นิยายสั้น (yaoi) To be with her Throughout! จะอยู่กับเธอตลอดไป season1
นิยายสั้น To be with her Throughout! จะอยู่กับเธอตลอดไป season1 นิยายแต่งเอง
ผู้เข้าชมรวม
121
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
อาโอย ชินกุเระ
เด็กนักเรียนที่การเรียนดีแต่เป็นคนห่ามๆไม่รู้จัก
คิด แถมยังเป็นคนแปลกๆและยังเป็นคนรักผู้ชายด้วยกันอีกเพราะเขาคิดว่าผู้หญิงเรื่องมากเลยอยากลองดูว่าผู้ชายจะเป็นยังไง แค่นี้เอง ^.^
ยามาโมโตะ ฮารุกิ
ชายหยิ่ง เย็นชา แต่เป็นคนสมบูรณ์แบบที่สุดทั้งหล่อ รวย เท่ แต่เย็นชาเอาแต่เรียนไม่เคยสนใจพวกผู้หญิงเลยแม้แต่คนเดียวจริงๆนะ
เรื่องย่อ : อาโอย ชินกุเระ เด็กผู้ชายที่คิดจะมีรักกับผู้ชายด้วยกันจึงแอบหลงรัก ยามาโมโตะ ฮารุกิ
ที่เอาแต่เรียนไม่เคยสนใจผู้หญิงเลยและยังเย็นชาเป็นคนพูดตรงเกินไปจนไม่มีใครอยากจะคบแต่ อาโอย ชินกุเระ คิดอยากจะพูดคุยกับ ยามาโมโตะ ฮารุกิ เลยแอบหลงรักเขาแอบมองเขาตลอดเวลาจน ยามาโมโตะ ฮารุกิ เริ่มรู้สึกตัวว่าโดน อาโอย ชินกุเระ จับตามองอยู่เลยไม่ค่อยอยากเข้าใกล้เท่าไร แต่อาโอย ชินกุเระ ก็ยังอยากจะพูดคุยกับเขาทั้งที่รู้ว่าเขากำลังหลบหน้าอยู่
เขาจึงเข้าไปทัก ยามาโมโตะ ฮารุกิ ด้วยตัวเองติดตามชมเรื่องราวของทั้ง 2 คนได้ใน
นิยายสั้น To be with her Throughout! จะอยู่กับเธอตลอดไป season1
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ทำไมเขาเจิดจ้าในสายตาเราขนาดนี้นะ ? เราหลงรักเขามาก แต่กลัวว่าเขาจะไม่อยากคุยกับเราเพราะเราเป็น… ผู้ชายด้วยกันน่ะสิ เขาขยะแขยงแน่ถ้ารู้ว่าเรารักเขาขนาดนี้ ทั้งที่เวลาพูดกับคนอื่นเราก็คุยได้ปกติ แต่พอคุยกับเขาแล้วใจมันเต้นไม่หยุดเลย
2 อาทิตย์ที่แล้ว
“เอ่อ… ผมมาเก็บชีทของคุณยามาโมโตะครับ กรุณาส่งให้ผมด้วยครับ” ทั้งที่เราไม่เคยพูดครับกับเพื่อนในห้องเลยแต่กลับพูดกับคนนี้ได้คนเดียวเท่านั้น
“แปปนะ หยิบอยู่” อึก… น่ากลัวชะมัดแต่เขากลับหล่อในสายตาเรามากเจิดจ้าเหมือนแสงอาทิตย์ที่นำพาให้เรามีความหวัง
“อ่า ขอบคุณมากครับ ไปละนะครับ” ตรู๊ด ๆ ๆ วิ่งออกมาแบบนี้เขาจะสงสัยไหมเนี่ยถ้าเขารู้ว่าคิดยังไง ต้องขยะแขยงเราแน่ๆเลย เราไม่อยากให้เขารู้เลย
“ดูเจ้าชินกุเระดิ แม่งชอบไอ้ยามาโมโตะแน่เลยว่ะ”
“เออ ใช่ๆ แม่งชอบทำตัวนอบน้อมกับยามาโมโตะตลอดเลย แม่งเป็นเกย์แน่ๆ”
ฮึ๊ย ๆ!! มาพูดอะไรต่อหน้ายามาโมโตะคุงล่ะเขาต้องเกลียดเราแน่ถ้าเขารู้
“เฮ้ย ไอ้ยามาโมโตะเองไม่ชอบใช่ไหมล่ะ บอกไปเลยซิ๊ไปให้ความหวังมันทำไมวะ”
“ฉันไม่ได้หึความหวัง เพราะฉันไม่ได้เกลียดเขา…..” เหมือนน้ำแข็งเลยแฮะ ^^”แล้วมันหมายความว่าไงเนี่ย เขาไม่ได้เกลียดที่เราชอบเขาเรอะเนี่ย !!
ฮึบ ! “โอ้ยย เอื้อมไม่ถึงเฟ้ยย!!” ผมกำลังจะหยิบสมุดวิทยาศาตร์มาอ่านแต่มันอยู่สู๊ง .. สูง
แต่อยู่ดีดี มีมือที่คุ้นๆมาช่วยหยิบหนังสือให้พ่อรูปหล่อคนนี้คือคุณยามาโมโตะ =0=”
“หยิบไม่ถึงไม่ใช่เรอะ เตี้ยชะมัดแค่นี้ก็หยิบไม่ถึง”
หา! ว่าไรน๊ะ!!
“แต่ก็น่ารักดีนะ” เขายิ้มอย่างอ่อนโยนให้เรา ยิ้มที่เขาไม่เคยให้ใครแต่กลับมายิ้มให้เราแบบนี้มันเขินนะเนี่ย
“อ่า ขอบคุณมากครับ ขอบคุณจริง ๆ ครับ” แฮะไปดีกว่าเดี๋ยวเราจะคลั่งเปล่า ๆ
“นายน่ะชื่ออะไร”
“เอ๋ ? อาโอย ชินกุเระ ครับ”
“ชื่อเพราะดีนิไปล่ะ”
“อ่าครับ” ฮึ้ยทำไมรู้สึกแบบนี้ กลั้นไว้ไม่ไหวแล้ว เหมือนการที่เขาแค่มองตาเรา เราก็ไม่อาจห้ามความรู้สึกนี้ได้
“คือ คือว่า…ผมชอบคุณยามาโมโตะครับ!!”
เขาจะตอบมาว่ายังไงกันนะ เขาจะเกลียดเราเข้าไส้ไหมเนี่ย
คุณยามาโมโตะได้เอามือเรียวสวยของเขามาลูบหัวผมอย่างอ่อนโยนทำผมหน้าแดงไปถึงหูแล้ว
ทำไงดี ทนไม่ไหวแล้ว !! ผมได้กระโดดไปกอดเขาเพราะรักเขามากแค่เขาพูดด้วยก็ดีใจจนเผลอบอกรักไปตอนนี้เขาลูบหัวเรา เรากลั้นมันไม่ไหวจริง ๆ
“นายน่ะ รักฉันได้ยังไง”
“คือคุณยามาโตะดูเย็นชา สมชายดีแต่ผมสิทำตัวห่ามๆพูดไม่คิด คุณยามาโมโตะเป็นคนที่เจิดจ้าในสายตาของผมมากที่สุดในโลกนี้แล้ว ผมรักคุณ”
“งั้นถ้าฉันทำแบบนี้ล่ะ”
“เอ๋ อะไรหรอ ครั…อุ๊บ!!” ริมฝีปากของคุณยามาโมโตะที่เราอยากจูบมาตั้งนานนั้นได้มาประกบเข้ากับริมฝีปากของผม ผมรักเขารักมากเกินไปแล้วรักมากๆรักจริง ๆ
“งั้นฉันจะลองคิดดูก่อนนะ บาย” เขาไปแล้ววันนี้มันมากเกินพอสำหรับเราแล้วล่ะ
ณ บ้านของชินกุเระ
“เฮ้อออออ … นอนไม่หลับเลย ทำไงดี” อยากเจอหน้าเขาจังเลย
ณ บ้านของยามาโมโตะ
“นายครับ ศัตรูเราบุกมาถึงหน้าบ้านเราแล้วครับ นั่นรูปใครหรอครับ”
“อ่อ รูปเด็กผู้ชายที่ชื่อว่าชินกุเระน่ะ เห็นว่าน่ารักดีแถมนิสัยดีอีก ฉันชอบเขาน่ะ”
“ครับนายท่านให้ทำยังไงดีครับ”
“เอ๋ อะไรหรอ ถ้าศัตรูก็โทรเรียกตำรวจสิเรื่องนี้นายรู้อยู่แล้วไม่ใช่หรอ”
“อ่อไม่ใช่ตรับเรื่องที่ผมรู้ว่าใครคือคนรักของคุณ” ชายหนุ่มคนหนึ่งถอดหน้ากากที่หน้าเหมือนพ่อบ้านที่นี่และกำลังรีบกระโดดลงไปจากหน้าต่างแล้วพูดขึ้นว่า
“ฉันจะไปเอาเด็กคนนี้มา ฉันถ่ายไว้เรีบยร้อยแล้วอย่าลืมล่ะระวังเด็กคนนี้ด้วย”
“เฮ้ย! อย่านะ” ยามาโมโตะได้รีบวิ่งไปแต่ก็ห้ามไว้ไม่ทันเขาคนนั้นกระโดดลงไปก่อน
“ทำไงดีเนี่ย ??!!”
ณ บ้านชินกุเระ
“เด็กคนนี้แน่นะ” “ใช่ๆนี่ไงฉัยถ่ายมา” เสียงใครนะ ผมได้ลืมตาขึ้นมาพร้อมมือที่ใส่ถุงมือสีดำถือผ้าเช็ดหน้าสีขาวมากประกบกับจมูกของผมทำให้ผมสลบไปเพราะยาสลบที่พวกมันใส่ไว้ในผ้าเช็ดหน้านั่น พอผมลืมตาตื่นขึ้น “อะไรเนี่ย ที่นี่ที่ไหน”
“ตื่นแล้วเรอะ ชินกูเระ”
“นายเป็นใคร ทำไมถึงรู้ชื่อฉันได้ล่ะ”
“เป็นใครก็ช่าง พูดว่าช่วยด้วยสิเจ้ายามาโมโตะจะได้มาช่วยแก”
“เขาไม่มาหรอกน่า เราไม่ได้เป็นอะไรกับสักหน่อย”
“จริงหรอเนี่ย แสดงว่าหมอนั่นก็ชอบเจ้านี่ข้างเดียวล่ะสิ”
“เอาไงต่อละครับนายท่าน” นี่มันเรื่องอะไรกัน
“จะว่าไป เด็กคนนี้น่ารักไม่ใช่เล่นนะเนี่ย ซักหน่อยเป็นไงล่ะ เอาตากล้องมาซิ”
“เอ๋ อะไรจะทำอะไร?”
“หน้าตาดีเพราะงี้เขาถึงได้ชอบนายล่ะสิ” เจ้าคนแปลกหน้าพวกนี้อะไรของมัน
“จะทำอะไรปล่อยนะเว้ย! … อ๊..อ๊ะ… จับอะไรของนายปล่อยนะเว้ยย”
“อยู่นิ่งๆเป็นเด็กดีหน่อยสิ เดี๋ยวหัวกระจุยหรอกไม่เห็นหรอ” มีคนหนึ่งในคนแปลกหน้าพวกนั้นเล็งปืนมาทางผมทำให้ผมไม่กล้าขยับตัวเลย
“ดีมากอยู่นิ่งๆแบบนี้แหละ” เขาเอามือล้วงเข้ามาในกางเกงขอบผม ทำให้ผมไม่ชอบมาก ๆนี้มันไอ้บ้ากามเอ้ย แต่ผมก็ขยับไม่ได้เพราะว่ามีคนเล็งปืนมาทางผมอยู่
“อ๊ะ……อ๊า!!” ทำไมผมถึงร้องออกมาแบบนี้เนี่ย ทั้งที่แค่รักคุณยามาโมโตะเอง ผมกลัว ช่วยด้วย
“อย่านะ ! อย่าจับน๊ะ!!” โอ้ยทำไมมันรู้สึกแปลกๆ ผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนมันคืออะไรกัน ทำไมรู้สึกไม่ดีเลย เขาเอานิ้วล้วงเข้าไปในนั้นของผม ผมเจ็บมากทำไมต้องทำอะไรอย่างนี้ด้วย เขาเอามือสัมผัสไปมาตรงนั้นของผมเรื่อยๆ ทำให้ผมร้องออกมาโดยไม่รู้ตัว ทำไมช่วยด้วย
คุณยามาโมโตะ ช่วยผมด้วยครับ!!
ตึง!! เสียงประตูที่เปิดออกมาด้วยแรงอันมหาศาล
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ เขายังบริสุทธิ์ใจอยู่นะเขาไม่เคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อน” เสียงของคุณยามาโมโตะที่เคยได้ยิน ได้มาหาผมแล้วผมกลัวมากแต่ตอนนี้ดีใจมากจนทำอะไรไม่ถูกผมร้องไห้ออกมาเมื่อไรก็ไม่รู้ตัวเลย แต่ว่าผมกลัวผมกลัวจริง ๆ
“ถ้าไม่อยากอยู่ในตารางก็ปล่อยชินกุเระซะ ได้ยินไหม!!”
“เอ๋ มันเรียกตำรวจมาด้วยหนีเร็ว ๆ ๆ !!” ตอนนี้ตัวผมเลอะน้ำอะไรก็ไม่รู้แต่ที่รู้ๆมันออกมาจากตรงนั้นของผม มันคือไรอ่ะ ?? “คุณยามาโมโตะครับ น้ำนี่คือน้ำไรอ่ะครับ”
“อ่อ ตอนนี้เธอยังไม่ต้องรู้หรอกนะ กลับบ้านฉันก่อนดีกว่า กลับไปอาบน้ำล้างตัวให้สะอาดนะ”
“เอ๋ คุณจะให้ผมพักด้วยหรอครับเนี่ย” ดีใจจัง ดีใจที่เขามาช่วยเรา
ณ บ้านยามาโมโตะ
“อาบเสร็จแล้วครับ คุณยามาโมโตะ”
“อืม มานี่สิ” “อ่าครับ”
“ฉันรักนาย ชินกุเระนายไร้เดียงสามาก ฉันรักนาย”
“ผมก็รักคุณยามาโมโตะครับ รักมากที่สุด”
“เพราะฉะนั้นมาอยู่กับฉันนะ นายอยู่คนเดียวใช่ไหมล่ะ มาอยู่กับฉันนะจะได้ไม่เหงา”
“ได้จริงๆหรอครับ”
“อื้มได้สิแต่ต้องมีรางวัลให้ฉันด้วยนะ ที่ฉันเสี่ยงไม่ช่วยนายออกมา^.^”
“เอ๋ อะไรหรอครับผมให้คุณได้หมดเลยนะครับ”
“จริงหรอให้ได้หมดเลยนะ” “ครับ” ไร้เดียงสาไปแล้วค่ะ คุณชินกุเระ
นิยายสั้น To be with her Throughout! จะอยู่กับเธอตลอดไป season1
จบบริบูรณ์
อย่าลืมติดตาม season2 ในไม่ช้า (สวัสดีค่ะ GM Inging)
ผลงานอื่นๆ ของ Inging Blue Exorcist ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Inging Blue Exorcist
ความคิดเห็น