ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : cHapte[l2] 1:: บทนำ... ทาสเรอะ!!! O_O ~ [1]
ตอนที่ 1 ... [บทนำ] ทาสเรอะ!!! O_O
“นี่ยัยเตี้ย!!! ช่วยเดินให้มันเร็วๆหน่อยได้ป่ะ ฉันรีบมากไม่เข้าใจรึไง ”
“-O- พูดอะไรให้ดูตัวเองหน่อยนะ”
“ว่าไงนะเมื่อกี้? -_-^”
“เปล่า -__-”
ฉันเดินหอบของพะรุงพะรังเดินตามชายตรงหน้าไปอย่างเฉื่อยชา ให้ตายสิซาร่า!!! ชาติก่อนฉันทำกรรมอะไรไว้นะถึงได้มันซวยซ้ำซวยซ้อนซวยซ่อนเงื่อนเยี่ยงนี้....
“อืดอาดอยู่ได้ ชาติก่อนเธอเคยเป็นเต่าเรอะ”
“ฉันจะไปรู้ได้ไงเล่า!!! นี่..ถ้านายอยากให้เร็วๆนะ แทนที่จะเดินบ่นปากเปียกปากแฉะนายมาช่วยฉันถือของไม่ดีกว่ารึไงห๊ะ!?!”
“ตลกน่า ลืมไปแล้วหรอว่าฉันเป็นใคร^__^”
“เป็นใครแล้วไง ดูดิว่าคนอื่นมองนายด้วยสายตาเอือมระอาแค่ไหนน่ะ -__-”
แทนที่บุคคลซึ่งฉันกำลังสนทนาด้วยจะสำนักผิด หมอนั่นกลับโปรยยิ้มสยองไปให้ผู้คนที่กำลังจับจ้องเขา
“เอือมระอายังไงอ่ะ?”
“นายกำลังให้ผู้หญิงตัวเล็กๆแบกของให้อยู่นะ!!!”
เขากลับมาจ้องหน้าฉันตาปริบๆ .. สงสารฉันหน่อยเซ่~
“แคร์ที่ไหน แต่ว่า...เฮ้ย!!! เอาของมานี่นะ”
ทันใดนั้นเอง มันก็ดึงถุงทั้งหมดไปจากมือฉันแล้วแบกไว้กับบ่า โอ้ว!!! นายเป็นคนดีมากๆเลย ไม่น่าเชื่อว่าฉันตะคอกนิดเดียวถึงทำให้นายกลับตัวกลับใจได้ขนาดนี้ ประเสริฐจริงๆ ^__^ฉันคิดได้ดังนั้นก็ยิ้มหวานๆไปให้ด้วยความปิติยินดี แต่แล้ว -__-^^
“อ้าว!!! โมสุต์กะสาวที่ไหนอ้ะ เฮ้ย!! ไอ้เฌออุนนี่หว่า กิ๊วๆ พวกแกมาสวีทกันหรอ น่ารักดีนี่..”
อะไรนะ -__-^^
“อย่าบอกนะว่าเป็นแฟนกันแล้ว... อ่าฮะๆ ยิ้มอย่างนี้แปลว่าใช่ช่ายป่าว~ ”
ไม่ทราบว่าฉันไปยิ้มตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่พอหันไปมองหน้าไอ้ผู้ชายข้างๆ มันฉีกยิ้มสว่างเจิดจรัสชนิดที่ว่าละลายโลกได้ทั้งใบเลยทีเดียว...
“โมสุต์ถือของให้สาว สุภาพบุรุษจังเลยนะเมิง”
สุภาพบุรุษ... สุภาพบุรุษงั้นเรอะ นี่เป็นคำที่ไม่เหมาะสมสำหรับนายนั่นเลยแม้แต่ขี้เล็บ ต่อให้เอาปืนมาจ่อปากฉันก็จะไม่มีทางเรียกมันอย่างนั้นแน่นอน ใช่....ถ้าเปลี่ยนจากสุภาพบุรุษมาเป็นสามานย์บุรุษฉันจะเห็นด้วยมากมาย
“ไปก่อนนะแล้วเจอพรุ่งนี้... อย่าลืมจุ๊บลากันด้วยนะเว้ย!! ฮะๆๆ”
ตลกมาก....ฉันมองดูแผ่นหลังไอ้เพื่อนร่วมห้องประมาณ 4-5คนที่กำลังเดินจากไปด้วยสายตาเหม่อลอย ในขณะเดียวกันมนุษย์บุรุษเพศนามว่าโมสุต์ซึ่งยืนอยู่ข้างๆฉันหุบยิ้มลงแล้วยัดถุงใส่มือฉันตามเดิม
“อ่ะ เอาไปได้แล้ว หนัก”
“หน้าไว้หลังหลอก..”
“อะไรนะ-__-^^”
“ฉันบอกว่าหน้าไว้หลังหลอก”
“นี่ยัยเตี้ย!!” นายนั่นตะคอกก่อนจะจิกหัวตบฉันเหมือนนางร้ายในละครหลังข่าวภาคค่ำ TT^TT โอ๊ะ!! ดุเดือดเลือดสาดไปหน่อยเอาเป็นว่า ไอ้โมสุต์มองฉันด้วยตาเฉยเมยก่อนจะหยิบถุงจากฉันไปหนึ่งถุง
“ช่วยก็ได้วะ...” หมอนั่นพึมพำก่อนจะเดินนำหน้าไป
“นี่!!...ช่วยแล้วถุงนึงหวังว่าจะเดินเร็วขึ้นนะ”
มันหันมาตะโกน
เจริญมากพี่น้องเอ๊ย!! ช่วยถุงนึงงั้นรึ โอ้ว!! ประเสิฐดีแท้ ฉันยืนเช็ดน้ำตาแห่งความซาบซึ้งในน้ำใจเพราะว่าตัวฉันเบาหวิวมากมายเลยล่ะ แต่!!! ฉันรู้ว่าทุกคนฉลาดเพราะฉันประชดมัน!!!
แทบไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีคนแบบนี้อยู่บนโลก แต่ว่า.... ปลงซะเถิดเฌออุนเพราะมันเกิดขึ้นกับแกแล้ว - -
ฉันวิ่งเหยาะๆไปอยู่ข้างๆหมอนั่นก่อนจะยิ้มเย็นๆ
“ขอบใจมาก ค่อยรู้สึกว่านายเป็นผู้ชายขึ้นมาหน่อย”
“อยากโดนรึไง”
“นายจะต่อยผู้หญิงกลางห้างเรอะ!!”
“ใครว่าจะต่อย จูบเลยต่างหาก”
ฉันเริ่มหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีทันใด ยังไงฉันก็เป็นผู้หญิงนะ
“ ยี้ๆ ทำหน้าแดงเหมือนตูดลิงเลยอ่ะ คิดว่าฉันจะทำจริงๆน่ะเรอะ!!! เดี๋ยวติดเชื้อ ไม่เอาหรอก..”
ฉันลอบเบะปากใส่นายนั่นก่อนจะถอนหายใจพรืด... ถึงนายจะหน้าตาดีแต่ว่ามาจูบเร่าร้อนกลางห้างรังสีความแรดต้องกระจายสู่ท้องถิ่นแน่ๆ แค่คิดนอฉันก็แทบจะโผล่แล้ว.... -.,-
“เสียดายล่ะเซ่”
“ชิ!!”
“ชิอะไรไม่ทราบ”
“ฉันชิไม่ได้รึยังไงกัน!!!!”
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย แต่ว่า... เมื่อกี้เธอขึ้นเสียงกับฉันหรอห๊า!!!”
ฉันสูดลมหายใจเฮือกใหญ่เมื่อคิดย้อนถึงสถานะตัวเอง....
สำหรับคนทั่วไปฉันคือผู้หญิงหน้าตาน่ารักนิสัยดีมีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ไม่รังแกสัตว์ รักเด็กและมีคุณธรรมนำประชาธิปไตยดุจดอกไม้บานสะพรั่งในทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ไพศาลพร้อมด้วยสายลมเย็นสบายพัดเอื่อยๆ (พอเถอะ!! ฉันเอียน : คุณนาย)
ฉันก็อยากจะพอนะ แต่ว่าความสวยฉันไม่สามารถหาอะไรมาเปรียบเทียบได้ก็เลยต้องยาวงี้ ส่วนเจ้านั่น!!! นามของมันคือ โมสุ ศัตรูตัวร้ายกาจในคราบของเด็กหนุ่มหน้าใส (หัวใจซาตาน กิ๊วๆ ติดตามอยู่นะค้าาา ) ฉันรู้ดีว่าโมสุของฉันมีผีมาสิงอยู่แน่นอนถึงได้ทำตัวน่าเกลียดเยี่ยงนี้ แต่พอๆนอนคิดนั่งคิดยืนคิดพิจารณาแล้ว นายนั่นมันก็ตัวเงินตัวทองหน้าตาดีๆนี่เอง
ความชั่วนั่นติดรากฝังลึกอยู่ในกมลสันดารเกินกว่าที่จะใช้พลัง super beautyของฉัน เยียวยาได้
มันทำร้ายคนหน้าตาอย่างฉัน TT^TTฮึก ฮือ ท่านผู้อ่านไม่ต้องร้องไห้ไปกับฉันหรอกค่ะ เพราะว่าผู้อ่านจะต้องตะลึงว่ามันทำอย่างไรกับฉัน มันสั่งให้ฉันไปเป็นทาสมัน ใช่แล้ว!! ทาสที่คอยปรนนิบัติพัดวี24ชม.เหมือนเป็นเซเว่นส่วนตัว จะว่าอย่างไรดี สาวน้อยน่ารักในถ้ำอสูรประมาณนั้น
ถูกต้อง!!! สำหรับมันฉันคือทาสค่ะ แล้วทำไมฉันต้องไปเป็นทาสให้มันปู้ยี่ปู้ย่ำเล่นด้วยนะเรอะ?
เพราะความจำเป็นอย่างยิ่งยวด ฉันต้องช่วยเหลือพ่อที่ป่วยหนัก ถ้าหากฉันไม่ไปเป็นทาสมัน มันจะฆ่าพ่อฉัน!!!!
เอ่อ... ฉันว่านังผู้แต่งมันเขียนบทผิดแล้วล่ะ -___-
อันที่จริงเรื่องของเรื่องก็คือ...TT^TT
ความคิดเห็น