอกัน"
"โอเคๆไว้เจอกัน"หลังจากนั้นฉันก็ไม่รู้จะทำอะไรต่อก็เลยตัดสินใจกลับบ้านดีกว่าจะได้เอาเกรดอันสวยงดงามไปให้คุณพ่อคุณแม่ดูสักหน่อย
ณ บ้านของฝน
"คุณพ่อคุณแม่สวัสดีค่ะ"
"กลับมาแล้วเหรอลูก เกรดเป็นไงบ้าง?"เสียงคุณแม่ฉันทักขึ้น
"นี้ค่ะ"ฉันยื่นใบเกรดให้คุณแม่ดู
"อือ เก่งเหมือนเดิมนะเราแต่วิชานี้ดูเหมือนจะลดลงนะลูก"
"อ่อ หนูไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไรน่ะค่ะ"
"เอ่?แต่ช่วงซัมเมอร์ฝนก็เรียนเสริมวิชานี้ไม่ใช่เหรอลูก?"
"ใช่ค่ะ แต่ก็ไม่เข้าใจอยู่ดีเค้าสอนคนละแบบกับที่เรียน"
"อ้าว!เอาแบบนี้ไหมลูกไปเรียนที่ใหม่ไหม?ที่ลูกบอกว่าอาจารย์สอนพิเศษเค้าสอนดี"
"อ่อ ก็อยากไปนะคะแม่แต่หนูว่าที่พักแถวนั้นคงเต็มหมดแล้วนะคะเพราะไม่ได้จองไว้ล่วงหน้า"
"เอาเป็นว่าเดี๋ยวแม่ดูให้อีกทีนะจ้ะ"
"ค่ะงั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ"พูดจบฉันก็เดินขึ้นไปยังห้องของฉัน พร้อมหยิบเจ้าตุ๊กตาริละคุมะขึ้นมากอดแล้วนอนหลับไป
ผ่านไป 2 ชั่วโมง
ก๊อก ก๊อก!!
"ครายย ค้าาา"เสียงที่ยานเกิดมาจากอาการงัวเงีย
"ลูกฝนแม่ขอคุยด้วยหน่อยลูก"
"ค่าา"ฉันค่อยๆลุกไปเปิดประตูให้คุณแม่
"แม่ได้ที่พักให้เราแล้วนะ"
"แพงรึป่าวค่ะ?"
"ฟรีจ้ะ พอดีแม่นึกได้ว่าเพื่อนแม่เค้ามีลูกสาวที่ไปเรียนพิเศษแถวนั้นแล้วเพื่อนแม่เค้าซื้อคอนโดไว้ แม่ก็เลยจะฝากเราไปอยู่ด้วยก็บอกเค้าว่าจะจ่ายเป็นค่าที่พักให้เพื่อนแม่เค้าก็ไม่เอาบอกให้อยู่เฉยๆ^^"
"แล้วหนูก็ต้องไปอยู่กับลูกสาวเค้าเหรอค่ะ?"นี้ฉันต้องไปอยู่กับใครละเนี่ย- -
"ใช่จ่ะ"
"แล้วเค้าอายุเท่าไรล่ะค่ะ"
"น่าจะเป็นรุ่นน้องเรา 2-3 ปีล่ะมั้ง"
"อ่อค่ะ"
"งั้นเตรียมเก็บของเลยนะลูก พรุ่งนี้เดินทางแต่เช้า"
"ค่ะ ห๊ะ!เดี๋ยวนะคะคุณแม่ พรุ่งนี้?"
"ใช่จ้ะ ก็เดี๋ยวคุณพ่อไม่ว่างไปส่ง อีกอย่างจะได้เรียนพร้อมคนอื่นไงลูก"
"ค่ะ"พูดจบคุณแม่ก็เดินออกจากห้องไป
เอี๊ยดดด!!
"ถึงแล้วจ้า ตั้งใจเรียนนะลูก^^"
"สวัสดีค่ะคุณพ่อ"หลังจากที่เดินทางราวๆชั่วโมงก็ถึงคอนโดที่ลูกสาวเพื่อนของคุณแม่อยู่
"ใช่หนูฝนรึป่าวจ้ะ"คุณป้าท่าทางใจดีเดินเข้าทักฉันขึ้น
"ชะ..ใช่ค่ะ"
"โอเค งั้นปะ เดี๋ยวป้าจะพาขึ้นไปเก็บของ"
"ค่ะ? อ่อค่ะๆ"คอนโดที่นี้ดูหรูไม่ใช่น้อยแถมป้าที่ฉันคุยด้วยอยู่นี้ก็ท่าทางจะรวยแน่ๆ
"ถึงแล้วจ้า อ่ะนี้การ์ดไว้เปิดปิดห้องจ่ะ มันมีสองใบนะ อยู่กับลูกสาวป้าใบนึง ลูกสาวป้าน่าจะยังไม่กลับหนูตามสบายนะจ๊ะ"
"ขอบคุณนะคะ"ฉันพูดพร้อมยกมือไหว้คุณป้า
"จ้า งั้นป้ากลับก่อนน้าา"
"ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ"หลังจากนั้นคุณป้าก็เดินจากไป ภายในห้องดูหรู ข้าวของในห้องถูกจัดอย่างเป็นระเบียบ
สงสัยแม่บ้านจะทำความสะอาดอย่างเนียบสินะ = =
"อาบน้ำดีกว่า"หลังจากที่สำรวจภายในห้องเสร็จก็ตัดสินใจไปอาบน้ำ หลังจากเดินทางมาหลายชั่วโมง ถอดเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อย เตรียมพร้อมจะอาบ แต่แล้ว...
"ลืมโฟมล้างหน้า ไม่ได้ๆเดี๋ยวสิวขึ้น"คิดได้อย่างงั้นฉันจึงคว้าผ้าขนหนูแล้วห่อตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ
"นี้เธอ!!"เสียงที่ถูกตะโกนขึ้นทำให้ฉันตกใจและเผลอกระโดดไปกอดคนตรงหน้า แต่เจ้าของเสียงก็คือคนตรงหน้านะ - -
"ขะ..ขอโทษ"เมื่อรู้สึกตัวฉันค่อยดันตัวเองออก และเงยหน้าไปมองคนตรงหน้า 0.0 ผู้หญิงตาโต ผมยาว จมูกเป็นสัน ใบหน้ามีเสน่ห์...
"เธอคือ?"คำถามที่ถูกถามจากคนตรงหน้า
"ฉันชื่อ ฝน ที่จะมาอยู่กับเธอ"
"อ่อ ฉันต้องเรียกเธอว่าป้าฝนสินะ"คนตรงหน้าพูดพร้อมส่งยิ้มหวานมาให้ โอ้ยน่ารัก ^///^ เอ้ย!ไม่ใช่ๆ
"เดี๋ยวมาป้าเป้ออะไรของเธอ"
"ก็แม่ฉันบอกว่าเธอแก่กว่าอ่ะ"
"ก็ใช่แต่ก็แค่ไม่กี่ปี เรียกพี่ก็พอมั้ง ว่าแต่เธออ่ะชื่ออะไร?"
"ฉันชื่อ เบลล์ ว่าแต่.."เบลล์ไม่พูดต่อแต่ใช้สายตามองไล่ไปทั่วร่างกายฉัน เดี๋ยวน่ะ- -
"นี้มองอะไรน่ะ!"
"ป่าวสักหน่อย"คนตรงหน้าพูดพร้อมยิ้มอย่างเจ้าเลห์
"มองขนาดนั้นจะมาบอกว่าป่าว - -*"
"ก็แค่จะบอกว่าผ้าขนหนูเธอหลุดนะ"
"ห๊ะ ?"ฉันก้มมองลงไปที่เรือนร่างของฉัน ไม่น้าาา 0^0 ฉันรีบวิ่งไปเก็บผ้าขนหนูมาห่อตัวเองอย่างรวดเร็ว
"นี้มีอีกอย่างที่อยากบอกอ่ะ"
"อะไร"ตอนนี้หมดทุกอย่างละฉัน TT
"..."เบลล์ไม่พูดอะไรแต่เดินเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น
"เดี๋ยวๆจะทำอะไรน่ะ"เมื่อเห็นว่ามันใกล้เกินไปแล้วฉันจึงทักขึ้น
"..."คนตรงหน้าไม่ตอบแต่กลับสแยะยิ้มออกมา
"นี้.."ฉันถอยหลังหนีขึ้นเรื่อยๆจนตอนนี้ตัวฉันติดกับกำแพง มือของเบลล์สองข้างขั่นระหว่างตัวฉัน จะทำอะไรของเค้าเนี่ย ><
"หึหึ ;)"เบลล์ยังคงยิ้ม และค่อยๆเอนหน้าลงมาแล้วกระซิบที่ข้างหูฉันว่า
"เธอนี้มัน...ซ่อนรูปจริงๆ"พูดจบเบลล์ค่อยๆถอยหลังออกไป
"..."ฉันได้แต่เงียบ
"งั้นฉันจะออกไปซื้อของก่อนนะ รีบอาบน้ำแต่งตัวซะล่ะ ถ้าฉันกลับมาแต่เธอยังไม่แต่งตัวล่ะก็..."
"ก็อะไร...."
"บอกก็ไม่เซอร์ไพรท์สิ ;)"เบลล์ยิ้มให้ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
นี้ฉันจะต้องอยู่กับรุ่นน้องแบบนี้เหรอเนี้ยยยย T^T
บันทึกของเบลล์
หลังจากที่เรียนพิเศษเสร็จฉันก็กลับมายังห้องเพราะเห็นว่าจะมีคนมาอยู่ด้วย ทีแรกก็ไม่ค่อยอยากให้มาอยู่เท่าไร แต่จากการที่ได้ทำความรู้จักกันก็ชักเริ่มสนุกแล้วสิ ;) ฉันเดินเลือกซื้อของไปทำอาหารเย็นได้สักพักก็กลับมายังห้อง
"ไม่ร้อนเหรอ?"สภาพที่ฉันเห็นนึกว่าป้าแกจะไปขั้วโลกเหนือ - - นี้กลัวกันขนาดนี้เลยเหรอ?
"ไม่อ่ะ"หลบตากันด้วย
"นี้ป้า ใครยิ่งหลบตาเบลล์อ่ะเบลล์ยิ่งอยากมองนะ ;)"ฉันพูดพร้อมส่งยิ้ม
"อะไร ใคร? ใครหลบ?"หึ!ปากแข็งจริงๆนะแม่คุณ
"หิวยัง?"
"ไม่อ่ะ"
กร๊อซซ!!
"นั้นเสียงท้องป้าเหรอนั้น - -"
"มั้ง"น่าน ทำหน้านิ่งใส่อีกแต่ก็เอาเถอะแกล้งเยอะเกิดหนีไปทำไง
"งั้นรอสักครู่นะ"ฉันเดินตรงไปยังห้องครัวและทิ้งป้าไว้คนเดียว ไม่รอช้ารีบจัดการทำอาหาร จัดโต๊ะอย่างเรียบร้อย
"มากินข้าวได้แล้วป้า~"
"..."ป้าแกไม่ตอบอะไรแต่เดินตรงมาที่โต๊ะอาหาร
"ทำเองเหรอ?"
"ก็ใช่สิค่ะ ไม่เชื่อเหรอ?"
"ป่าว แล้วยิ้มทำไมนั้น"
"ก็ยิ้มเพราะอารมณ์ดีไง เอาล่ะๆกินๆ"
ฉันมองป้าแกตักข้าวเข้าปาก แก้มตุยตุย น่ารักน่า..จริงๆ ;)
"อร่อยป่าว?"
"อืม พอใช้ได้แล้วไม่กินเหรอนั่งมองอยู่นั่น"
"ไม่รู้สิ ยิ่งมองหน้าป้ามันยิ่งหิว ;)"
"หะ..หิวก็กินดิ"
"ไม่ได้หมายถึงหิวข้าวสักหน่อย"
เคร้ง!!ป้าแกทำช้อนตกกระทบจาน
"เฮ้ออ!!ซุ่มซ่ามจริงๆนะป้า ข้าวกระเด็นติดหน้าแล้ว"
"ตรงไหนอ่ะ"ป้าแกเอามือลูบหน้าไปมา
"ไม่ใช่ๆมาๆเดี๋ยวเช็ดให้"ฉันกำลังจะเอื้อมมือไปเช็ด
"ไม่ต้องๆ"ดื้ออีกแล้ว
"เดี๋ยวเช็ดให้น่าาา"
"มะ...."
"ถ้าพูดว่าไม่เดี๋ยวเจอเซอร์ไพรท์นะคะ"
"ก็จะบอกว่าอืม"
"หรา- -"ฉันค่อยๆเอื้อมมือไปเช็ดข้าวที่แก้มให้ป้าแก ทำไมนะใจเราถึงเต้นแรงขนาดนี้ ฉันรีบชักมือออก
"ออกยัง?"
"อืม ออกแล้วกินต่อเถอะ"ทำไมหัวใจเราถึงเต้นแรงขนาดนี้นะ ไม่เคยเต้นแรงแบบนี้เลย
หลังจากกินข้าว เก็บจานเสร็จเรียบร้อย
"งั้นไปนอนก่อนนะ"
"อืม เดี๋ยวเบลล์อาบน้ำก่อนเดี๋ยวจะตามไปนะ หึหึ ;)"
สวัสดีค่าาา เรื่องที่สองของไรท์แล้วว ฝากติดตากันด้วยน้าา ติชมแสดงความคิดเห็นได้นะคะ ขอบคุณค่าาา^^
นักศึกษาโปรดทราบวันนี้จะเป็นวันประกาศคะแนนประจำภาคเรียนนี้ค่ะ ขอให้นักศึกษาทุกคนโชคดีค่ะ ขอบคุณค่ะ
ตึ๊ง ตึ้ง ตึ่ง ตึง!!
นั้นเป็นเสียงประกาศจากอาจารย์ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของมหาวิทยาลัยค่ะ ฉันล่ะไม่เข้าใจจริงๆว่าแค่นี้จะประกาศทำไม - -*
"ฝนเกรดเป็นไงบ้างงง?"เสียงใสๆที่มาจากเพื่อนสนิทของฉัน
"ก็โอเคอยู่ แล้วแกล่ะ?"
"เพิ่มขึ้นมาเยอะเลย ดีใจมากๆ"
"เลี้ยงขนมเลยย^^"
"ไว้วันอื่นล่ะกัน คุณพ่อมีธุระงั้นฉันกลับก่อนนะไว้เจอกัน"
"โอเคๆไว้เจอกัน"หลังจากนั้นฉันก็ไม่รู้จะทำอะไรต่อก็เลยตัดสินใจกลับบ้านดีกว่าจะได้เอาเกรดอันสวยงดงามไปให้คุณพ่อคุณแม่ดูสักหน่อย
ณ บ้านของฝน
"คุณพ่อคุณแม่สวัสดีค่ะ"
"กลับมาแล้วเหรอลูก เกรดเป็นไงบ้าง?"เสียงคุณแม่ฉันทักขึ้น
"นี้ค่ะ"ฉันยื่นใบเกรดให้คุณแม่ดู
"อือ เก่งเหมือนเดิมนะเราแต่วิชานี้ดูเหมือนจะลดลงนะลูก"
"อ่อ หนูไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไรน่ะค่ะ"
"เอ่?แต่ช่วงซัมเมอร์ฝนก็เรียนเสริมวิชานี้ไม่ใช่เหรอลูก?"
"ใช่ค่ะ แต่ก็ไม่เข้าใจอยู่ดีเค้าสอนคนละแบบกับที่เรียน"
"อ้าว!เอาแบบนี้ไหมลูกไปเรียนที่ใหม่ไหม?ที่ลูกบอกว่าอาจารย์สอนพิเศษเค้าสอนดี"
"อ่อ ก็อยากไปนะคะแม่แต่หนูว่าที่พักแถวนั้นคงเต็มหมดแล้วนะคะเพราะไม่ได้จองไว้ล่วงหน้า"
"เอาเป็นว่าเดี๋ยวแม่ดูให้อีกทีนะจ้ะ"
"ค่ะงั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ"พูดจบฉันก็เดินขึ้นไปยังห้องของฉัน พร้อมหยิบเจ้าตุ๊กตาริละคุมะขึ้นมากอดแล้วนอนหลับไป
ผ่านไป 2 ชั่วโมง
ก๊อก ก๊อก!!
"ครายย ค้าาา"เสียงที่ยานเกิดมาจากอาการงัวเงีย
"ลูกฝนแม่ขอคุยด้วยหน่อยลูก"
"ค่าา"ฉันค่อยๆลุกไปเปิดประตูให้คุณแม่
"แม่ได้ที่พักให้เราแล้วนะ"
"แพงรึป่าวค่ะ?"
"ฟรีจ้ะ พอดีแม่นึกได้ว่าเพื่อนแม่เค้ามีลูกสาวที่ไปเรียนพิเศษแถวนั้นแล้วเพื่อนแม่เค้าซื้อคอนโดไว้ แม่ก็เลยจะฝากเราไปอยู่ด้วยก็บอกเค้าว่าจะจ่ายเป็นค่าที่พักให้เพื่อนแม่เค้าก็ไม่เอาบอกให้อยู่เฉยๆ^^"
"แล้วหนูก็ต้องไปอยู่กับลูกสาวเค้าเหรอค่ะ?"นี้ฉันต้องไปอยู่กับใครละเนี่ย- -
"ใช่จ่ะ"
"แล้วเค้าอายุเท่าไรล่ะค่ะ"
"น่าจะเป็นรุ่นน้องเรา 2-3 ปีล่ะมั้ง"
"อ่อค่ะ"
"งั้นเตรียมเก็บของเลยนะลูก พรุ่งนี้เดินทางแต่เช้า"
"ค่ะ ห๊ะ!เดี๋ยวนะคะคุณแม่ พรุ่งนี้?"
"ใช่จ้ะ ก็เดี๋ยวคุณพ่อไม่ว่างไปส่ง อีกอย่างจะได้เรียนพร้อมคนอื่นไงลูก"
"ค่ะ"พูดจบคุณแม่ก็เดินออกจากห้องไป
เอี๊ยดดด!!
"ถึงแล้วจ้า ตั้งใจเรียนนะลูก^^"
"สวัสดีค่ะคุณพ่อ"หลังจากที่เดินทางราวๆชั่วโมงก็ถึงคอนโดที่ลูกสาวเพื่อนของคุณแม่อยู่
"ใช่หนูฝนรึป่าวจ้ะ"คุณป้าท่าทางใจดีเดินเข้าทักฉันขึ้น
"ชะ..ใช่ค่ะ"
"โอเค งั้นปะ เดี๋ยวป้าจะพาขึ้นไปเก็บของ"
"ค่ะ? อ่อค่ะๆ"คอนโดที่นี้ดูหรูไม่ใช่น้อยแถมป้าที่ฉันคุยด้วยอยู่นี้ก็ท่าทางจะรวยแน่ๆ
"ถึงแล้วจ้า อ่ะนี้การ์ดไว้เปิดปิดห้องจ่ะ มันมีสองใบนะ อยู่กับลูกสาวป้าใบนึง ลูกสาวป้าน่าจะยังไม่กลับหนูตามสบายนะจ๊ะ"
"ขอบคุณนะคะ"ฉันพูดพร้อมยกมือไหว้คุณป้า
"จ้า งั้นป้ากลับก่อนน้าา"
"ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ"หลังจากนั้นคุณป้าก็เดินจากไป ภายในห้องดูหรู ข้าวของในห้องถูกจัดอย่างเป็นระเบียบ
สงสัยแม่บ้านจะทำความสะอาดอย่างเนียบสินะ = =
"อาบน้ำดีกว่า"หลังจากที่สำรวจภายในห้องเสร็จก็ตัดสินใจไปอาบน้ำ หลังจากเดินทางมาหลายชั่วโมง ถอดเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อย เตรียมพร้อมจะอาบ แต่แล้ว...
"ลืมโฟมล้างหน้า ไม่ได้ๆเดี๋ยวสิวขึ้น"คิดได้อย่างงั้นฉันจึงคว้าผ้าขนหนูแล้วห่อตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ
"นี้เธอ!!"เสียงที่ถูกตะโกนขึ้นทำให้ฉันตกใจและเผลอกระโดดไปกอดคนตรงหน้า แต่เจ้าของเสียงก็คือคนตรงหน้านะ - -
"ขะ..ขอโทษ"เมื่อรู้สึกตัวฉันค่อยดันตัวเองออก และเงยหน้าไปมองคนตรงหน้า 0.0 ผู้หญิงตาโต ผมยาว จมูกเป็นสัน ใบหน้ามีเสน่ห์...
"เธอคือ?"คำถามที่ถูกถามจากคนตรงหน้า
"ฉันชื่อ ฝน ที่จะมาอยู่กับเธอ"
"อ่อ ฉันต้องเรียกเธอว่าป้าฝนสินะ"คนตรงหน้าพูดพร้อมส่งยิ้มหวานมาให้ โอ้ยน่ารัก ^///^ เอ้ย!ไม่ใช่ๆ
"เดี๋ยวมาป้าเป้ออะไรของเธอ"
"ก็แม่ฉันบอกว่าเธอแก่กว่าอ่ะ"
"ก็ใช่แต่ก็แค่ไม่กี่ปี เรียกพี่ก็พอมั้ง ว่าแต่เธออ่ะชื่ออะไร?"
"ฉันชื่อ เบลล์ ว่าแต่.."เบลล์ไม่พูดต่อแต่ใช้สายตามองไล่ไปทั่วร่างกายฉัน เดี๋ยวน่ะ- -
"นี้มองอะไรน่ะ!"
"ป่าวสักหน่อย"คนตรงหน้าพูดพร้อมยิ้มอย่างเจ้าเลห์
"มองขนาดนั้นจะมาบอกว่าป่าว - -*"
"ก็แค่จะบอกว่าผ้าขนหนูเธอหลุดนะ"
"ห๊ะ ?"ฉันก้มมองลงไปที่เรือนร่างของฉัน ไม่น้าาา 0^0 ฉันรีบวิ่งไปเก็บผ้าขนหนูมาห่อตัวเองอย่างรวดเร็ว
"นี้มีอีกอย่างที่อยากบอกอ่ะ"
"อะไร"ตอนนี้หมดทุกอย่างละฉัน TT
"..."เบลล์ไม่พูดอะไรแต่เดินเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น
"เดี๋ยวๆจะทำอะไรน่ะ"เมื่อเห็นว่ามันใกล้เกินไปแล้วฉันจึงทักขึ้น
"..."คนตรงหน้าไม่ตอบแต่กลับสแยะยิ้มออกมา
"นี้.."ฉันถอยหลังหนีขึ้นเรื่อยๆจนตอนนี้ตัวฉันติดกับกำแพง มือของเบลล์สองข้างขั่นระหว่างตัวฉัน จะทำอะไรของเค้าเนี่ย ><
"หึหึ ;)"เบลล์ยังคงยิ้ม และค่อยๆเอนหน้าลงมาแล้วกระซิบที่ข้างหูฉันว่า
"เธอนี้มัน...ซ่อนรูปจริงๆ"พูดจบเบลล์ค่อยๆถอยหลังออกไป
"..."ฉันได้แต่เงียบ
"งั้นฉันจะออกไปซื้อของก่อนนะ รีบอาบน้ำแต่งตัวซะล่ะ ถ้าฉันกลับมาแต่เธอยังไม่แต่งตัวล่ะก็..."
"ก็อะไร...."
"บอกก็ไม่เซอร์ไพรท์สิ ;)"เบลล์ยิ้มให้ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
นี้ฉันจะต้องอยู่กับรุ่นน้องแบบนี้เหรอเนี้ยยยย T^T
บันทึกของเบลล์
หลังจากที่เรียนพิเศษเสร็จฉันก็กลับมายังห้องเพราะเห็นว่าจะมีคนมาอยู่ด้วย ทีแรกก็ไม่ค่อยอยากให้มาอยู่เท่าไร แต่จากการที่ได้ทำความรู้จักกันก็ชักเริ่มสนุกแล้วสิ ;) ฉันเดินเลือกซื้อของไปทำอาหารเย็นได้สักพักก็กลับมายังห้อง
"ไม่ร้อนเหรอ?"สภาพที่ฉันเห็นนึกว่าป้าแกจะไปขั้วโลกเหนือ - - นี้กลัวกันขนาดนี้เลยเหรอ?
"ไม่อ่ะ"หลบตากันด้วย
"นี้ป้า ใครยิ่งหลบตาเบลล์อ่ะเบลล์ยิ่งอยากมองนะ ;)"ฉันพูดพร้อมส่งยิ้ม
"อะไร ใคร? ใครหลบ?"หึ!ปากแข็งจริงๆนะแม่คุณ
"หิวยัง?"
"ไม่อ่ะ"
กร๊อซซ!!
"นั้นเสียงท้องป้าเหรอนั้น - -"
"มั้ง"น่าน ทำหน้านิ่งใส่อีกแต่ก็เอาเถอะแกล้งเยอะเกิดหนีไปทำไง
"งั้นรอสักครู่นะ"ฉันเดินตรงไปยังห้องครัวและทิ้งป้าไว้คนเดียว ไม่รอช้ารีบจัดการทำอาหาร จัดโต๊ะอย่างเรียบร้อย
"มากินข้าวได้แล้วป้า~"
"..."ป้าแกไม่ตอบอะไรแต่เดินตรงมาที่โต๊ะอาหาร
"ทำเองเหรอ?"
"ก็ใช่สิค่ะ ไม่เชื่อเหรอ?"
"ป่าว แล้วยิ้มทำไมนั้น"
"ก็ยิ้มเพราะอารมณ์ดีไง เอาล่ะๆกินๆ"
ฉันมองป้าแกตักข้าวเข้าปาก แก้มตุยตุย น่ารักน่า..จริงๆ ;)
"อร่อยป่าว?"
"อืม พอใช้ได้แล้วไม่กินเหรอนั่งมองอยู่นั่น"
"ไม่รู้สิ ยิ่งมองหน้าป้ามันยิ่งหิว ;)"
"หะ..หิวก็กินดิ"
"ไม่ได้หมายถึงหิวข้าวสักหน่อย"
เคร้ง!!ป้าแกทำช้อนตกกระทบจาน
"เฮ้ออ!!ซุ่มซ่ามจริงๆนะป้า ข้าวกระเด็นติดหน้าแล้ว"
"ตรงไหนอ่ะ"ป้าแกเอามือลูบหน้าไปมา
"ไม่ใช่ๆมาๆเดี๋ยวเช็ดให้"ฉันกำลังจะเอื้อมมือไปเช็ด
"ไม่ต้องๆ"ดื้ออีกแล้ว
"เดี๋ยวเช็ดให้น่าาา"
"มะ...."
"ถ้าพูดว่าไม่เดี๋ยวเจอเซอร์ไพรท์นะคะ"
"ก็จะบอกว่าอืม"
"หรา- -"ฉันค่อยๆเอื้อมมือไปเช็ดข้าวที่แก้มให้ป้าแก ทำไมนะใจเราถึงเต้นแรงขนาดนี้ ฉันรีบชักมือออก
"ออกยัง?"
"อืม ออกแล้วกินต่อเถอะ"ทำไมหัวใจเราถึงเต้นแรงขนาดนี้นะ ไม่เคยเต้นแรงแบบนี้เลย
หลังจากกินข้าว เก็บจานเสร็จเรียบร้อย
"งั้นไปนอนก่อนนะ"
"อืม เดี๋ยวเบลล์อาบน้ำก่อนเดี๋ยวจะตามไปนะ หึหึ ;)"
สวัสดีค่าาา เรื่องที่สองของไรท์แล้วว ฝากติดตากันด้วยน้าา ติชมแสดงความคิดเห็นได้นะคะ ขอบคุณค่าาา^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น