She's my love เธอคือความรักของฉัน (เบลล์&ฝน)

ลำดับตอนที่ #20 : ตอนที่ 20 ดูแลซึ่งกันและกัน(จบบริบูรณ์)

หลายปีต่อมา...
บันทึกของเบลล์
เวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วมาถึงตอนนี้พี่ฝนก็เริ่มเข้าทำงานแล้ว ส่วนฉันก็ใกล้จะจบแล้ว ถ้าถามถึงน้องสุดแสบของฉันละก็ตอนนี้ฟรังกับแพรวาก็เข้ามหาลัยแล้วแถมอยู่หอเดียวกันห้องเดียวกันอีกด้วย ไม่ธรรมดาใช่ไหมล่ะ :) 
ฉันนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่บนเตียง ก็แหงล่ะพี่ฝนสุดที่รักไม่อยู่ก็เหงาเป็นธรรมดา คิดได้แบบนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ก็แต่งตัวเตรียมออกไปรับพี่ฝน ไม่นานนักก็ถึงที่หมาย ฉันยิ้มให้กับคนตัวเล็กที่กำลังเดินมาหา และแทบจะแยกเขี้ยวใส่ไอ้ผู้ชายที่เดินตามพี่ฝนมาและมองตาไม่กระพริบ
"วันนี้เหนื่อยไหมม?^^"
"นิดหน่อย คิดถึงจังเลยยย^^"พี่ฝนหยิกที่แก้มของฉัน
"คิดถึงใคร?"ฉันแกล้งถาม
"คิดถึงเบลล์"พี่ฝนส่งยิ้มตาปิดมาให้ ยิ้มที่น่ารักสำหรับฉันเสมอ
"ปะ กลับบ้านกัน"พูดจบก็พากันขึ้นรถ
ระหว่างทางก็คุยกันไป ขับรถไปเรื่อยๆก็ถึงบ้านพี่ฝน ช่วงนี้พี่ฝนนอนที่บ้านของพี่ฝนเพราะสะดวกกว่า จะมานอนที่คอนโดฉันก็เฉพาะวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ก็เลยทำให้ฉันเนี่ยหงอยอยู่บ่อยๆแต่อีกไม่นานหรอก ;)
"จะเข้าบ้านก่อนป่าว?"พี่ฝนถาม
"ไม่เป็นไรดีกว่าครับ พี่ฝนจะได้พักผ่อนเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เดี๋ยวเบลล์กลับเลยดีกว่า"
"โอเคค่ะ แล้วเจอกันเนาะ^^"คนตัวเล็กขยับเข้ามาแล้วจุ๊บเข้าที่แก้มของฉัน
"บ๊ายบายย"






ณ บ้านของเบลล์
"อ้าว กลับมาแล้วเหรอลูก?"คุณแม่ของฉันทักขึ้น
"ค่าา"ฉันเข้าไปนั่งข้างๆแม่แล้วกอดแม่
"เป็นอะไรรึป่าวเรา ทะเลาะกับฝนมาเหรอ?"
"ป่าวค่ะ แค่ไม่ค่อยสบายใจนิดหน่อย"
"เรื่องอะไรล่ะลูก เล่าให้แม่ฟังได้ไหม?"
"แม่ถ้าเบลล์ขอพี่ฝนแต่งงานตอนนี้ แม่ว่ามันจะเร็วไปไหม? คือเบลล์รู้สึกว่าตอนนี้เบลล์กับพี่ฝนเริ่มห่างกันยังไงก็ไม่รู้ :("
"ไอ่เร็วไม่เร็วเนี่ย แม่ว่ามันไม่เกี่ยวหรอกนะลูก มันอยู่ที่ลูกมากกว่าแล้วอีกอย่างการแต่งงานมันคือการใช้ชีวิตคู่เลยนะถ้าเบลล์คิดว่าจะแต่งเพราะเริ่มห่างเหินกันมันไม่ใช่เหตุผลที่เบลล์จะขอหนูฝนแต่งงาน แต่แม่อยากให้หนูขอหนูฝนด้วยเหตุผลที่ว่าหนูพร้อมจะดูแลหนูฝนแล้ว พร้อมที่จะใช้ชีวิตคู่กันแล้ว ไม่ใช่ว่าแม่ห้ามนะแม่แล้วแต่เบลล์ เบลล์ก็รู้ว่าแม่อยากจะได้หนูฝนเป็นลูกสะใภ้ ตัวเล็กนิดเดียวแต่คุมลูกสาวแม่อยู่เนี่ยเก่งจริงๆ^^"
"แม่เบลล์กำลังจะซึ้งแล้วนะ ถ้าแม่ไม่บอกว่าเบลล์กลัวภรรยาตัวเองเนี่ย"
"แม่ยังไม่ทันพูดเลยน้าาา"
"จ้าา"
"จะทำอะไรก็คิดดีๆนะลูก แม่กับพ่ออ่ะไม่มีปัญหาหรอก ฝั่งนู้นก็คงไม่มีปัญหา ตอนนี้อ่ะอยู่ที่ตัวลูกกับหนูฝนนะ^^"
"ค่ะ เบลล์รักแม่น้าา"
ฉันเดินขึ้นมาบนห้องแล้วทิ้งตัวลงนอนบนที่นอน 
ถ้าถามว่าพร้อมไหม ฉันพร้อมตั้งนานแล้วล่ะ แล้วถ้าเกิดฉันพูดไปแล้วพี่ฝนยังไม่พร้อมล่ะ? ฉันส่ายหน้าให้กับความคิดในด้านลบของตัวเอง เป็นไงเป็นกัน :)






วันนี้เป็นวันหยุดฉันเลยถือโอกาสชวนพี่ฝนมาเที่ยว
"เบลล์พี่หยุดแค่วันเดียวนะ พามาทะเล แล้วพรุ่งนี้พี่จะไปทำงานไหวไหมเนี้ย"คนตัวเล็กบ่น
"ไม่ไหวก็ไม่ต้องไปสิ ฮ่าๆ"
"จะบ้าหรา เดี๋ยวพี่จะตกงานเอา"
"ก็เดี๋ยวเบลล์เลี้ยงพี่ฝนเอง"พี่ฝนเงียบไปพักนึงก่อนจะพูดตอบ
"เลี้ยงไหวเหรออ?"
"ไหวสิ"
เราเดินเล่นกันอยู่ชายหาดได้พักใหญ่ก็เริ่มเย็นแล้ว
"เบลล์พี่ว่าเรากลับเถอะ"
"อือ พี่ฝน"พี่ฝนหยุดเดินแล้วหันมา
"ว่าไงค่ะ?"
ฉันค่อยๆย่อตัวลงแล้วคุกเข่า ค่อยๆหยิบแหวนสีเงินออกมาจากกระเป๋า มองไปที่ตาดวงน้อยๆของพี่ฝนแล้วพูดว่า
"พี่ฝนเบลล์ไม่รู้หรอกนะว่าพี่จะตกลงไหม แต่ว่าตอนนี้เบลล์พร้อมที่จะดูแลพี่ฝนแล้ว เบลล์พร้อมที่จะใช้ชีวิตคู่กับพี่ฝนแล้ว พี่ฝนให้เบลล์ดูแลพี่ฝนได้ไหม แต่งงานกับเบลล์นะ..."หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ รอคำตอบที่จะออกมาจากปากของคนตรงหน้า
"พี่ไม่อยากให้เบลล์ดูแลพี่ฝ่ายเดียวหรอก พี่อยากให้เราดูแลซึ่งกันและกันมากกว่า และพี่ก็พร้อมที่จะใช้ชีวิตคู่กับเบลล์แล้วเหมือนกัน"
ฉันถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนจะค่อยๆบรรจงสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายให้คนตรงหน้า ฉันค่อยๆลุกขึ้นก่อนจะกอดคนตรงหน้า
"ขอบคุณนะพี่ฝน เบลล์ก็นึกว่าพี่ฝนจะไม่แต่งกับเบลล์แล้ว"น้ำตาของฉันมันค่อยๆไหลออกมาเพราะความดีใจ
"ไม่ให้แต่งกับเบลล์แล้วจะให้พี่แต่งกับใครล่ะ ก็พี่รอเบลล์คนเดียวแหละ^^"
บรรยากาศในงานแต่งงานก็เต็มไปด้วยความอบอุ่น ฉันในตอนนี้นะเหรอยิ้มจนแก้มปริแล้ว แล้วยิ่งเห็นพี่ฝนในชุดเจ้าสาวนะ แทบจะละลาย ถึงเวลาแล้วเบลล์ขอตัวก่อนนะคะ                     จบบริบูรณ์...♥
-บนโลกใบนี้มีความรักหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนก็ตาม ถ้าเราไม่ได้ทำอะไรที่เสียหายก็ไม่ผิด ขอเพียงเข้าใจซึ่งกันและกันก็พอค่ะ-