เร้นรักพรางใจ ( สนพ. พิมพ์คำ )

ตอนที่ 23 : บทที่ 14 : น้องชาย (3)

นิธินันท์กำลังมือเป็นระวิงอยู่หน้าเตาไฟหลังจากเลือกเมนูสำหรับมื้อเย็นได้แล้ว แน่นอนว่าไม่ใช่แกงเขียวหวานหม้อนั้นหรือเมนูที่มีส่วนผสมของนมวัวอีก ซุปที่เริ่มเดือดในหม้อส่งกลิ่นตลบอบอวลไปทั้งครัว สำหรับเมนูที่เลือกทำขึ้นโต๊ะในวันนี้คือแกงจืดเต้าหู้ พิเศษหน่อยตรงที่เธอต้มให้นานอีกนิด เธออยากให้ผักและหมูนิ่มขึ้นกว่าปกติเล็กน้อย คนท้องไส้ยังไม่ปกติดีกินเข้าไปแล้วจะได้ย่อยง่าย

อันที่จริงตอนแรกเธอตั้งใจจะทำข้าวต้ม แต่ก็ดูเหมือนว่าใครอีกคนที่กำลังอาบน้ำอยู่ตอนนี้จะรู้ทัน เพราะก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำ เขาก็เดินมาดักคอเธอที่กำลังค้นตู้เย็นคิดเมนูอยู่ว่า

‘ไม่เอาข้าวต้มแล้วนะพี่’

คิดถึงท่าทางอิดออดของเด็กดื้อที่ต้องกินแต่ข้าวต้มตอนอยู่โรงพยาบาลแล้วก็อดขำไม่ได้ มันน่าแกล้งทำข้าวต้มให้กินต่อไปอีกสักเดือน โทษฐานที่ชอบแกล้งกวนประสาท ปั่นหัวใจจนเตลิดไปไกลกู่ไม่กลับแล้ว

นิธินันท์หรี่ไฟลงจนเกือบสุดเมื่อเห็นว่าทุกอย่างสุกแล้ว เหลือแค่ติดไฟเอาไว้ให้อาหารอุ่นอยู่ตลอดเวลาก็พอ หญิงสาวเดินไปชะโงกหน้ามองผ่านประตูครัวไปที่ห้องน้ำ หมายจะดูเขาอาบน้ำเสร็จหรือยัง

แล้วทันใดนั้นเอง...

โครม!

เสียงที่ดังมาจากห้องน้ำทำเอานิธินันท์สะดุ้งโหยง ใจหล่นวูบไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาในห้องน้ำหรือเปล่า เร็วเท่าใจคิด หญิงสาววิ่งหน้าตาตื่นไปเคาะประตูห้องน้ำทันที

“ต่อ ต่อ เสียงอะไร เป็นอะไรรึเปล่า”

ประตูห้องน้ำเปิดผางออกแทนคำตอบพร้อมกับที่ร่างกำยำปรากฏอยู่ตรงหน้าเธอ นิธินันท์มองแผงอกที่นูนได้รูปด้วยมัดกล้ามที่ไม่มากเกินไปแล้วเผลอถอยหลังไปก้าวหนึ่ง ชายหนุ่มที่เธอกังวลว่าเขาจะเป็นอะไรบัดนี้ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ นอกจากจะไม่เป็นอะไรแล้ว...ร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่า หยดน้ำที่เกาะพราวบนผิวขาวจัดยังทำให้เธอใจสั่นจนอดคิดไม่ได้ว่ากลายเป็นคนขวัญอ่อนขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร

ตอนที่เช็ดตัวให้เขา พยาบาลณิศาไม่ตื่นเต้นเลยหรือไง...จิตใจทำด้วยอะไรถึงได้แข็งแกร่งขนาดนั้น เธอละอยากจะบึ่งรถกลับไปถามเสียตอนนี้เลยจริงๆ

นิธินันท์ย้ายสายตาไปมองไหล่กว้าง ก่อนจะไล่ลงมาถึงเอวสอบ เขาดูสมส่วนแข็งแรงเสียจนเธอแอบคิดว่า...บางทีกีรติอาจจะหายดีแล้วก็ได้ หนำซ้ำ...เปิดประตูมาทั้งที่มีผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันร่างกายท่อนล่างเอาไว้ว่าร้ายแรงแล้ว แต่คำขอที่คนตรงหน้าส่งตามมานั้น...คอขาดบาดตายยิ่งกว่า

“พี่นันท์โกนหนวดให้ผมหน่อยสิ”

“ฮะ?” คนถูกขอถึงกับอุทานเสียงหลง เบิกตากว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อหู ถามต่อเสียงตะกุกตะกัก “กะ...กะ...โกนหนวดอะไร ทำเองเถอะ ทำไม่เป็น” ปฏิเสธ ทว่าสายตาเจ้ากรรมกลับเลื่อนมองเคราบนใบหน้าเขาอย่างลืมตัว

กีรติยกหลังมือข้างที่มีปลาสเตอร์ปิดอยู่ให้เธอดู

“ก็อยากจะทำเอง แต่มือผมเจ็บ มันทำไม่ถนัด” ว่าแล้วก็เปิดประตูห้องน้ำให้กว้างขึ้น ถอยหลบให้คนที่หน้าประตูดูของที่หล่นเกลื่อนอยู่บนพื้นห้องน้ำ

“เนี่ย ของหล่นพื้นเต็มไปหมด”

นิธินันท์มองหน้าตาซื่อๆ ของคนขอความช่วยเหลือ เธอไม่เคยป่วยจนต้องนอนโรงพยาบาลมาก่อน เลยไม่รู้ว่ามือข้างที่ที่เจาะให้น้ำเกลือมันจะเป็นอุปสรรคต่อการใช้ชีวิตมากขนาดไหน และเมื่อกีรติเห็นว่าเธอยังละล้าละลัง เขาเลยว่าต่อ น้ำเสียงจำยอม แต่ประโยคกลับเหมือนจะประชดเธออยู่หน่อยๆ

“โอเค งั้นไม่โกนก็ได้ ถือว่าเปลี่ยนลุคเป็นหนุ่มโหดหน้าร้ายก็แล้วกัน พรุ่งนี้ไปเจอลูกค้า...ก็คงไม่ได้งาน” ว่าเสร็จก็ถอนหายใจเสียงดัง เหล่มองสาวร่างเล็กที่ยังนิ่ง “เห็นไหม ผมบอกแล้วว่าพี่น่ะ ใจร้ายกับผมตลอด”

ตัดพ้อไม่พอ ยังงัดไม้ตายออกมากดดัน “ไหนบอกว่าจะไถ่โทษ...”

สุดท้ายคนที่คิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุของเรื่องก็ต้องยอมจำนน “ก็ได้ๆ ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนละกัน แล้วจะช่วยโกนให้ แต่ถ้าทำไม่ถูกใจอย่ามาโวยวายล่ะ”

คนป่วยเจ้าแผนการอวดยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วปิดประตูห้องน้ำลง ทิ้งให้คนที่ยืนอยู่หน้าประตูพ่นลมหายใจเฮือกใหญ่ รู้ทั้งรู้ว่าถ้าต้องใกล้ชิดเขาขนาดนั้นแล้วตัวเองจะรู้สึกอย่างไร แต่ก็ไม่แคล้ว เห็นสายตาเว้าวอนของเขาทีไร เป็นต้องยอมใจอ่อนทุกที

“บอกชอบเขาก่อนให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยดีไหมเนี่ย”

ฝากอีบุ๊กเรื่องล่าสุดด้วยนะค้าาาา

 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ผลงานที่ผ่านมา

ดาราร้อยเล่ห์ อินเอวา www.mebmarket.com งานนี้ถ้าเผด็จศึกคุณสา (มี)... ไม่ได้  เธอขอแห้งเหี่ยวตายคาบัลลังก์แคตวอล์ก . . เพราะสถานะไฮโซกำลังจะหลุดลอยไป เมื่อความล้มละลายมาเยือน เกล็ดดาว นางแบ...