ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6 ความว่างเปล่า
บันทึกของเบลล์
และแล้วป้าแกก็กลับมาเป็นมัมมี่อีกครั้งแต่คราวนี้คงมีแค่ไม่กี่ชั้น
"ป้าแน่ใจนะว่าจะนอนชุดนี้"ฉันแกล้งถาม
"อืม แน่ใจสิ"
"ค่ะๆแล้วพรุ่งนี้เลิกเรียนตอนไหนอ่ะ?"
"ยังไม่รู้เลย เห็นอาจารย์เค้าบอกจะสอนเสริมให้แต่มันเย็นอ่ะเลยนังไม่รู้จะเรียนดีป่าว?"
"ยังไงก็โทรมาบอกเบลล์ก็แล้วกันนะ"
"โอเคๆ"
"งั้น...จะปิดไฟแล้วนะป้า^^"ฉันส่งยิ้มหวาน
"..."ป้าแกไม่ตอบแต่นอนนิ่ง
หลังจากที่ฉันพาพี่ฝนไปส่งเสร็จเรียบร้อยก็ตรงมาที่เรียนทันที แต่ในระหว่างที่เรียนนั้นฉันไม่ได้สนใจเลยมัวแต่คิดเรื่องของพี่ฝนอยู่ทำไมนะ ทำไมพี่ฝนถึงจำฉันไม่ได้เลยทั้งๆที่.... น้ำใสใสเริ่มคลอที่ดวงตาฉันรีบปาดมันออกเพราะกลัวคนอื่นจะเห็น จนกระทั่งเรียนเสร็จฉันก็ไปไปที่เรียนของพี่ฝนทันที
"อ้าวยังเรียนไม่เสร็จหรอกเหรอ?"เมื่อฉันมาถึงห้องที่พี่ฝนเรียนยังไม่ออกมา แถมพี่ฝนโทรมาตอนฉันเรียนอยู่เลยไม่ได้รับ ถ้าโทรไปตอนนี้อาจจะไปกวน ฉันก็เลยตัดสินใจยืนรอ
ผ่านไป 3 ชั่วโมง คนในห้องเริ่มทยอยกันออกมา แล้วพี่ฝนละ?
"ขอโทษนะคะพี่เป็นเพื่อนของพี่ฝนใช่ไหมค่ะ?"
"อ่อค่ะ มารับฝนเหรอ?"
"ใช่ค่ะ"
"ฝนไม่เรียนเพิ่ม ไปตั้งแต่ตอนบ่ายเเล้ว"
"ค่ะ?"อะไรนะพี่ฝนไปไหน?
"อ้าวฝนไม่ได้โทรบอกเหรอ?"
"โทรมาค่ะแต่ไม่ได้รับค่ะ พี่พอจะรู้ไหมค่ะว่าพี่ฝนไปไหน?"
"อ่อ เห็นไปกับคนที่ชื่อมาร์กน่ะ เห็นบอกว่าจะไปซื้อหนังสือ"ฉันถึงกับจุก พี่ฝนออกไปกับไอ่หมอนั้นเหรอ -*-
"ขอบคุณนะคะ"
"ว่าแต่น้องมารอตั้งแต่บ่ายเลยเหรอ?"
"ค่ะงั้นขอตัวก่อนนะคะ"ฉันรีบเดินออกมาพลันสมองก็คิดแต่เรื่องของพี่ฝน จะให้ยอมรับเลยก็ได้ว่าฉันทั้งห่วง หวง หึงพี่ฝน ฉันรีบกลับไปที่คอนโดและขับรถไปที่ห้างที่ใกล้ที่เรียนพิเศษของพี่ฝนทันที เมื่อถึงห้างฉันก็ตรงไปที่ร้านหนังสือแต่ก็ไม่เจอวี่แววของพี่ฝน หรือว่าจะกลับไปแล้วนะ?คิดได้แบบนั้นฉันก็เลยกำลังจะกลับแต่จังหวะที่หันไปนั้นเห็นพี่ฝนกับไอ่หมอนั้นกำลังนั่งกินไอติมด้วยกัน ฉันกำลังจะเดินเข้าไปแต่เมื่อเห็นว่าไอ่หมอนั้นกำลังเอื้อมมือมาเช็ดปากให้พี่ฝนโดยที่พี่ฝนไม่ทำอะไรเลย ฉันเดินกลับไปที่รถและขับออกมาทันที
บันทึกของฝน
หลังจากที่เรียนเสร็จรอบบ่าย
"ฝนจะเรียนรอบเย็นรึป่าว?"แพรถามขึ้น
"ยังไม่รู้เลยอ่ะ มันเลิกเย็น"
"กลัวน้องคนนั้นรอนานอ่ะดิ"
"บ้าเหรอ ป่าวสักหน่อย"
"ฝน"
"มีอะไรเหรอมาร์ก"
"คือฝนช่วยเราเลือกซื้อหนังสือหน่อยสิ"
"เอ่อคือ.."ฉันจะปฏิเสธยังไงดีล่ะ
"นะๆฝน"
"คือเรา"
"แปปเดียวไม่นานหรอก เดี๋ยวเราไปส่งบ้าน"
"ก็ได้ๆขอโทรศัพท์แปปนึงนะ"ฉันกะว่าจะโทรไปบอกเบลล์แต่เบลล์ไม่รับสงสัยจะเรียนอยู่ เพราะคิดว่าแปปเดียวเลยตัดสินใจตอบตกลงไป
"มาร์กอยากได้หนังสือวิชาไหนอ่ะ?"
"ก็หลายวิชาอยู่นะ เดี๋ยวไปเลือกก่อน"
"อือๆ"ระหว่างนั้นฉันพยายามช่วยเลือกเพื่อที่จะได้กลับเร็วๆเพราะกลัวว่าเบลล์จะโกรธ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเริ่มแคร์ยัยน้องจอมหื่นตั้งแต่เมื่อไร
"มาร์กนี้มันก็นานแล้วนะ กลับกันเถอะ"
"เดี๋ยวสิเรายังได้แค่ไม่กี่วิชาเอง"
"แต่ว่านี้มันเย็นมากแล้วอ่ะ"
"งั้นฝนไปกินขนมกับเราก่อนนะ"
"แต่"
"นะถือว่าขอบคุณที่มาเป็นเพื่อน"
"อืมๆ"
ฉันถูกพามาที่ร้านไอติม จู่ๆมาร์กก็เอื้อมมือมาเช็ดปากให้ฉัน ฉันไม่ได้ปฏิเสธแต่รู้สึกไม่ชอบยังไงก็ไม่รู้ก็เลยตัดสินใจพูดออกไป
"มาร์กทีหลังอย่าทำแบบนี้นะ"
"เราขอโทษนะ"
"อืม กลับกันได้รึยัง?"
"โอเคๆเดี๋ยวเราไปส่งนะ"
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวเรากลับเอง"ฉันชักไม่ชอบนายมาร์กนี้ซะแล้วสิ พูดจบฉันก็เดินออกมาแล้วกลับไปที่คอนโดทันที
เมื่อถึงคอนโดทันทีที่ฉันเปิดประตูเข้าไป เบลล์นั่งอยู่และสีหน้าที่ดูเรียบเฉยนั้นอะไรกัน
"ไปไหนมา"คำถามที่ถามด้วยเสียงเรียบ
"ห๊ะ?"
"เบลล์ถามว่าพี่ฝนไปไหนมา?"น้ำเสียงที่จริงจังขึ้น
"พี่ไปช่วยเพื่อนเลือกหนังสือที่ห้างมา"
"หนังสือเหรอ?"
"อืม"
"หึ!"เบลล์ลุกขึ้นมา พร้อมกับโอบตัวฉันไว้
"เบลล์พี่เจ็บ"
"..."เบลล์ไม่พูดอะไรแต่น้อมใบหน้าลงมาและจูบที่ริมฝีปากของฉัน
"อือ.."ฉันพยายามดิ้นออกมาแต่ยิ่งดิ้นเบลล์ยิ่งโอบแน่นขึ้น เจ้าตัวค่อยๆถอนจูบแล้วไล่ลงมาที่คอของฉัน
"เบลล์ปล่อยพี่นะ"
"พี่ฝนเป็นของเบลล์"เบลล์พูดจบก็อุ้มฉันขึ้นไปบนเตียง แล้วกระชากเสื้อเชิ้ตของฉันออกมา
"เบลล์อย่า.."เบลล์ไม่ฟังแล้วยังคงฝากรอยความเป็นเจ้าของไว้บนตัวของฉัน ฉันพยายามดิ้นหนีแต่ก็ไร้ผล จนในที่สุด..
เพลี้ยย!!ฉันพลั้งมือตบไปที่ใบหน้าของเบลล์ เบลล์ถอยออกไปและเดินออกจากห้องไป
จิ๊บบ จิ๊บบ!!
ฉันลืมตาขึ้นมาและพบว่าตอนนี้สายแล้ว แต่งตัวเสร็จก็ตรงไปที่ห้องครัวก็พบกับความว่างเปล่า
"เบลล์ไม่ได้กลับมาเหรอ"ฉันลูบไปที่คอตนเองที่ยังคงเป็นรอยแดง
ใช้เวลาเดินทางไม่นานก็ถึงที่เรียนพิเศษ
"ว่าไงฝน"
"แพร^^"ฉันส่งยิ้มเล็กๆให้ก่อนที่รอยยิ้มจะหายไป
"ฝนเป็นอะไรรึป่าว"
"ป่าวๆ"
"เออ เมื่อวานน้องคนนั้นมารับฝนด้วยนะ มารอฝนตั้งนานน่าจะตั้งแต่บ่ายเลยล่ะ"
"มารอเราเหรอ?"
"ใช่ๆ"นี้เบลล์มารอเราเหรอ
"อ่อ"
"ไม่ได้คุยกันเหรอ"
"แพร บอกอาจารย์ว่าวันนี้ฉันลานะ"
"ฝนจะไปไหนอ่ะ"ฉันไม่รอและรีบออกมาทันที
ตอนนี้เบลล์ดูโหดร้ายนิดนึงนะคะ เอาเป็นว่าฝากติดตามกันต่อไปด้วยนะคะว่าจะเป็นอย่างไร ติชมให้กำลังใจได้น้าา~สวัสดีค่าา ^^
และแล้วป้าแกก็กลับมาเป็นมัมมี่อีกครั้งแต่คราวนี้คงมีแค่ไม่กี่ชั้น
"ป้าแน่ใจนะว่าจะนอนชุดนี้"ฉันแกล้งถาม
"อืม แน่ใจสิ"
"ค่ะๆแล้วพรุ่งนี้เลิกเรียนตอนไหนอ่ะ?"
"ยังไม่รู้เลย เห็นอาจารย์เค้าบอกจะสอนเสริมให้แต่มันเย็นอ่ะเลยนังไม่รู้จะเรียนดีป่าว?"
"ยังไงก็โทรมาบอกเบลล์ก็แล้วกันนะ"
"โอเคๆ"
"งั้น...จะปิดไฟแล้วนะป้า^^"ฉันส่งยิ้มหวาน
"..."ป้าแกไม่ตอบแต่นอนนิ่ง
หลังจากที่ฉันพาพี่ฝนไปส่งเสร็จเรียบร้อยก็ตรงมาที่เรียนทันที แต่ในระหว่างที่เรียนนั้นฉันไม่ได้สนใจเลยมัวแต่คิดเรื่องของพี่ฝนอยู่ทำไมนะ ทำไมพี่ฝนถึงจำฉันไม่ได้เลยทั้งๆที่.... น้ำใสใสเริ่มคลอที่ดวงตาฉันรีบปาดมันออกเพราะกลัวคนอื่นจะเห็น จนกระทั่งเรียนเสร็จฉันก็ไปไปที่เรียนของพี่ฝนทันที
"อ้าวยังเรียนไม่เสร็จหรอกเหรอ?"เมื่อฉันมาถึงห้องที่พี่ฝนเรียนยังไม่ออกมา แถมพี่ฝนโทรมาตอนฉันเรียนอยู่เลยไม่ได้รับ ถ้าโทรไปตอนนี้อาจจะไปกวน ฉันก็เลยตัดสินใจยืนรอ
ผ่านไป 3 ชั่วโมง คนในห้องเริ่มทยอยกันออกมา แล้วพี่ฝนละ?
"ขอโทษนะคะพี่เป็นเพื่อนของพี่ฝนใช่ไหมค่ะ?"
"อ่อค่ะ มารับฝนเหรอ?"
"ใช่ค่ะ"
"ฝนไม่เรียนเพิ่ม ไปตั้งแต่ตอนบ่ายเเล้ว"
"ค่ะ?"อะไรนะพี่ฝนไปไหน?
"อ้าวฝนไม่ได้โทรบอกเหรอ?"
"โทรมาค่ะแต่ไม่ได้รับค่ะ พี่พอจะรู้ไหมค่ะว่าพี่ฝนไปไหน?"
"อ่อ เห็นไปกับคนที่ชื่อมาร์กน่ะ เห็นบอกว่าจะไปซื้อหนังสือ"ฉันถึงกับจุก พี่ฝนออกไปกับไอ่หมอนั้นเหรอ -*-
"ขอบคุณนะคะ"
"ว่าแต่น้องมารอตั้งแต่บ่ายเลยเหรอ?"
"ค่ะงั้นขอตัวก่อนนะคะ"ฉันรีบเดินออกมาพลันสมองก็คิดแต่เรื่องของพี่ฝน จะให้ยอมรับเลยก็ได้ว่าฉันทั้งห่วง หวง หึงพี่ฝน ฉันรีบกลับไปที่คอนโดและขับรถไปที่ห้างที่ใกล้ที่เรียนพิเศษของพี่ฝนทันที เมื่อถึงห้างฉันก็ตรงไปที่ร้านหนังสือแต่ก็ไม่เจอวี่แววของพี่ฝน หรือว่าจะกลับไปแล้วนะ?คิดได้แบบนั้นฉันก็เลยกำลังจะกลับแต่จังหวะที่หันไปนั้นเห็นพี่ฝนกับไอ่หมอนั้นกำลังนั่งกินไอติมด้วยกัน ฉันกำลังจะเดินเข้าไปแต่เมื่อเห็นว่าไอ่หมอนั้นกำลังเอื้อมมือมาเช็ดปากให้พี่ฝนโดยที่พี่ฝนไม่ทำอะไรเลย ฉันเดินกลับไปที่รถและขับออกมาทันที
บันทึกของฝน
หลังจากที่เรียนเสร็จรอบบ่าย
"ฝนจะเรียนรอบเย็นรึป่าว?"แพรถามขึ้น
"ยังไม่รู้เลยอ่ะ มันเลิกเย็น"
"กลัวน้องคนนั้นรอนานอ่ะดิ"
"บ้าเหรอ ป่าวสักหน่อย"
"ฝน"
"มีอะไรเหรอมาร์ก"
"คือฝนช่วยเราเลือกซื้อหนังสือหน่อยสิ"
"เอ่อคือ.."ฉันจะปฏิเสธยังไงดีล่ะ
"นะๆฝน"
"คือเรา"
"แปปเดียวไม่นานหรอก เดี๋ยวเราไปส่งบ้าน"
"ก็ได้ๆขอโทรศัพท์แปปนึงนะ"ฉันกะว่าจะโทรไปบอกเบลล์แต่เบลล์ไม่รับสงสัยจะเรียนอยู่ เพราะคิดว่าแปปเดียวเลยตัดสินใจตอบตกลงไป
"มาร์กอยากได้หนังสือวิชาไหนอ่ะ?"
"ก็หลายวิชาอยู่นะ เดี๋ยวไปเลือกก่อน"
"อือๆ"ระหว่างนั้นฉันพยายามช่วยเลือกเพื่อที่จะได้กลับเร็วๆเพราะกลัวว่าเบลล์จะโกรธ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเริ่มแคร์ยัยน้องจอมหื่นตั้งแต่เมื่อไร
"มาร์กนี้มันก็นานแล้วนะ กลับกันเถอะ"
"เดี๋ยวสิเรายังได้แค่ไม่กี่วิชาเอง"
"แต่ว่านี้มันเย็นมากแล้วอ่ะ"
"งั้นฝนไปกินขนมกับเราก่อนนะ"
"แต่"
"นะถือว่าขอบคุณที่มาเป็นเพื่อน"
"อืมๆ"
ฉันถูกพามาที่ร้านไอติม จู่ๆมาร์กก็เอื้อมมือมาเช็ดปากให้ฉัน ฉันไม่ได้ปฏิเสธแต่รู้สึกไม่ชอบยังไงก็ไม่รู้ก็เลยตัดสินใจพูดออกไป
"มาร์กทีหลังอย่าทำแบบนี้นะ"
"เราขอโทษนะ"
"อืม กลับกันได้รึยัง?"
"โอเคๆเดี๋ยวเราไปส่งนะ"
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวเรากลับเอง"ฉันชักไม่ชอบนายมาร์กนี้ซะแล้วสิ พูดจบฉันก็เดินออกมาแล้วกลับไปที่คอนโดทันที
เมื่อถึงคอนโดทันทีที่ฉันเปิดประตูเข้าไป เบลล์นั่งอยู่และสีหน้าที่ดูเรียบเฉยนั้นอะไรกัน
"ไปไหนมา"คำถามที่ถามด้วยเสียงเรียบ
"ห๊ะ?"
"เบลล์ถามว่าพี่ฝนไปไหนมา?"น้ำเสียงที่จริงจังขึ้น
"พี่ไปช่วยเพื่อนเลือกหนังสือที่ห้างมา"
"หนังสือเหรอ?"
"อืม"
"หึ!"เบลล์ลุกขึ้นมา พร้อมกับโอบตัวฉันไว้
"เบลล์พี่เจ็บ"
"..."เบลล์ไม่พูดอะไรแต่น้อมใบหน้าลงมาและจูบที่ริมฝีปากของฉัน
"อือ.."ฉันพยายามดิ้นออกมาแต่ยิ่งดิ้นเบลล์ยิ่งโอบแน่นขึ้น เจ้าตัวค่อยๆถอนจูบแล้วไล่ลงมาที่คอของฉัน
"เบลล์ปล่อยพี่นะ"
"พี่ฝนเป็นของเบลล์"เบลล์พูดจบก็อุ้มฉันขึ้นไปบนเตียง แล้วกระชากเสื้อเชิ้ตของฉันออกมา
"เบลล์อย่า.."เบลล์ไม่ฟังแล้วยังคงฝากรอยความเป็นเจ้าของไว้บนตัวของฉัน ฉันพยายามดิ้นหนีแต่ก็ไร้ผล จนในที่สุด..
เพลี้ยย!!ฉันพลั้งมือตบไปที่ใบหน้าของเบลล์ เบลล์ถอยออกไปและเดินออกจากห้องไป
จิ๊บบ จิ๊บบ!!
ฉันลืมตาขึ้นมาและพบว่าตอนนี้สายแล้ว แต่งตัวเสร็จก็ตรงไปที่ห้องครัวก็พบกับความว่างเปล่า
"เบลล์ไม่ได้กลับมาเหรอ"ฉันลูบไปที่คอตนเองที่ยังคงเป็นรอยแดง
ใช้เวลาเดินทางไม่นานก็ถึงที่เรียนพิเศษ
"ว่าไงฝน"
"แพร^^"ฉันส่งยิ้มเล็กๆให้ก่อนที่รอยยิ้มจะหายไป
"ฝนเป็นอะไรรึป่าว"
"ป่าวๆ"
"เออ เมื่อวานน้องคนนั้นมารับฝนด้วยนะ มารอฝนตั้งนานน่าจะตั้งแต่บ่ายเลยล่ะ"
"มารอเราเหรอ?"
"ใช่ๆ"นี้เบลล์มารอเราเหรอ
"อ่อ"
"ไม่ได้คุยกันเหรอ"
"แพร บอกอาจารย์ว่าวันนี้ฉันลานะ"
"ฝนจะไปไหนอ่ะ"ฉันไม่รอและรีบออกมาทันที
ตอนนี้เบลล์ดูโหดร้ายนิดนึงนะคะ เอาเป็นว่าฝากติดตามกันต่อไปด้วยนะคะว่าจะเป็นอย่างไร ติชมให้กำลังใจได้น้าา~สวัสดีค่าา ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น