ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ALS - 3 ประลองครั้งแรก 65%
ณ ห้องเรียน 4-S
"นี่เธอว่า อเล็กซานเดอร์คุงจะไหวป่ะ สู้กับคุณเมย์รินน่ะ" เสียงของเด็กหนุ่มสาวซุบซิบขึ้น
"เหอะยังไงเมย์รินก็ชนะนั่นละนะ ไอ้เด็กใหม่นั่นเวทย์มนต์ยังไม่รู้จักจะเอาอะไรไปสู้เขา"ชาย
หนุ่มนั่งโต๊ะหลังพูดขึ้น"ชั้นว่าจะโดนยำใหญ่ด้วยหล่ะนะเหอะ! คิดแล้วอนาถแทน"ชายหนุ่มบ่นขึ้น
"นี่ นายมีสิทธิ์มาว่า อเล็กซานเดอร์คุงของพวกเราได้อย่างไรห๊ะ !~ อิกซ์นอส"เด็กสาวอิกคน
ออกตัวแทนวิงค์อย่างไว
"เหอะ! พวกเธอก็หวังได้แค่ลมๆแร้งๆ ไอหมอนั่นจะเอาอะไรสู้ห๊ะถามหน่อยเถอะ"ชายชื่อ
อิกซ์นอสยังย้ำไม่เลิก
"เชอะ!! แบร่!~~ " หญิงสาวแลบลิ้นใส่อิกซ์นอสพร้อมกัน
.................
ทางด้านวิงค์ที่กำลังเดินทางมา
" ฮัดเช่ย!!~ เฮ้อมีคนนินทาอิกแล้วซิ่นะ"วิงค์เอามือเช็ดจมูดพลางบ่นไป
"ก็คงจะนินทาเรื่องการประลองตอนเย็นนี้นี่ละ"บริงค์พูดขึ้น
วิงค์ถอนหายใจและมองนาฬิกา.......
"เฮ้ยย!!~ สายแล้วววววว วิ่งดิพ่อรออะไร!"เสียงของวิงค์ตะโกนขึ้นกระทันหันปทำเอาคน
รอบข้างตกใจไปตามๆกันพร้อมเจ้าตัวที่วิ่งไปที่ตึกเรียน
อ๊อดแอด อ๊อดแอด
เสียงออดดังขึ้นหมายถึงเวลาเข้าเรียน
ฟึ๊บ!!~ ประตูหน้าห้อง 4-S ถูกเลื่อนอย่างแรงพร้อมกับสองหนุ่มสุดจิ้นเดินเข้ามาในห้อง
"ขอโทษที่มาสายครับ/ครับ"เด็กหนุ่มพูดพร้อมกัน
"บริงค์คุง อเล็กซานเดอร์คุง ทำไมมาสายจ๊ะ"มิสเฮลเมนถาม
"เจอคนท้องแก่ไกล้คลอดเลยพาไปส่งโรงบาลครับ/ครับ"สองหนุ่มผสานเสียงกันอีกครั้ง
"แหลซิ่นะจ๊ะ"มิสเฮลเมนพูดดักอย่างเป็นเชิงขึ้น
"ครับ!/ครับ!"สองหนุ่มผสานกันอีกครั้ง"เอ่อมิสเฮลเมนครับ ผมมีคำถามจะถามครับ"วิงค์ตั้ง
คำถามใส่ครูประจำชั้นตัวเอง
"ว่ามาซิ่จ๊ะ"มิสเฮลเมนตอบพร้อมดันกรอบแว่นขึ้น
"คุณว่าโทรศัพท์กับหัวใจเหมือนกันไหมครับ"วิงค์ถามขึ้นพร้อมรอยยิ้มราวเทพบุตร
"ครูก็ไม่รู้ซิ่นะ ไม่เหมือนมั้ง"มิสเฮลเมนตอน
"เหมือนครับ มิสเฮลเมน"บริงค์เฉลยขึ้นทันใด
"ตรงไหนหล่ะจ๊ะ"มิสเฮลเมนยังไม่เลิกสงสัย
"ตรงที่เวลามิสเฮลเมนโทรมาหาผมมันจะสั่นเหมือนใจผมทุกทีไงคร๊าฟฟฟ"วิงค์ตอบพร้อม
เดินตรงไปที่โต๊ะห้อง
"ฮิ๊วววววววววววว!!!~"เสียงของคนทั้งห้องตอบรับเป็นอย่างดี
" กระแฮ่ม !! เนียนไปมั้ยจ๊ะ สองหนุ่มออกไปยืนหน้าห้องจนกว่าจะหมดคาบ"มิสเฮลเมนลง
โทษทั้งๆที่หน้าตัวเองขึ้นสี
"ห้าๆ!!" เสียงของทั้งห้องหัวเราะสองหนุ่มสุดหล่อประจำห้องที่บัดนี้ตนเองต้องกลายเป็น
ตุ๊กตาหน้าห้องไปเสียแล้ว
"ชั้นไม่น่าเชื่อแกเลย วิงค์เป็นไงโดนทำโทษทั้งคู่เลยเห็นมั้ย"บริงค์บ่นเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆ
ตน
"เอาน่าๆ........จ้าๆสวัสดีคร๊าบบ"เด็กหนุ่มตอบพลางโบกมือให้สาวๆไปมา
"ทุกคน!~ ทำความเคารพท่านประธาน"เสียงเข้มๆดังขึ้นแถวทางขึ้นบันไดจึงทำให้ทั้งบริงค์
และวิงค์หันไปมอง
"นี่ๆบริงค์หมอนั่นใครหรอ"วิงค์สกิดเพื่อนตน
"อ๋อท่านประธาน เนเชียร์ เร ชาร์รอฟ น่ะแต่ประวัติหมอนี่มีแต่ความลับทั้งนั้นอย่าไปยุ่งเลย"
บริงค์พูดพร้อมปัดๆไป
"อ๋อหรอ!~ ชั้นว่าน่าสนใจนะคนแบบนี้"วิงค์พูดพลางเอามือจับเข็มขัดตนเองเพื่อนใส่แหวน
AIที่ติดอยู่แถวๆเข็มขัด"แล้วหมอนั่นอยู่สังกัดไหนหรอ"วิงค์ถามอีกรอบ
"อ๋อ ไนท์แมร์น่ะ"บริงค์ตอบ"ไม่รู้เหมือนกันนะเห้นบอกว่าใช้เวทย์ธาตุแสงแต่ไปอยู่ไนท์แมร์
ซะได้"บริงค์ตอบพลางนำมือลูบคางเบาๆ
"แล้วนายละสังกัดไหน?"วิงค์ถือโอกาสถามซะทีเดียวเลย
"ชั้นหรอ ฟรีด้อมแต่ชั้นมันพวกปลายแถวน่ะเลยไม่ค่อยมีใครสนใจ"บริงค์ตอบหน้ามุ่ย
"ช่างเถอะ ป่ะเข้าห้องกัน"วิงค์เห็นใกล้หมดเวลาแล้วจึงเรียกบริงค์เข้าห้อง
"นี่นายตรงนั้นน่ะ ทำไมไม่ทำความเคารพท่านประธาน ห๊ะ!"เสียงชายข้างกายชาร์รอฟเบ่งขึ้น
'ตูว่าจะไปเงียบๆละนะ'วิงค์บ่นขึ้นในใจพร้อมปั้นสีหน้ายิ้มใส่และเดินเข้าห้อง
ตุ๊บ !
"เฮ๋ เหมือนเดินชนอะไรสักอย่าง"วิงค์พูดพลางเอามือไปจับแต่ก็ไม่พบอะไร
"แกจะไปไหนไม่ได้จนกว่าจะทำความเคารพท่านประธาน!"ชายหนุ่มข้างกายชาร์รอฟคำราม
ใส่
"ประธาน.....แล้วไงมันไม่ใช่พ่อชั้นนิจะทำความเคารพมันทำไม"วิงค์เริ่มใส่คารมไปเพื่อยั่วให้
อีกฝ่ายลงมือ
"หน็อย!!~ แกรู้มั้ยกำลังพูดอยู่ต่อหน้าท่านผู้ใด"ชายหนุ่มเริ่มคำราม
"และไงไม่ใช่พ่อชั้นนิ ไปไหนก็ไปรกตา"วิงค์ใส่คารมเข้าไปอีกรอบ
"แกอย่าหวังว่าจะรอด รับมืออ!!"ชายหนุ่มคำรามพร้อมพุ่งมาหาวิงค์
"หยุด!!! ห้ามมีเรื่องกันในโรงเรียน"ชาร์รอฟพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงผู้มีอำนาจ
"เอ่อ..แต่ว่ามัน"ชายหนุ่มพยายามแก้ต่างแต่ด้วยแววตาอันสุดหยั่งจึงทำให้ชายหนุ่มถอดกาย
"ครับท่านชาร์รอฟ"ชายหนุ่มก้มโค้งให้ชาร์รอฟ
"ชั้นขอโทษแทนลูกน้องด้วยนะ ที่ทำตัวไม่ได้เรื่องแบบนี้"ชาร์รอฟพูดขึ้นกับวิงค์"นายคงเป็น
นักเรียนเข้าใหม่ซิ่นะ ชั้น เนเชียร์ เร ชาร์รอฟ ประธานนักเรียนแห่ง ออลิสตาร์ ผู้นำกลุ่มไนท์แมร์
น่ะ"ชาร์รอฟพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งพร้อมกับยื่นมือไปจับ
"อื่มม มารยาทดีกว่าทีคิดนะนายน่ะ นึกว่าจะหยิ่งซะอิก ชั้น อเล็กซานเดอร์ ไนท์วิงค์"แนะนำ
ตัวเสร็จวิงค์ยื่นมือไปจับ'แรงกดดันมหาศาลนี่มันอะไรกันเนี่ยยยย ชั้นชักชอบแล้วซิ่'วิงค์พูดขึ้น
เมื่อรับรู้พลังอันมหาศาลที่ผ่านมือของชาร์รอฟมา
"งั้นพวกชั้นขอตัวก่อนนะ"ชาร์รอฟพูดขึ้นแล้วเดินจากไป'ไอพวกขยะ!'ชาร์รอฟบ่นขึ้นในใจ
"เฮ้....เฮ้!!! วิงค์"บริงค์เรียกสติของเพื่อนตนกลับคืนมา
"ห๊ะ.....ดูซิ่บริงค์มือชั้น....สั่นไปหมดแล้ววว!!"วิงค์ตะโกนขึ้นมาด้วยความดีใจแปลกๆ'ชั้นจะ....
ขยี้มัน เนเชียร์ เร ชาร์รอฟ'วิงค์พูดกับตัวเองในใจ
"ไอนี่เป็นอะไรของมัน"บริงค์มองเพื่อนตนเองด้วยท่าทีแปลกๆ
อ๊อดแอด อ๊อดแอด
"ถึงเวลาแล้วซิ่นะมิลล์"เมย์รินพูดขึ้นกับเพื่อนสาวของตนเอง
"จะดีจริงๆหรอเมย์ริน อเล็กซานเดอร์คุงเขาไม่มีพลังเวทย์นะ"มิลล์พยายามพูดกล่อมเพื่อน
สาวตัวเองอีกที
"อย่ามากล่อมให้ยากมิลล์ชั้นตัดสินใจแล้วชั้นจะเล่นมันให้มอบ"เมย์รินยืนยันหนักแน่น"งั้น
ไปกันเถอะมิลล์"เมย์รินเรียกเพื่อนตนเองก่อนที่จะเดินออกจากห้องเรียน
............................
ทางด้านวิงค์ที่กำลังเอร็ดอร่อยกลับอาหารอยู่......
"งั่มๆ อร่อยย อ๊าา..."วิงค์ทำหน้าเคลิ้มกับอาหารที่วางอยู่ตรงหน้า"อร่อยน้ากินม๊ะๆ "วิงค์
ยกอาหารให้เพื่อนตนเองทาน
"ไม่เอาอ่ะ"บริงค์ส่ายหน้าพร้อมดันจานกลับไป'คนอะไรกันจะประลองอยู่แล้วแท้ๆมานั่งกิน
อยู่ได้'บริงค์บ่นขึ้นในใจอย่างเซงๆ
"อ่า...ฮึ๊บ!! ไปกันเถอะบริงค์ โอ้!!!"วิงค์ลุกขึ้นตะโกนด้วยความดีใจ โดยที่ว่าสายตาทั้งร้าน
จับจ้องที่เขาและเพื่อนทั้งตนเอง
"อ่าาไปกันเถอะ....."เด็กหนุ่มที่อยู่ข้างๆตอบด้วยความระอาเต็มทนพร้อมลุกจากโต๊ะ
"เอ่อ... คุณลูกค้าค่ะ"พนักงานสาวเรียกบริงค์
"อะไรหรอครับ...?"บริงค์ตอบด้วยความสงสัย
พนักงานสาวชี้ไปที่กองอาหารที่ว่างอยู่บนโต๊ะ เบอร์ 39"ค่าอาหารค่ะ"พนักงานสาวพูดขึ้น
"ห๊ะ!!!!..........เอ่อ...ไอบ้าวิงค์!!!!"บริงค์ตะโกนด้วยความโกรธแบบสุดเสียง
..............................
ณ ลานประลองเบอร์ 3
เสียงซุบซิบดังขึ้นมารอบลานประลอง
"นี่เธอ!ดูนั่นซิ่ท่าน ชาร์รอฟนิ๊ อ๊ายยยยยย!!"เด็กสาวกลุ่มหนึ่งกรี๊ดดขึ้น
"ชั้นว่ายังไง ท่านเมย์รินก็ ต้องชนะ นะ"เด็กสาวอีกคนหนึ่งในกลุ่มพูดขึ้น
"ชั้นก็ว่างั้นล่ะ ชั้นส่งสารเด็กใหม่นั่นจัง สงสัยชะตาขาดแน่เลยเนอะ"อิกคนพูดขึ้น
"อ๊ะ...นั่นมาแล้วๆ ท่านเมย์ริน กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ท่านเมย์รินขา"เด็กสาวอิกคนกรี๊ด
ขึ้น
ทางด้านเมย์รินก็โบกมือให้อย่างเป็นพิธี
"ท่านเมย์รินค่ะ หมอนั่นยังไม่มาเลยค่ะ"คนสนิทข้างๆเมย์รินพูดขึ้น"สงสัยจะกลัวท่านมั้งค่ะ
โฮ๊ะๆๆ"คนสนิทอีกข้างพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง
"นี่ก็ 16:10น. ละนะทำไมยังไม่มา"เมย์รินพูดขึ้นด้วยความสงสัย
"สงสัยกลัวท่านแน่เลยน่ะค่ะท่านเมย์ริน"คนสนิทรีบพูดขึ้นมาทันที"ที่แท้ก็เก่งแต่ปาก-"
ก่อนที่คนสนิทจะทันพูดจบ....
"เฮ้...คนสวยไม่รู้เรื่องก็อย่าพูดซิ่จ๊ะชั้นมารอตั้งนานละจ่ะ"เสียงของวิงค์ดังขึ้น
"เอ๊ะ!"เมย์รินได้ยินเสียงของวิงค์จึงรีบหันมองซ้ายมองขวาแล้วก็มองข้างล่าง(แม่คุณพระเอกนะจ๊ะไม่ใช่ไส้เืดือนจะได้อยู่ข้างล่าง)แล้วก็ข้างบนก็พบวิงค์นั่งอยู่บนเสาลานประ-ลอง นั่งด้วยท่าขัดสมาธอยู่โดยใส่ชุดคลุมสีดำมีสายคาดสลับกันเป็นตัวX
"ฮึ๊บบ!..ว่าแต่จะเริ่มยังครับ"วิงค์กระโดนลงมาจากเสาพร้อมเอามือจับที่เข็มขัด
"นี่!เธอทำมารยาทให้ดีๆหน่อยนะทั้งคู่มายืนตรงกลาง"เสียงของกรรมการดังขึ้น"ฟังกฏสู้กัน
จนกว่าจะวัดผล 1.ตกจากเวที 2.สลบหมดทางสู้ 3.ยอมแพ้ แค่นี้"เมื่อกรรมการอธิบายกฏเสร็จ"-ทั้งคู่จับมือกัน"
"ครับ/ค่ะ"ทั้งคู่ผสานเสียงกัน
"ต่อไปนี้จะขอทำการเริ่มการประลองระหว่าง เมย์ริน เบล็คฟอร์ด กับ อเล็กซานเดอร์ ไนท์วิงค์ เริ่มขึ้นได้!"สิ้นเสียงกรรมการ ร่างของทั้งสองกระโดดพุ่งข้าหากันทันทีพร้อมกับเอาแขนชนกันอย่างแรง
"เฮ้!แรงเยอะนี่เธอน่ะ"เสียงกวนประสาทของวิงค์พูดขึ้นระหว่างปะทะกันแต่เมย์รินไม่สนใจอะไรรีบกระโดนออกมาพร้ิอมกับชักดาบออกมา
"เฮ้ เมย์รินชักดาบแบบนี้เจ้านั่นก็จอดซิ่"เสียงพวกผู้ชายดังขึ้นข้างหลังวิงค์
"มุราซาเมะ ผสานเวทย์ธาตุไฟ!!~"เมย์รินเริ่มผสานเวทย์ตนเองลงในดาบ
"เอ๋!!....ผสานลงไปได้ด้วยหรอน่าสนใจจังนะ"วิงค์พูดขึ้นด้วยความสงสัยอิกครั้ง
'อยากพูดอะไรพูดไปเถอะ'เมย์รินบ่นขึ้นในใจก่อนจะพุ่งใส่วิงค์อีกครั้งซึ่งครั้งนี้ได้ผลจึงทำให้ซึ่งทำให้วิงค์กระเด็นไปชนกับเสาที่ตั้งอยู่
ตุ๊บ!
"อู่ยยย เจ็บจัง!"วิงค์ครางขึ้นอีกครั้งก่อนที่จะเปลี่ยนใบหน้าเป็นรอยยิ้มที่ดูเย็นเฉียบ"เฮอะนี่เธอชั้นขอถอดเสื้อได้มั้ยอ่ะ"วิงค์ถามขึ้น
"ก็ตามใจนายซิ่จะมาขอทำไม ยังไงซะก็เหมือนกันนั่นละยังไงนายก็แพ้"เมย์รินพูดพร้อมยกดาบขึ้นเป็นการคาดโทษ
"Ok..งั้นถอดละนะ"วิงค์ตอบพร้อมค่อยๆปลดตะขอออกทีละข้างจนเผยให้เห็นเสื้อที่ใส่ทับข้างในซึ่งเป็นเสื้อร่มทับในตรงหน้าอกข้างซ้ายเป็นรูปอินทรีย์กำลังหยิบหอกขึ้นมาวิงค์ถอดชุดคลุมออกช้าๆจนทำให้เห็นตราข้างหลังซึ่งมีภาษาอังกฤษเขียน' AIRBRONE'ซึ่งมีรูปอินทรีย์กำลังหยิบหอกเหมือนกับข้างหน้าอยู่เหมือนกัน
"เห้ยย!! นั่นมันเสื้อหน่วย ซีลนิหว่า"กลุ่มชายข้างหลังวิงค์ดังขึ้นถึงกับทำให้คนทั้งลานตะลึงไปตามๆกันไม่เว้นแม้กระทั่งเมย์ริน
"เอาละนะ ผมจะลุยละนะครับ"วิงค์พูดพร้อมกับเอามือใส่แหวนข้างเข็มขัดทีละวง"เรย์พร้อมแล้วนะ"
'ค่ะมาสเตอร์'เสียง AIประจำตัววิงค์ตอบขึ้น ..
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คุยกับไรเตอร์สักนิด
ก็นะครับจบไปแล้วครับกับตอนที่3ผมจะพยายามแต่งให้ดีขึ้นเรื่อยๆนะครับถึงตอนนี้ก็จะได้เวลาฉะกันแล้วนะครับตอนหน้าอย่าพลาดนะครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น