คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทเรียนที่4 เอ่อ...เชื่อผมเถอะ ผมคือคนธรรมดา
"เห้อ!!!อะไรเนี่ยพึ่งรู้นะเนี่ยว่าเราต้องอยู่หอด้วย แต่หอที่นี่ดูแปลกๆแฮะ!!"
หลังจากที่เค้าคุยกับ ผ.อ.โลกิเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผ.อ.โลกิก็บอกแกมบังคับกับเค้าว่า "กฎของโรงเรียนเราต้องนอนหอด้วยนะครับ แต่หอทั้งหมดในโรงเรียนเต็มหมดแล้ว ผมจึงมีที่พิเศษให้คุณลูกหินอยู่ด้วย"ผ.อ.โลกิพูดเสร็จและก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะตากระตุกข้างขวาด้วย
และสิ่งที่เค้าคาดไว้ก็ถูกตอนนี้ที่ๆเค้าอยู่นั้นมันไม่ได้พิเศษเหมือนที่ ผ.อ.โลกิ ได้บอกมาเลย
ซึ่งนอกจากจะอยู่ในป่าลึกหลังโรงเรียนแล้ว บ้านยังดูซอมซ่ออีกด้วย มันเป็นบ้านไม้ที่ใกล้จะพุพัง และมีเค้าอยู่เพียงคนเดียวของบ้านซึ่งมันเป็นอะไรที่วังเวงอย่างมาก
"โถ่!!! ทำไมเราต้องซวยแบบนี้ด้วยน้า"
เค้าพูดพร้อมทิ้งตัวลงที่นอนและ พรุ่งนี้. คือวันแรกของเค้าที่ได้เข้าเรียนเมื่อคิดได้ดังนั้นเค้าจึงรีบอาบน้ำและจัดกระเป๋าเตรียมที่จะไปเรียน พรุ่งนี้หลังจากจัดเสร็จหมดแล้ว เค้าจึงล้มตัวลงนอน
วันรุ่งขึ้น!!!!
"เห้!!!วันนี้ฉันไปเจอ AV เรื่องใหม่มาด้วยเว้ย"
"นี่เธอ!! ดูเฟสบุค ฉันซิ ผู้ชายหล้อหล่อ"
"เมื่อวานได้ดูหนังปะ เสียดายเน๊าะ พระเอกไม่หน้าถูก แมลงสาป กัดตายเลยอะเธอ"
เสียงเอะอะโวยวายของห้องเรียนหนึ่งซึ่งเป็นห้อง ชั้น ม.4-B ซึ่งกำลังมีเด็กนักเรียนคุยเสียงโหวกเหวกโวยวายกันอย่างสนุกสนาน
ครืดดดดด!!! และแล้วทุกคนก็ต้องเงียบเมื่อมีคนกำลังเข้ามาในห้องเรียนซึ่งไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก อาจารย์อาลาดิน เด็กนักเรียนต่างๆ ต่างนั่งกันอย่างมีระเบียบเรียบร้อยเมื่ออาจารย์อาลาดินเข้ามา
"นักเรียนทั้งหมด!! เคารพ"
เสียงๆหนึ่งพูดขึ้นเป็นเด็กแว่นผมหยิกกำลังลุกขึ้นยืนเมื่อเห็น อาจารย์อาลาดินเข้ามา ซึ่งหน้าจะเป็นหัวหน้าห้องเรียนของชั้นปี1-Bนั่นเอง
"สวัสดีครับ/ค่ะ คุณครู"เสียงเด็กนักเรียนทุกคนพูดขึ้นพร้อมยืนตัวตรง
อาจารย์อาลินดินเห็นดังนั้นจึงรีบพูดขึ้นมาว่า
"ฮ่าๆ สวัสดีนักเรียนทุกคนนะ นั่งเหอะ "
อาจารย์อาลาดินหัวเราะพร้องกับโบกมือหยอยๆให้เด็กนักเรียนนั่งลงและเมื่อเด็กนักเรียนนั่งลงกันหมดแล้ว อาจารย์อาลาดินจึงพูดต่อว่า
"เอาหละทุกคน วันนี้อาจารย์มีเด็กนักเรียนใหม่มาให้รู้จักกันนะ"
คำพูดของอาจารย์อาลาดินทำให้เด็กนักเรียนตอนนี้ ต่างหันมองหน้ากัน พร้อมลุ้นกันว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย
"อ้าว!!ไม่ต้องสงสัยกันหรอกน่า เด็กที่มาใหม่ หนะเป็นผู้ชาย และมาจากเมืองไทยด้วย ผู้ชายหนะอดไปนะไม่ต้องลุ้นหรอก ฮ่าๆ~"
ผู้ชายได้ยินดังนั้นจึงคอตกกันเป็นแถบๆ(เว้นเสียแต่ผู้ชายที่ไม่ไช่ผู้ชาย)ส่วนผู้หญิงนั้นต่างคิดไว้ต่างๆนาๆกับคนที่เข้ามาใหม่
"ว้าย!!เธอต้องเป็นคนหน้าคมๆแน่เลยอะ ผู้ชายไทยด้วยอะ"
"ว้ายยย!!ตายแล้วแต่งหน้าก่อน"
"ต้องหล่อคมเข้ม ไม่ก็หน้าหวานๆแน่เลยอะ"
"เค้าบอกชายไทย อึด ถึก ทน อะ เธอ ว๊ายยย!! บ้า!!ฉันนี้พูดอะไรก็ไม่รู้อะ"
ผู้หญิงต่างคิดกันมากมายโดยเฉพาะคนสุดท้ายที่ไม่ไช่ผู้หญิงพร้อมกับชะเง้อมองดูว่าเมื่อไหร่ เค้าจะมา
ครืดดดดด!!
และแล้วคนที่ผู้หญิงต่างเฝ้ารอคอยก็เข้ามา พร้อมทักทายเพื่อนๆ อย่างเกร็งๆ
"ส....สวัสดีครับ ผมลูกหิน ปัญญาโชค ครับ"
ลูกหินพูดอย่าง อ้ำ ๆอึ่งๆ ความรู้สึกเค้าตอนนี้ได้เกร็งไปถึงขนตูดแล้ว ทำให้หน้าของเค้านั้นดูหน้ากลัวอย่างมากเพราะอาการที่เกร็งมากไปนั่นเองบวกกับหน้าตาที่ดูหน้ากลัวเป็นทุนเดิมด้วย
และตอนนี้ผู้หญิงและผู้ชาย(ผู้ชายที่ไม่ใช่ผู้ชาย)ในห้องต่างคิดกันเป็นเสียงเดียวกันว่า
'หน้ากลัวชะมัดเลยอะTT TT'
ทุกคนในห้องต่างก้มหน้าไม่กล้าสบตาทำให้ตอนนี้ลูกหินเกร็งเข้าไปใหญ่ และมันทำให้หน้าของเค้า เข้า ขั้น ปีศาจ มากขึ้นไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว
'กรี๊ด!!ไม่ นี่เรามีปีศาจเข้าห้องหรือ เนี่ย'
'อะไรกัน จิตสังหารแบบนี้ น..นี่มัน ม...มืออาชีพชัดๆ'
'ไม่นะไม่ ถ้าเราสบตามันจะต้องฆ่าเราแน่ๆ'
'อะไรกัน นี่มันเวทมนต์บทไหนเนี่ย ถึงทำเป็นหน้าซาตานแบบนั้นได้ มันช่างร้ายกาจยิ่งนัก'
'อุ้ย!!รักแรกอะ เถื่อนๆดิบๆแบบนี้ เจ๊ชอบ อุ้ย!!!ตาย!!ว้ายกรี๊ด!!ตายแล้ว!!ไม่นะ ไม่ ตอนนี้เรากำลังโดนมนต์สะกดอยู่ ตายแล้ว อึ๊บไว้ฮะอึ๊บไว้ไม่หน้าเกิดมาหน้าตาดีเลยฮ๊า'
ทุกคนต่างคิดกันต่างๆนาๆแต่แท้ที่จริงแล้วทุกคนต่างไม่รู้เลยว่า ตอนนี้ เค้า คิดไปเองกันทั้งหมดทั้งสิ้น ที่จริงแล้ว ลูกหินคนนี้แค่เกร็งเฉยๆเท่านั้นเอง
"เอ้า!!มีอะไรจะถามเพื่อนใหม่หรือปล่าว" อาจารย์อาลาดินพูดขึ้นท่ามกลางความเงียบสงบ
'เอ่อ...ไอ้เรื่องที่ถามมันก็มีอยู่หรอกนะ ต..แต่ว่าหน้าพี่แกโคตรจะโหดเลยอะ'
นักเรียนทุกคนในห้องต่างคิดในใจและเป็นครั้งแรกด้วยที่เค้าต่างคิดเหมือนกัน
"เอ่อ...อาจารย์ครับ ผู้ชายคนนี้โบรคเค้าเป็นระดับอะไรอะครับ"
และแล้วผู้กล้าของห้องก็พูดขึ้น เค้าเป็นคนที่มีหน้าตาเจ้าเล่ห์ออกแกมจีนๆตาตี่ ลุกขึ้นมาถามตอนนี้ทุกคนต่างหันขวับมองผู้กล้าของห้องกันเป็นตาเดียว
'ไช่ๆ เราอาจคิดไปเองหน้าตาพี่แกโหดแต่ระดับโบรคอาจจะเป็นแค่คอปเปอร์ก็ได้ หึๆ'
"เอ่อ...ระดับโบรคหรอครับ???"ลูกหินหันไปถามอาจารย์อาลาดิน
"อ้อ!!ฉันไม่ได้บอกเธอนี่นะ"อาจารย์อาลาดินเหมือนพึ่งนึกได้ว่าลืมบอกอะไรไปบางอย่างและก็พูดต่อไปว่า
"ทุกคนต่างมีเข็มกลัดติดตัวไว้ตลอดหนะเพราะมันเป็นสื่อเอาใว้สำหรับใช้เวทมนต์ได้แต่ละอันจะมีไม่เหมือนกันแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับทักษะต่างๆของแต่ละคน เพราะบางทีคาถาบางคาถาเป็นคาถาที่มีพลังงานมากเกินไปหรือบางคาถาเป็นแบบคาถาซับซ้อนหนะ บางที โบรค ธรรมดาก็รับไม่ไหว ส่วนระดับก็ไล่จาก
1.คอปเปอร์โบรค ซึ่งบรรจุเวทมนต์ได้ไม่ค่อยเยอะ โบรคระดับมือใหม่
2.ซิลเวอร์โบรค สามรถบรรจุเวทได้ปกติ เป็นโบรคระดับกลาง
และสุดท้าย โกลโบรค บรรจุปปริมาณได้สูงสุด เป็นโบรคระดับสูง ซึ่งมีแค่เพียง ฉันคนเดียวที่มีในโรงเรียนหนะน๊ะ ฮ่าๆ"อาจารย์อาลาดินกอดอกพร้อมกับหัวเราะอย่างภูมิใจ
พอลูกหินรู้ข้อมูลแล้วจึงหันไปพูดกับเพื่อนๆในห้องว่า
"งั้นผมก็เอ่อ...โกลโบรคครับ" ลูกหินยิ้มอย่างเป็นกันเอง แต่ตอนนี้ในสายตาเพื่อนๆนั้นมันคือรอยยิ้มแห่งความเหยียดหยาม
'อึกๆ!!ข...ของจริงนี่หว่า'
เพื่อนทุกคนในห้องเรียนตอนนี้เชื่อสนิทใจแล้วว่าเค้าคือปีศาจที่แฝงมาในร่างมนุษย์นั่นเอง
..........................................................
ขอโทษนะครับตอนนี้สั้นไปหน่อย แต่ ตอนหน้าจะแต่งให้ยาวกว่านี้นะครับ
เนื้อเรืองอาจจะเหมือนเรื่อง Mx0 ไปหน่อย ผมยอมรับครับว่าผมลอกๆเค้ามา แต่ว่า
เนื้อเรื่องไม่ได้ลอกมาทั้งหมดนะครับผมลอกมาแค่นี้จริงๆ ใครขัดหูขัดตากก็ขอโทษด้วยนะครับ
..........................................................
ความคิดเห็น