คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Absconde's HOUSE
“ Application ”
ชื่อ-นามสกุล ; เนียร์ จี. สโคนด์ (Neah G. Sconde)
เพศ ; ชาย
อายุ ; 25 ปี
ส่วนสูง / น้ำหนัก ;
เผ่าพันธุ์ ; มนุษย์
นิสัย ; เนียร์เป็นผู้ชายเงียบขรึมและไม่ค่อยพูดจา... จนบางทีมีคนลืมว่าเสียงเขาเป็นอย่างไรด้วยซ้ำ (?) ทั้งยังชอบทำหน้าไม่รับแขกอยู่ตลอดศก ราวกับไม่พอใจ โกรธหรือจริงจังโคตรๆ ได้ตลอดเวลา... หากคนนอกที่ไม่เคยรู้จักเนียร์มาก่อนมาเห็นเข้า คงคาดว่าเป็นคนอารมณ์บูดขี้โมโหเป็นแน่...
แต่เอาเข้าจริงแล้วเขาก็เป็นคนที่ดุและจริงจังมากพอตัวอยู่... มีความเป็นผู้ใหญ่สูง แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ใช่คนดุแบบขึ้นเสียงใส่อารมณ์แม้แต่น้อย ออกแนวดุแบบขรึมๆ ด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและสายตากดดัน (...?) และคุยกันด้วยเหตุผลมากกว่า ถ้าหากเข้าใจกันแล้วก็จะไม่ติดใจอะไร หากเถียงมาก็พร้อมจะยอมรับฟัง... หากมีเหตุผลที่ดีพอที่จะทำให้เขารับได้ว่าน่าเชื่อถือจริงๆ
ถึงเห็นขรึมๆ จริงจังๆ แบบนี้... กลับเป็นคนเก็บความรู้สึกไม่ค่อยเก่งนัก... ทุกอย่างจะออกมาจาก "คำพูด" เสียหมด ถึงหน้าจะยังขรึมแต่คำพูดหลุดไปไกลแล้ว... (?) ถือว่าเป็นคนพูดตรง... ในแบบแปลกๆ (?) และมักจะชอบระบายอารมณ์กับสิ่งของที่อยู่ในมืออยู่เสมอๆ และส่วนใหญ่มักจะเป็นอารมณ์ไม่พอใจหรือโกรธ บีบของในมือแตกทุกที...
แต่ก็เป็นคนที่ยึดมั่นในคำพูดของตนเองและผู้อื่นมาก สัญญาเป็นสัญญา ไม่มีคืนคำ หากเขาพูดอะไรออกไปแล้วก็จะไม่มีวันลืมหรือเบี้ยวแต่อย่างใด... และเขาก็หวังว่าคนอื่นจะรักษาคำพูดของตน เหมือนที่เขาทำบ้าง
และสุดท้ายคือรักครอบครัว บุคลากรในบ้าน มิตรสหาย เหนือสิ่งอื่นใด... ยินดีพลีกายถวายชีวิตเพื่อปกป้องคนที่ตนให้ความสำคัญ หากคนเหล่านี้บาดเจ็บ... อาจได้เห็นเนียร์เดินไปตั้นหน้าคนต้นเหตุด้วยมือเปล่าเรียงตัวก็เป็นได้ (...?) เขาเชื่อมั่น และรักครอบครัว เพื่อน และทุกๆ คนในบ้านมาก... แต่ถ้าหากตนถูกหักหลังขึ้นมาแล้ว ความรักที่มีให้ก็จะเเปรเปลี่ยนเป็นความเกลียดชังถึงขั้นชาตินี้ไม่มีเผาผีให้กันอีกเลยแน่นอน...
ประวัติ ; -
ชอบ ; กาแฟเข้มๆ , หนังสือวิชาการ, ครอบครัว บุคลากรในบ้าน และมิตรสหาย, อากาศร้อนอบอุ่น, สุนัข, ดนตรีคลาสสิก ซิมโฟนี หรืออะไรประมาณนั้น... (ถ้ายุคนั้นยังไม่มี ตัดออกได้นะคะ ; w ;)
เกลียด ;
กลัว ;
พลังพิเศษ ; พละกำลังมากกว่าคนทั่วไปประมาณ 2-3 เท่า (บางทีมากไปก็ไม่ดี เวลาโมโหแล้วชอบบีบของในมือพังทุกที (...))
เพิ่มเติม ;
- ชอบตื่นเช้าตั้งแต่ไก่ยังไม่ขันประจำไม่ว่าจะนอนดึกแค่ไหน ตื่นมาทำไมก็ไม่รู้เหมือนกัน (...) แต่ปกติแล้วชอบตื่นมาเดินดุ่มๆ ทั่วบ้านหาอะไรทำ (มองผ่านๆ เหมือนวิญญาณเหี้ยนในคฤหาสน์ (?)) ไม่ก็นั่งอ่านหนังสือเงียบๆ
- รู้สึกกังวลกับส่วนสูงอีกหนึ่งเซนต์... อยากให้เพิ่มมาก จะได้เป็นร้อยแปดสิบ แต่ก็ไม่เพิ่มซักที...
บทที่ต้องการ ;
สัมภาษณ์ออริ
"อ่า... ส... สวัสดีนะคะ" สาวน้อยท่าทางขี้อายเดินมาทักคุณอย่างกล้าๆ กลัวๆ "หนูชื่อเวนี่นะคะ... แล้ว... พี่ชื่ออะไรเหรอคะ"
:: ใบหน้าคมนิ่งไม่สื่ออารมณ์ใดเป็นพิเศษของชายหนุ่มหันมามองเด็กสาวตรงหน้า คิ้วเข้มขมวดน้อยๆ ด้วยความฉงนใจในตัวของคนตรงหน้า... เขาไม่รู้จักเธอมาก่อน แล้วนี่เด็กคนนี้เป็นใครกัน?
"สโกนด์... สกุลของฉันคือสโกนด์..." เนียร์ตัดสินใจกล่าวแค่นามสกุลไปสั้นๆ ถึงอาจจะเป็นไปได้ยาก แต่เขาก็ไม่รู้จักเด็กสาวนามเวนี่คนนี้... เธออาจจะเป็นใคร มาทำอะไรแปลกๆ แม้แต่มาหลอกลวงก็ได้... ถึงจะเป็นแค่เด็กก็ตาม
เวนี่ฉีกยิ้มขลาดๆ ออกมา สาวน้อยเกาแก้มแก้เก้อ "เอ่อ... พอดี หนะ...หนูเป็นผู้ช่วยแม่ครัวของร้านๆ หนึ่งน่ะค่ะ" เธอว่า "คือ...แม่ครัวลองปรุงอาหารสูตรใหม่ดู... จะลองชิมดูหน่อยไหมคะ" เธอยื่นให้ดูตะกร้าที่บรรจุอาหารคาวเอาไว้ พลางเม้มปากน้อยๆ เป็นการลุ้นในคำตอบของคุณ ดวงตากลมโตเป็นประกายออดอ้อนเล็กๆ
:: สายตาเว้าว้อนของเด็กน้อยทำเอาตัวเขาเผลอใจอ่อนไปครู่หนึ่ง...
"เกรงว่าไม่เป็นไรนะ... ขอบคุณมาก... พี่อิ่มแล้วน่ะ" เขาไม่ได้โกหก... ส่วนหนึ่งน่ะนะ
หนึ่งคือเขาไม่รู้ว่าเธอเป็นใครและต้องการอะไร เธอยังคงเป็นคนแปลกหน้าในสายตาเขา... และสอง เขาเองก็มีแม่ครัวทำอาหารที่บ้านอยู่แล้ว ทั้งตนก็เพิ่งทานอาหารมามากจนอิ่มเกินกว่าจะรับประทานอะไรได้อีก...
"อาหารที่หนูแนะนำมาให้พี่ลองชิมนี่ดีมากเลยนะคะ" เธอยิ้มอายๆ ให้คำรับรอง "คนก่อนที่ลองทานไปถึงกับหัวใจวายตายเลยล่ะค่ะ... กว่าหนูจะจัดการเรื่องศพได้ก็ลำบากแทบแย่" เธอหัวเราะแหยๆ
:: นั่นไง
เนียร์สบถในใจออกมาสองสามคำที่หากพูดออกมาคงทำเอาผู้ปกครองหัวใจวาย เขามองหน้าเด็กสาวที่ยังคงมีท่าทางเหนียมอายตรงหน้าด้วยสีหน้าปั้นยาก... ไม่รู้จะสรรหาคำพูดอะไรมาคุยกับเธอแล้วด้วยซ้ำ
"...ขอปฏิเสธแล้วกัน"
สาวน้อยดูเหมือนจะไม่ได้ยินคำตอบของคุณ มือเล็กบอบบางเอื้อมไปหยิบถาดอาหารในตะกร้า แล้วยื่นให้คุณอย่างยัดเยียด "ยังไงก็ช่วยลองชิมอาหารจานนี้หน่อยนะคะ... ถ้าวันนี้หนูแจกอาหารไม่หมดล่ะก็....หนะ...หนูโดนทำโทษหนักแน่ๆ เลยค่ะ..." เวนี่เสียงสั่นเล็กน้อย
:: ชายหนุ่มผงะไปเล็กน้อยหลังถูกยัดเยียดอาหารใส่มือ... คิดในใจไปว่าหากพ้นสายตาเธอไปเมื่อไหร่คงต้องกลั้นใจนำไปทิ้งแน่ๆ ถึงจะรู้สึกผิดต่อเด็กก็เถอะ... แต่เขาไม่อยากให้ตัวเอง หรือใครซักคนที่ได้ทานเข้าไปต้องตายเพราะอาหารเป็นฆาตกรหรอกนะ... เขาไม่ได้ตอบอะไรไปมากกว่าพยักหน้าตอบน้อยๆ อย่างช่วยไม่ได้
"อ๊ะ ! ตะ..ตายแล้ว" เวนี่อุทานอย่างนึกขึ้นได้ ใบหน้าหวานซีดเผือด "คะ คุณแม่ครัว... ระ...เรียกตัวหนูแล้วล่ะค่ะ ! หนะ...หนูต้องไปแล้ว ลาก่อนนะคะ...!" สาวน้อยว่าอย่างร้อนรน ก่อนจะวิ่งจากไปโดยไม่เหลียวหลังกลับมามองคุณอีกเลย
:: ชายหนุ่มมองเธอวิ่งหายไปจนลับสายตา... พลางถอนหายใจเบาๆ
หวังว่าเธอจะไม่ถูกทำโทษนะหนูน้อย...
พลางเดินถือถาดอาหารในมือหมายจะหาที่ทิ้งที่ปลอดภัยและหวังว่าไม่มีใครมาทานต่อ
ขอโทษนะเวรี่ ผมขอโทษ ขอโทษอย่างสุดซึ้งเลย...
คุยกับผู้ปกครอง
สวัสดีค่า ไรท์ชื่อแบงค์พันนะคะ แล้วตัวเองล่ะ ชื่ออะไรเอ่ย ?
:: ชื่อฟลินน์ค่ะะ :DXD #ชอบชื่อไรท์จังค่ะอรั๊ย ฟฟฟฟ
คิดยังไงถึงมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ ?
:: อ่านพล็อตแล้วรู้สึกชอบจังค่ะฮรึก... แนวดีค่ะ ชอบบบ ////w//// ก็เลยไม่รอช้ากดแอดเฟบแล้วปั่นออริมาส่งในทันใดเลยค่ะ (?)
ขอบคุณที่ส่งลูกมาให้พันพิจารณาน้า ขอบคุณจริงๆค่ะ !
:: ค่ะะะ ฝากพิจารณาลูกชายเราด้วยนะคะ จะติดตามนิยายแน่นอนค่า!
____________________________________________________
ความคิดเห็น