ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : HanTeuk : มหัศจรรย์แห่งรัก [2]
มหัศจรรย์แห่งรัก
Chapter [2]
_______________________________________________________
กรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้
"คุณหนูค่ะ............คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชาย......"
"คุณพ่อกับคุณแม่เป็นอะไร.......บอกฉันมาสิ......."
"คือ.....ท่านทั้งสองประสบอุบัติเหตุ.......เครื่องบินตก.....เสียชีวิตทั้งคู่ค่ะ......."
"อะไรนะ.......ไม่จริง......ไม่จริงใช่มั๊ย......คุณพ่อกับคุณแม่ยังไม่ตาย......พวกเธอโกหก.....ไม่จริง" จองซูวิ่งตามหาท่ายทั้งสองทั่วบ้านแต่ก็ไม่พบใคร น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด
"ฮึกๆ......ไม่จริง......ไม่.....ไม่จริง.....ฮือ.....คุณพ่อ คุณแม่.....อย่าทิ้งผมไป.....ฮือ.....ผมกลับมาแล้ว.....จองซูกลับมาแล้ว....." ไม่น่าเชื่อว่าการไปอิตาลีครั้งนี้จะทำให้จองซูไม่ได้พบหหน้าพวกท่านอีก
"คุณหนูค่ะ...ทนายคิมขอเข้าพบค่ะ"
"เชิญเค้าเข้ามาครับ....."
หน้าตาซีดเซียวขาดสีสัน ไร้ชีวิตชีวา บ่งบอกได้ว่าเข้าของหน้าสวยนั้นมีความทุกข์มากเพียงใด ทนายคิมจงอุน ทนายประจำตระกูลมองใบหน้านั้นรู้สึกสงสารจับใจ
"คุณปาร์คครับ......"
"มีเรื่องอะไรเหรอครับ.....ทนายคิม" จองซูเอ่ยถามน้ำเสียงเศร้า
"คือ.....คุณก็คงจะทราบว่าธุรกิจของคุณกำลังอยู่ในช่วงวิกฤต"
"วิกฤต......." จองซูเงยหน้าขึ้น สีหน้าบ่งบอกถึงความสงสัยและสับสน เค้าไม่เคยรู้มาก่อนเลย เค้าใช้เงินอย่างสุขสบายมาตลอด
"ครับ ทางธนาคาร พอทราบข่าวการเสียชีวิตของท่านทั้งสองก็ส่งเอกสารต่างๆมาให้ผมน่ะครับ"
"........" จองซูไม่พูดอะไร นั่งฟังนิ่ง ใจคิดถึงแต่เรื่องที่จะรักษาสมบัติของตระกูลให้ได้
"ทางธนาคารจะยึดทรัพย์สิ้นส่วนหนึ่งที่เพียงพอกับหนีสิ้นที่ทางบริษัทเคยสร้างไว้.......ซึ่งได้แก่....บริษัทและธุรกิจทั้งหมดที่โซลรวมถึงที่จีนด้วยครับ" ทนายคิมพูดอย่างลำบากสงสารคนตรงหน้าจับใจ เรียนก็ยังไม่จบด้วยซ้ำแต่กลับต้องมาเจอกับเหตุการณ์ร้ายๆ
"แล้ว......บ้านล่ะ....." บ้านคือสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ตอนนี้ ยังไงๆเค้าก็ต้องรักษาบ้านหลังนี้ไว้ให้ได้
"เรื่องบ้าน......ธนาคารที่คุณท่านทั้งสองเคยเอาโฉนดไปค้ำประกันไว้ เค้าให้ขึ้นอยู่กับดุลพินิจของศาลครับ"
"ขอบคุณมากครับ......ทนายคิม.....ผมขอตัวก่อน" จองซูรีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เค้ายอมเสียมารยาทกับแขกเค้าไม่อยากให้ใครเห็นน้ำตาแห่งความอ่อนแอของเค้า
"จากทีคุณปาร์คและคุณนายปาร์คได้นำโฉนดที่ดินมาใช้ค้ำประกันเงินกู้จำนวน 1000 ล้านวอน และทั้งสองท่านได้ถึงแก่กรรมไปก่อนทางศาลตัดสิ้นว่าให้ทางธนาคารยึดทรัพย์ตามสมควร" นี่คือคำตัดสินของศาล จองซูอ่านแล้วน้ำตาแทบไหล แต่เค้าร้องไห้ไม่ออกหรอกถึงจะอยากร้องแทบตายก็เถอะ เค้าจะไม่แสดงความอ่อนแอให้ใครเห็นเด็ดขาด
"คุณพ่อคุณแม่ครับ......ผมจะเข้มแข็ง" จองซูเงยหน้ามองท้องฟ้า สีหน้าเศร้าเหลือเกิน น้ำตาคลอปริ่มที่ขอบตา เค้าพยายามไม่ให้มันไหลออกมา
"คุณพ่อคุณแม่ครับ......ผมจะไปจีนนะครับ.....คอนโดที่นั่นคือสิ่งเดียวที่ผมเหลืออยู่.....คุณพ่อกับคุณแม่เอาใจช่วยผมด้วยนะครับ"
"ผมรักคุณพ่อกับคุณแม่นะครับ"
กรุงปักกิ่งประเทศจีน
"ม๊า......ม๊าจะให้ผมดูแลกิจการที่เทคโอเวอร์มาเหรอครับ"
"ใช่จ๊ะฮัน.....ทำไมเหรอ..."
"แต่ผมว่า......ผมยังไม่ค่อยมีประสบการณ์เลย"
"ม๊ามั่นใจในตัวฮัน.....ป๊าก็ด้วย"
"เอางั้นก็ได้ครับ" ชายหนุ่มยิ้มด้วยความมั่นใจ
ด้านปาร์คจองซู
"ทนายคิมครับ.....ขอบคุณมากนะครับที่มาส่งผม"
"ไม่เป็นไรครับ......ผมเป็นทนายประจำตระกูลของคุณมากนาน......เสียใจด้วยนะครับที่ผมช่วยคุณไม่ได้....ผมของโทษจริงๆ"
"ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอกครับ.......โชคชะตาฟ้ากำหนด.....อย่าคิดมากนะครับ"
"เดินทางปลอดภัยนะครับ......ผมหวังว่าคุณจะโชคดี" ทนายคิมกล่าวอำลา
"ขอบคุณครับ....." จองซูกำลังเดินทางไปประเทศจีน เค้าทำเรื่องไปเรียนต่อที่จีนและอีกเหตุผลหนึ่งที่เค้าไปจีนก็คือเค้าหวังว่าจะได้เจอคนคนนั้นอีกครั้ง.......
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น