She's my love เธอคือความรักของฉัน (เบลล์&ฝน)

ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 10 วันที่แสนปกติ

บันทึกของเบลล์
หลังจากที่กินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ก๊อก ก๊อก!!
ฉันรีบเดินไปเปิดประตูโดยสายตาพี่ฝนมองอย่างจับผิด น่ากลัวว -0-
"นายน้อยครับ คุณผู้หญิงให้เรียนว่าหัดเปิดโทรศัพท์บ้างนะครับ และก็ให้ไปรับคุณฟรังที่สถานีด้วยครับ ผมไปทำงานก่อนนะครับ"
"พี่ฝน เบลล์ต้องไปรับน้องที่สถานีอ่ะไปด้วยกันป่าว?"
"น้องผู้หญิงผู้ชาย?"สายแบบนั้นมันอะไรนะ! -0-
"ผู้หญิงค่ะ แหะๆ"ฉันพูดพร้อมส่งยิ้มหวาน
"..."
"แต่พี่ฝนไม่ต้องห่วงนะ ฟรังอ่ะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเบลล์แถมทัศนคติก็คล้ายๆเบลล์ด้วย"
"เจ้าชู้กับเจ้าเลห์อ่ะนะ?"น่านน โดนอีกหนึ่งดอกโกรธอะไรเค้าเนี่ย TT
"งือ T^T พี่ฝนอ่ะ"
"อ่ะๆไปรับน้องกันดีกว่าเดี๋ยวน้องจะรอนาน"พี่ฝนเดินมาแล้วหยิกแก้มฉัน
ฉันขับรถไม่นานนักก็ถึงสถานี เมื่อเห็นลูกพี่ลูกน้องของฉันก็เปิดกระจกให้เห็น แล้วเจ้าตัวก็เดินมาขึ้นรถ
"พี่เบลล์สวัสดีค่ะ แล้วก็พี่คนสวยสวัสดีค่ะ"เจ้าน้องตัวแสบสวัสดีพร้อมส่งยิ้มหวานให้พี่ฝน เดี๋ยวเถอะๆ
"น้อยๆหน่อยฟรัง คนนั้นพี่สะใภ้แกนะ"ฉันทำหน้าดุใส่ฟรัง ส่วนพี่ฝนก็หัวเราะอยู่นั้นแหละ
"อ่อ คร้าบบคุณพี่เบลล์"
"ว่าแต่แกมาถึงนี่ มีอะไรรึป่าวเนี่ย?"
"ก็แม่อะดิจะให้ฟรังเรียนพิเศษ ฟรังก็เลยว่าจะมาอยู่กับพี่เบลล์พอมาหา คุณป้าก็บอกว่าพี่มานี้ก็เลยตามมา"
"แล้วแม่แกจะไม่ว่าเหรอ?"
"ไม่ว่าหรอกอยู่กับพี่เบลล์ ขืนกลับไปบ้านมีหวังแม่ต้องให้ไปเรียนแน่เลย ก็เลยมาอยู่กับพี่ที่นี่ดีกว่าพักผ่อนไปในตัว"
"ไม่ค่อยเลยนะแก"
"ว่าแต่คุณพี่สะใภ้ชื่ออะไรค่ะ"
"พี่ชื่อ ฝน ค่ะ"
"อ่อค่ะ พี่ฝน"
คุยกันมาตลอดทางจนในที่สุดก็ถึงบ้าน
"พี่ฝนเราไปเดินเล่นกันไหม?"ฉันหันไปถาม
"เอาสิๆ"
"โอเคครับ ฟรังแกจะไปกับพี่ป่าว?"ฉันหันไปถามฟรัง ที่พอวางกระเป๋าเสร็จปุ๊ปมันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมทันที
"ไม่อ่ะ ไม่อยากไปเป็น กขค"
"แล้วแต่แกนะ ขนมกินได้นะ พี่ไปละ"





บันทึกของฟรัง
หลังจากที่มาถึงบ้านพี่ทั้งสองก็พากันไปเดินเล่นแต่พูดถึงก็อิจฉาพี่เบลล์นะเนี่ยพี่สะใภ้น่ารักมาก นี้ถ้าไม่ติดว่าเป็นพี่สะใภ้ฉันคงจะจีบไปละ ฉันคิดในใจมือก็เล่นเกมไป
ก๊อก ก๊อก!!
ใครมาละนั้น - - รบกวนเวลาพักผ่อนจริงๆ
"เอ่อ ขอโทษนะพี่เบลล์อยู่ไหม"ผู้หญิงคนนี้ อะไรกัน ทำไมฉันรู้สึกว่า...
"..."
"นี้ ฉันถามว่าพี่เบลล์อยู่ไหม?"
"ถ้าอยู่ก็ต้องเห็นดิ"ฉันพูดพร้อมส่งยิ้มไปให้คนตรงหน้า
"สรุปไม่อยู่"
"ก็เห็นป่ะล่ะ?"
"จะกวนกันใช่ป่ะ"
"ป่าวสักหน่อย ว่าแต่เธอชื่ออะไรฉันจะได้บอกพี่เบลล์ถูก"
"ไม่ต้องบอกชื่อพี่เบลล์เค้าก็รู้ย่ะ"
"แล้วถ้าเค้าไม่รู้ล่ะ?"ฉันยังคงส่งยิ้มไปให้
"อ่ะๆฉันชื่อ แพรวา"
"โอเคๆจะบอกว่าคนชื่อ วา มาหานะ"
"วา?"
"ก็ย่อมาจาก แพรวา ไง"
"เดี๋ยวน่ะ! แล้วเธอชื่ออะไร"
"ถามชื่อเราอ่ะ จะจีบเราเหรอ?"ฉันยักคิ้วให้
"อย่าหลงตัวเองได้ป่ะ"
"ฉันชื่อ ฟรัง"
"อ่อ โอเคค่ะ คุณ ฟัง!"แพรวาพูดพร้อมชี้ไปที่หู ทำท่าประกอบ
"ฟรัง ฟอฟันรอเรือไม้หันอากาศงองูค่ะ คุณวา"
"อ่อเหรอค่ะ คุณฟัง"
"แล้วแต่นะ"
"งั้นฉันไปละ เสียเวลาจริงๆ"
แพรวา ผ้หญิงคนนี้น่าสนใจแหะ ยิ่งดื้อยิ่งแสบแบบนี้ ฉันยิ่งชอบ





บันทึกของฝน
รู้สึกว่าเวลาเราหึงเนี่ยเบลล์จะกลัวเรา สงสัยจะต้องแกล้งหึงบ่อยๆแหละ เอาคืนที่แต่ก่อนชอบมาหื่นใส่ ฉันคิดไปพรางๆเดินเล่นกับเบลล์
"ยิ้มอะไรอ่ะพี่ฝน?"เบลล์ทักขึ้นจึงทำให้ฉันหยุดความคิด
"ป๊าววว!"
"จริงอ่ะ ต้องคิดอะไรร้ายกาจแน่ๆเลย"รู้ทันอีกนะ - -
"ป่าวสักหน่อย"
"เชื่อก็ได้ค่ะ"
"ดีมากค่ะ พักก่อนไดไหมอ่ะ?"
"เอาสิ"เบลล์พาฉันไปนั่งพักใต้ต้นไม้ต้นนึงที่ให้ร่มเงา
"พี่ฝนเบลล์รักพี่ฝนนะ"
"พี่ก็รักเบลล์นะ"
คำพูดแค่ไม่กี่คำก็ทำให้ใจฉันสั่นได้ขนาดนี้ เราสองคนสบตากัน โดยมีสายลมอ่อนพัดตลอดเวลา เพียงช่วงเวลาสั้นๆใบหน้าของเบลล์ใกล้ใบหน้าฉัน จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆขิงกันและกัน จากนั้นริมฝีปากของเราก็แตะกัน จูบอ่อนโยนทำให็ฉันอยากจะหยุดเวลานี้ไว้นานๆ




สวัสดีค่าา มีตัวละครใหม่เพิ่มขึ้นมา ไรท์อยากจะลองแต่งให้ฟรังมีบุคลิกแบบใหม่ดูเพราะส่วนใหญ่ฟรังจะมีบุคลิกเงียบๆมาตลอด ชอบไม่ชอบยังไงก็บอกกันได้นะ ฝากติดตามด้วยน้าา~ขอบคุณค่าา♥