Chu's box.

ลำดับตอนที่ #2 : Who? ใคร...ฆาตกร

❀ Supercell

ใบสมัครตัวละคร

รูป ::
 

ลักษณะ/รูปร่างตัวเอง :: หญิงสาวร่างบางขาพิการ เพราะเธอเดินไม่ได้จึงต้องนั่งรถเข็นอยู่เสมอ (รถเข็นมีระบบขับเคลื่อนโดยผู้ใช้เองได้ ฉะนั้นไม่ต้องมีคนมาเข็นให้ก็ได้) ผิวขาวอมชมพูเนียนใส ผมยาวสลวยสีเทาอมเขียวหม่น ที่มักจะรวบต่ำสองข้างด้วยริบบิ้นสีดำตลอดเวลา ดวงตาสีเขียวมรกต มีแผลเป็นเป็นแนวยาวลากมาตั้งแต่ต้นขา ลากวนยาวทั่วทั้งขายาวมาถึงปลายนิ้วเท้า

ชื่อ :: แอชลี่ย์ วาน เซลอฟสกี้ (Ashley Van Selovski)

ชื่อเล่น :: แอชลี่ย์ (Ashley) / แอช (Ash)

วันเกิด :: 20 พฤศจิกายน

อายุ :: 20 ปี

เพศ :: หญิง

รับบทเป็น :: ผู้ท้าทาย

นิสัย :: หญิงสาวที่มักจะมีรอยยิ้มระบายอยู่บนใบหน้าตลอดเวลา เป็นคนง่าย ๆ เรื่อย ๆ ชอบตามน้ำมากกว่าแสดงความคิดเห็นอะไรออกไป ไม่ชอบเป็นจุดสนใจ เว้นเสียแต่ว่าจะเป็นเรื่องที่สำคัญจริง ๆ ชอบพูดอะไรมีลับลมคมในและท้าทายนิด ๆ  เพราะนิสัยที่ไม่ชอบบอกอะไรใครนี้ จึงทำให้เธอเป็นคนชอบโชว์เดี่ยว และไม่ค่อยชอบปรึกษาอะไรใครเท่าไหร่นัก เพราะไม่อยากให้ใครคิดอะไรไปต่าง ๆ นานา แถมยังชอบเก็บกดความรู้สึก ไม่ชอบแสดงอารมณ์ที่แท้จริงออกมาเท่าไหร่นัก จึงได้แต่ยิ้มกลบเกลื่อนไป เพราะเธอไม่อยากให้ความรู้สึกมาขัดต่อหน้าที่การงาน และไม่อยากให้ความรู้สึกมีอิทธิพลเหนือเหตุผลของตัวเอง เธอนั้นรักการอ่านมาก ทำให้มีความรู้รอบด้านสูง แถมยังชอบวาดรูป และวาดได้ดีอีกด้วย และยังชื่นชอบนวนิยายสืบสวนสอบสวน ทำให้เสพติดการสืบสวนไปด้วย

ประวัติตัวเอง :: แอชลี่ย์เป็นลูกสาวคนโต จากสองคนของบ้าน พ่อของเธอ (รูฟัส) เป็นคนอเมริกา ส่วนแม่ของเธอ (ดิออนน์) เป็นคนรัสเซีย พ่อแม่ของเธอทั้งคู่ไปทำงานที่ต่างประเทศ เธอมีน้องชายอายุ 19 อีกหนึ่งคน ชื่ออาเธอร์ ทั้งสองจึงต้องอยู่ด้วยกันแค่สองคน ฐานะของทางบ้านก็กลาง ๆ ส่วนเรื่องที่เธอพิการทางขาเพราะตอนเธออายุ 15 รถบัสนักเรียนที่เธอนั่งไปโรงเรียนนั้นเกิดเสียหลักพลิกคว่ำ ขาเธอพลิกและถูกเกี่ยว ถูกกระแทกมากมาย จนกลายป็นอัมพาต เดินไม่ได้ไปตลอด เธอไปโรงพยาบาลไม่ทันหมอจึงรักษาอะไรไม่ได้ ส่วนคนอื่น ๆ ในรถบัสก็บาดเจ็บกันไป แต่มีเธอคนเดียวที่โดนหนักที่สุด

ชอบ :: หนังสือ / การวาดรูป / การสืบสวน / กาแฟลาเต้ / อากาศชื้น ๆ  / ดอกไม้สีชมพู / ฝน

ไม่ชอบ :: อาการอัมพาตของตัวเอง / อารมณ์รุนแรง / อากาศแห้ง ๆ / ผัก / แดดแรงจ้า 

กลัว :: การสูญเสียคนและสิ่งสำคัญ

จุดอ่อน :: ขาทั้งสองข้างที่ทำอะไรไม่ได้

ความสามารถพิเศษ :: สามารถเข้าไปในความนึกคิดหรือความฝันของคนได้

อาวุธ :: ปืนสั้น Beretta (เบเรตต้า) (เหน็บไว้ที่วีลแชร์)

ลักษณะ หน้าตาอาวุธ ::
 

สัตว์เลี้ยง :: ไม่มี

คำพูดติดปากของคุณ :: "เอาอย่างนั้นก็ได้นะ" / "คุณเนี่ย...(สิ่งที่เพิ่งรู้ของคน ๆ นั้น)ยิ่งกว่าที่ฉันคิดอีกนะคะเนี่ย ฮะ ๆ " / "ระวังไว้ให้ดีล่ะ...ทั้งในความฝัน และความคิด ถ้าไม่รังเกียจ...ขอฉันไปเยี่ยมชมที่นั่นบ้างจะได้ไหมคะ? "

คติประจำใจ :: ความรู้สึกไม่ควรเป็นนายของสิ่งใด ๆ ทั้งนั้น  

ฉายาประจำตัว :: สาวน้อยไร้ขา (ถึงจะมีขาแต่ก็เหมือนไม่มี)

รูปแบบการตาย :: ตายเคียงข้างคนหรือสิ่งสำคัญ ตายแบบตกมาจากที่สูง

อาชีพ :: นักศึกษา (ทำงานพิเศษเป็นนักสืบรับจ้างให้เพื่อนในมหาวิทยาลัยและคนในละแวกนั้น) / วาดรูปขายเล็ก ๆ น้อย ๆ 

เพิ่มเติมสิ่งที่คุณอยากบอก :: สามารถปรับเปลี่ยนและยำแอชได้ตามความเหมาะสมค่ะ :)

♦มุมคำถาม♦

♣ คุณจะเจอจดหมายได้อย่างไร  

Ans. ฉันตื่นมาตอนเช้าค่ะ มิสเตอร์ไบรท์ บุรุษไปรษณีย์นำจดหมายมาส่งให้ฉัน...ซึ่งมันก็คือจดหมายฉบับนี้นี่แหละค่ะ

♣ คุณมีอดีตอะไรกับฆาตกร 

Ans. อดีตกับฆาตกรงั้นเหรอ...ไม่มีหรอกค่ะ แต่ฉันติดตามเรื่องราวของเขาอยู่เสมอนั่นแหละ จากหนังสือพิมพ์ แล้วก็ข่าวน่ะค่ะ

♣ คุณต้องการบอกอะไรกับฆาตกร 

Ans. สวัสดีค่ะ ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ดิฉันหวังว่าเราสองคนคงมีโอกาสได้จิบน้ำชาคุยกันสองต่อสองซักครั้ง...แต่ถ้าไม่มีโอกาสนั้น ดิฉันก็ขอพูดแค่ว่า...ไว้เจอกันใน 'ฝัน' นะคะ...