She's my love เธอคือความรักของฉัน (เบลล์&ฝน)

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 เป็นห่วง

บันทึกของฝน
ในคืนที่ฝนพรำฉันกับเบลล์อยู่ด้วยกันสองต่อสองในห้อง
       'เบลล์ระหว่างพี่กับสาวร้านเค้กเบลล์เลือกใคร"ฉันเอ่ยถามคนน้องขึ้น
       'โอ๋ๆเบลล์ก็ต้องเลือกพี่อยู่แล้ว'เบลล์ค่อยๆเอื้อมมือมาลูบที่แก้มของฝน
       'เบลล์'ฉันคล้องคอเบลล์ไว้
       'พี่ฝนมาเป็นของเบลล์เถอะนะ'คนน้องค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้
       'เบลล์ แต่ว่า...'
       'ไม่ต้องกลัวนะ'ใบหน้าทั้งสองเริ่มเข้าใกล้กันเรื่อยๆจน...
"ป้า!"
"..."
"ป้า!ตื่นได้แล้วเดี๋ยวไปเรียนสายนะ"
"หือ?"ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมา นี้เราฝันเหรอ?
"อาบน้ำแล้วมากินข้าวนะป้า"
"อือๆ"นี้ฉันฝันอะไรของฉันเนี่ย 0*0
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ฉันก็ตรงไปที่ห้องครัวทันที
"กว่าจะตื่นนะป้าปลุกตั้งนาน"เสียงเบลล์ทักขึ้น
"บ่นจริงๆนะเรา"
"ว่าแต่ป้าฝันว่าอะไรอ่ะ?"เบลล์หันหน้ามามองด้วยสายตาจับผิด
"ทะ...ทำไมอ่ะ?"
"ก็ได้ยินป้าละเมอเรียกชื่อเบลล์ด้วยอ่ะ"นี้ฉันเรียกชื่อด้วยเหรอเนี่ย ม่ายย -0-
"ป๊าวว!ไม่ได้ฝันอะไรเลย"
"จริง??"เบลล์ยังคงมอง
"จริงๆหิวแล้วอ่ะ กินข้าวกัน"ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง
ใช้เวลาไม่นานเราสองคนก็จัดการกับข้าวเช้าเสร็จเรียบร้อย และเป็นที่แน่นอนว่ายัยน้องจอมหื่นพาฉันเดินจับมือจนถึงที่เรียน
"ถึงแล้ว งั้นเบลล์ไปก่อนนะ"
"ขอบใจที่มาส่งนะ"
"ตั้งใจเรียนล่ะ"พูดจบเบลล์ก็เดินไป 
"แฟนเหรอฝน?"ฉันเดินเข้าไปนั่งไม่ถึงนาทีก็ถูกทักขึ้น
"ไม่ใช่ๆน้องๆ"
"แน่เหรอ?มารับมาส่งขนาดนั้น"
"จริงๆนะแพร"
"จ่ะๆ"
ผ่านไป 3 ชั่วโมง
"งั้นแพรกลับก่อนนะฝน"
"โอเคไว้เจอกันนะ"หลังจากคุยกับแพรเสร็จ ฉันก็เดินมาหาเบลล์ที่ยืนรออยู่
"วันนี้กลับคอนโดเลยนะป้า"
"แล้วแต่เลยค่ะ"
"เบลล์ซื้อข้าวเที่ยงมาให้แล้วนะ ถึงคอนโดป้าก็กินเลย"
"อ้าว แล้วเบลล์ล่ะ"
"เบลล์จะไปบ้านเพื่อน บ่ายๆก็น่าจะกลับแล้ว"
"อ่อ ไปเลยก็ได้เดี๋ยวพี่กลับเอง"
"ไม่เอาๆเป็นห่วงๆ"
ตึก ตึก!!
ทำไมหัวใจเราถึงเต้นแรงแบบนี้นะ





ตื้อ ดึ่ง!!
"ใครมานะ เบลล์ไม่อยู่ซะด้วยสิ"
"อ้าวหนูฝน"
"คุณป้าสวัสดีค่ะ"
"จ้า เบลล์ไม่อยู่เหรอลูก?"
"อ่อเห็นบอกว่าจะไปบ้านเพื่อน บ่ายๆจะกลับน่ะค่ะ คุณป้าเข้ามาก่อนสิค่ะ"
"จ้าๆ"
"เดี๋ยวฝนไปเอาน้ำมาให้นะคะ"
"ขอบใจจ่ะ"ฉันเดินไปหยิบน้ำมาให้คุณป้า ก่อนจะมานั่งข้างๆคุณป้า
"หนูฝนนี้ไม่ธรรมดานะ"
"ยังไงค่ะ"
"เบลล์นะไม่ให้ใครยุ่งกับห้องง่ายๆหรอกน่ะ ขนาดแม่บ้านน่ะได้แค่ดูดฝุ่นกวาดห้องเฉยๆ"
"ของทุกอย่างเบลล์เก็บเองเหรอค่ะ?"
"ใช่แล้วจ่ะ"เสื้อผ้าของเราตอนนั้นเบลล์ก็เป็นคนเก็บสินะ
"แล้วหนูฝนได้ชิมอาหารฝีมือเบลล์บ้างรึยังจ๊ะ?"
"เกือบทุกมื้อเลยค่ะ จะอ้วนอยู่แล้ว"
"เบลล์ไม่ทำให้ใครกินง่ายๆนะ แต่ป้าก็พอรู้อยู่หรอกก็..."คุณป้าหยุดพูดไป
"ก็อะไรเหรอค่ะ?"
"ก็หนูฝนน่ารักไงจ๊ะ"
"ไม่หรอกค่าา"คุณป้าชอบเอาเรื่องจริงมาพูด
"เบลล์อ่ะดื้อ แต่ถ้าหนูฝนลองมองลึกๆแล้ว เบลล์นะน่ารักน้าา"
"เบลล์ชอบแกล้งฝนค่ะ ฮ่าๆ"
"หนูฝนก็แกล้งกลับสิ ฮ่าๆ"
"หนูสู้เบลล์ไม่ไหวหรอกค่ะ"
"กลับมาแล้ววว"
"เบลล์คุณป้ามารอตั้งนาน"
"แม่สวัสดีค่ะ มีอะไรรึป่าว?"
"พอดีเพื่อนแม่เค้าไปเที่ยวมาซื้อขนมมาเต็มเลย แม่ก็เลยเอามาแบ่งเบลล์กับหนูฝน"
"ขอบคุณค่าา แม่เบลล์ขอคุยด้วยหน่อยสิ ป้าเดี๋ยวเบลล์มานะ"
"อือ"แล้วเบลล์กับคุณป้าก็เดินไปข้างนอก
ที่คุณป้าพูดมา ยัยน้องจอมหื่นนี้มีอะไรที่น่าค้นหาจริงๆ





บันทึกของเบลล์
หลังจากที่คุยกับเพื่อนเรื่องเรียนเสร็จฉันก็รีบกลับมาที่คอนโดทันที พอเข้าไปเห็นแม่คุยกับพี่ฝนเห็นท่าไม่ค่อยจะดีเลยพาแม่ออกมาคุยข้างนอก
"แม่คุยอะไรกับพี่ฝนอ่ะ?"
"ก็เรื่องทั่วไป"
"แม่ไม่ได้เผลอพูดเรื่องเบลล์กับพี่ฝนตอนเด็กใช่ไหม?"
"ไม่ได้พูด แต่แม่ก็ไม่เข้าใจเบลล์อยู่ดีจะให้พี่ฝนเค้าจำเบลล์ไม่ได้แบบนี้เหรอ?แกอุตสาห์รอพี่เค้ามาสิบกว่าปีนะ"
"ให้เค้าจำเบลล์ไม่ได้นะดีแล้วค่ะแม่"
"แล้วเบลล์ไม่คิดจะบอกพี่ฝนเลยเหรอ?"
"ไว้ถึงเวลาแล้วเบลล์จะบอกเองค่ะ"
"จ้า พ่อพระเอกน้ำเน่า"
"อารายยย"
"กลับห้องเถอะเดี๋ยวแม่จะกลับแล้ว"
"ไม่อยู่กินข้าวเย็นกับเบลล์ก่อนเหรอ?"
"เดี๋ยวลงพ่อเค้าไม่มีคนกินข้าวด้วยยิ่งบ่นๆคิดถึงลูกอยู่ อีกอย่างไม่อยากเป็น กขค พ่อพระเอกหรอกจ่ะ"
"ค่าา"
"เดี๋ยวป้ากลับก่อนนะหนูฝน"
"อ่อ สวัสดีค่ะคุณป้า"
"จ้าา"หลังจากนั้นแม่ก็เดินออกไป 
"ป้าจ้าา"ฉันเข้าไปนั่งใกล้ป้าแก
"อารายย"
"ตอนเบลล์ไปหาเพื่อน เบลล์รู้สึกคิดถึงป้ายังไงก็ไม่รู้"
"บะ...บ้าเหรอคิดถึงอะไรล่ะ"ฉันส่งยิ้มให้ป้าก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆป้าแก
"คิดถึงจริงๆนะ"





สวัสดีค่าารีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนน ฝากติดตามกันด้วยน้าา ติชมให้กำลังได้นะคะ~ขอบคุณค่าา ♥♥