She's my love เธอคือความรักของฉัน (เบลล์&ฝน)

ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่ 14 ไม่เหมือนคนอื่น

บันทึกของฟรัง
วันนี้ฉันตื่นแต่เช้าทั้งที่เมื่อคืนก็กว่าจะนอนหลับได้ หลังจากแต่งตัวและเก็บของเสร็จเรียบร้อยฉันก็ไปที่บ้านของแพรวาเพราะคิดว่าแพรวาน่าจะตื่นแล้ว แต่พอไปถึงก็วิ่งกลับมาบ้าน
"อะไรเนี่ยฟรัง แกเป็นอะไรของแก"ฉันบ่นตัวเองเพราะปกติแล้วฉันไม่เคยกลัวที่จะบอกชอบใครเลย แต่ทำไมกับแพรวาฉันถึงไม่กล้าแบบนี้นะ หรือเป็นเพราะความรู้สึกทีฉันมีให้แพรวามันไม่เหมือนกับคนอื่น...
"ฟรัง!"ฉันสะดุ้งตกใจเล็กน้อย
"โห พี่เบลล์ตกใจหมดเลย"
"มายืนทำอะไรหน้าบ้านแต่เช้า?"
"คือ...พี่เบลล์"
"ไม่กล้าไปบอกชอบเค้าอ่ะดิ"
"ห๊ะ พี่เบลล์รู้ได้ไงอ่ะ?"
"ฉันอยู่กับแกมาตั้งแต่เด็กทำไมจะไม่รู้"
"ไม่รู้สิพี่เบลล์ ทำไมฟรังถึงไม่กล้าบอกชอบแพรวาเหมือนคนอื่นที่ฟรังเคยบอกชอบ"
"ก็เพราะแพรวาไม่เหมือนคนอื่นที่แกเคยบอกชอบไง"
"ยังไงอ่ะ?"
"ก็เพราะแกน่ะรักแพรวาไง หรือเรียกว่าแพรวาน่ะชนะใจแก ก็เหมือนกับพี่นั้นแหละไม่ว่าใครก็ไม่เหมือนพี่ฝน แล้วก็ไม่มีใครมาแทนที่พี่ฝนได้"พี่เบลล์พูดพร้อมลูบหัวฉัน
"ขอบคุณน้าพี่เบลล์^^"ฉันเข้าไปกอดพี่เบลล์
"อืมๆรีบไปบอกเค้าเถอะ จะได้มีเวลาสวีท ฮ่าๆ"
"สวงสวีทอะไรเล่า^///^"
"เขินออกหน้าออกตาละแกอ่ะ ไปๆ"
"ค่าๆ"






บันทึกของฝน
ฉันค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าเบลล์หายไป?ก็เลยลุกจากที่นอนแล้วไปตามหา ก็เห็นว่ายืนคุยกับฟรังอยู่ก็เลยกะว่าจะขึ้นไปอาบน้ำแต่พอได้ยินประโยคหนึ่งทำให้ฉันต้องยิ้มจนแก้มปริ
"...ก็เหมือนกับพี่นั้นแหละไม่ว่าใครก็ไม่เหมือนพี่ฝน แล้วก็ไม่มีใครมาแทนพี่ฝนได้"
ฉันเดินยิ้มหน้าแดงจนไปถึงห้อง แล้วอาบน้ำแต่งตัวพอออกมาก็เห็นเบลล์นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่
"เบลล์ทำพี่ฝนตื่นเหรอ?"
"ป่าวๆพี่ตื่นเอง^^"
"อ่อ งั้นเบลล์ไปอาบน้ำก่อนนะ^^"
"..."ฉันไม่พูดอะไรแต่เข้าไปสวมกอดเบลล์
"หืม?อะไรครับพี่ฝน"เบลล์ถามขึ้น
"ขอบคุณนะเบลล์สำหรับทุกอย่าง พี่ฝนรักเบลล์นะ^^"
"เบลล์ก็รักพี่ฝนน้าา^^"
ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปประทับจูบลงบนริมฝีปากของเบลล์ โดยที่เจ้าตัวก็ตอบรับกลับมาโดยอัตโนมัติ ความหวานของจูบทำให้ฉันไม่อยากจะหยุดเลย แต่ก็ต้องยอมถอนจูบแต่โดยดี เพราะจะต้องออกเดินทาง
"งั้นเบลล์ไปอาบน้ำก่อนนะ^^"เบลล์พูดพร้อมส่งยิ้ม
"ครับผม^^"






บันทึกของฟรัง
ฉันยืนอยู่หน้าบ้านของแพรวา พร้อมสูดหายใจเข้าปอดอย่างเต็มที่
"เอาล่ะฟรัง พร้อม!"ฉันก้าวขาเข้าแต่ก็ต้องถอยหลังออกมา แต่ระหว่างถอยนั้น
"อ้าวหนูฟรังมาหาแพรวาเหรอจ้ะ?"
"คุณป้าสวัสดีค่ะ คือหนูกำลังจะกลับน่ะค่ะก็เลยจะมาบอกแพรวา"
"รีบกลับจัง แล้วใครจะช่วยดูแลเจ้ากาแฟล่ะ?"
"กาแฟ?"
"ก็ลูกหมาที่ฟรังกับแพรวาพามาเมื่อนวานไงจ้ะ"
"อ่อ แพรวาตั้งชื่อแล้วเหรอค่ะ"
"ใช่จ้ะ ตั้งชื่อเมื่อคืน ตอนนี้แพรวายังไม่ตื่นเลยเดี๋ยวป้าไปปลุกให้นะจ๊ะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ"
"อ้าวแล้วหนูฟรังจะไม่กลับก่อนเหรอ?"
"อืม...งั้นเดี๋ยวหนูเขียนจดหมายไว้แล้วฝากให้แพรวาก็ได้ค่ะ"
"จ้ะๆ"ที่จริงก็อยากบอกด้วยตัวเองนะ แต่บอกผ่านจดหมายก็น่าจะใช้ได้อยู่นะหวังว่าแพรวาจะเข้าใจเรานะ




สวัสดีค่าา ขอบคุณที่ยังรอกันอยู่น้า~เจอกันตอนหน้าครับผม^^