คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3
Chapter 3
พิธีแต่งงานถูกจัดขึ้นมาอย่างยิ่งใหญ่.....และสมฐานะของเจ้าบ่าว หากแต่ว่าเจ้าสาวเป็นคนที่มีฐานะด้อยกว่ามาก.....จึงเกิดเสียงซุบซิบนินทามากมาย
“นี่.....เค้าว่ากันนะ...มันใส่ยาให้คุณฮีซอลกินล่ะ....”
“จริงๆเหรอ....คนอะไร หน้าด้านชะมัด”
“เหอะ....นี่พวกเธอ...ถ้าอิจฉาฉันขนาดนั้น ฉันยกให้ก็ได้นะตำแหน่งนี้น่ะ แต่พวกเธอต้องไปถามเจ้าบ่าวก่อนนะว่า เค้าจะยอมรับพวกเธอหรือเปล่า.....แต่ฉันว่านะ ขยะอย่างพวกเธอ คงไม่มีใครเอาไปทำพันธุ์หรอก” ลีทึกที่นั่งฟังมานานแล้ว ก็หมดความอดทน
“แก.....แกกล้าว่าฉันเหรอ....”
“ก็ได้ยินกันอยู่....อ้อหรือว่าเมื่อกี้ มันยังแรงไม่พอ.......คุณขยะ”
“กรี๊ด....แกว่าใครเป็นขยะ...ห๊ะ”
“เหอะ....สงสัยหัวมีไว้กั้นหูอย่างเดียว.....สมองน่ะมีมั๊ย หัดคิดซะบ้างนะ......มีกันอยู่แค่นี้ ฉันคงว่าอากาศมั้ง”
“แก.....” หญิงสาวทำท่าจะเดินเข้ามา
“เอาสิ....เข้ามาสิ...มีมือมีตีน เหมือนกัน......คิดว่าคนอย่างฉันจะยอมให้โดนรังแกฝ่ายเดียวหรือไง” ร่างบางไม่ยอมเช่นกัน ร้ายมาเค้าก็ร้ายตอบ
กลับภายในงาน
“ไปไหนมา.....” ฮีซอลถามทั้งๆปากฉีกยิ้ม
“ไปยั่ว...ผู้ชาย”
“หึ.....อดอยากปากแห้งขนาดนั้นเลยเหรอ.....งั้นคืนนี้เดี๋ยวฉันจะสนองให้” ฮีซอลยิ้มเหี้ยมกลับมา
“ไม่ต้องหรอก......อย่างฉัน แค่นายคนเดียวคงไม่พอ” ลีทึกพูดแล้วรีบเดินไป
“หึ.....ปากดีให้ตลอดเถอะ.....นายได้ชดใช้กรรมแน่”
คฤหาสน์ตระกูลคิม
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ...ปาร์คจองซู” ฮีซอลเรียกขณะที่ลีทึกกำลังจะเดินเข้าบ้าน
“นายจะเอายังไงอีก.....”
“หึ......นายคิดว่านายจะได้อยู่บ้านนี้แบบมีความสุขหรือไง....ฝันไปเถอะ ห้องของนายอยู่ด้านหลัง....ตรงห้องของคนรับใช้โน่น.....ที่แบบนั้นเหมาะกับนายที่สุดแล้ว”
“ก็ดี.....ฉันจะได้ไม่ต้องทนเห็นหน้านาย...เพราะแค่นี้ก็สะอิดสะเอียนเต็มทนแล้ว” ร่างบางยกยิ้ม แล้วเดินออกไป
“ไอ้บ้า คิมฮีซอล....ฉันเกลียดนาย......”
ปังๆ.....ปังๆ.....
“โอ้ย....ใครมาเคาะประตูแต่เช้าเนี่ย” ลีทึกงัวเงียมาเปิดประตู
“นี่.....คุณชายบอกว่าให้ไปเตรียมอาหารเช้า....”
“ไม่....” พูดจบร่างบางก็ปิดประตูทันที
ปังๆๆๆๆๆๆ......
“คุณชาย.....สั่ง นายกล้าขัดเหรอ...ออกมาเดี๋ยวนี้นะ”
“ไปบอกคุณชายของเธอนะ.....ว่า ไม่” ร่างบางตะโกนกลับมา
“ฉันจะไปฟ้องคุณชาย....”
“เชิญ...”
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ
“อีกแล้ว.....อะไรอีกห๊ะ....คนจะนอน” ลีทึกตะโกนออกไป แต่ยังไม่ยอมลุกจากเตียง
“ออกมาเดี๋ยวนี้...ปาร์คจองซู” ฮีซอลตะโกนเสียงดัง
“มีอะไร.....” ลีทึกจำเป็นต้องออกมา เพราะคนที่เรียกคือ คิมฮีซอล......ร่างบางก็นึกหวั่นๆอยู่เหมือนกัน
“ไปเตรียมอาหารเช้า.....” เค้าบอกเสียงเรียบ
“ทำไมฉันต้องทำ....”
“ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป งานบ้านทุกอย่างนายต้องทำ.....ฉันไม่ได้ให้นายมาอยู่ฟรีกินฟรีหรอกนะ”
“เหอะ....คิดว่าฉันอยากอยู่นักหรือไง....ถ้าไม่ให้อยู่ ก็ไล่ออกไปเลยสิ....ฉันจะได้ไปซะที เบื่อหน้านายเต็มทนแล้ว”
“ไม่ต้องพูดมาก....ไปทำงานเดี๋ยวนี้......มียอง เธอคอยดูนายนี่ด้วย ถ้าอู้งานเมื่อไหร่ จัดการได้เลย” เค้าหันไปสั่งสาวใช้คนเมื่อเช้า
“ได้ค่ะ...คุณชาย” หล่อนมองร่างบางเหยียดๆ ก่อนจะแสยะยิ้ม
“นายไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน.....” ร่างบางตะโกนใส่หน้า ฮีซอลก่อนจะปิดประตู....แต่ฮีซอลไวกว่าเค้าดันประตูไว้ทัน แล้วตามเข้ามาในห้องก่อนจะปิดประตูลงกลอน.....
“เข้ามาทำไม...ออกไปนะ” ร่างบางตกใจ ถอยกรูจนติดเตียง
“นายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน....” ฮีซอลย่างสามขุมเข้าไปจนถึงตัวร่างบาง
“ก็....ก็.....” ลีทึกพูดตะกุกตะกัก เพราะตอนนี้หน้าเค้าก็ฮีซอลห่างกันไม่ถึงคืบ
“ถ้านายไม่ทำตามคำสั่งของฉัน......ฉันจะปล้ำนาย....” ฮีซอลพูดเสียงเรียบ เค้ากระชากร่างบางเข้ามาใกล้อีก
“นี่....ปล่อยนะ....ฉะ...ฉัน....จะไปทำงาน....” ลีทึกดิ้น
“ดี.....” ฮีซอลผลักลีทึกออกทันที แล้วหันหลังเดินออกไป
“หึ้ย.....ไอ้บ้า....” ลีทึกสถบเบาๆ แต่ฮีซอลกลับได้ยิน
“ถ้านายด่าฉันอีกคำเดียว......นายไม่รอดแน่” ฮีซอลหันกลับมา.....ร่างบางกลืนน้ำลายอึกใหญ่.....ทำมาเป็นหูดี
“หึ้ย.......”
ห้องครัว
“ไอ้บ้า คิมฮีซอล.....ไอ้คนเผด็จการ ไอ้โรคจิต ไอ้นิสัยไม่ดี.....หึหึ....แกได้เป็นโรคไตตายแน่ๆ” ร่างบางปากก็ด่าฮีซอลไป มือก็ใส่เกลือไปอย่างบ้าคลั่ง
“แกได้เป็นโรคไตตายแน่ๆ....หึหึ....” ลีทึกยืนยิ้มอยู่หน้าเตา....
“คิมฮีซอล....ถ้านายไม่เป็นโรคไตก็ให้มันรู้ไป.....” เมื่อทำเสร็จร่างบางก็เตรียมยกออกไป....โดยไม่ลืมใส่เกลือลงไปอีกกำมือใหญ่ๆ
“มาแล้วครับ.....ข้าวต้มร้อนๆ....ฉันทำสุดฝีมือเลยนะ” ลีทึกปั้นหน้ายิ้ม
“กินไปก่อนนะ.....เดี๋ยวจะไปคั้นน้ำส้มมาให้” ร่างบางวางจานแล้วรีบวิ่งไปทันที
“อะไรของเค้าว่ะ......นึกจะดีก็ดี....” ฮีซอลไม่นึกเอ๊ะใจ เค้าตักข้าวต้มเข้าปากเต็มที่....แล้วก็
“พรวด~~~~~~!!!!!!!!......ปาร์คจองซู” ฮีซอลพ่นทุกสิ่งทุกอย่างออกมาหมด.....มือกำแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้น ขายาวรีบก้าวเข้าไปในครัวทันที
“ปาร์คจองซู......นายจะฆ่าฉันหรือไงห๊ะ” เมื่อเข้ามาฮีซอลก็แผดเสียงใส่ทันที
“อะไรของนาย.....ฉันไปทำอะไร” ลีทึกเอียงคอถามทำหน้าใสซื่อ...แต่ในใจอยากจะหัวเราให้ฟันหลุด........สะใจชะมัด
“หึ......อย่ามาตีหน้าซื่อ.....นายมัน....หึ้ย!!!!!!!!” ฮีซอลทำท่าจะเดินเข้าไปอีก.....แต่ลีทึกดันวิ่งหนีไปซะก่อน
“สมน้ำหน้า.....นายทำอะไรฉันไม่ได้หรอก....คิมฮีซอล” ร่างบางรีบวิ่งหนีไปทันที ถ้าไม่ติดว่าฮีซอลมีงานต้องทำ เค้าตามไปจัดการร่างบางแล้ว
“ฝากไว้ก่อนเถอะ.....ปาร์คจองซู.....แล้วนายจะได้รู้ว่า......อย่ามาลองดีกับคิมฮีซอล”
ความคิดเห็น