ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    She's my love เธอคือความรักของฉัน (เบลล์&ฝน)

    ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่ 17 ส่งความรัก

    • อัปเดตล่าสุด 24 พ.ค. 58


    บันทึกของพี่ฝน
    หลังจากที่เมื่อวานฉันกลับมาถึงบ้านก็เอาแต่เก็บตัวในห้องคนเดียว ไม่ว่าใครเรียกฉันก็ไม่รับรู้ จนกระทั้งวันนี้
    ก๊อก ก๊อก!!
    "ฝน มีคนมาหาจ้ะ?"
    "ใครเหรอค่ะ?"
    "เค้าบอกว่าเค้าชื่อ เก้า น่ะลูกเห็นว่าเป็นรุ่นพี่ของเบลล์"หรือว่าคือผู้หญิงคนนั้น?
    "ค่ะ เดี๋ยวหนูลงไปนะคะ"
    "จ่ะๆ"
    ฉันรีบแต่งตัวแล้วลงขงมาข้างล่าง
    "น้องฝนที่เป็นแฟนเบลล์ใช่ไหม?"ใช่จริงๆด้วย
    "ใช่ค่ะ"
    "น้องกำลังเข้าใจเบลล์ผิดนะ"
    "ค่ะ??"
    "พี่กับเบลล์เราไม่ได้มีอะไรกัน วันนั้นพี่เมามาก"
    "แล้วพี่มาบอกฝนทำไมเหรอค่ะ? ขนาดเจ้าตัวเขายังไม่มาด้วยตัวเองเลย"
    "ที่จริงเบลล์บอกไม่ให้พี่มาเค้าจะมาพูดด้วยตัวเอง แต่พี่ไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายมากไปกว่านี้ อีกอย่างเมื่อวานเบลล์ก็ล้มจนแขนช้ำตอนที่กำลังจะวิ่งไปตามน้องนั้นแหละ"ห๊ะ?
    "แล้วเบลล์เป็นอะไรมากไหมค่ะ?"
    "พี่ว่าฝนไปดูเบลล์เองก็แล้วกันนะ พี่ขอตัวกลับก่อนนะ"
    "พี่เก้าค่ะ ขอบคุณนะคะ"
    "ไม่ต้องขอบคุณหรอก พี่ไปนะ"
    ฉันรีบขึ้นไปบนห้องคว้ากุญแจแล้วออกรถทันที






    บันทึกของเบลล์
    ฉันยังคงนั่งอยู่ภายในห้องคนเดียว หลังจากที่เมื่อวานพี่เก้าขอตัวกลับไปก่อน พลันสมองก็คิดว่าจะไปอธิบายให้พี่ฝนเข้าใจยังไงดี??
    ติ๊งต๊องง!!
    ใครมานะ??ฉันลุกขึ้นไปเปิดประตู
    "พี่ฝน 0^0"
    "..."พี่ฝนไม่พูดอะไรแต่เข้ามาสวมกอดฉันทันที
    "พี่ฝน"ฉันค่อยๆดันตัวพี่ฝนออกเล็กน้อย ทำให้เห็นใบหน้าที่แดงพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาคู่น้อย
    "เบลล์..ฮืออTT"
    ฉันพาพี่ฝนเข้ามานั่งในห้อง
    "พี่ฝนคือเรื่องทั้งหมด.."ฉันกำลังจะพูดต่อแต่พี่ฝนตัดบทขึ้น
    "พี่รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว พี่ขอโทษนะที่ไม่เชื่อใจเบลล์"
    "พี่ฝนไม่ต้องขอโทษเบลล์หรอก เบลล์ต่างหากที่ผิด"
    ฉันค่อยๆเช็ดน้ำตาให้พี่ฝนอย่างเบามือ ก่อนที่คนตัวเล็กจะค่อยๆเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ลมหายใจอุ่นๆและสัมผัสที่นุ่มนวลของคนตรงหน้ามันช่างหวานละมุนหรือเกิน พี่ฝนขึ้นมานั่งบนตักฉันพร้อมใช้แขนคล้องมาที่คอของฉัน ฉันลูบไปที่เอวของพี่ฝนเบาๆ ริมฝีปากที่สัมผัสกันเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ(ส่วนที่เหลือไปจินตนาการเอาเองนะคะ ฮ่าๆ♡)





    บันทึกของฟรัง
    ฉันนั่งมองหน้าจอโน๊ตบุ๊คที่อยู่บนโต๊ะ พร้อมยิ้มเล็กยิ้มน้อยกับคนในจอ ใช่แล้วฉันกำลังคุยกับแพรวาอยู่
    "คิดถึงจังเลยย"ฉันพูดพร้อมส่งยิ้ม
    "คิดถึงใคร?"
    "คิดถึงกาแฟ ฮ่าๆ"
    "เอ้อ!"แพรวาทำหน้าเหมือนเด็กน้อย
    "โอ้เอ้ๆคิดถึงแพรวาทีสุดแหละคร้าบบย"แพรวาเริ่มยิ้มน้อยๆ
    "จริงเหรอ?"
    "จริงสิค่ะ?
    "แล้วทำไมไม่มาหาล่ะ?"
    "เดี๋ยวส่งความรักไปให้ก่อนแล้วกันเนาะ^^"
    "จะรอรับนะคะ^///^"
    "อยู่นู้นอ่ะห้ามมีกิ๊กนะรู้ป่าว ดูแลตัวเองด้วย"
    "ฟรังก็เหมือนกัน ถ้ารู้ว่ามีกิ๊กนะโดนแน่"
    "งั้นเดี๋ยวฟรังมีกิ๊กดีกว่า แพรวาได้มาจัดการ^^"
    "เดี๋ยวเถอะๆ"สายตาดุร้ายถูกส่งมายังฉัน
    "ไม่มีหรอก เค้ามีตัวเองคนเดียว^^"
    "บ้า ^///^"



    สวัสดีค่ะรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนน ช้าไปหน่อยแต่ก็มาลงให้แล้วน้าา ยังรอกันอยู่ใช่ไหม?? ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ขอคุณที่ความคิดเห็นด้วยนะคะ^^ เจอกันตอนต่อไปค่าา♥♡
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×