ศาลเจ้า ,, ตำนานองค์พระจีน

ลำดับตอนที่ #6 : เสาเต็งโก

เสาเต็งโก (燈篙)

เสาเต็งโกหมายถึง ราวไม้ไผ่แขวนตะกียง ซึ่งส่วนมากในประเพณีกินผักมักจะตั้งอยู่หลังแท่นบูชา

ฟ้าดิน บางแห่งใช้คำว่า  เทียนเต่เป่โบ้  ซึ่งหมายถึง บิดา มารดาแห่งผืนฟ้าและแผ่นดิน ซึ่งชนชาติจีน

สมัยแรกเริ่มที่มีความเชื่อเกี่ยวกับสิ่งเร้นลับ ยังไม่รู้จักสิ่งศักดิ์สิทธิ์ มีความเชื่อว่าผืนฟ้าและแผ่นดิน

เป็นสิ่งสูงส่ง เป็นสิ่งที่ให้กำเนิดสิ่งต่างๆ จึงเริ่มมีการบวงสรวงฟ้าดินขึ้น บางแห่งก็จะใช้คำว่า

เทียนกวนซู่ฮก  ซึ่งหมายถึงเ ทวดาประทานพร

เสาเต็งโกที่ใช้นั้นจะต้องลักษณะ ตรง ไม่คด ไม่มีรอยแตก รอยตำหนิ ลักษณะจะต้องใหญ่ สง่างาม

ซึ่งบางแห่งใช้เวลาหาเป็นแรมเดือน และที่สำคัญคือจำนวนข้อปล้องเพราะเสาเต็งโกจะต้องมี

จำนวนข้อปล้อง 36 ข้อปล้อง ซึ่งหมายความถึงจำนวนชั้นฟ้าทั้ง 36 (ซาจับหลักเทียนก้อง)  คนจีนมี

ความเชื่อว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์อาศัยเสาเต็งโกในการลงมาโลกมนุษย์

ในการหาเสาเต็งโกที่มีจำนวนข้อปล้องครบทั้ง 36 ข้อนั้น เป็นการยาก ซึ่งส่วนมากแล้วจะหาใน

ลักษณะเกินไว้ก่อนแล้วค่อยนำมาแก้เพื่อให้ได้ตามจำนวน

การเริ่มนับข้อไม้ไผ่นั้นเริ่มนับตั้งแต่โคน ไปยังส่วนปลาย แต่ละข้อมีความหมายดังต่อไปนี้

ข้อที่1 เซ่ง มีความหมายคือ การเกิด

ข้อที่2 หล่าว มีความหมายคือ แก่

ข้อที่3 แป๋ มีความหมายคือ  เจ็บป่วย

ข้อที่4 ซี้ มีความหมายคือ ตาย

ข้อที่5 โค่วมีความหมายคือ ลำบาก

ส่วนข้อที่6 ให้เริ่มนับ เซ่ง ใหม่ และนับไปเรื่อยๆ เมื่อถึงข้อที่  36 ก็จะลงคำว่า เซ่ง พอดี ซึ่งเป็น

ความหมายที่ดี ถ้าลงในความหมายอื่นๆถือว่าไม่ดี

ในส่วนของเสาเต็งโกที่มีข้อปล้องเกินกว่า 36 แล้วตกอยู่ในความหมายที่ไม่ดี จึงได้มีการนำเสื่อมา

พันไว้รอบเสาเป็นการแก้เคล็ด เสื่อที่พันให้นับรวมเป็น 1 ข้อปล้อง เมื่อพันในส่วนที่เกินแล้วก็จะนับ

เสื่อเป็น 1 ข้อ เพื่อให้ได้ข้อไม้ไผ่จำนวน 36 ข้อ ซึ่งจะตกในความหมายที่ดี ถ้าตกในความหมาย แก่

เจ็บ ตายนั้น เป็นความหมายที่ไม่ดี  จึงเอาเสื่อมาพันไว้แล้วนับรวมเป็นข้อปล้องเดียว สรุปต้องลงตัว

เกิด เท่านั้น

เรื่องไม้ไผ่ลำเล็กที่ผูกเป็นรูปคันชั่งนั้น ส่วนของผ้าผืนเล็ก ที่ผูกติดกับรูปไม้เป็นรูปแมงมุมนั้น มี

ความเชื่อเรื่องป้องกันสิ่งอัปมงคลทั้ง 8 ทิศ (ปั้ดกั๋ว) ตามจำนวนขาของแมงมุมนั้นเอง และผ้ามักจะมี

อักษรอำนวยอวยพรเช่น ฮับเก้งเป่งอ่าน ซึ่งมีความหมายว่า ขอให้โชคดีทั้งครอบครัว.

เครดิตคุณ ศิษย์ไท้อิดจินหยิน