คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Attachment : Lay x Chen 1
::Attachment:: 1
::Lay x Chen::
ีวิอผมเรียบ่ายและสบสุผมเ่าห้ออผมอยู่ไปวันๆและเรียนไปวันๆทุๆวันนี้มันไม่มีอะไรแปลเิึ้นเลย เนื่อาวันนี้มีเพื่อน้าห้อย้ายมาอยู่ใหม่ ผมม่ไ้สนใอะไรเาหรอนะถ้าเาไม่….
โรม!!!
นั่นไพูยัไม่ทันาำัอีแล้ว เาทำอะไรอเานะ - - มันัทุๆ 5 นาทีเลยนะ ะบ้าหรือเปล่าเนี่ย ผมทนไม่ไหวแล้ว้อไปบอหน่อยแล้วล่ะ
ึ ! ึ !
ผมเาะไปเสียัมาๆ 2 รั้สัพั้มีเสียใสๆะโนออมาา้าใน
“แปบนึนะ๊าบบบบ” ผมยืนรอหมอนั่นอยู่ประมา 2 นาที
เพล้!!!
ผมใมาเมื่อไ้ยินเสียแ้วแเาทำอะไรอีแล้วหมอนั่นเปิประูออมาให้ผมเห็นใบหน้าที่เ็มไป้วยแผล โห….เป็นหนันะเนี่ยผมมอไปามร่าอหมอนั่นมันเ็มไป้วยบาแผลริๆบาที่็มีพาสเอร์แปะเอาไว้้วย !! อะไรเ็มไปหมเลยเนี่ยย!!
“เอ่อ..ือมีอะไรให้ผม่วยไหม ทำไมแผลุเยอะแบบนี้ล่ะ!” ร่าเล็ส่ายหน้าให้ผมแ่ยัไ็ูเหมือนมีอะไระให้่วย หรือะไม่่วยี - - ผมะเ้อหน้ามอเ้าไปในห้ออเาผมรุ้แล้วว่าทำไมมันถึเสียัแบบนี้ อระัระายเ็มทั่วห้อไปหม แล้วยัมีแ้วแอี้วยนี่ือ้นเหุอเสียสินะ
“ไม่หรอ….ผมุ่ม่ามเออโทษนะรับที่ส่เสียัไปถึห้ออุ”
ผมส่ายหน้าหน่ายๆให้เานนั้นแล้วบไปที่ไหล่เาเบาๆเพื่อให้ำลัใ
“ไม่เป็นไรเี๋ยวัน่วยเอ” ผม็ว่าอยู่แล้ว้วยไม่มีอะไระทำ้วยหาอะไรทำไป่อนละัน -3-
“เอ๋ !!ไม่้อหรอรับลำบาุแย่เลยนะรับ” เายิ้มว้าให้ผม ผมอบรอยยิ้มอเาัเลยนะ น่ารัี…….บ้าหรอ..!! เาเป็นผู้ายเว้ยยยยย
“อืม…นายื่ออะไรหรอ” ผมถามหลัาที่เินเ้ามาในบ้านที่รรุรัมันรริๆนะ
“เินรับ….ิม แรับ” บอทั้ื่อเล่นื่อริเลยหรอ 5555 น่ารัริๆเลย ผมหันมายิ้มให้เินนิๆหน่อยๆแล้ว่อยหันไปมอห้ออเา….
“อ่า…นายเป็นนทำเอหมเลยหรอ” เินพยัหน้าน้อยๆ่อนะเยหน้าึ้นมามอผมอย่าอายๆ ็อะนะห้อให่นานี้ให้ทำนเียวมัน็ยุ่ยาอยู่หรอ
“อ่า….ันื่อเลย์นะ” ผมลูบหัวเินเบาๆ เินบอให้ผมนั่รอรนี้่อนเพราะว่าเาะไปเ็บเศษแ้วที่อยู่ ผมนั่มอเาเ็บผมรู้สึว่าเาูแปลๆนะ มือสั่นไปหมเลยแบบนั้นเี๋ยว็โนบาเอาหรอ
“โอ้ยยยย!!” เาร้อออมาเสียหลเพราะว่ามันบาลึผิปิ แหม่ พูยัไม่ทันาำ็โนริๆ ผมรีบวิ่เ้าไปูแผลแล้วรีบพาเาไปทำแผลในห้อรัวนเสร็
“เี๋ยวันเ็บเอนะเินไปเ็บระาษแถวๆนั้นเอาละัน” ผมบอพร้อมี้นิ้วไปรที่มีอระาษวาอยู่เ็มไปหม เินพยัหน้าหึๆแล้วรีบเินไปเ็บแ่อนที่เินนี่แหละ….
พรื…ุบบ!!! โอ้ยยยยยย!!
เาร้อเสียหลออมาอีแล้ว ผมใมาึรีบวิ่เ้าไปหาเินที่ำลันั่ับหัวัวเออย่าทรมานนั่น โถ่…ผมเ้าใแล้วว่าทำไมมันถึมีเสียัออมาบ่อยนานั้น :’(
“อ้าววว!! เิน!! เป็นไรมามั้ยลุึ้นมาเร็ว” ผมรีบไป่วยพยุเินที่เผลอเินลื่นน้ำที่มันหอยู่รพื้น แล้วหน้าฟาับพื้น…เห็นแล้วเ็บน่าูผม็เลยเอาน้ำแ็มาใส่ผ้าแล้วเอามาประบเ้าที่หน้าผาเิน ทั้น่ารัทั้น่าสสารริๆ
“อ่าอโทษนะรับผม็เป็นแบบนี้แหละฮะไม่เป็นไรหรอ” ะไม่เป็นไ้ยัไเล่า!! แผลเ็มัวะนานี้เนี่ยนะ
“นายไม่้อทำอะไรหรอ…นั่อยุ่นี่แหละเี๋ยวันทำเอ” ไม่อะไรลใทำให้ผมอยา่วยเินนานี้นะ เห้อออ!..็ูเาสิุ่ม่ามนน่าลัวนานั้นน่าสสาระายไป
“เอ๊ะ…! ะีหรอรับ ไม่เอาหรอรับเี๋ยวผม่วย้วย” เินยิ้มว้าให้ับผม แล้วะีใหรือเสียใีรับ ผมไม่รู้ว่าผมวระอบยัไเลยริๆ ผมไ้แ่พยัหน้าหึๆยอมเาทุอย่าเลยผมแพ้รอยยิ้มอเาั้นหรอ…
“ะ…ั้นระวััว้วยสิรับ” ผมพุออไปเพราะเป็นห่วนรหน้าริๆ ลัวว่าเาะเป็นแบบเมื่อี้อี ผมไม่อยาให้เาเ็บไปมาว่านี้อีแล้วนะ เินพยัหน้าให้ผมมแล้วเินหายเ้าไปในรัว ผม็มอามเานสุสายา…
ทำไมผมรู้สึอบเาั
พูุย้า <3 <3
อน 1 ออแล้วน้า ^_^ อน2ไม่แน่ใ ิามันหน่อยน้า
ผิพลายัไเม้นบอ้วยน้าับบ!! อนนี้สั้นๆนะเี๋ยวอน 2 มายาวเลย 555
อบุมา้า ^_^
ความคิดเห็น