ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทเรียนที่ 6 ตำนานที่ยังไม่ตายของ IS
บทเรียนที่ 6 ตำนานที่ยังไม่ตายของ IS
"อ้า!!! วันนี้ได้ของมาทำกับข้าวเต็มเลยน๊า"
ผมพูดพร้อมกับจ้องมองวัตถุดิบในมือที่จะทำเป็นอาหารในวันนี้. ผมพึ่งมารู้ข่าวจาก ผ.อ.โลกิว่า มี เมืองต่างๆมากมายในโลกนี้ โลกนี้เหมือนโลกคู่ขนาน ที่มีสัตว์ ในนิยายต่างๆ อสูร และก็ ปีศาจ มากมาย และที่ผมสนใจที่สุดก็คือ พวกเทพในนิยายต่างๆที่ผมชอบอ่าน
" อ้อ!! คุณลูกหิน ถ้าคุณอย่างออกไปซื้อของหรืออะไร นั่งเรือ ฝั่งนู้นไป ฝั่งตรงข้ามจะเป็นเมืองใหญ่ของเรานะครับ มีสินค้าต่างๆมากมาบเลย " ผ.อ.โลกิชี้ไปฝั่งที่มีท่าเรืออยู่
"และก็นี่ครับคุณลูกหิน บัตรเครดิต ในนี้มีเงินอยู่เป็น 100 ล้าน โอดิน นะครับไช้ได้ตามสะดวกเลย "
"อ..อะใรนะครับ ร..ร้อยล้าน โอดิน ย..เยอะไปใหมครับคุณโลกิ"
"นี่คือ ของที่ผมรับฝากมาจากตาแก่มาอีกทีนึงหนะครับ ไม่ต้องเกรงใจ ผมไปก่อนนะครับ มีธุระกับ สาวๆร้านคาราโอเกะข้างๆหนะครับ "
หลังจากที่ ผ.อ.โลกิ ยื่นบัตรเครดิต ที่มีรูป ผ.อ. ชู2 นิ้วแอ๊บแบ๋วอยูในบัตรมาให้ผมแล้ว เค้าก็ทำหน้าลามกและ ไปร้านคาราโอเกะทันที
" เอาหละกลับบ้านดีกว่า " ผมเดินทางกับบ้านระหว่างทางก็เจออะใรเตะตาเข้านั้นคือ ร้านหนังสือ ที่มีหนังสืออยู่มากมาย และที่ผมเตะตามากที่สุดคือ " วิธีหาเพื่อนอย่างง่าย งั้นหรอเนี่ย " ผมหยิบหนังสือขึ้นมาดูทันที
"ฮ่าๆ~อะใรกัน มีวิธีแบบนี้ด้วย ใครมันจะไปเชื่อวะ อ๊ะ วิธีนี้มันหน้าสนใจแฮะ อ๊!! อืมๆ"
.
.
.
.
" ทั้งหมด 129 โอดินครับ ขอบคุณครับ" พนักงานใส่แว่นวัยกลางคนพูด
" เห้อ!! และแล้วก็หลงซื้อมาจนได้" ผมพูดพร้อมกับนั่งเรือกลับบ้าน
" แต่เราก็หน้าจะลองใช้ดูนะ. พน เรามาลองดูกันดีกว่า" และแล้ว ผมก็หลวมตัวไปจนได้
6:00 เช้า
"อืม!!โอเครแล้วน๊า หล่อเรียบร้อย" ผมจัดหน้าทำผมอย่างดีกับหน้ากระจก โดยที่มีทรงผมเรียบแป้ ชุดเรียบร้อยไม่ยับอย่างดี พร้อมที่จะไปโรงเรียน IS และแต่งตัวสุภาพที่สุดเพื่อจะลบความเป็นจอมมารปีศาจของใครหลายๆคนออกไป
" หึ วันนี้แหละ เราจะต้องลบภาพลักษณ์บทโหดนั้นออกไปให้ได้ วันนี้เราต้องมีเพื่อนนน ".
บทที่1 แห่งการหาเพื่อน
1.วิธีหาเพื่อนอย่างง่ายคุณต้องแต่งตัวให้เรียบร้อย เพราะ ส่วนมากทุกคนมันดูจากการแต่งกายเสมอ
"เอาหละ พร้อม" ผมพูดเสร็จจึงรีบวิ่งออกจากหอทันที
ตึบ ตึบ ตึบ
เสียงรองเท้าที่ดังกับพื้นของผม ผมเดินก้าวย่างอย่างช้าๆให้ดูเรียบร้อยที่สุด อกผาย ใหล่ ผึ่ง พอที่จะลบคราบนักเลงออกไป และ แล้วสายตาทุกคนก็จับจ้องมาที่ผม อย่างไม่วางตา
" หึ !! คงจะเห็นและไช่ใหมหละ ว่าฉันนั้นไม่ไช่จอมมารอย่างที่ใครๆคิด " ไช่แล้วทุกคน มองที่ใจผมซิ ผมหนะ ใจดี สปอต กทม นะ เพื่อนๆ ถึงหน้าตาจะให้ก็เถอะ
แต่แล้ว ผมก็ได้ยินเสียงซุบซิบ นินทาผม หึคงจะเปลี่ยนทัศนะคติใหม่แล้วไช่ใหมหละ ผมคิดดังนั้นแล้ว จึงเงี่ยหูฟังทันที
" ว้ายย!!! ตายแล้วเธอ ดูจอมมารซิมันแต่งตัวซะเรียบร้อยเลย เจ้าพ่อก็เงี้ยแหละเน๊าะเธอ"
อาร๊ายยยยยยย นี่ตูแต่งตัวแบบใหนก็ผิดหรอฟะ และไอ้ที่บอกจอมมารอะ ใครฟะ ชั้นลูกหินเว้ยยยยย และทีแกหละ แกเป็น ผู้ชายไม่ไช่หรอ แต่งตัวซะอย่างกับคาบาเร่ก็มิปาน มันยิ่งกว่าชั้นอีกไม่ไช่หรอฟะ ผมคิดในใจ
หลังจากนั้นก็มีเสียงแทรกอีกว่า
" หึ !!! จากสายตาของชั้นแล้ว มันไม่ไช่เจ้าพ่อหรอก"
ผมหันไปดูต้นเสียงคนที่พูดคือเจ้าแว่นห้องผม แต่ไม่รู้ชื่ออะใร รู้สึกมันจะรู้ว่าผมแต่งตัวแบบนี้เพื่ออะใร อืม!!! ไช่ๆ บอกเค้าไปเลยว่า ผมเรียบร้อย
" หึ!!มันก็คือ ว่าที่รุ่นที่10 แห่งอัลโกบาเรโน่ ยังใงหละ ไช่เลย มันคือ แซนวิช ที่มีปืน2 กระบอกแน่ๆ"
เอ่อ....เจ้าแว่น นายจะบ้าการ์ตูนเกินไปและเฟ้ยย และไอ้ท่าทีที่ทำเหมือนเจ้าหนูยอดนักสืบ โคกระบือ นี่ มันดูจะมั่นใจมากไปและ และไอ้แซนวิชนี้มันคือ คร๊ายยยย ชั้นมีปืนแค่กระบอกเดียวเท่านั้นแหละเว้ย มีแบบติดตัวแต่กำเนิดเลย
"โถ่!!!โรงเรียนนี้มันอะใรกันเนี่ยเห้อ" เห็นดังนั้นแล้วผมจึงรีบเข้าห้องเรียนทันที
ไม่กี่นาทีเพื่อนๆก็เข้าตามมาในห้องกันหมดและอีกไม่กี่นาที อ.อาลาดินก็เข้ามาและก็เป็นเหมือนทุกๆเช้าที่มีการทำความเคารพและก็ทุกคนก็เป็นเหมือนเดิมคือ นั่งนิ่งหลังตรง
"อ้าว!! วันนี้เราจะมีข่าวดีมาบอกกันนะนักเรียนคือว่า วันนี้มี คลีนนิ่งเดย์นะ"
อ.อาลาดินพูดกับนักเรียนในห้อง ทุกคนได้ยินดังนั้นแล้วจึงโห่!! กันเป็นแถวๆ เว้น ผมนะ
"เอาหละ ฮ่าๆ อย่าพึ่งโห่ตอนนี้ !! เพราะต้องโห่อีก เพราะว่าเวรของเรานั้นที่ต้องทำคือ สนามบาส กับห้องน้ำชาย ฮ่าๆ" อ.อาลาดินหัวเราะชอบใจพร้อมกับดูปฏิกริยาของนักเรียนทันที เอ่อ!! นี่ไช่อาจารจริงๆไช่ใหมครับเนี่ย เห้อ!!
"โห่!!!"และแล้วก็เป็นความจริงทุกคนต่างโห่ร้องกันระนาว
"สนามบาสไม่เท่าใหร่หรอกนะค๊ะอาจารย์แต่ว่าห้องน้ำชายมัน...." สาวสวยผมสีชมพู ตาสีของเธอนั้น สีฟ้าครามอ่อนๆ ยกมือขึ้นและพูดออกมา เห้อช่างสวยอะใรแบบนี้น้าา อยากรู้จักจัง เลยถ้ามีวิธีทำให้เธอ ประทับใจในตัวเราก็
"อ๊ะ" ไช่แล้วๆ ถ้าเราบอกเราจะไปทำความสะอาดห้องน้ำชายคนเดียวเพื่อนๆในห้องก็งคงจะเห็นเราเป็นคนดี เสียสละขึ้นมาบ้างแน่ๆเลยน๊าา
บทที่2
ควรเฟรนลี่กับคนอื่น เสียสละบ้างอะไรบ้าง เพื่อนจะได้เห็นว่าเราคบได้
ดังนั้น ผมจึงไม่รอช้า ยกมือขึ้นมาทันทีทำให้เพื่อนๆในห้องมองกันเป็นตาเดียววว โถ่!! จะมองผมทำใมผมอายนะ
" เอ่อ!! ผ...ผมจะไปกำจัดขยะพ..พวกนั้นเอง"
ผมทำสีหน้าเกร็ง แต่ผมเชื้อว่า ทุกคนต้องมองผมเป็นสีหน้าอันโหดร้ายแน่นอน เชื่อผมเถอะ แต่ทุกคนคงดีใจไช่ใหมหละที่ผมเสียสละทำความสะอาดห้องน้ำ ผ.ช ที่เหม็นที่สุดที่ทุกคนไม่กล้าทำ ว่าแล้วผมจึงดูปฏิกริยาของเพื่อนๆทุกคนในห้อง
แต่แล้วสิ่งที่ผมเห็น ใบหน้าของทุกคน คือ ตาเบิกโต ปาก อ้าหวอ โดยเฉพาะเธอคนนั้นจะอึ้งเป็นพิเศษ หึ!! คงจะภูมิใจในตัวผมไช่ใหมหละ ฮ่าๆ!! ผมแอบยิ้มในใจ
" อืม!! ดีมาก งั้นฉันฝากนายด้วยละกันนะ ลูกหิน" อาจารย์อาลาดินพูดกับผม พร้อมกับยิ้มเหมือนเจออะไรสนุกอย่างงั้นแหละ
" เอ้า!!! งั้นเริ่มกันเลยนะฮ่าๆ~" อ.หัวเราอะใรของเค้าน๊า มีความสุขเหลือเกิน
" งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ เพื่อนๆในห้อง และก็อาจารย์ ผมจะไปกำจัดขยะให้เอง" ก็แค่เศษขยะชิ้นเล็กชิ้นน้อย ขัดส้วม แค่นี้เอง ผมพูดและจึงเดินออกไปทันที
"อ.อาลาดินจะดีหรอค๊ะก็ที่ห้องน้ำชายที่เราจะไปทำกัน มันคือที่มั่วสุมของพวกกลุ่มลูซิเฟอร์ อันธพาลของโรงเรียนเรานี่ค๊ะแล้ว เค้าไปคนเดียวจะดีหรอ" เด็กหญิงผมสีชมพู ตาสีทับทิมกล่าวกลับอาจารย์อาลาดิน
"ฮ่าๆ~เอาหน้าก็เค้าบอกเองนี่ว่าจะกำจัดพวกนั้นให้ เจ้านี่มันใจเด็ดจริงๆน๊า~ฮ่าๆ พวกเธอไปทำความสะอาดได้แล้วไป" อ. อาลาดินไล่เด็ก นักเรียนให้ไปเตรียมพร้อม
และไช่แล้วที่เพื่อนๆ ทำหน้าเหวอหรือตกใจนั้นพวกเค้าไม่ได้ประทับใจหรือปราบปลื้มอะใรทั้งสิ้น ทันทีที่ได้ยินว่าลูกหินจะไปจัดการคนเดียวนั้นเพื่อนๆต่างพูดกันเป็นเสียงเดียวกันว่า
'เจ้านั่น น..หน้ากลัวอะ- -" '
ณ ห้องน้ำชาย ชั้น 5 ที่เป็นส่วนชุมนุมของอันธพาลแก๊งค์ ลูซิเฟอร์ ซึ่งไม่มีใครกล้ามาเหยียบที่แห่งนี้เลย เว้นเฉพาะ ป้าทำความสะอาดและ คนโง่เท่านั้น
"หึ!!! ตาแก่นะตาแก พ่อประสาอะใรไม่รู้ ให้ลูกมาทำความสะอาดห้องน้ำชายเนี่ย" ซึ่งตอนนี้มีชายหนุ่มหน้าตาดี ดวงตาสีเขียวมรกต กำลังถูพื้นและกำลังบ่นอยู่
"แค่เราไปร้องเกะ กับน้องแพตตี้ น้องกุ้ง น้องโบ น้องเฟิรน น้องนิดเอง ทำเป็นโกรธไปได้ อย่าให้รู้นะใครไปฟ้อง หึ!!!"ชายหนุ่มผู้มีนามว่าโลกิ พูดอย่างหัวเสีย "ว่าแต่ ทำใมห้องน้ำมีไอ้ตรงนี้ตรงเดียววะที่มันไม่สะอาดซักฟระเนี่ยยยย"ผ.อ.โลกิร้องออกมาอย่างโววาย
แต่แล้วเมื่อเค้าหันไปก็ต้องมีสิ่งที่ทำให้เค้าหายอารมณ์เสียขึ้นมาทันทีนั่นก็คือ
"อ.ลิลลี่คราฟฟฟ วันนี้เราไปกิน ออส่วนกันใหมครับ อาจารย์ลิ่ลลี่ เดี๋ยวก่อนอาจารย์อย่าหนีซิคราฟฟ"ผ.อ.โลกิรีบวิ่งลี่เดินออกมาจากห้องน้ำทันที่ โดยทิ้งอุปกรณ์ต่างไว้ที่ห้องน้ำเกือบทั้งหมด ในขณะที่ตัวต้นเหตุรีบวิ่งอย่างบ้าตายเพื่อตามสาวสวยหุ่นดีคนนั้นไป
"โอยยย!!นี่เราคิดถูกคิดผิดเนี่ยที่มาทำห้องน้ำเองคนเดียว "ผมพูดกับตัวเองพร้อมแบกสิ่งของต่างๆมากมายพะรุพะรังที่ได้มาจากห้องเก็บอุปกรณ์ ทั้งแปลงขัด เอย น้ำยาล้างห้องน้ำตรา เป็ดร้อง เหมียวๆ เอย และสิ่งติ่งๆมากมาย
"เอาหละห้องนี้แหละ"ผมมายืนอยู่หน้าห้องน้ำทันทีและเปิดเข้าไปก็เจอสิ่งที่ทำให้หน้าตกใจทันทีก็คือ ห้องน้ำชายห้องนี้มันเป็นห้องที่ใหญ่โอ่โถงมากก นี่ถ้าเข้าห้องน้ำ 40-50 คนยังได้เลยนะเนี่ย แต่สิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจที่สุดก็คือใครกันที่ทำความสะอาดห้องน้ำนั้นก่อนผม เพราะไอ้สิ่งที่วางอยู่บนพื้นมันคงไม่ไช่ของผมแน่ๆ
"ใครนะช่างสะเพร่าจริงๆ"ผมส่ายหัวพร้อมกับหยิบของพะรุงพะรังเข้าห้องน้ำ แต่พอเดินได้ไม่กี่ก้าวเท่านั้น ผมก็ต้องเจอกับ........
โป้ก!!!!! เสียงหัวโขกกับพื้นอย่างดัง
"โอ้ยๆ เจ็บๆๆ"ผมใช้มือข้างซ้ายลูบหัวตัวเองไปมาพร้อมกับน้ำตาใหลโชก
"ใครกันเนี่ยที่ขัดห้องน้ำสะอาดขนาดนี้ ไอ้เราก็นึกว่า พึ่งเริ่มต้น นี่ขัดถึงขนาด แมลงวันบินยังล้มหัวทิ่มเลยนะเนี่ย"ผมลูบกับพื้นห้องน้ำทันที มันหน้าแปลกมากที่คนทำจะสะอาดขนาดนี้ นี่เค้าคงตั้งใจทำมากๆเลยนะเนี่ย สงสัยตรงกลางที่ทำไม่เสร็จคงจะเกิดมาภาระกิจที่ใหญ่หลวงแน่ๆเลย
"อืมม.!!มันต้องไช่แน่ๆ งั้นสิ่งที่เหลือในห้องน้ำก็เหลืออยู่ที่เดียวไช่ใหมเนี่ยผมจึงลงมือขัดห้องน้ำที่เหลือทันที
ผมลงมือขัดอยู่นานจนกระทั่ง
แอ๊ด!! เสียงเปิดประตูห้องน้ำ ผมคาดว่า จะมาซัก 4-5 คน คงจะมีคนมาเข้าห้องน้ำเป็นแน่แท้ แต่ผมก็ไม่สนใจอะใรมากมายเค้าคงจะมาเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุรส่วนตัวกันหละมั้งนะ
"เห้ย!!แกได้ยินข่าวปะวะ บี1 ได้ข่าวว่าไอ้เด็กใหม่ที่ย้ายเข้ามามีเป็นระดับโกลโบรคเลยนะเว้ย"ชายหนุ่มหัวโล้นทีรอยแผลเป็นตาด้านซ้ายพูดขึ้นมาก่อน โอ้!!ผมรู้สึกว่าเจ้านี้มันเข้มไช่ได้เลยนะเนี่ยย
"ได้ยินซิ บี2ได้ข่าวว่า ไอ้เจ้านั่นโรงเรียนเก่ามันซ่าไม่หยอกเลยนะ ทั้ง ต่อยตี ดูดยา ปล้ำสาว สาระพัดของความโหดเลยนะเว้ย ไช่ใหม บี3 " ผมฟังจากทั้ง 2พูด โอโห ผมไม่คิดเลยว่ามีจะมีเด็กนักเรียนที่ทั้งโหด ทั้งเลว ได้ขนาดนี้อยู่ในโรงเรียนด้วย แต่ว่า นี่พี่ท่าน ชื่อคนหรือครับเนี่ย ถ้าให้ผมเดานะ อีกคน ต้อง บี4 แน่นอน เชื่อผมเถอะ
"ฮ่าๆ ถ้ามันมาบุกแก๊งค์เราคงแย่ นะ ว่าใหม แต่พวกแกก็รู้ใว้ก่อนดีกว่านะว่ามันหนะมีลักษณะที่หน้ากลัวขนาดใหน ตามันหนะ ดั่งปีศาจ สีแดงก่ำดั่งเลือดปีศาจ ผมมันสีดำ ส่วนสีผิวมันขาวอย่างกับไม่มีเลือด ยังไม่เท่านั้นนะ ได้ข่าวว่ามันมีเขี้ยวที่ซ่อนใว้อีกนะเว้ย!! ไช่ปะ คิระ"
"และทำใมอีกคนไม่ บี4หละเฟ้ยยยยยย!!!"ผมชูมือตะโกนอย่างไม่รู้ตัวไปทางพวกหน้าโฉดดด
"แกเป็นใครวะ!!!!"คนนามว่าบี 2ชี้หน้ามาทางผมเสียงของเค้านั้นเหมือนกับผมไปเผาบ้านมันอย่างนั้นแหนะ เอ่อ..ไม่ต้องโหดขนาดนั้นก็ได้มั้งพี่ ผมไม่ได้ฆ่าใครตาย
"มาขัดห้องน้ำครับ เอ่อ.. คะ คลีนนิ่งเดย์ใง " ผมพูดพร้อมกับยิ้มอย่างเป็นมิตร แต่ทำใมตอนผมยิ้ม พวกนั้นเหมือน สะอึกไปนิดนึงกันนะ
"เอ่อ...บี2 นายดูดีๆดิ มันเข้าข่าย แบบที่ฉันบอกเลยนะ"บี3พูดกับบี2 แต่เอ๊ะ!!เมื่อกี๊บอกใครเค้าบอกใครเข้าข่ายนะ ผ...ผมหรอ!!
"ลูกพี่ผมว่ามัน ต้องมาเล่นงานพวกเราแน่ๆ"ลูกน้องตัวกระจ้อยค่าตัวร้อยนึงที่ไม่มีบทอะใรพูดขึ้นมาพร้อมกับชี้หน้ามาทางผม
"แกออกไป เรียกพรรคพวกของเรามาซะ ชั้นจัดการเองทางนี้ไป" บี2พูดกับลูกน้องกระจ๊อก ไม่นานลูกน้องกระจ๊อกก็วิ่งออกไปจากห้องน้ำทันที ทิ้งผมกับ อีก 4คนยืนจ้องหน้ากัน แทบจะท้องกันก็ว่าได้
"แกมาทำอะใรที่นี่" มันจ้องมาที่ผม
"ม..มาขัดห้องน้/แกกล้ามากนะที่มาบุกถึงถิ่นพวกชั้นหนะ นี่แกกะจะมาถล่มพวกชั้นไช่ใหม"ผมจะอธิบายให้ฟังมันก็ขัดขึ้นมาก่อน ตกลงพวกแกเออ ออ ห่อหมกกันเองนะเว้ยย
"หึๆ.ในเมื่อแกไม่อธิบาย ชั้นก็ไม่มีอะใรจะพูดแล้ว พวกเราลุย" พวกมันวิ่งหน้าตั้งมาทางผมกันอย่างพร้อมเพรียง จากนั้น ไอ้เจ้าบี1 มันก็พูดกับทุกคนว่า
"พวกแกไม่ต้องไช้เวทมนต์ จัดการยึดโบรค ของมันมาก่อน ถ้ามันไม่มีโบรคมันก็ใช้เวทมนต์ไม่ได้"
"ครับ"
เอ่อ... จะบอกว่า ยึดไม่ยึดก็มีค่าเท่ากันหละโยม
จากนั้นพวกมันแยกกันเป็น 2ทางเพื่อจะมาตะลุมบอนผม ผมจึงตั้งท่าเพื่อเตรียมต่อสู้ ไม่นานมันก็ล้อมผมจนครบทุกทิศจนผมจนมุม
"ชิ!!นี่เราต้องยอมโดนตื้บอีกหรอเนี่ย"ผมสะบดกับตัวเองเบาๆ
"ย๊ากกกกก"x4 พวกมันกระโจนเข้ามาหาผม จากนั้น พวกมันก็...........
โป๊กๆ!!!x4 เสียงเหมือนหัวกระทบกับพื้นห้องน้ำดังเป็น โด เร มี ฟา ทั้ง4 คนนอนแน่นิ่งไม่ใหวติง อยู่กับพื้นห้องน้ำ ผมมาดูที่พื้นที่พวกมันเหยียบกันสาเหตุหน้าจะมากจาก น้ำยาขัดห้องน้ำเป็ดร้องเหมียวๆนี่เอง
"ฮ่าๆ พวกแก มันบ้าชะมัดเลยวะ"ผมหัวเราะพร้อมกับชี้นิ้วไปทางมัน
"ว่าแต่!!มานอนตรงนี้มันจะเกะกะการล้างห้องน้ำนะเนี่ย"ไม่นานผมก็ลากพวกมาพิงใว้กับผนัง เพื่อให้เขาพักผ่อน ไปก่อน เผื่อฝื้นมาจะได้พาไป ร.พ.
"เห้ย!!มันอยู่ในนั้นพวกเราลุย"เสียงลูกกระจ๊อก ตะโกนไล่มาจากข้างนอกห้องน้ำ
"โถ่!!!นี่จะซวยไปใหนกันเนี่ยยยย!"ผมคุกเข้าพร้อมกับพูดกับตัวเอง นี่มันมาเกือบ40กว่าคนได้เลยนะ
เนี่ย จะยกพวกมารบกันหรือใง๊ นี่ตรูมาคนเดียวนะเฟ้ยยยย!!
ณ สนามบาส
"เอ้า!!!พวกเรา เก็บของเร็วเรียบร้อยหมดแล้ว"ผู้หญิงใส่แว่นมียศเป็นหัวหน้าห้องพูดพร้อมชี้นิ้วสั่ง ทั้งห้องต่างยิ้มรับพร้อมกับ เดินเก็บข้าวของเครื่องใช้ที่เอามาทำความสะอาด พร้อมที่จะกลับห้องเรียน
"เดี๋ยวซิ ทุกคน!!"ไม่นานนักก็มีเสียงหวานตะโกนขึ้นมาท่ามกลางสนามบาส ทำให้ทุกคนหันมาหาที่ต้นเสียง และเจ้าของเสียงคนนั้นก็คือ ผู้หญิงผมสีชมพู ตาฟ้าคราม กำลังทำหน้าจริงจังอยู่กลางสนามบาส
"มีอะใรหรอ โดโรธี "หัวหน้าห้องเดินเข้าไปหาพร้อมกับจับใหล่ของเธอ
"ฉันว่าเรา!!ควรไปช่วย ลูกหินกันเถอะทุกคน"ผู้หญิงที่มีนามว่าโดโรธีพูดขึ้น ประโยคของเธอนั้นทำให้ทุกคนอึ้งไปตามๆกัน
โดรโรธี เห็นดังนั้น จึง พูดกับเพื่อนๆอีกว่า "พวกเธอไม่ละอายใจกันบ้างหรอที่ปล่อยให้ลูกหินทำงานคนเดียวหนะ ถึงเค้าจะหน้าตาโหดร้าย แต่ที่จริงเค้าอาจจะใจดีก็ได้นะ พวกเธอเคยเห็นเค้าโดดเรียน หรือ รีดไถใครหรือปล่าวหละ"โดโรธีพูดเสียงเข้มพร้อมกับมองหน้าคนอื่นๆ
"แต่!!ข่าวลือเค้าบอกว่า มัน..../มันก็เป็นแค่ข่าวลือไม่ไช่หรอ!!"เด็กอ้วนคนหนึ่งพูดโดโรธีจึงขัดขึ้นมาทันที
"ไม่รู้หละ ถ้าใครไม่ไป ชั้นไปคนเดียวก็ได้" โดโรธีตะโกนออกมาและก็วิ่งออกไปทันที
ณ ห้องน้ำชาย ชั้น 5
"เห้อ!! เกือบไปแล้วเรา" ผมพูดพร้อมกับยืนอยู่กอง ผู้คนนับ 40 กว่าคนที่นอน ทับกันอยู่
ผมก็ไม่ได้เก่งอะใรหรอกครับ ถึงสยบ เจ้าพวกนี้ได้ ที่มันเกิดขึ้นแบบนี้ก็เพราะ......
"เห้ย!!พวกเราดูดิ หัวหน้าเสร็จ มันกันหมดทุกคนแล้ว " เจ้าลูกกระจ๊อกพูดพร้อมกับชี้นิ้วมาทางลูกพี่ของพวกมันที่กำลังพิงผนังห้องน้ำกันอยู่
"พวกเราต้องล้างแค้นให้พวกพี่ไช่ใหมพวกเรา"
"ช่ายยยย"
"พวกเรามีกันกี่คน"
"40 คน"
ลูกกระจ๊อกปลุกระดม และ มันก็ ปลุกได้เสียด้วย แต่ พวกมันไม่รู้สึกอึดอัดบ้างหรือใงน๊าา เล่นเข้ามา 40 คน จะบ้าหรือปล่าว นี่ห้องน้ำนะเฟ้ยยย
"งั้นพวกเราลุย" ลูกกระจ๊อกชูมือขึ้นมาทันทัน จากนั้น พวกที่เหลือก็กรูกันเข้ามาที่ผมทันทีอย่างกับแร้งที่รุมกินศพเหยื่อ แต่แล้ว เหมือนเดจาวู
โป๊กๆ!!!x40
อันที่จริง พวกนั้น ล้มหัวโขกกันแค่ 10 กว่าคนแต่มัน ก็ ดันล้มกันเป็นโดมิโน่เป็นทางยาว
เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ
"และเราจะ ขัดห้องน้ำยังใง หละเนี่ย เห้อ!!~"ผมนั่งคอตก อยู่บนกอง คนที่นอนอยู่
"ลูกหิน!!ฉันมาช่วยทำความสะอาดห้องน้ำ" เอ๊ะ!!นี่มันเสียง ผู้หญิงคนนั้นนี่ โอ้หนังสือ ที่เราอ่านมา มันได้ผลแหะ
หนังสือหาเพื่อนจงเจริ.....
"กรี๊ด!!ฆาตกร"สาวผมชมพู ร้องกรี๊ดออกมาทันทีที่เข้าประตู
"โถ่!!หนังสือเวร" ผมพูดทิ้งท้ายทันที
จากนั้นไม่นาน ผมก็กลายเป็นตำนาน นักฆ่า ร้อย ศพแห่งโรงเรียน อิกดราซิว ไปในทันที - -" เอ่อ..แต่อันที่จริงผมก็ไม่ได้ฆ่าหรือทำอะใรนะ เค้าล้มเอง และที่มันมา ไม่ถึงร้อย นี้แหละน๊าา คำคน
............................................................................................................
ขอโทษนะครับ ที่ แต่งช้า ตอนนี้อาจ ไม่สนุกนะครับ แต่ก็เอาฮา
ปล1.คราวนี้ลองแต่งแบบ ตามความคิของพระเอก เอา ลองดูว่าจะเวิร์คใหม เวิร์คไม่เวิร์ค ช่วยบอกกันมั่งนะครับ จุฟๆ
...............................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น